อ่านละครเพลิงตะวัน ตอนที่ 2 วันที่ 26 ส.ค. 58
หญิงสาวปริศนาถูกนำตัวออกจากห้องไอซียูมาอยู่ที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย นวลกับธงไทยแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าเธอซึ่งอยู่ในอาการโคม่าเมื่อวานดูดีขึ้นอย่างกับคนละคน เพียงแต่ยังมีร่องรอยบาดแผลทั่วใบหน้า อีกทั้งยังมีผ้าพันแผลรอบศีรษะและรอบตัว หมอหัวเราะอย่างเขินๆ“เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอนี่แหละครับ หมอหน้าแตกเลยนะครับเนี่ย”
“แล้วเธอจะหายดีเมื่อไหร่ครับ”
“นี่แหละครับที่หมอกังวล จากสภาพร่างกาย หมอคิดว่าใช้เวลาไม่นานเธอจะฟื้นตัวได้ดี คนไข้น่าจะเป็นนักกีฬาหรือออกกำลังกายเป็นกิจวัตรหรือเปล่าครับ”
ธงไทยไม่รู้จะตอบอย่างไรดีได้แต่อ้ำๆอึ้งๆ นวลรีบช่วยแก้ไขสถานการณ์ว่าเธอไม่ใช่นักกีฬาแต่ชอบเต้นลีลาศก็เลยทำให้แข็งแรง หมอเป็นห่วงอาการทางสมองของเธอเพราะถูกทำลายไปมาก หากจะให้กลับมาเป็นปกติคงต้องใช้ปาฏิหาริย์ช่วย ธงไทยมองหญิงสาวที่นอนไม่ได้สติด้วยความเวทนาสงสาร
“อ้อ นี่ครับ บัตรประชาชนของเธอ คุณพยาบาลฝากมาคืน หมอดีใจนะครับที่เราไม่ต้องใช้มันแล้ว” หมอยื่นบัตรคืนให้ธงไทย นวลมองลูกชายอย่างตำหนิที่ดึงเอาวิวมาเกี่ยวข้องจนเกือบจะเดือดร้อนไปด้วย...
ขณะที่หญิงสาวปริศนารอดจากอาการโคม่ามาได้ราวกับมีปาฏิหาริย์ นันทวัฒน์แวะมาตามหาภรรยาที่บ้านของทรงพล เปลวเคยบอกเขาหลายครั้งแล้ว
ไม่ใช่หรือว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ ถ้าไม่เชื่อใจกันจะค้นดูก็ได้ เขารีบออกตัวไม่ได้หมายความอย่างนั้น แค่นึกไม่ออกว่าเธอจะไปที่ไหนได้
เปลวเห็นสีหน้าเศร้าของเขาแล้วรู้สึกเห็นใจ รับปากว่าหากปรางค์ทองกลับมาจะรีบบอกให้รู้ เขายังไม่ทัน
ขยับจะไป ทรงพลนั่งรถเข็นเข้ามาโวยวายเสียก่อน “เป็นผัวเมียประสาอะไร เมียหายไปไหนยังไม่รู้ ไม่รู้ว่าฉันคิดถูกหรือคิดผิดที่ยกลูกสาวให้ไปแต่งงานกับคุณ”
“ผมขอโทษครับ”
“เอาเป็นว่าถ้าเธอกลับมาเมื่อไหร่ ฉันจะรีบโทร.ไปบอกแล้วกันนะ วันนี้คุณกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่ง” เปลวรีบตัดบท แล้วเดินนำนันทวัฒน์ออกไป เนื่องด้วยไม่อยากให้เขามีปัญหากับทรงพล...
นันทวัฒน์ทำท่าจะก้าวขึ้นรถ แต่แล้วเปลี่ยนใจหันมาถามเปลวว่าปรางค์ทองไม่ได้มาที่นี่จริงๆหรือ เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ อยากรู้เหมือนกันว่าลูกหายไปไหน มีเรื่องอะไรกันหรือ ปรางค์ทองถึงได้หนีไปแบบนี้
“ก็เหมือนทุกครั้งนั่นแหละครับเพียงแต่คราวนี้เธอพูดจาลามปามแม่ผมมากไปหน่อย ผมเลย...”
“ฉันเข้าใจค่ะ ถ้ามีโอกาสฉันจะอบรมลูกฉันเอง”
“ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นนะครับ” นันทวัฒน์มองขึ้นไปบนบ้านเห็นทรงพลในรถเข็นจ้องมองมาที่ตนเองเขม็ง เปลวมองตามสายตาของเขาเห็นทรงพลแล้วไม่สบายใจบอกให้เขารีบไป ได้เรื่องอย่างไรแล้วจะส่งข่าวให้รู้ เธอรอจนเขาลับสายตา แล้วจะเดินเข้าบ้าน แต่หยุดสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ เตรียมตัวรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ooooooo
เป็นไปตามที่เปลวหวั่นใจ ทรงพลโกรธที่เธอปกป้องนันทวัฒน์ลืมตัวลงไม้ลงมือจนเธอล้มคว่ำ แต่พอเห็นเลือดกำเดาเธอไหล ก็รู้สึกผิดจับแขนเธอไว้
“เปลว เจ็บไหม ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอเจ็บนะ เปลว...ฉันขอโทษ...เปลวอย่าทิ้งฉันไปนะ ฉันไม่มีใครแล้วนะเปลว ฉันขอโทษ” ทรงพลกอดแขนเปลวแน่นจนเธอใจอ่อน
“ฉันไม่ไปไหนหรอกค่ะท่าน” เปลวนั่งลงข้างๆ
รถเข็น ซบหัวลงกับเข่าทรงพล...
เมื่อได้อยู่ตามลำพังกับลูก นวลตำหนิเขาที่เอาบัตรประชาชนของวิวมาใช้ ธงไทยกลับบอกว่าไม่เป็นอะไร เธอยินยอมพร้อมใจให้ใช้ได้
“ไทย เราจะเอาอย่างไรกับหนูวิวกันแน่ จะยังไงก็ให้มันชัดเจนไปเลยนะ ทำแบบนี้ผู้หญิงเขาจะเสียหาย”
“คุณแม่ครับแล้ววิวเขาจะเต็มใจหรือเปล่า ชาวไร่กับดีไซเนอร์เนี่ยนะครับ”
นวลไม่คิดแบบนั้น เพราะถ้าวิวรังเกียจ คงตะเพิดเขาไปนานแล้ว แต่นี่เธอดีกับเขาทุกอย่าง เตือนว่าคนดีๆแบบนี้ไม่ควรปล่อยให้หลุดมือ จังหวะนั้น ไผ่เดินเข้ามาในห้องพักฟื้นพร้อมกับกระเป๋าใส่ข้าวของของธงไทย นวลเหนื่อยมาตั้งแต่เช้าก็เลยขอตัวกลับก่อน ช่วงบ่ายๆจะมาเปลี่ยนเวรกับเขา
“ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ผมอยากดูแลเธอ คุณแม่พักเถอะครับ พรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมก็ได้”
“ตามใจนะ” นวลว่าแล้วเดินนำไผ่ออกไป ธงไทยมองหญิงสาวปริศนาที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรกับเธอต่อไปดี...
ทางด้านนันทนายังไม่เข็ดหลาบแอบพาตรีทศมาค้างอ้างแรมที่บ้านอีก นันทาไม่พอใจไล่ตะเพิดเขาออกจากบ้าน แล้วด่าซ้ำว่าไอ้กุ๊ย ก่อนจะสั่งให้กันเกราเอาเขาออกไปให้พ้นหน้า
“กลับก็ได้วะ คำก็กุ๊ย สองคำก็กุ๊ย ระวังเถอะจะได้หลายกุ๊ย” ขู่เสร็จตรีทศเดินหนี นันทาเต้นเป็นเจ้าเข้าโกรธควันแทบออกหู นันทนาจะตามคนรักแต่ถูกแม่รั้งตัวไว้ไม่ให้ไป สั่งให้เลิกยุ่งกับไอ้กุ๊ยนั่น สองแม่ลูกมีปากเสียงกันดังลั่นไปถึงห้องที่วัฒนานอนป่วยอยู่ แถมมีเสียงนันทาตบตีลูกดังเล็ดลอดเข้ามา วัฒนาหลับตาลงอย่างอ่อนล้าน้ำตาซึม พยาบาลพิเศษเห็นแล้วสงสารเขาจับใจ
“ดิฉันขอเร่งเสียงทีวีหน่อยนะคะ ท่านเจ้าสัว” พยาบาลเร่งเสียงทีวีเพื่อให้กลบเสียงของสองแม่ลูกที่กำลังทะเลาะกัน สักพักเสียงเอะอะก็เงียบลง เมื่อกันเกราเข้ามาแจ้งว่านันทวัฒน์พามยุริญมาที่นี่ นันทาเปลี่ยนท่าทีไปเป็นคนละคนไม่สนใจลูกสาวตัวเองอีกต่อไป ซึ่งทำให้เธอน้อยใจมาก นันทวัฒน์เห็นท่าทางของแม่กับน้องก็รู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ถามว่ามีอะไรกันหรือ
“ไม่มีอะไรนี่จ๊ะ หนูยุริญเป็นไงลูก” ไม่พูดเปล่านันทาเข้ามากอดเอาใจ นันทนาทนไม่ได้ ถึงกับปล่อยโฮ แล้วกลับห้อง นันทวัฒน์ได้แต่มองตามด้วยความเป็นห่วง แต่นันทากลับไม่รู้สึกรู้สมเพราะมัวแต่เอาใจมยุริญ
ooooooo
ธงไทยเฝ้าไข้หญิงสาวปริศนาไม่ห่าง จนกระทั่งอาการของเธอดีขึ้นเป็นลำดับ หน้าตาเริ่มมีเลือดฝาด แม้ศีรษะจะพันไว้ด้วยผ้าพันแผล แต่ยังเห็นเค้าความสวย ใบหน้ายามหลับของเธอดูน่าหลงใหล จนเขาอดใจไม่ไหว เอื้อมมือจะไปแตะแก้มพลันมีเสียงมือถือตัวเองดังขึ้น เขารีบชักมือกลับ ก่อนจะรีบรับสาย
“วิว...ยังอยู่ที่โรงพยาบาลจ้ะ”
“ถามจริงๆ ได้กลับบ้านบ้างหรือเปล่าเนี่ย ไทยก็อย่าหักโหมเกินไปนะรู้ไหม เดี๋ยวจะป่วยไปอีกคน” วิวเห็นชีสเค้กกับเจ๊แน๊ตคอยเงี่ยหูฟัง เดินเลี่ยงไปคุยที่อื่น “แล้วนี่กินข้าวบ้างหรือเปล่า”
“กินจนจะอ้วนแล้วเนี่ย แม่นวลก็ส่งส่วยทั้งวัน” ธงไทยเดินคุยมือถือกับวิวไปรอบห้อง พอหันมองอีกที เห็นหญิงสาวปริศนามองมาที่ตัวเอง “วิว แค่นี้ก่อนนะ” ธงไทยลดมือถือลงโดยที่ยังไม่ได้วางสาย เพราะมัวแต่จ้องมองเธอตอบ แล้วค่อยๆขยับเข้าใกล้ เธอมองไปรอบๆสีหน้าหวาดกลัว ก่อนจะกรีดร้องออกมา
“คุณ...คุณครับใจเย็นๆก่อนนะครับ” ธงไทยเข้าประชิดตัวเพื่อจะทำให้เธอสงบ หญิงสาวโผกอดเขาที่ไม่ทันตั้งตัวไว้แน่นทำให้มือถือร่วงพื้นและสายของวิวถูกตัด
เจ๊แน๊ตกับชีสเค้กอดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับธงไทย วิวเองก็ไม่รู้เหมือนกัน โทร.กลับไปหา แต่เขาไม่ยอมรับสาย แล้วนึกบางอย่างขึ้นมาได้
“เอ๊ะ...เดี๋ยวนะเจ๊ เมื่อกี้วิวได้ยินเสียงผู้หญิงอยู่กับไทยด้วย”...
ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมา หญิงสาวปริศนาเอาแต่กอดธงไทยไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เขาเองทำตัวไม่ถูกเพราะไม่ชินกับการใกล้ชิดผู้หญิงขนาดนี้ พยาบาลจะเข้าไปจับให้เธอลงนอน เธอกรีดร้องห้องแทบแตกปัดมือพยาบาลไม่ยอมให้ถูกตัว หมอมองอาการของเธอแล้วหนักใจแทน
“เธอตื่นขึ้นมาเห็นคุณเป็นคนแรก เลยทำให้ไว้ใจคุณอยู่คนเดียว”
“อย่างกับลูกไก่ออกจากไข่เลยนะครับ”
“ก็ประมาณนั้น อย่างที่หมอเคยบอกไว้ สมองของเธอถูกทำลายไปมาก”
ธงไทยเป็นกังวล หากเป็นแบบนี้จะรักษาหายไหม หมอยังไม่ทันจะตอบคำถาม นวลกับไผ่เข้ามาในห้องเสียก่อน หญิงสาวปริศนาเห็นคนเยอะก็ยิ่งกลัว กอดธงไทยแน่นเข้าไปอีก นวลจะเข้าไปดูเธอใกล้ๆ เธอตกใจกรี๊ดใส่จนนวลผงะใจเต้นตูมตามต้องเอามือทาบอกไว้ ไผ่เห็นท่าไม่ดีรีบเข้ามาประคอง
“คุณแม่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ธงไทยจะเข้าไปดูท่าน แต่หญิงสาวดึงตัวไว้ไม่ยอมให้ไป
“แม่ไม่เป็นไรแค่ตกใจนิดหน่อย” นวลสบตาหมอเป็นเชิงไม่ให้พูดอะไร แล้วหันไปถามลูกชายจะทำอย่างไรต่อไปกับหญิงสาวปริศนาคนนี้ดี เขาเองก็คิดไม่ออกเหมือนกัน จังหวะนั้นพยาบาลถือเข็มฉีดยาเข้ามา
“ต้องพักผ่อนแล้วนะคะคุณวิวรรณ”
อ่านละครเพลิงตะวัน ตอนที่ 2 วันที่ 26 ส.ค. 58
ละครเพลิงตะวัน แนว โรแมนติก-ดราม่าละครเพลิงตะวัน บทประพันธ์โดย น้ำผึ้งเดือน 8
ละครเพลิงตะวัน บทโทรทัศน์โดย ดรีมทีม
ละครเพลิงตะวัน กำกับการแสดงโดย อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร
ละครเพลิงตะวัน ผลิตโดย บริษัท ดูมันดี จำกัด
ละครเพลิงตะวันออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.15 น.
ติดตามชม ละครเพลิงตะวันได้ทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ
