อ่านละคร ลีลาวดีเพลิง ตอนทีี่ 12 วันที่ 25 ม.ค. 58
“ถ้างั้น...เอาไว้วันหลังคุณพาฉันไปรู้จักด้วยก็แล้วกันค่ะ” ศุภารมย์วางสายอย่างไม่ไว้ใจในคำพูดทรงพลลิลินแยกจากทิวัตถ์กลับเข้าห้องพักในโรงแรมแล้วพบว่ามีจดหมายจากแม่ดาส่งมา เธอดีใจมากที่จะได้เจอแม่ดาเสียที หลังจากติดต่อกันทางจดหมายมานาน...
แม่ดานัดเธอที่ร้านอาหารภายโรงแรมของศักดิ์สิทธิ์ตอนหนึ่งทุ่มตรง...ถึงเวลาลิลินลงมาเห็นกานดาและจำได้ว่าเป็นคนของทรงพล เคยเห็นในวันแต่งงานอนันยชกับวรรณิต
ขณะที่ลิลินกำลังสงสัยว่ากานดามาทำไม หรือเธอจะเป็นแม่ดา พลันสายตาเหลือบเห็นศุภารมย์เดินลิ่วเข้าไปหากานดา ลิลินจับตาดูแต่ไม่ปรากฏตัว...
ศุภารมย์โมโหฉุนเฉียวเพราะเข้าใจว่ากานดานัดพบทรงพลและเล่นชู้กันลับหลังตน เธอตบหน้ากานดาแล้วพูดจาดูถูกเหยียดหยามก่อนจะบังคับให้พิจารณาตัวเอง
หลังจากเล่นงานกานดาแล้ว ศุภารมย์กลับไปบ้านระเบิดอารมณ์ใส่ทรงพลด้วยความโมโห หึงหวง
“วันนี้ฉันไปเจอกับกานดาที่รอยัลเพิร์ล คุณก็เห็นว่าตอนนี้บ้านเรามีแต่เรื่องวุ่นๆ มันยังไม่พอเหรอคะ แทนที่เราจะช่วยกันหาคนที่ส่งกระสุนกับกล่องบ้าๆนั่นมาเมื่อวาน แต่คุณกลับไปหมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงอย่างนั้น”
“คุณต่าย! คุณจะคิดอะไรก็เชิญ แต่ผมกับคุณกาน...เราไม่ได้ทำอะไรสกปรกๆอย่างที่คุณคิด”
“ถ้าไม่ได้คิดเรื่องสกปรก แล้วนัดกานดาทำไม”
“ผมให้กานดาไปทำธุระ”
“ธุระ...บนโต๊ะหรือบนเตียงล่ะคะ”
“คุณต่าย!!”
“ทำไมคะ หรือฉันพูดอะไรผิด เพราะถ้าเป็นที่บริษัทคงธุระบนโต๊ะ แต่นัดมาที่โรงแรมคงจะเป็นธุระบนเตียงใช่ไหมคะ”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ คุณต่างหากที่เอาแต่จับผิดคนอื่น แทนที่จะจัดการเรื่องวุ่นๆในบ้าน เลิกบงการชีวิตคนอื่นซะที”
สองคนทุ่มเถียงกันโดยไม่รู้ว่าทิวัตถ์แอบดูอยู่มุมหนึ่งด้วยความสงสารศุภารมย์...ด้านลิลินกำลังคิดหนักว่ากานดากับแม่ดาเป็นคนเดียวกันหรือไม่ ก็พอดีปรมัตถ์โทร.มาส่งข่าวว่าตั้งแต่หมอศรัณย์ตาย คลินิกก็ปิดตัว ตนไม่รู้จะเข้าไปเอาหลักฐานได้ยังไง
ลิลินไม่สนใจเรื่องนั้นแล้ว เล่าให้ปรมัตถ์ฟังว่าวันนี้ตนไปเจอน้าชัยอดีตคนขับรถบ้านทิวัตถ์ เขาน่าจะเป็นอีกเบาะแสสำคัญ เพราะวันเกิดเหตุเขานั่งคอยทรงพลอยู่ในรถด้วย แต่เขาบอกไม่เห็นเหตุการณ์อะไร นอกจากทรงพลอุ้มทิวัตถ์มาส่งให้ไปโรงพยาบาล
“เดี๋ยวนะลิน ถ้าลินบอกว่าน้าชัยรออยู่ในรถ นั่นก็พอจะยืนยันได้แล้วว่าทุกคนยังอยู่ในบ้าน”
“ใช่...น้าชัยเป็นคนเดียวที่จะยืนยันว่าสิ่งที่ลินพูดเป็นความจริง”
“แล้วลินจะเจอน้าชัยอีกเมื่อไหร่”
“ทำไมเหรอมัต แต่ถึงลินเจอน้าชัย...น้าชัยก็คงไม่ยอมบอกอะไร”
“แค่นั้นก็มากพอแล้ว เพราะถ้าเราเอาน้าชัยมาเป็นพยานได้...ก็เท่ากับยืนยันว่าทุกคนให้การเท็จ”
ลิลินมีความหวัง แต่จะทำอย่างไรให้น้าชัยยอมมาเป็นพยาน...เวลาเดียวกัน ทิวัตถ์ที่เมื่อสักครู่เห็นทรงพลกับศุภารมย์ทะเลาะกัน เขาเข้ามาเลียบเคียงถามศุภารมย์ที่นั่งอยู่คนเดียวด้วยความเป็นห่วง ศุภารมย์ปฏิเสธว่าไม่มีอะไร ตนแค่เครียดเรื่องในบ้าน แล้วย้อนถามเขาบ้างว่าวันนี้ไปทำอะไรในชุมชน
เป็นอย่างที่ลิลินคิดไว้ไม่มีผิด เธอเตือนทิวัตถ์ก่อนแยกจากกันเมื่อตอนเย็นว่าให้เตรียมคำตอบเรื่องนี้ไว้ให้ดี
“ผมคิดไว้แล้วว่ารองฯศัลย์ต้องรีบมาบอกแม่ต่าย”
“ตกลงไปทำไม...ตอบแม่ก่อน”
“คุณลินเขาไปเป็นครูอาสาสอนร้องเพลงให้เด็กแถวนั้นน่ะครับ...ผมก็เลยถือโอกาสไปเดินเล่นด้วย”
“พักนี้ลูกดูสนิทกับคุณลินนะ”
“เจ้าสิทธิ์มาขอร้องให้ผมไปเป็นเพื่อนคุณลิน ผมก็แค่อยากจะช่วยเพื่อนน่ะครับ...ทำไมเหรอครับ”
“แม่แค่เป็นห่วง แถวนั้นมันอันตราย...ไปนอนเถอะวิน ดึกมากแล้ว”
“ครับ...แม่ต่ายก็รีบนอนนะครับ”
ศุภารมย์พยักหน้า มองตามทิวัตถ์ที่เดินลับตาแล้วหยิบมือถือมาโทร.หาศัลย์ เล่าให้ฟังว่าทิวัตถ์พูดเหมือนที่เขาบอกเธอ
“แล้วคุณต่ายเชื่อเหรอครับ”
ศุภารมย์ไม่ตอบแต่ถามศัลย์ว่าทิวัตถ์ไปแถวนั้นได้ยังไง ศัลย์เชื่อว่าเขาสะกดรอยตามตนไป
“อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่ฉันไม่เห็นว่าจะมีประโยชน์อะไรที่วินจะสะกดรอยตามคุณไปหานายชัย”
“กับคุณวินอาจจะไม่มีประโยชน์ แต่กับคนอื่นก็ไม่แน่”
ศุภารมย์ไม่สบายใจ สั่งศัลย์รีบจัดการทำให้ชัยออกไปจากจังหวัดนี้โดยเร็ว
ooooooo
เช้าวันถัดมา อาม่าพาสาวหมวยร่างอวบอั๋นนางหนึ่งมาให้ศักดิ์สิทธิ์ดูตัวเพื่อตบแต่งจะได้มีหลานให้ตนสมใจเสียที แต่ศักดิ์สิทธิ์ปฏิเสธและยืนยันว่าตนมีแฟนแล้ว เธอคือวิชนีเชฟมือดีของที่นี่นั่นเอง
วิชนีเขินเป็นบ้าเมื่อศักดิ์สิทธิ์บอกต่อหน้าอาม่าว่าเขาชอบเธอ ส่วนอาม่าลอบยิ้มกระหยิ่มเดินออกไปขึ้นรถ ศักดิ์สิทธิ์คิดเข้าข้างตัวเองรีบทวงเงินที่ตกลงกันไว้
“อย่างนี้อาม่าก็ให้เงินผมได้แล้วสิครับ”
“เดี๋ยวก่อนอาเม้ง...อั๊วบอกว่าเรื่องดีแต่ก็ไม่ได้
แปลว่าอั๊วจะต้องเชื่อลื้อนะ อย่าลืมสิ อั๊วอาบน้ำร้อนมาก่อนลื้อ”
ศักดิ์สิทธิ์หน้าเจื่อน อาม่าเขี้ยวไม่ใช่เล่น...ลิลินเดินผ่านมาเห็นอาม่า คิดว่าน้าชัยต้องมาด้วย แต่สิ่งที่ได้ยินจากอาม่าว่าชัยลาออกไปแล้ว ทำให้ลิลินตะลึงคาดไม่ถึง
ในเวลาเดียวกันที่บริษัททรงพล กานดานำจดหมายลาออกมายื่นให้เขา พร้อมกับเล่าเรื่องเจอศุภารมย์ที่โรงแรม ทรงพลเข้าใจทันทีว่าที่กานดาลาออกเพราะศุภารมย์บังคับ แต่เขาไม่อนุมัติและอยากรู้ด้วยว่าศุภารมย์ทำอะไรเธอบ้าง
ทิวัตถ์พรวดพราดเข้ามาเห็นทรงพลจับมือกานดา อยากรู้ว่าพ่อมีปากเสียงกับศุภารมย์เรื่องอะไร พอเห็นอย่างนี้ก็พอจะเดาได้...ทรงพลบอกกับลูกชายหลังจากกานดาออกไปแล้วว่า
“วิน...เรื่องบางเรื่องเรากลับไปแก้ไขในอดีตไม่ได้ แต่พ่อไม่เคยรักใครนอกจากแม่ต่าย”
“แล้วแม่ต้อยล่ะครับ”
ทรงพลอึ้ง ไม่รู้จะตอบยังไง...ก็พอดีมือถือทิวัตถ์ดัง เขาเห็นชื่อลิลินโทร.มาก็ลุกลี้ลุกลนออกไปทันที
ทิวัตถ์หลบออกมาคุยโทรศัพท์กับลิลิน...รู้ว่าชัยลาออกจากอาม่าของศักดิ์สิทธิ์ไปแล้วก็ตกใจ เมื่อวานยังคุยกันดีๆ ทำไมไม่เห็นแกบอกอะไรเลย
“ใช่...ฉันว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ ฉันจะไปตามน้าชัยเอง”
“ไม่ได้ คุณจะไปคนเดียวได้ยังไง แถวนั้นมันอันตรายนะคุณ”
“แต่สิ่งที่จะช่วยให้พ่อฉันหลุดจากข้อกล่าวหาอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว ต่อให้เป็นหน้าผาฉันก็พร้อมจะกระโดดลงไป”
“งั้นผมจะไปกับคุณเอง” ทิวัตถ์ตัดสายแล้วเดินจ้ำไปที่รถบอกให้นพกรกลับบ้าน ตนจะขับรถด้วยตัวเอง แล้วถ้าใครถามก็บอกว่าตนไปหาลูกค้า
ทิวัตถ์ขับรถไปรับลิลินที่โรงแรมโดยไม่รู้ว่าศัลย์แอบจับตาตลอดเวลา การไปของทั้งคู่จึงพบกับความผิดหวัง ชัยเก็บเสื้อผ้าย้ายออกจากที่พักไปแล้ว เหมือนเขากลัวอะไรบางอย่าง...ลิลินคิดมากเพราะวันก่อนเจอศัลย์แถวนี้ เธอกลัวน้าชัยจะเป็นอะไรไปแบบลุงบุญช่วย
“เรายังไม่เห็นร่องรอยการต่อสู้อะไรนี่ อย่าเพิ่งคิดมากไปเลยคุณ ถ้าน้าชัยหนีไปจริงๆ อย่างน้อยเราก็ยังพอจะมีโอกาสได้เจออยู่”
“ขออย่าให้เป็นอย่างที่ฉันกลัวเลย” ลิลินภาวนาทั้งที่หวาดหวั่นอยู่ในใจ
เมื่อพากันกลับมาถึงโรงแรม ลิลินบ่นอย่างหนักใจว่าไม่รู้จะเดินไปทางไหนต่อ หมอศรัณย์ก็ตาย น้าชัยก็หนีไป
“คุณนี่ใจร้อนกว่าที่ผมคิดอีกนะ” ทิวัตถ์แซว
“ถ้าฉันใจร้อน ฉันคงไม่รอให้เวลาผ่านมาตั้งสิบกว่าปีหรอก”
สองคนเดินมาถึงหน้าห้องพัก ลิลินเห็นกล่องขนาดย่อมวางอยู่ ข้างในมีผ้าพันคอสีแดงพร้อมข้อความสั้นๆว่า “มันเหมาะกับชุดสีแดงของคุณ” ลิลินแปลกใจว่าใครส่งมา ทิวัตถ์เลยกระเซ้าว่าคงเป็นแฟนคลับของเธอ ท่าทางคืนนี้เธอต้องร้องเพลงอินเดีย พูดแล้วเขาหยิบ
ผ้าคลุมไหล่มาปิดหน้าทำเป็นสาวอินเดีย
ลิลินอมยิ้มกับมุกตลกของทิวัตถ์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ทิวัตถ์บอกว่าไม่อยากเห็นเธอเครียดเรื่องน้าชัยมากเกินไป ทันใดเขารู้สึกเหมือนมีใครจ้องมอง แต่หันไปไม่เห็นก็เลยคิดว่าตัวเองตาฝาด
อ่านละคร ลีลาวดีเพลิง ตอนทีี่ 12 วันที่ 25 ม.ค. 58
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรละครเรื่องลีลาวดีเพลิง บทโทรทัศน์ : อภิวัฒน์ เล่าสกุล
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง กำกับการแสดง : ตรัยยุทธ กิ่งภากรณ์
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง ผลิต : บริษัท ปรากฏการณ์ดี จำกัด
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง ควบคุมการผลิต : ชวลิต พงศ์ไชยยง
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง ออกอากาศ ทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง7 และ 7HD
ที่มา ไทยรัฐ
