อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 29 วันที่ 5 พ.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 29 วันที่ 5 พ.ย. 55

“ฉันไม่รู้...แต่คอยดูดวงไว้ดีๆ”
“ฉันไม่ได้อยู่กับไอ้ดวงมันตลอดเวลาหรอกนะลุง ว่าแต่ลุงเป็นอะไรกับไอ้ดวงมันน่ะ ทำไมต้องห่วงมันด้วย”
“เปล่า...ไม่ได้เป็นอะไร แต่อย่าลืมนะ ให้ดวงระวังตัว”
ถนอมรีบแยกตัวออกไป ซันมองงงๆ
“บ้าป่าววะ ใครมันจะมาทำร้ายไอ้ดวง”
ซันไม่ใส่ใจเดินต่อไป

คุณนายสร้อยเพชรอ่านหนังสือพิมพ์เห็นข่าว ตลาดน้ำสี่ภาค กลายเป็นศูนย์รวมนักท่องเที่ยว
“ทำยังไงตลาดฉันจะดังเหมือนตลาดน้ำสี่ภาคบ้างเนี่ย”
สายมุกมองแม่
“โหแม่ นั่นเขาตลาดน้ำนะ ถ้าแม่จะแข่ง แม่ต้องเริ่มขุดคลองก่อนเลย”
“มันต้องทำการตลาด”



“การตลาดอะไรล่ะคะ ทุเรียนสดที่สุดเหรอ”
“มันต้องมีสิ ทำให้อะไรซักอย่างในตลาดเราเป็นเอกลักษณ์ขึ้นมา แต่มันจะเป็นอะไร มุกมีไอเดียอะไรมั้ย”
“นึกไม่ออกหรอกค่ะ”
“แม่ก็นึกไม่ออกเหมือนกัน”
สายมุกนึกบางอย่างได้
“ถ้างั้นทำไมแม่ไม่...ให้ชาวบ้านออกไอเดียช่วยคิดละคะ จะได้หลายๆหัวหน่อย”
คุณนายสร้อยเพชรพยักหน้าเห็นด้วย
“อืมม ก็ดีนะ หึหึ คราวนี้ล่ะ ตลาดสร้อยเพชรจะเป็นตลาดที่ดังไม่แพ้ตลาดไหนๆเลยคอยดู”
คุณนายสร้อยเพชรสายตามุ่งมั่น สายมุกมองแม่แบบไม่เข้าใจนัก

ใบประกาศเขียนว่า...
“ตลาดสร้อยเพชร ประกวดไอเดียการขายของ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของตลาด ชิงรางวัลใหญ่ เพื่อให้ตลาดกลายเป็นตลาดที่ดังที่สุดในประเทศไทย”
ถูกแปะบนบอร์ดกลาง และแจกเป็นใบปลิวให้พ่อค้าแม่ค้า...ทุกคนต่างดูกันด้วยความสนใจ....
ลั้นลาเดินมาหน้าร้าน เห็นใครมาแปะประกาศก็บ่นอุบ


“ใครกล้าเอาอะไรมาแปะหน้าร้านฉันเนี่ย อย่าให้เห็นหน้าเชียว ฉันจะตบให้แขนหลุดเลยคอยดู”
อั้มเดินผ่านมา
“ต๊าย...นั่นตบหรือจับกินกันยะ”
“พูดแบบนี้แปลว่าเป็นหล่อนสินะที่เอาประกาศพวกนี้ มาติดหน้าร้านฉันให้สกปรก”
“แกเห็นฉันว่างขนาดนั้นรึไง ถ้าไม่จำเป็นฉันก็ไม่เดินผ่านหน้าร้านหล่อนหรอกย่ะ”
“ไม่ใช่หล่อนแล้วใครจะเอามาปิด”
ลั้นลาลอกใบปิดที่แปะอยู่หน้าร้าน
“ประกวดหาโอท็อปประจำตลาดเหรอ”
“อะไรของหล่อน หาโอท็อป”
“อีโง่...ก็ตลาดเรากำลังจะหาจุดขายให้มีชื่อเสียงน่ะสิ คุณนายสร้อยเพชรเลยให้พวกเราน่ะนำเสนอไอเดียเพื่อทำให้ตลาดนี้ดังเป็นพลุแตก แถมยังบอกอีกว่า ใครชนะได้รางวัลใหญ่”
อั้มตาวาว สนใจแต่ทำปากแข็ง
“ประกวดเด็กอนุบาลละสิ ฉันไม่สนใจหรอก”
“ดี หล่อนไม่สน ฉันจะได้ลดคู่แข่งไปอีกคน”
“หน้าอย่างหล่อนจะเอาอะไรไปแข่งกับเขายะ นมข้างเดียวน่ะเหรอ”
“พูดอย่างนี้เดี๋ยวก็เอานมตบหน้าซะหรอก...ฉันไม่จำเป็นต้องบอก คอยดูวันแข่งก็แล้วกัน”
“แข่งเขิ่งอะไร ดูยังไม่อยากดูเลย ไร้สาระ”
อั้มเดินเชิดๆแยกออกไป ลั้นลายืนฝันฟุ้งถึงสิ่งที่จะทำไปแข่ง

อั้มกลับมาที่แผงของตนหน้าตาตื่นเต้น เดินเข้าหาลูกแฝด
“ลูกแม่ คราวนี้...the star ก็ the star เถอะ คราวนี้ล่ะ ลูกจะได้กลายเป็นเด็กที่ดังที่สุดในยุคนี้แล้ว”
แฝดนิชคุณพูดเหมือนในละคร
“หล่อนพูดอะไรของหล่อน”
อั้มตาเหลือก
“นี่ฉันแม่แกนะ วันหลังฉันจะไม่ให้ดูละครหลังข่าวเยอะอีกแล้ว”
“สามหาว”
อั้มโกรธ
“เดี๋ยวปั๊ดตบปากเลยนี่”
แฝดนิชคุณสะดุ้ง เงียบ ไม่กล้าพูดอะไรอีก อั้มจ้องหน้าลูกแฝด
“เดี๋ยวคอยทำตามที่ฉันสั่งก็พอ รู้มั้ย...เรื่องนี้ยายลั้นลารู้ไม่ได้เด็ดขาด”
อั้มบอกอย่างตั้งใจมาก

เป้งถือใบปลิวประกวดไว้ในมือ หน้าตามุ่งมั่น ต๋อยมองๆก่อนจะถาม
“เอาจริงเหรอพี่”
“จริงไม่จริงไม่รู้ รู้แต่ข้าจะส่งเข้าชิง 2 ทีมเลยคอยดู”
ต๋อยไม่เข้าใจ
“สองทีม คือ...”
“เอ้า ก็ในนามวินมอเตอร์ไซค์ กับในนามของคณะลิเกไงเล่า มันต้องชนะซักอันสิวะ”
“นี่หวังรวยเลยใช่มั้ยเนี่ย”
“โทรบอกพ่อแม่เลย ว่าช่วงนี้จะไม่ได้กลับบ้าน”
“ฉันลูกกำพร้าพี่ พ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เด็ก”
เป้งไม่อยากเชื่อ
“พูดเป็นเล่น”
“หน้าฉันดูเหมือนคนพูดเล่นเหรอ”
“หมาป่าเก็บแกไปเลี้ยงใช่มั้ย โดนเด็กๆโดนหมากินไปซะครึ่งตัวอะดิ”
ต๋อยชักฉุน
“เฮ้ย...นี่พี่พูดถึงปมด้อยฉันทุกอย่างเลยนะเนี่ย”
“เออ ขอโทษว่ะ แต่ฉันก็เข้าใจพ่อแม่แกนะเว้ย”
ต๋อยสงสัย
“รู้จักเขารึไง ถึงได้เข้าใจเขาน่ะ”
“ใครคลอดลูกมาแล้วเจอหน้าอย่างแก ใครก็ต้องตกใจทั้งนั้น ดีนะเขาไม่เอาแกลงดินรอแตกหน่อ”
“คนนะเว้ย ไม่ใช่หน่อไม้ เดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะเลยนี่”
“แหม แซวนิดแซวหน่อยเอง” เป้งบอกขำๆ

ซันนั่งคิดจริงจังเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำประกวดอยู่ที่แผงไข่ แหววมองๆ
“นี่คิดจริงเลยเหรอ”
“อ้าว คิดเล่นๆจะคิดทำไม เสียเวลาเปล่า”
“แล้วจะเอาอะไรไปแข่งกับเขา เธอก็มีแต่ไข่ ไข่ แล้วก็ไข่”
“ไข่นี่แหละของดี อย่าดูถูกเชียวนะ”
“ที่ไหนก็เหมือนกันหมดป่าว”
“อ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งพูดแบบนั้น คอยดูเถอะ ไข่ของฉันน่ะจะทำโลกตะลึง”
“แล้วก็ว่าเรื่องฉันอยากเป็นดารานมะ ตัวเองก็เลอะเทอะเหมือนกันแหละ”
ซันครุ่นคิด จริงจังมาก

ดวงเข็นผักผ่านแผงที่จะเปิดกับหนูดี เห็นหนูดีเอาของมาลงที่แผง เป็นพวกขนมคุ้กกี้ ขนมต่างๆ
“อ้าว คุณหนูดี”
หนูดีหันมามอง
“นี่ดวงยังไม่ลาออกจากขนผักนี่อีกเหรอ แล้วใครจะเฝ้าร้านล่ะ”
“พอดีว่าแกยังหาคนไม่ได้น่ะครับ ผมเลยช่วยไปก่อน”
หนูดีแนะนำสินค้า
“เนี่ย...เป็นขนมเจ้าอร่อยเลยนะ”
ดวงยิ้ม
“ผมเชื่อครับ”
“ยังไม่ทันชิมเลย รู้ได้ยังไงว่าอร่อย”
“ก็คุณหนูดี คงไม่ยอมปล่อยให้อะไรที่ไม่เพอร์เฟคเข้ามาในชีวิตอยู่แล้ว”
หนูดีเขินๆ
“ก็พูดไปโน่น”
ชาวบ้านเดินซุบซิบกันผ่านไป เกี่ยวกับโครงการที่คุณนายสร้อยเพชรคิด หนูดีแปลกใจ
“เขาพูดเรื่อประกวดอะไรกันเหรอ”
“โครงการฟื้นฟูตลาดของคุณนายสร้อยเพชรเขาน่ะครับ ตลาดจะได้คึกคัก”
“ดีจังนะ แล้วดวงจะเข้าประกวดกับเขาด้วยเหรอ”
ดวงยิ้มๆ
“ฉันช่วยเสนอไอเดียมั้ย”
“อะไรครับ”
“ขนมปังคู่รักเป็นไง กินแล้วจะสมหวัง”
“ไอเดียดีนะครับ ว่าแต่เราจะทำให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆได้ไงละครับ”
“ดวงก็ลองไปคิดเป็นการบ้านสิ”
สายมุกเดินนำให้คนถือขนมปังมาส่ง
“มาแล้วจ้า”
หนูดีมองสายมุก ไม่ค่อยอยากให้มาเท่าไหร่
“สายมุกรู้ได้ยังไง”
ดวงยิ้มๆ
“ผมบอกว่าวันนี้ร้านจะเปิดน่ะครับ”
หนูดีไม่ค่อยพอใจนัก สายมุกยิ้มแย้ม
“เป็นไงบ้าง”
หนูดีเสียงแข็งใส่
“ถามฉันหรือว่าใคร”
“แหม ก็ถามทั้งคู่”
“ก็ดี...ว่าแต่มานี่มีอะไรรึเปล่า”
“ก็เห็นว่าเธอจะขายพวกขนมปัง ฉันเลยเอาขนมที่ฉันทำมาฝากขายด้วย”
หนูดีกับดวงร้องออกมาพร้อมกัน
“ห๊า”
สายมุกยิ้มหวานให้

สายมุกยืนตะโกนขายขนมปังของตน...
“ขนมปังอบใหม่ๆจากเตาเลย อร่อยมากนะคะ แวะซื้อแวะชิมกันก่อนเลย”
ดวงกับหนูดีมองเกรงว่าคนจะมาซื้อ แฝดนิชคุณเดินมาถาม
“ขายอะไรของหล่อน”
“ขนมปัง อร่อยนะ”
“ถ้าฉันจะชิมก่อน...”
“ได้”
สายมุกโยนขนมปังให้แต่แฝดรับพลาดเข้ากลางหน้าล้มตึง ลุกขึ้นมาอีกทีเลือดกลบปาก
“แน่ใจนะว่าที่โยนมาคือขนมปัง”
“แน่สิ เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆเลย”
แฝดนิชคุณเจ็บปาก
“นี่ขนาดเพิ่งอบเสร็จใหม่ๆนะ ยังขนาดนี้ ทิ้งไว้ซัก 2 วันไม่กลายเป็นหินบะซอลเลยเหรอ”
ดวงอึ้งๆ
“โห...เดี๋ยวนี้รู้จักหินบะซอลด้วย”
แฝดนิชคุณคุยโอ่
“ไม่ธรรมดานะ เริ่มเปลี่ยนจากละครมาดูสารคดีแล้ว”
หนูดีถอนใจ
“ฉันว่าเธอพักก่อนดีมั้ยมุก ไม่ต้องไปยืนตะโกนหรอก”
แฝดนิชคุณมองหน้าสองสาว
“แล้วทำไมต้องมาช่วยพ่อขายกันมากมายแบบนี้”
“นั่นสิครับ ผมขายคนเดียวก็ได้นะครับ พวกคุณกลับไปเถอะ”
สายมุกไม่ยอม
“ได้ไง ของฉันเอามาขายยังไม่หมดเลยเนี่ย ฉันรอของฉันขายหมดก่อนสิ”

แฝดนิชคุณส่ายหน้าเซ็ง
“คงไม่ได้กลับละมั้ง ถ้างั้น”


สายมุกไม่พอใจ
“อ้าว เฮ้ย...นี่ว่าขนมฉันไม่อร่อยรึไง”
หนูดีคิดบางอย่างได้เพื่อให้สายมุกกลับบ้าน
“งั้นฉันเหมาขนมเธอหมดเลยละกันนะมุก”
สายมุกชะงัก
“อะไรนะ”
“พอดีฉันจะเอาไปฝากที่บ้านน่ะ ทุกคนคงชอบ”
สายมุกไม่ยอม
“ได้ไง เธอเหมาไปคนเดียวคนอื่นก็อดกินสิ”
แฝดนิชคุณเบ้หน้า
“ถามคนอื่นก่อนมั้ยว่าอยากกินรึเปล่า”
สายมุกถลึงตาใส่
“เฮ้ย!”
แฝดนิชคุณตัดบท
“เอางี้ดีกว่า...ให้พ่อตัดสินเลย ว่าใครจะอยู่ใครจะไป”
ดวงหน้าเหวอ
“อ้าว...โยนมาแบบนี้ได้ไง”
หนูดีกับสายมุกมองหน้าดวงเขม็งรอคำตอบ ดวงลำบากใจ
“ผมว่ากลับไปก่อนทั้งสองคนนั่นแหละครับ เดี๋ยวทางนี้ผมดูแลเอง”
แฝดนิชคุณยิ้มพอใจ
“ชัดมั้ย” แฝดเข้าประจบประแจงดวง “เดี๋ยวฉันจัดการทางนี้เอง เชิญพวกหล่อนกลับ”
หนูดีกับสายมุกไม่ค่อยพอใจนัก

ในออฟฟิศโอม...นักเลงยืนอยู่กับชายฉกรรจ์ หน้าตาโหด นักเลงส่งรูปของดวงให้พวกนั้น
“จัดการไอ้คนนี้”
“ถึงตายเลยป่ะ”
โอมยิ้มเหี้ยม
“ถ้าตายก็ไม่สนุกน่ะสิ เอาแค่ปางตายก็พอ”
ชายฉกรรจ์ยิ้มพอใจ
“จะให้จัดการเมื่อไหร่ดี”
นักเลงหันมาบอกโอม
“ผมได้ข่าวมาว่าที่ตลาดสร้อยเพชรจะจัดงานแข่งขันอะไรซักอย่างนี่แหละนาย เรารอวันนั้นมั้ย คนพลุกพล่าน ไม่มีใครทันสังเกต”
โอมเห็นด้วย
“ก็ดีเหมือนกันนะ”
ชายฉกรรจ์รับคำ
“ได้”
“ตกลงตามนี้”
นักเลงหยิบซองใส่เงินปึกใหญ่ให้
“นี่งวดแรก ถ้าเสร็จแล้วก็มารับที่เหลือ”
ชายฉกรรจ์รับเงินแล้วเดินออกไป โอมยิ้มอย่างมั่นใจ
“คราวนี้แหละไอ้ดวง แกจะไม่กล้ามาแหยมกับฉันอีก”

สายมุกเดินมาที่ลานจอดรถกับหนูดี
“มุก...ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ”
“ว่า”
“จำได้มั้ยที่ฉันเคยถามเธอ ว่าเธอชอบดวงรึเปล่า แล้วเธอตอบว่าเปล่า”
“อืม”
“ฉันจะถามเธอวันนี้อีกทีนะ...ว่าเธอยังยืนยันคำตอบเดิมมั้ย”
สายมุกชะงักไปนิด
“ทำไมต้องถามซ้ำ นายดวงนี่มีอะไรให้ฉันต้องชอบขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ทำไมล่ะ แค่เขาเป็นคนดี แล้วใส่ใจความรู้สึกคนอื่นแม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอ”
สายมุกอึ้ง
“เอ่อ...”
“ที่ฉันถาม เพราะเห็นว่าเธอเป็นเพื่อนฉันนะ ตกลงว่าไง”
สายมุกตอบเลี่ยงๆ
“เอ่อ...คนเราก็ไม่จำเป็นต้องชอบคนดีทุกคนก็ได้มั้ง”
หนูดีมองหน้า
“ตอบแบบนี้หมายความว่า...เธอยืนยันใช่มั้ย ว่าไม่ได้ชอบดวง”
สายมุกอึกอัก
“เอ่อ...”
“เธอมาว่าฉันทีหลังไม่ได้นะ”
สายมุกชะงัก
“คือ...”
“งั้นก็ตกลงตามนี้...ต่อไปนี้เธอต้องช่วยฉันเรื่องดวง”
สายมุกหน้าตื่น
“เฮ้ย! จะดีเหรอ”
“ไม่มีอะไรดีกว่านี้แล้ว”
สายมุกหน้าเครียด กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

พะวงเดินตื่นเต้นเข้ามาหาคุณนายสร้อยเพชรที่กำลังเลือกชุดจากแคตตาล็อคอยู่ในห้องรับแขก
“คุณนายคะคุณนาย”
“อะไรของแก ทำเสียงซะตื่นเต้นเชียว”

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 29 วันที่ 5 พ.ย. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th