อ่านละคร แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13/3 วันที่ 18 มี.ค. 56

อ่านละคร แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13/3 วันที่ 18 มี.ค. 56

ส่วนในห้องพเยียคาดคั้นนภดาราอย่างหนัก
“เซ็นสิ เซ็น”
“สุบรรณโทร.มาพอดี” อิศรกดรับ “ว่าไง สุบรรณ ได้เรื่องอะไรไหม”
สุบรรณอยู่ที่คอนโดอิศร หน้าตาภูมิใจ น้ำเสียงกระตือรือร้น
“ไม่มีครับ คนร้ายไม่ได้ทิ้งเบาะแสอะไรเอาไว้เลย” อิศรเซ็ง “แต่ว่า...”
อิศรซักเร็ว “อะไร”

“ผมเจอยาแก้โรคหัวใจของคุณนภดาราที่คอนโดครับ คนร้ายจับตัวท่านไป แต่ไม่ได้เอายาไปด้วย”
อิศรพยายามเดา “แล้วไง”

สุบรรณ “หมอวิชาญบอกว่า คุณอาดาราต้องทานยานี้เป็นประจำ ไม่งั้นอาการจะกำเริบครับ
ชิษณุพงษ์กับอิศรคุยกัน หน้าตามีความหวัง
“ถ้าพเยียอยากได้สมบัติ พเยียไม่มีทางปล่อยให้คุณอาดาราเป็นอะไรไปก่อนที่ท่านจะแก้พินัยกรรม”
“ถ้าอาการของท่านกำเริบขึ้นมา พเยียต้องทำทุกอย่างให้ท่านปลอดภัย”
อิศรกับชิษณุพงษ์หันตัว เดินกลับไปหาเจ้าของร้านพร้อมกัน
“ขอโทษนะครับ แถวนี้มีร้านขายยาไหมครับ”

ส่วนที่บ้านร้าง พเยียถือปืนในมือ เดินวนเวียนอยู่หน้าห้องขังสองแม่ลูก รอนพดลด้วยความร้อนใจ
กอหญ้าประคองนภดาราเอาไว้ในอ้อมกอด นภดาราหายใจรวยริน
นภดารากระซิบ “กอหญ้า”
“ว่าไงคะ คุณแม่”
นภดาราปรายตามองไปที่พเยียนอกห้อง “ตอนนี้เหลือพเยียอยู่คนเดียวแล้ว หนูต้องหนีไป”
กอหญ้า เหลียวมองไปที่พเยีย แล้วกระซิบตอบ “คุณแม่หายดีแล้วเหรอคะ”
นภดาราส่ายหน้า มองกอหญ้าอย่างแสนรัก “แม่ไปไม่ไหวแล้ว แม่จะแกล้งหาเรื่องถ่วงพเยียเอาไว้ กอหญ้า ลูกทิ้งแม่ แล้วหนีไปคนเดียวเถอะนะ”
กอหญ้ายืนกรานหนักแน่น “ไม่ค่ะ คุณแม่ หนูทำอย่างนั้นไม่ได้”
“แต่ว่าแม่”
กอหญ้ากุมมือแม่ไว้ “เข้มแข็งไว้ค่ะ คุณแม่.... เราจะต้องรอดค่ะ เราจะต้องรอดออกไปด้วยกัน หนูมีวิธี”
กอหญ้ากระซิบที่ข้างหู นภดารามีท่าทางฮึดสู้

ฝ่ายอิศรกับชิษณุพงษ์เดินเข้ามาในร้านขายยา เจ้าของร้านหน้าตาเป็นมิตร พอเห็นรอยเลือดที่แขนชิษณุพงษ์ รีบทัก
“รับยาอะไรครับ”
“มีคนมาถามซื้อยาแก้โรคหัวใจบ้างไหมครับ”
เจ้าของแปลกใจ แต่ก็ตอบ “มีครับ แต่ที่ร้านไม่มี”
“คนนี้หรือเปล่าครับ”
อิศรเอารูปนพดลให้ดู เจ้าของร้านเพ่งมอง
“เอ คนนั้นเค้าใส่หมวกปิดหน้า ผมไม่แน่ใจ” เจ้าของร้านมองออกไปด้านนอกร้าน “โน่นไงครับ เค้ายังอยู่โน่น”
อิศรกับชิษณุพงษ์หันพร้อมกัน เห็นชัดว่าที่ถนนฝั่งตรงข้าม นพดลอยู่ในรถ กำลังขับออกไป อิศรกับชิษณุพงษ์พุ่งออกจากร้านไปขึ้นรถ ขับตามทันที

ฟากพเยียยืนรอ อย่างกระวนกระวาย ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงกอหญ้าตะโกนเรียกพเยีย
“พเยีย! คุณแม่แย่แล้ว มานี่เร็ว พเยีย”
พเยียวิ่งเข้ามาในห้องทันที เห็นนภดารานอนนิ่ง หลับตา หายใจรวยริน พเยียตกใจไม่รู้ว่าเป็นแผนของสองคน
“คุณแม่ตายแล้วเหรอ”
“ยัง...แต่ท่านหมดสติไปแล้ว เธอต้องช่วยฉัน”
“ทำยังไงล่ะ”
“ช่วยประคองท่านขึ้นมาก่อน”
พเยียตกใจกลัวนภดาราตายจนลืมระวัง เข้าไปช่วย กอหญ้าอาศัยทีเผลอ จับมือพเยียบิด ปืนหลุดมือหล่นลงพื้น มืออีกข้างกำหมัดต่อยปลายคางพเยีย พเยียมึน
กอหญ้าผลักพเยียล้ม แล้วเข้าไปหยิบปืน กอหญ้าจ่อปืนไปที่พเยีย
“หยุดนะ... แล้วถอยไปห่างๆ ไม่งั้น ฉันจะยิงเธอ”
พเยียนั่งอยู่ที่พื้น มองหน้ากอหญ้าอย่างเจ็บแค้นใจ แล้วค่อยๆ ถอยไปตามสั่ง กอหญ้าเข้าไปประคองนภดาราที่ดูอ่อนแรงขึ้นมา
“ไปค่ะ คุณแม่”
“แกหนีไปไม่พ้นหรอก”
พเยียขยับจะตาม กอหญ้าดันให้นภดาราเดินออกไป ส่วนตัวเองคอยระวังพเยียเอาไว้
กอหญ้า เล็งปืนไปที่พเยีย “อย่าตามมานะ ไม่งั้น...”
พเยียมองเลยไปด้านหลังกอหญ้าไป แล้วยิ้มเยาะออกมา “ฉันบอกแล้วไง ว่าแกไม่มีทางหนีพ้นกอหญ้าเอะใจ หันไปข้างหลัง”
เห็นนภดาราอยู่ในมือนพดล มีปืนจ่ออยู่ กอหญ้าตะลึง
“คุณแม่”
นภดารารีบบอก “หนีไปลูก หนีไป”
นภดลขู่ “วางปืนลง ไม่งั้น อีนังนี่ตาย”
“อย่านะ อย่าทำอะไรคุณแม่นะ”
พเยียฉวยโอกาสโถมเข้ามาจากข้างหลัง เอาท่อนไม้ฟาดเข้าที่ต้นคอกอหญ้าเต็มแรง กอหญ้าทรุดลงไป ปืนกระเด็นจากมือ

นภดาราตกใจมาก “กอหญ้า... ลูก”
กอหญ้านอนหมดสติ ตาปิดสนิท เสียงฟ้าร้องคำรามดังแว่วเข้ามา ภาพเหตุการณ์ในอดีตตั้งแต่อยู่เชียงใหม่ จนคืนวันเกิดเหตุถูกพเยียทำร้ายประดังกันเข้ามา ทุกภาพแจ่มชัด

กอหญ้าขี่จักรยานให้ชิษณุพงษ์ปั่นและนั่งซ้อนมาตามทาง แล้วโดนรถอิศรเฉี่ยว ลงข้างทาง / ทนายปราบบอกว่ากอหญ้าเป็นทายาท เพราะมีแหวนกับสร้อย / เหตุการณ์ในรถพเยียขอดูสร้อยประจำตระกูล
จนรถเบรคแตก ทุกคนตกใจ รถคว่ำชนตอม่ออย่างแรง และพเยียเอาไม้ตี แล้วเอาสร้อยไป

กอหญ้าลืมตาขึ้นมา ลุกพรวดความทรงจำเก่ากลับมาหมด นอกจากนี้ความทรงจำหลังเกิดอุบัตเหตุก็ไม่เลือนหาย
กอหญ้ากวาดตามองไปทั่ว พบว่าตัวเองนอนอยู่กับพื้นห้องห้องเดิม ส่วนนภดารานั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ มีพินัยกรรมฉบับใหม่อยู่ตรงหน้า พเยียถือปืนประกบข้าง
“พเยีย” กอหญ้าเรียก
“ฟื้นแล้วเหรอ”
กอหญ้าลุกขึ้นมา มองพเยีย
“เธอจงใจฆ่าฉัน”
พเยียยิ้มเยาะ ยังไม่ทันพูดอะไร กอหญ้าก็พูดสวนขึ้นอีก
“ตั้งแต่วันนั้น คุณลุงปราบพาฉันลงมาหาคุณแม่ เธอขอตามมาแล้วพอรถคว่ำ เธอก็ฉวยโอกาสฆ่าฉัน แย่งเอาล็อกเก็ตไป”
ทุกคนมองหน้ากอหญ้า อย่างแปลกใจ พเยียตกใจ “นี่แก”
“ฉันจำได้แล้ว จำได้หมดทุกอย่าง”
“ก็ดี .. ตายไปจะได้ไม่เป็นผีความจำเสื่อม”
พเยียกระชากกอหญ้ามา เอาปืนจ่อหัว เรียกนภดาราเสียงหวาน อาการประชดประชัน
“เอาล่ะค่ะ คุณแม่ พเยียเสียเวลามากแล้ว พเยียจะนับหนึ่งถึงสามนะคะ ถ้าคุณแม่ไม่เซ็นพินัยกรรมให้พเยีย นังกอหญ้าสมองกระจุยแน่” พเยียเริ่มนับ “หนึ่ง”

ส่วนทางด้านอิศรกับชิษณุพงษ์ย่องเข้ามา มีปืนสั้นในมือ อิศรชะเง้อมองเห็นรถของนพดลจอดซุกไว้ เห็นหลังคาบ้านร้างอยู่ไม่ไกล
อิศรมั่นใจ “ที่นี่แน่ๆ”

ฝ่ายนภดาราขยับจะไปหากอหญ้า
“อย่าทำอะไรลูกฉันนะ”
พเยียนับ “สอง”
นภดารามองกอหญ้า ชั่งใจ
“เธอปล่อยลูกฉันไปก่อนได้ไหม ลูกฉันปลอดภัยแล้วฉันจะเซ็นให้”
พเยียทำท่ารำคาญ ขยับปืนเหมือนจะเหนี่ยวไก นภดาราพูดเสียงอ่อนโยน โน้มน้าว
“จริงๆ นะ พเยีย ถ้าเธอปล่อยฉันกับลูกไป ฉันให้สัญญาว่าจะไม่เอาผิดอะไรเธอเลย ฉันเข้าใจเธอนะ ฉันสงสารเธอ ฉันไม่ได้ต้องการจะแก้แค้น หรือลงโทษเธอ ฉันแค่อยากให้ลูกฉันปลอดภัยเท่านั้น”
พเยียสะเทือนใจด้วยความริษยา ที่กอหญ้ามีแต่คนรักมากมาย
“แล้วฉันล่ะ ทำไมแกไม่คิดถึงฉันบ้าง” โกรธจนน้ำตาคลอ “ตอนที่ฉันเป็นลูกแก ทำไมไม่คิดอยากให้ฉันปลอดภัย ทำไมไม่คิด จะไม่เอาผิดฉัน ทำไมไม่คิดจะปล่อยให้ฉันอยู่อย่างมีความสุข ฉันจะได้ไม่ต้องทำแบบนี้!” พเยียกรี๊ด “ทำไม!”
“พเยีย...ฉัน”
พเยียปาดน้ำตา “ไม่ต้องพูด! เซ็น!”
นภดาราจะเซ็น กอหญ้าร้องห้าม
“คุณแม่อย่าเชื่อพเยียค่ะ พเยียไม่มีทางปล่อยเราไป”
พเยียมองหน้ากอหญ้าอย่างเกลียดชัง นภดาราพูดอย่างอ่อนโยน
“แม่ยอมเสี่ยงจ้ะ” มองหน้าพเยีย “แม่ยอมเสี่ยงเชื่อใจพเยีย” คราวนี้หันมามองกอ
หญ้าด้วยความรัก “แม่ยอมเสี่ยงแลกทุกอย่างที่แม่มี เพื่อความปลอดภัยของหนู”
นภดาราเซ็น พเยียหยิบพินัยกรรมไปดู ยิ้มเลือดเย็น
“เอาละ เสร็จธุระแล้ว ขอบใจมาก”
นภดาราตะลึง “แล้วกอหญ้าล่ะ พเยีย”
พเยียยิ้มเยาะ ยังไม่ทันตอบ นพดลก็เดินเข้ามา
“เร็วๆ เข้า พเยีย เสียเวลามามากแล้ว”
พเยียหันไปมองนภดารา แววตาเย้ยหยัน แล้วหันไปสั่งนพดล
“เอาตัวมันสองคนไปที่กระท่อมข้างหลัง” นภดารากับกอหญ้าตกใจ “ยิงทิ้ง แล้วเผาทุกอย่าง อย่าให้มีหลักฐานอะไรเหลือมาถึงฉันได้”
นพดลกระชากตัวสองแม่ลูกมา พเยียยืนถือปืนคุมออกไป

ขณะเดียวกันอิศรกับชิษณุพงษ์แอบอยู่หลังต้นไม้หน้าบ้านร้าง
“ผมจะเข้าไปดูข้างในบ้าน คุณไม่มีปืน แถมยังบาดเจ็บ รอตำรวจอยู่นี่ดีกว่า” อิศรบอก
“มันมีกันสองคนนะ มีปืนด้วย”
“ไม่ต้องห่วง ผมจะระวัง”
อิศรกระชับปืนในมือด้วยท่าทางมั่นใจ แล้วเข้าไป ชิษณุพงษ์มองตาม หน้าตาไม่เชื่อถือ
“ผมไม่ได้ห่วงคุณหรอกน่ะ”
ชิษณุพงษ์แอบลัดเลาะไปด้านข้าง

นภดารากับกอหญ้าโดนมัดเอาไว้ด้วยกันที่พื้น กอหญ้าขอร้อง
“อย่าทำฉันเลยนะ ...ปล่อยฉันไปเถอะ”
“ฉันขอร้องล่ะ ถ้าเธอปล่อยฉันกับลูกไป ฉันรับรอง ฉันจะไม่เอาเรื่อง” นภดาราขอร้อง
“นึกว่าฉันโง่หรือไง ถ้งแกไม่เอาเรื่อง ตำรวจเค้าก็เอาโว้ย... พูดมาก เดี๋ยวปั้ด”
นพดลเอาปืนขู่ สองแม่ลูกกลัวหงอ

ขณะที่พเยียกลับเข้ามาทางประตูหลัง กำลังเก็บพินัยกรรมใส่กระเป๋าเตรียมเผ่น พอดีทำปืนตก พเยียก้มลงเก็บ แล้วได้ยินเสียงไม้กระดานลั่นเอี๊ยด ดังมาจากหน้าบ้านพเยียชะงัก คลานไปแอบดู แทนสายตา เห็นอิศรย่องเข้ามาอย่างระมัดระวัง ในมือมีปืน พเยียตกใจ รีบคว้าของแล้วหนีไปด้านหลังบ้านทันที
ด้านนพดลเอาปี๊บที่ใส่น้ำมันขึ้นมา เอาราดไปตามผนังและส่วนต่างๆ ของห้อง กอหญ้ากับนภดารามอง ใจระทึก

พเยียจะออกประตูหลัง พอดีเห็นชิษณุพงษ์ พเยียชะงัก แล้วลนลาน หาที่ซ่อนตัว พเยียเข้าไปหลบซ่อนตัวในห้องน้ำ ปิดประตู แต่โชคร้าย ประตูดันล็อกไม่ได้ ในขณะที่อิศรเปิดเข้าไปในห้องที่ขังกอหญ้า เห็นเชือกขาด และเศษกระจก
ชิษณุพงษ์เข้าบ้านมาทางด้านหลังบ้าน มองไปรอบๆ อย่างระวัง ไม่เห็นใคร ชิษณุพงษ์เห็นท่อนเหล็กขนาดเหมาะมือ จึงคว้ามาเป็นอาวุธ
ส่วนในห้องน้ำ พเยียแอบอยู่หลังประตู ลุ้นสุดขีด
อิศรเข้าไปในห้องที่ขังนภดารากับกอหญ้าก่อนหน้านี้ ไม่มีคน อิศรกังวล
“ไปไหนกัน”

อ่านละคร แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13/3 วันที่ 18 มี.ค. 56

ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย บทประพันธ์ : ไอริณ
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย บทโทรทัศน์ : ทีมเอ็กแซ็กท์
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย กำกับการแสดง : สันต์ ศรีแก้วหล่อ, วรวิทย์ ขัตติยโยธิน
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย ออกอากาศทุกคืนวันพุธ-พฤหัส 20.10 - 21.40 น. ทาง ททบ. 5
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
ที่มา manager