อ่านละคร ลีลาวดีเพลิง ตอนทีี่ 4 วันที่ 7 ม.ค. 58
วิทยานึกได้เรื่องลอยอังคารกระดูกลุงบุญช่วยจึงพยายามสงบสติอารมณ์เดินออกไปพร้อมลิลิน ทิวัตถ์มองตามด้วยสายตาหมั่นไส้ เดินหงุดหงิดเข้ามาในโรงแรม ศักดิ์สิทธิ์เห็นสีหน้าท่าทีเพื่อนรักก็ทักขึ้น“เป็นอะไร...เอาคิ้วผูกโบแต่เช้า”
“สงสัยฉันจะทำบุญกับคนไม่ขึ้น”
“อะไรของแก”
“เอ้า...ก็แม่นักร้องของแกไง เรื่องเมื่อคืนที่ฉันช่วยเอาไว้ แทนที่จะขอบคุณซักคำไม่มี ควงผู้ชายเดินไปโน่น”
“อ๋อ เห็นคุณปกติบอกอยู่เหมือนกัน แล้วจะเป็นอะไรวะ ก็เขาเป็นเพื่อนกันนี่หว่า”
“เพื่อนเหรอ? หึ!!”
“แล้วแกจะเป็นเดือดเป็นร้อนอะไรของแกนักหนา”
ทิวัตถ์ชะงักคิดได้ พูดเฉไฉไปว่า “เออ...ทำไม...
ก็ฉันเห็นว่าแกเป็นห่วงนักร้องของแกนักนี่ ฉันจะคอยเป็นหูเป็นตาให้...ก็เท่านั้น”
ทิวัตถ์พูดจบก็รีบเดินออกจากโรงแรม ศักดิ์สิทธิ์มองตามพร้อมกับตะโกนด่าไล่หลังว่า
“เออ...ทำบุญกับคนไม่ขึ้นเหมือนกัน...ขอบคุณซักคำก็ไม่มี”
ooooooo
เพราะความใจร้อนของวิชนีที่โดนลูกค้านักชิมที่มาจากกรุงเทพฯ หยามเกียรติ ติโน่นตินี่เรื่องอาหารและมารยาทของเชฟ ทำให้เธอตกงานต้องระเห็จออกจากร้านอาหารแล้วยังโชคร้ายโดนโจรขี่มอเตอร์ไซค์กระชากกระเป๋าไปอีก
แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้าง วิชนีเจอลิลินขณะกำลังวิ่งไล่ตามโจร ลิลินพอรู้เรื่องราวของอีกฝ่ายก็สงสารชวนไปนอนที่ห้องด้วยกันก่อนแล้วจะเอายังไงต่อค่อยคิดกัน...
ทิวัตถ์กลับเข้าบริษัทได้เห็นรูปถ่ายและประวัติของวิทยาที่คฑาวุธค้นหามาให้ก็จำได้ว่าเคยเห็นผู้ชายคนนี้คุยกับลิลินที่วัด และล่าสุดเมื่อเช้าเห็นเขามารับเธอออกไปจากโรงแรมรอยัลเพิร์ล
ด้วยความสงสัยว่าวิทยาคือใครแล้วทำไมพ่อถึงยกเลิกงานของเขา ทิวัตถ์เข้าไปคุยกับทรงพลในห้องทำงานและได้คำตอบอย่างไม่เคลียร์นักว่าให้ชะลอโครงการทำสวน สาธารณะเพื่อรอความชัดเจนจากท่านผู้ว่าฯ แล้วมอบหมายให้ทิวัตถ์ไปดูที่ดินที่วาสนาหรือยายน้อยเอามาให้ดูเมื่อวันก่อน ถ้าที่ดินสวยจริงอย่างยายน้อยคุยจะได้ซื้อเก็บไว้ พ่อตั้งใจจะทำโครงการบ้านจัดสรรอยู่พอดี
ทิวัตถ์ไม่ค่อยพอใจแต่นิ่งไปเพราะเกรงใจพ่อ เขาเดินหน้าตูมออกมาเจออนันยชรออยู่ อนันยชรู้เรื่องก็ฉวยโอกาสที่ทิวัตถ์ไม่อยากเจอวาสนากับวรรณิต เสนอตัวไปจัดการให้เอง
บ่ายนั้น ลิลินต้องไปซ้อมร้องเพลงกับวงดนตรีจึงให้วิชนีนอนเล่นอยู่ในห้องพัก แต่แล้ววิชนีเปลี่ยนใจจะตามไปดูลิลินร้องเพลง พลันมีอันต้องยกเลิกเพราะเห็นปกติยืนอยู่แถวนั้น
วิชนีเดินหนีปกติออกมาชนกับศักดิ์สิทธิ์เข้าอย่างจัง สองฝ่ายเห็นกันก็มีปากเสียงอีกเหมือนเคย ต่างคนต่างไม่ยอม เถียงกันไปมาก่อนที่ศักดิ์สิทธิ์จะเป็นฝ่ายยืนอึ้งเพราะเถียงเธอไม่ทัน
ลิลินเข้ามาในผับเพื่อซ้อมร้องเพลง แต่มาเจอศุภารมย์รออยู่ เธอแนะนำตัวว่าเป็นแม่ของทิวัตถ์พร้อมกับจ้องมองลิลินด้วยรอยยิ้มเย็นยะเยือก...
ด้านอนันยชที่มาทำเจ้าชู้ยักษ์กับพยาบาลขาประจำ นึกไม่ถึงว่าเขาจะได้พบวรรณิตที่นี่ด้วย วรรณิตเดินหายเข้าไปในห้องคนไข้ที่วาสนารออยู่ บนเตียงมีสุธีสามีของวาสนานอนเป็นอัมพาตอ้าปากพะงาบๆ กลอกตาไปมาฟังเมียบ่นเรื่องอาการน่าเบื่อของเขา
พอวรรณิตโผล่เข้ามาวาสนาก็แว้ดใส่อย่างเจ้าอารมณ์ “มาซะป่านนี้ ไม่มาซะพรุ่งนี้ไปเลยล่ะ แล้วเอายาที่ฉันสั่งมารึเปล่า”
“เอามาค่ะ ณิตไม่ลืมหรอก”
“เอ้า...ก็เอามาสิ ยืนเก้ๆกังๆอยู่นั่นแหละ”
วรรณิตหน้าเจื่อน ยื่นกระติกน้ำร้อนที่ข้างในมียาให้วาสนา บอกว่าตนต้มเองยังอุ่นๆอยู่เลย
“แกจะบ้าเหรอ จะให้กินจากกระติกเนี่ยนะไป๊! ไปเอาแก้วมาใส่”
หญิงสาวรีบทำตามแล้วยื่นแก้วยาให้ วาสนาแปลกใจถามว่าทำไมสียาไม่เหมือนทุกครั้ง
“เห็นร้านขายยาบอกว่าถ้าผสมกระชายดำจะทำให้เลือดสูบฉีดดีขึ้น ณิตก็เลย...” เธอพูดไม่ทันจบ โดนวาสนาตีแขนดังเพียะด้วยความโมโห
“สู่รู้จริงๆ แบบเดิมก็แพงจะตายอยู่แล้ว เพิ่มแค่อย่างสองอย่างมันคงไม่ลุกขึ้นมาวิ่งหรอกนะ”
“ยายอย่าพูดอย่างนั้นสิคะ”
“แกนี่มันโง่จริงๆ โดนไอ้ร้านขายยานั่นมันหลอกแล้ว ต่อไปเปลี่ยนร้านเลย ไม่ต้องไปซื้อมันอีก” ด่าหลานเสร็จเธอจะตักยาป้อนให้สามี แต่เขาเม้มปากหันหน้าหนีอย่างไม่ยอม
“คุณตาไม่กินหน่อยเหรอคะ ณิตอุตส่าห์ต้มมา”
วาสนายื่นช้อนไปที่ปากสุธีแกมบังคับ แต่เขาเม้มปากแน่นส่ายหัวไปมาจนยาหกเลอะเทอะ วรรณิตสงสารตา เตือนยายให้เบามือ ทำให้วาสนายิ่งไม่พอใจไล่หลานสาว กลับไปพ้นหูพ้นตา
วรรณิตเดินหน้าสลดออกมาได้ครู่หนึ่งก็เจออนันยชพรวดพราดมาดักหน้า ถามเธอว่ามาทำอะไรที่นี่
“คือ...ณิตไม่ค่อยสบายก็เลยจะมาหาหมอค่ะ”
“ไม่สบายเหรอครับ เป็นอะไรมากรึเปล่า มีไข้ไหมครับ” เขาไม่พูดเปล่า ทำท่าจะยกมือแตะหน้าผากวรรณิต แต่เธอเบี่ยงตัวหลบเสียก่อน บอกว่าไม่เป็นไร รู้สึกดีขึ้นแล้ว “แน่ใจนะครับ หมอไม่ให้ยามาเหรอครับ”
“คือหมอบอกว่าณิตดีขึ้นแล้วค่ะ ณิตขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ”
อนันยชไม่ปล่อยเหยื่อแสนโอชะไปง่ายๆ เขาจับมือเธอไว้จะพาไปพบหมออีกที แต่วรรณิตบ่ายเบี่ยงกลัวเขาจะรู้เรื่องสุธี ยืนยันว่าตนไม่เป็นไรจริงๆ ขอตัวกลับบ้านก่อน
“งั้นให้ผมไปส่งนะ”
หญิงสาวลังเลมองเข้าไปในโรงพยาบาลแล้วจำใจตอบตกลงเพื่อไปให้พ้นจากที่นี่โดยเร็ว...ส่วนในห้องคนไข้ วาสนาเคี่ยวเข็ญสุธีกินยาสมุนไพร พร้อมกับพูดประชด ประชันว่าเขาจะได้อยู่อีกนานๆ
นพกรเปิดประตูเข้ามาได้ยินยายพูดกับตาอย่างนั้นก็อดแขวะยายไม่ได้ว่า “ชักจะไม่แน่ใจแล้วสิว่าที่อยากให้ตาอยู่เพราะรักหรือเพราะอยากได้บำนาญของตากันแน่”
“ไอ้นพกร...ฉันน่าจะบอกให้แม่แกเอาขี้เถ้ายัดปากตั้งแต่ยังเดินไม่ได้”
“ฉันก็น่าจะบอกให้ตาหาเมียใหม่ตอนที่ยังมีแรงอยู่ จะได้ไม่ต้องช้ำใจกับเมียที่หวังแต่เงิน”
วาสนาโกรธแทบเต้น กรีดเสียงตอบโต้หลานชายตัวแสบ “หรือว่าแกไม่หวัง อย่าบอกนะว่าที่แกมาอยู่ทุกวันเพราะเป็นห่วงจริงๆ หน็อย...มันก็ไม่ต่างกันล่ะวะ”
“ใช่...ไม่ต่าง แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่เคยคิดฆ่าตาตัวเอง”
“ไอ้นพกร! อย่ามาพูดพล่อยๆนะ...ไอ้หลานเลว แทนที่จะสำนึกบุญคุณกลับมายืนต่อปากต่อคำเถียงฉอดๆๆ ทำเป็นปากดีไปเถอะ ถ้าไม่มีฉันสักคน ดูซิว่าแกจะทำอะไรกันได้” โดนยายด่าเข้าชุดใหญ่ นพกรถึงกับนิ่งงันไป แววตามีลับลมคมใน...
ooooooo
อ่านละคร ลีลาวดีเพลิง ตอนทีี่ 4 วันที่ 7 ม.ค. 58
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรละครเรื่องลีลาวดีเพลิง บทโทรทัศน์ : อภิวัฒน์ เล่าสกุล
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง กำกับการแสดง : ตรัยยุทธ กิ่งภากรณ์
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง ผลิต : บริษัท ปรากฏการณ์ดี จำกัด
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง ควบคุมการผลิต : ชวลิต พงศ์ไชยยง
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง ออกอากาศ ทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง7 และ 7HD
ละครเรื่องลีลาวดีเพลิง เริ้มออกอากาศตอนแรกในวันเสาร์ที่ 3 มกราคม 2558
ที่มา ไทยรัฐ
