อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 17/2 วันที่ 23 พ.ค. 56


อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 17/2 วันที่ 23 พ.ค. 56

“เธอคิดเหรอ ว่าคนที่เพียบพร้อมทุกอย่างอย่างฉัน จะพิศวาสผู้หญิงที่ทั้งแก่ ขาเป๋
แถมยังเป็นเมียน้อยคนอื่นอย่างเธอ...” นักปราชญ์กระแทกเสียงเย้ย “มันไม่มีทาง”
พร้อมกันนั้นนักปราชญ์ผลักพลอยอย่างแรง จนพลอยล้มลง นักปราชญ์เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ยิ้มเหี้ยม “อยากรู้มั้ย ฉันจะทำยังไงให้ไอ้เพชรกระอักเลือด”
นักปราชญ์กระชากตัวพลอยเข้ามาอย่างแรง พลอยเนื้อตัวสั่น เพราะนักปราชญ์ดูเหี้ยมโหดกว่าที่คิด

ด้านทับทิมวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในบ้าน ร้องเสียงดังด้วยความเป็นห่วง
“พลอย..พลอย”
เงียบไม่มีเสียงตอบรับของพลอย ทับทิมยิ่งหน้าเสีย ด้านนวลรู้สึกตัวร้องครวญคราง ทับทิมหันไปเห็น
“นวล!” ทับทิมรีบปราดเข้าไปประคอง



นวลครางเสียงแผ่วๆ “ทับทิม”
“ไอ้นักปราชญ์มันทำเธอใช่มั้ย” นวลพยักหน้า ทับทิมด่าทันที “อยากสาระแนดีนัก สมน้ำหน้า!” ทับทิมผลักนวลออก ยังโกรธอยู่
นวลล้มลงกับพื้นไปอีก ร้องไห้ “ก็ฉันไม่รู้นี่ทับทิม ฉันบอกเธอแล้วว่าไม่รู้” พูดถึงตรงนี้นวลตาวาวโรจน์โกรธแค้นขึ้นมา “แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ฉันจะร่วมมือกับเธอทุกอย่าง แฉไอ้นักปราชญ์ ฉันจะเป็นพยานเอง มันฆ่าตาหวาน”
ทับทิมพอใจ “จุดจบของแกมาถึงแล้ว ไอ้นักปราชญ์”

ตัวละคร พลอย นักปราชญ์
นักปราชญ์กระชากพลอย พลอยเนื้อตัวสั่น กลัว นักปราชญ์มองเยาะเย้ย
“อยากรู้แล้วใช่มั้ย ฉันจะทำอะไรกับเธอ ฉันจะส่งเธอให้ลูกน้องฉันที่มีเป็นสิบ หลังจากนั้นฉันจะถ่ายคลิปประจาน แล้วก็แล่เนื้อเอาเกลือทา อยากรู้เหมือนกัน ว่าน้ำหน้าอย่างไอ้เพชร มันจะทำอะไรฉันได้” นักปราชญ์ยิ้ม กลอกตาหลอนๆ จิตพอกัน “แต่ตอนนี้...สิ่งที่ฉันจะทำกับเธอเป็นอย่างแรกคือ...”
พลอยปากคอสั่นกลัว “แกจะทำอะไร”
“ทรมานแกเล่น นังเป๋!” นักปราชญ์ผลักร่างพลอยไปสุดแรง
พลอยร้องสุดเสียงขณะที่ร่างก็กลิ้งหลุนๆ ลงเนินเขาไป นักปราชญ์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

ฟากทับทิมที่กำลังประคองนวลที่มีท่าทีเจ็บปวดขึ้นมาได้ยินเสียงพลอยร้องโหยหวน
“พลอย”
“ไอ้นักปราชญ์”
ทับทิมผละจากนวลจะไป นวลร้อง
“ฉันไปด้วย”
ทับทิมสั่งเสียงเหี้ยม “ไม่ต้อง แล้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าลืมที่เธอบอก เธอจะอยู่ข้างฉัน”
“แน่นอน!” ทับทิมผละไปทันที นวลมองตามสายตาบ่งบอกโกรธแค้นนักปราชญ์มากๆ

ร่างของพลอยกลิ้งหลุนๆ จนหยุดนิ่งอยู่ที่พื้น พลอยร้องโอดครวญ นักปราชญ์ตามไปหัวเราะเยาะดังลั่น จ้องหน้าพลอย
“ไง..นังเป๋...สนุกมั้ย ฉันสนุกว่ะ สนุกมาก แต่ฉันไม่อยากเล่นสนุกคนเดียวแล้ว ฉันจะส่งแกไปให้ลูกน้องฉันมันเล่นดีกว่า”
นักปราชญ์ล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋า โทร. ออก “เฮ้ย! พวกแก”
จังหวะนี้ทับทิมย่องมาทางด้านหลัง พร้อมท่อนไม้ขนาดเหมาะมือฟาดเข้าที่ด้านหลังของนักปราชญ์เต็มแรง นักปราชญ์ร้องโอ๊ยสุดเสียง ล้มลงไป แต่ตั้งสติได้ ทำท่าจะล้วงกระเป๋าหยิบเอาปืนออกมา ทับทิมฟาดเข้าที่ท่อนแขนนักปราชญ์อย่างแรง ก่อนจะฟาดเข้าที่ด้านหลังอีก

จนนักปราชญ์ชักกระแด่วๆ
พลอยยืนมอง หัวเราะลั่นอย่างสะใจ

“เหมือนปลาที่ถูกทุบหัวยังไงยังงั้น แต่ฉัน...อยากให้แกสนุกมากกว่านี้” พลางหันไปบอกทับทิม “แม่...พลอยขอ”
ทับทิมยื่นไม้ให้ลูกสาว พลอยรับไม้มา นักปราชญ์ร้องลั่น
“อย่า..อย่าทำฉัน พอแล้ว ฉันเจ็บ”
พลอยหัวเราะ “อ้อ! กลัวฉันจะทุบงั้นเหรอ ฉันไม่ทุบแกหรอก แต่ฉัน....จะจับแกย่าง เหมือนปลา ที่ถูกเสียบในไม้” พลอยลูบไม้ในมือไปมา
นักปราชญ์ถอยหลัง มองลนลาน ท่าทางหวาดกลัว “แกจะทำอะไร”
“ก็เหมือนปลาถูกย่างไงไอ้โง่”
“ไม้ท่อนนี้ มันจะถูกยัดเข้าปากแก” พลอยเงื้อไม้ในมือขึ้นหมายจะยัดแทงเข้าปาก
นักปราชญ์ร้องสุดเสียง “อย่า
พลอยเงื้อไม้จะแทงนักปราชญ์ นักปราชญ์กลั้นใจครั้งสุดท้ายเอามือดึงไม้เอาไว้ สองคน
ยื้อไม้กันไปมา นักปราชญ์กระชากอย่างแรง จนไม้มาอยู่ในมือ
“แกตายแน่!นังเป๋!” จากนั้นก็กระหน่ำฟาดพลอยอย่างแรง
พลอยร้องสุดเสียง ด้วยเจ็บปวดทุรนทุราย
ทับทิมร้องแทบจะขาดใจ “พลอย” ปราดไปหาลูกสาว
นักปราชญ์กระชากร่างทับทิมอย่างแรง “มานี่”
พลอยผงะ เมื่อร่างของทับทิมอยู่ในมือของนักปราชญ์ พลอยร้องลั่น
“อย่าทำอะไรแม่ฉันนะ”
“งั้นแกก็เลือกเอา...จะให้ฉันทำแม่แก หรือ แก”
ทับทิมกับพลอยมองหน้ากันด้วยความเป็นห่วง นักปราชญ์หัวเราะเยาะ
“แต่ฉันไม่วิปริตซาดิสต์ โรคจิตอย่างพวกแกหรอก ฉันขอ..โป้งเดียวพอ”
นักปราชญ์ล้วงปืนออกมา พลอยกับทับทิมมองปืนนิ่งใจเต้นรัว

ฟากเพชรกับน้ำหนึ่งขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านพอดี เพชรบอกเสียงรัวเร็ว
“เร็วน้ำหนึ่ง”
สองคนวิ่งเข้าไปด้านใน
นวลซึ่งพยายามกัดฟันลุกขึ้นจะตามทับทิมไป เจอเพชรกับน้ำหนึ่งวิ่งเข้ามา สองคนงงที่เห็นนวล
“ป้านวล”
นวลสะดุ้งหันกลับมามอง “คุณน้ำหนึ่ง” มองไปยังเพชร อย่างเต็มตาเป็นครั้งแรกที่ได้รู้ว่า
เป็นลูก “เพชร...” ร้องไห้ทันที “เพชรลูกแม่!”
เพชรกับน้ำหนึ่งมองหน้ากัน งุนงง ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน ขณะที่นวลโผเข้มากอดเพชรร้องไห้โฮๆ ละล่ำละลักบอก
“เพชร เพชรลูกแม่..แม่ขอโทษลูก แม่ขอโทษ”
“อะไรครับป้านวล” เพชรดันตัวนวลออก มองหน้า งงมาก
ขณะเดียวกันนักปราชญ์ล็อกคอทับทิมเอาไว้ มองมายังพลอยแล้วหัวเราะ
“ฉันเลือกให้ แกมองแม่แกถูกฆ่าต่อหน้าแล้วกัน”
“แม่”
พลอยร้องสุดเสียงขณะที่นักปราชญ์เหนี่ยวไกปืนออกไปเสียงดังเปรี้ยง
นวล เพชร และน้ำหนึ่งได้ยิน
“เสียงปืน”
“ไอ้นักปราชญ์!”
เพชรตะลึง หน้าซีดเผือด ผละไปตามเสียงอย่างรวดเร็ว นวลเกาะน้ำหนึ่ง ที่จะตามเพชรไป
“คุณน้ำหนึ่ง ไปด้วยๆๆ”
น้ำหนึ่งงง ไม่เข้าใจ แต่ประคองนวลไปด้วยทันที

พลอยร้องไห้ออกมาปิ่มว่าจะขาดใจ ขณะที่นักปราชญ์หัวเราะลั่น
“ยัง...ฉันยังไม่ได้ยิงแม่แก”
ทับทิมยืนหน้าซีด หัวใจจะวาย นึกว่าตายไปแล้ว นักปราชญ์เย้ยต่อ
“ฉันแค่ยั่วประสาทแกสองคนเล่น แต่...ต่อไป คือของจริง!”
นักปราชญ์พูดไม่ทันจบ ทับทิมเอาศอกกระทุ้งเข้าที่ท้องนักปราชญ์ และกระทืบเข้าที่เท้า
อย่างแรง นักปราชญ์ที่ไม่ทันระวังตัวร้องลั่น ตัวงอ ทำท่าจะเซล้มลง เร็วเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด พลอยคว้าไม้ทุบเข้าด้านหลังอย่างแรง จนนักปราชญ์เสียหลักล้มลงปืนหล่น ทับทิมคว้าปืนมาเล็งใส่
“แกตาย”
นักปราชญ์ร้องลั่น “อย่า”
พลอยบอกเสียงเยียบเย็น “อย่าค่ะแม่”
“ทำไมพลอย”
“คนอย่างมัน ตายด้วยลูกปืน มันดีเกินไป” พลอยฟาดนักปราชญ์อีก ฟาดๆๆ จนแน่ใจว่านักปราชญ์หมดทางสู้
“อย่า..พอแล้ว อย่าทำอะไรฉัน ...ฉันไหว้ล่ะ”
พลอยยื่นเท้าออกไป นักปราชญ์มองเท้าพลอยก่อนเงยขึ้นมองหน้า ต้องไหว้จริงเหรอ
พลอยหัวเราะร่วน “แกบอกเองไม่ใช่เหรอ กราบเท้าฉันสิ กราบเท้าฉันเลย”
“เอ่อ” นักปราชญ์หน้าแหยหมดท่า
พลอยหัวเราะ “ไม่ต้องหรอก..เพราะฉันก็ไม่อยากให้เท้าฉันต้องแปดเปื้อน กับคนเลวๆ
อย่างแก” ว่าพลางพลอยกระชากคอเสื้อนักปราชญ์ขึ้นมา
“แกจะทำอะไรฉัน”
ไม่มีใครตอบ พลอยตรงเข้าไปกระชากลากนักปราชญ์ ขณะที่ทับทิมเอาปืนขู่ตลอดเวลา

เพชรวิ่งมาตามทางด้านนอกตัวบ้าน ตะโกนร้องลั่นด้วยความเป็นห่วง
“พี่พลอย แม่ พี่พลอย”
น้ำหนึ่งประคองนวลตามมา สองคนหน้าตาเป็นกังวล นวลร้องไห้ครวญคร่ำ
“แม่ไม่น่าเลย แม่ไม่น่าเลย”
เพชรมองหน้านวล งงๆ มาเรียกอะไร น้ำหนึ่งเองก็งง เสียงของนักปราชญ์แหกปากร้องลั่น
“แกจะทำอะไรฉัน นังบ้าพลอย แกจะทำอะไรฉัน”
“พี่พลอย” เพชรตามเสียงไปทันที

พลอยกระชากลากนักปราชญ์มาที่บริเวณที่ดื่มไวน์ พอมาถึงพลอยก็คว้าขวดไวน์ขึ้นมายื่นให้นักปราชญ์
“กิน”
นักปราชญ์มองงงๆ “ไม่”
“จะกินหรือจะให้กรอก”
นักปราชญ์งง ชักเริ่มสงสัย ทำไมต้องให้กินไวน์ ทับทิมที่ประกบตลอดเวลา ตะคอก
“เอ้าไอ้นี่! ไม่เข้าใจภาษาคนหรือไง จะให้กินหรือจะให้กรอก”
นักปราชญ์งง “กินๆ” ยอมกินแต่โดยดี เพราะเคยกินมาแล้ว ไม่ได้มีอะไร สงสัยจะให้กินทำไม
“กินให้หมด”
พลอยกับทับทิมมองจ้อง ถ้าขัดคำสั่ง ตายแน่ๆ ทุกครั้งที่นักปราชญ์ออกอาการต่อต้าน
จะถูกเอาปืนขู่ นักปราชญ์กรอกไวน์เข้าลำคอ พลอยถามเสียงเย็น
“แก..รู้มั้ย ฉันผสมอะไรลงไปในนั้น”
นักปราชญ์ชะงัก พลอยไม่ได้พูดต่อ ทับทิมเป็นฝ่ายที่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“ยาวิเศษ เหมือนกับที่ฉันผสมให้แม่แกกับแกกินที่กรุงเทพฯ จนแม่แกเดี้ยงต้องไป
นอนโรงพยาบาล และล่าสุด แม่แกมันตายไปแล้วมั้ง” ทับทิมว่า

นักปราชญ์งุนงง ไม่เข้าใจ ขณะที่กรดกำมะถันจากไวน์ที่ดื่มไปจนหมดขวด เริ่มออกฤทธิ์
นักปราชญ์มีอาการตาลาย อาเจียน อย่างทรมานจนล้มทรุดลงไป สองแม่ลูกหัวเราะร่วน

“แม่แกก็เป็นอย่างนี้แหละไอ้นักปราชญ์” ทับทิมหัวเราะลั่น ผลักหัวนักปราชญ์ “แม่แกก็
เป็นแบบนี้แหละ”
เพชร น้ำหนึ่ง และนวล วิ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ทุกคนเห็น พลอยกับทับทิมเหมือนคนบ้า ขณะที่นักปราชญ์หมดสภาพ พลอยบอกด้วยท่าทีหลอนๆ
“ยาวิเศษของฉัน มันจะทำให้แกตายลงเดี๋ยวนี้แหละ ไอ้นักปราชญ์”
พูดจบพลอยก็คว้าขวดไวน์มากรอกเข้าที่ปากนักปราชญ์ เพชรร้องลั่น
“อย่าพี่พลอย อย่า” เพชรเข้ามาห้าม
นักปราชญ์ฉวยโอกาสนั้น รวบรวมกำลังครั้งสุดท้ายผลักทับทิมสุดแรง จนทับทิมล้มลง
ปืนกระเด็น นักปราชญ์คว้าปืนทันที และเล็งมาที่ทุกคน น้ำหนึ่งกะนวลร้องลั่น
“อย่า!อย่า”
คราวนี้นักปราชญ์เป็นต่อ หัวเราะลั่น เบนกระบอกปืนมาที่นวลและทับทิม
“มาพร้อมหน้าพร้อมตากันพอดีเชียวนะ งั้น แกเลือกเอาแล้วกันไอ้เพชร ว่าจะให้
ฉันยิงใครก่อน” นักปราชญ์เบนกระบอกปืนมาใส่ทีละคน “พี่บ้าๆของแก เมียชั่วๆ ของแก หรือ จะเป็น...” นักปราชญ์พูดช้าๆ “แม่...” ส่ายปืนมาที่ทับทิม “แม่ที่เลี้ยงแกมา หรือ” แล้วเบนมาที่นวล “แม่แท้ๆ ของแก”
เพชรงง นวลร้องไห้โฮออกมา
“เพชร..แม่ขอโทษ..แม่ขอโทษ”
เพชรมองนวลงงๆ “แม่”
“ก็นี่แหละ แม่แท้ๆ ของแก” นักปราชญ์กระชากตัวนวลมาอย่างโกรธแค้น
เพชรมองที่ทับทิม ทับทิมบอก
“นี่แหละเพชร...แม่แท้ๆ ของลูก”
เพชรตะลึงอึ้ง “แม่”
“แกเลือกเอาแล้วกัน ว่าจะให้ฉันยิงใครก่อน” นักปราชญ์เบนกระบอกปืนมาที่นวลสลับกับ
ทับทิม ก่อนหัวเราะร่า “อย่าเลย...พวกแกตายพร้อมๆ กันเลยดีกว่า”
นักปราชญ์กลั้นใจจะยิงปืน แต่อาการกำเริบ พลอยเห็นบอกเสียงเยือกเย็น
“แกฆ่าใครไม่ได้หรอก เพราะแกกำลังจะตาย”
นักปราชญ์อาการกำเริบหนัก อาเจียน จนตัวงอ
“ตายแบบไม่มีโอกาสได้ออกไปร้องขอความเป็นธรรมกับใคร” พลอยเยาะ
“แกจะถูกฝังเป็นผีเฝ้าไร่” ทับหัวเราะเสียงหลอนๆ “เหมือนๆ กับ...”
“พ่อของฉัน” พลอยบอก
ทุกคนมองตะลึง สภาพของพลอยกับทับทิมเหมือนบ้าเต็มที่ เหมือนอยู่กันคนละโลก ขณะที่นักปราชญ์อาการรุนแรงหนักขึ้น ทรุดตัวลงไปกองกับพื้น อาเจียน ทุรนทุราย
พลอยกับทับทิมหัวเราะเหมือนคนบ้า เพชรมองภาพตรงหน้าสะท้อนใจ สงสารแม่กับพี่สาว ขณะที่ก็รู้สึกอื้ออึงกับสิ่งที่ได้รู้ พ่อถูกฝังอยู่ในไร่ ทับทิมนั่งลงเอามือลูบหัวนักปราชญ์ท่าทีหลอนๆ
“จำความรู้สึกนี้ไปคุยในนรกกับแม่แกนะ เพราะก่อนตาย แม่แกก็มีสภาพทุเรศๆ แบบนี้เหมือนกัน”
ปืนที่ทับทิมถือในมือจ่ออยู่หน้าของนักปราชญ์ ทับทิมนั่งชันเข่าลืมตัว
นักปราชญ์จ้องมองที่ปืนนิ่ง คิดในใจ เอาวะตายเป็นตาย ขณะที่เพชรทนดูไม่ได้บอก
“แม่ พี่พลอย....พาเค้าส่งรพ.เถอะครับ”
“แกบ้าไปแล้วเหรอเพชร ถึงได้พูดอย่างนี้ ไอ้บ้านี่มันจะฆ่าแม่ ฆ่าพี่ ฆ่าเมียของแกนะ”
“แต่ผมไม่อยากให้แม่ พี่พลอย ฆ่าคนตาย” เพชรบอก
“มันสมควร” พลอยบอก
จังหวะนี้รถตำรวจแล่นมาจอด พร้อมๆ กับตำรวจ 2-3 นายก้าวลงมา ตำรวจกวาดตามอง
“นี่ล่ะบ้านเชิงเขา ที่มีคนแจ้งให้เรามาดู”
ด้านทับทิมตะคอกใส่เพชร
“ใช่! ไอ้นี่มันสมควรตาย”
“พวกแกต่างหาก”
นักปราชญ์กระชากปืนจากทับทิมอย่างแรง แล้วยิงปืนใส่ทับทิมและกราดยิงคนอื่นๆ อย่างบ้าคลั่ง สภาพขณะนี้ ชุลมุนมาก ตำรวจที่กำลังเดินเข้ามาได้ยิน
“เสียงปืน” ตำรวจวิ่งตามเสียงไป

เพชรกอดน้ำหนึ่งที่ซุกอยู่กับอกปกป้อง พลอยร้องกรี๊ดๆ ร้องไห้โฮๆ
“แม่..แม่”
เพชรหันไปมอง เห็นทับทิมนอนจมกองเลือด ข้างๆ คือนักปราชญ์ที่นอนหรี่ตาจวนจะหมดลม
เพชรตะโกนสุดเสียง “แม่”
นวลตะลึง “ทับทิม”
พลอยตะโกนก้อง “แกตาย!”
พลอยตรงมาคว้าปืนจากมือของนักปราชญ์ที่นอนอยู่ แล้วยิงใส่นักปราชญ์อย่างแค้นจัด
นักปราชญ์ร้องสุดเสียง ร่างกระตุก ขณะที่ตำรวจวิ่งเข้ามาเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้าพอดี นั่นคือพลอยฆ่าคน!
“หยุดนะ” ตำรวจตะโกนก้อง
“ตำรวจ” น้ำหนึ่งหันมามองพลอยอย่างเป็นห่วง
พลอยตะลึงอึ้ง ตื่นตกใจ “ตำรวจ”
พลอยถือปืนอยู่ มองมาอย่างหวาดกลัว ปฏิเสธลั่น
“ไม่นะ ฉันไม่ได้ทำ ฉันไม่ได้ทำ!”
พลอยทิ้งปืนแล้ววิ่งลนลานขากระเผลกหนีไป เพชรร้องลั่น

อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 17/2 วันที่ 23 พ.ค. 56

ละคร มารกามเทพบทประพันธ์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพบทโทรทัศน์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพกำกับการแสดง : ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์
ละคร มารกามเทพแนวละคร : เมโลดราม่า
ละคร มารกามเทพอำนวยการผลิต : สุรางค์ เปรมปรีดิ์, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, นิพนธ์ ผิวเณร
ละคร มารกามเทพออกอากาศ ทุกวันพุธ และ พฤหัสบดี เวลา 20.10 - 21.40 น. ทางช่อง 5
ที่มา manage