อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 17/4 วันที่ 25 พ.ค. 56


อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 17/4 วันที่ 25 พ.ค. 56

“นี่ถ้ามีทางอื่นออกจากบ้านเชิงเขาได้ ฉันไม่มาทางนี้นะเนี่ย”
“ทางนี้ล่ะดีแล้ว ยังไงก็ยังมีชาวบ้านอยู่ นั่นไง”
สองคนเห็นด้านหลังของผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งตัวเหมือนชุดชาวบ้าน สวมผ้าถุง ใส่เสื้อตัว
โคร่ง มีผ้าขาวม้าพันใบหน้าเอาไว้ แบบชาวสวนปกติ อลิสเดินเข้าไปทัก
“มาขุดอะไรค่ำๆ มืดๆ ล่ะป้า”
สองคนไม่รู้ว่าเป็นพลอย ที่ก้มหน้า ท่ามกลางเงามืด ยังไม่เห็นหน้าชัดเจน พลอยดัดเสียง
“ให้ปุ๋ยต้นไม้”

“ต้นอะไร?”
อลิสเงยหน้าขึ้นมอง เห็นเป็นต้นปีบต้นใหญ่
“ต้นปีบ” พจนีย์บอก
“แล้วทำไมต้องมาให้ตอนดึกขนาดนี้ด้วยล่ะป้า” อลิสสงสัย
พลอยดัดเสียงอีก “นานๆ จะเจอปุ๋ยวิเศษ”


“ปุ๋ยวิเศษ ปุ๋ยอะไร” อลิสสงสัย
“ก็แกสองคนไงล่ะ”
พลอยหันขวับมากระชากผ้าขาวม้าออก พร้อมเงื้อจอบในมือขึ้น อลิสกับพจนีย์ร้อง
สุดเสียง
“แอร๊ยยย”
เพชรนำน้ำหนึ่งนวล วิ่งมาตามหาพลอย สีหน้าท่าทางแต่ละคนใจคอไม่สู้ดี ได้ยินเสียง
กรี๊ด ทุกคนรู้ในทันที
“พี่พลอย”
เพชรเร่งฝีเท้าตามไปรวดเร็ว

ด้านพลอยเหวี่ยงจอบลงมาหมายร่างของหญิงสาวทั้งสอง สองคนหนีหกล้มหกคว่ำ
“แกตาย!”
สองคนร้องลั่นไปในทำนองเดียวกัน “อย่าๆๆ ฉันกลัวแล้ว” / “ช่วยด้วยๆๆๆ”
พจนีย์พลาดสะดุดขาตัวเองล้มลง พลอยเงื้อจอบสุดแขน พจนีย์ร้องกรี๊ด
“อย่า”
อลิสตรงมากระชากร่างของพจนีย์หลบ จอบฝังลงดินฉึก ห่างร่างพจนีย์แค่คืบเดียว
พลอยเองก็ผงะเพราะแรงเหวี่ยง อลิสตรงไปหาพลอย
“ฉันจะจับแกเข้าคุก นังพลอย” อลิสถลันเข้าไป
พจนีย์เป็นห่วงดึงไว้ “อย่า”
ร่างของอลิสเซ พลอยตั้งตัวได้หันขวับมาพร้อมกำด้ามจอบมองตาขวาง อลิสร้องด่าพจนีย์
“เห็นมั้ย มันตั้งหลักได้แล้ว เธอจะมาดึงฉันทำไม๊”
“แกสองคนไม่มีทางหนีฉันได้...มาเป็นปุ๋ยให้ฉันดีๆ นังปุ๋ย”
พลอยคำรามเงื้อจอบขึ้นสุดแขน เหวี่ยงลงไป พจนีย์กับอลิสร้องกรี๊ดๆ หลบเป็นพัลวัน พลอยเหวี่ยงจอบดุดันเอาจริง
เพชร น้ำหนึ่ง และนวลวิ่งเข้ามา ทุกคนร้องห้าม
“อย่าพี่พลอย”
พลอยมองน้ำหนึ่งที่เกาะแขนเพชรแน่น “เพชร!”
นวลตะโกนบอกสองสาว “หนีเร็ว!”
พจนีย์กับอลิสรีบตะเกียกตะกายหนีรวดเร็ว พลอยขัดใจนักหันมามองนวลตาขวาง
“แกบอกมันทำไม” พลอยกรี๊ดใส่นวล ถลันเข้าไปหา
เพชรเอาตัวกั้น นวล กะ น้ำหนึ่งร้องบอก “พอได้แล้วพี่พลอย เลิกทำผิดได้แล้ว”
“เพชร”
“พี่พลอยทำผิดมามากพอแล้ว พอเถอะ ผมขอ พอเถอะ”
“เพชรลืมพี่ไปแล้วใช่มั้ย” พลอยเข้ามาทุบตีเพชร “เพชรเห็นคนอื่นดีกว่าพี่แล้วใช่มั้ย”
น้ำหนึ่งเข้ามาห้าม มาช่วยเพชรบ้าง “อย่าพี่พลอย อย่า”
พลอยกรี๊ดใส่ “นังน้ำหนึ่ง”
พลอยถลันเข้าหาน้ำหนึ่ง ขยุ้มจิกตีพัลวัน นวลกับเพชรเข้าไปห้าม
“อย่าพลอยอย่า” / “พี่พลอยอย่า”
เพชรกระชากร่างพลอยออกจนพลอยล้ม เพชรบอกดุดัน “อย่าทำร้ายเมียผม”
พลอยอึ้ง ชะงัก “เมีย..เมีย..หมายความว่า..เพชรกับมัน”
เพชรดึงตัวน้ำหนึ่งมากอด “น้ำหนึ่งเป็นเมียผม”
พลอยอึ้ง ตะลึง คาดไม่ถึง “เมียเพชร” แล้วกรี๊ดใส่ใหม่ “พี่ไม่ยอม”

ด้านพจนีย์กับอลิสวิ่งมาตามทาง อลิสล้วงเอามือถือออกมาโทร.
“คุณตำรวจ รีบมาที่บ้านเชิงเขาเร็วค่ะ ยัยพลอยบ้า มันอยู่ที่นี่” อลิสวางสาย แล้วดึงข้อมือ
พจนีย์ “ไปเร็ว”
“ไปไหน”
“ก็กลับไปดูยัยพลอยบ้าไง..ฉันกลัวมันจะหนีไปอีก”
“แต่ฉันกลัวตายมากกว่าอลิส ฉันไม่อยากถูกจับนอนขดนอนก่อ ฆ่าโบกปูนแบบรจนา”
“คนอยู่เยอะแยะ มันทำอะไรเราไมได้หรอก..เราต้องรีบกลับไปเพื่อเอาความผิดกับมัน ป่ะ”
อลิสลากแขนพจนีย์กลับไปจนได้
ส่วนพลอยบ้าดีเดือด ตรงเข้ามากระชากลากตัวน้ำหนึ่งจะขย้ำทำร้าย เพชรกับนวลตามมาห้ามปกป้อง
เพชรตะโกนเสียงดังทนไม่ไหวแล้ว “หยุดพี่พลอย”
“เพชร”
“พอซะที ผมไม่ยอมให้พี่พลอยทำร้ายเมียผมหรือว่าใครๆ อีกแล้ว”
พลอยลนลาน กลัวการสูญเสีย “ไม่...อย่าทำท่าทางอย่างนี้กับพี่” พลอยผวาตัวเข้ามากอดเพชรแน่น “พี่รักเพชรนะ พี่รักเพชรคนเดียว พี่ทำทุกอย่างอย่างน้ำหนึ่งได้นะ พี่เป็นเมียเพชรได้นะ” ล็อกคอเพชรกอดจูบพัลวัน
เพชรขยะแขยงผลักออก “อย่าพี่พลอย” พร้อมกับผลักออกอย่างแรงจนพลอยล้มลง
พลอยล้มลง เหลียวมามองเพชรตาซื่อ ยังไม่รู้สติ “ทำไมเพชร พี่ยังสาว ยังสวย พี่ให้ทุกอย่างกับเพชรได้ ได้ดีกว่านังน้ำหนึ่ง” พลอยทำท่าทางดึงคอเสื้อจนเห็นไหล่
เพชรเข้ามาห้ามปัดมือพลอยไม่ให้ทำ “หยุดพี่พลอย หยุด”
“เพชร!”
“พี่คือพี่สาวผม อย่าให้ผมทุเรศสมเพชตัวเองมากไปกว่านี้เลย ผมขยะแขยง”
พลอยตาขวาง หันมาทางน้ำหนึ่ง “เพราะแก นังน้ำหนึ่ง เพราะแก”
พลอยขย้ำน้ำหนึ่งอีก เพชรเข้ามาดึงพลอยออก นวลกอดน้ำหนึ่งเอาไว้
พลอยยิ่งมองยิ่งโกรธ “คิดว่าจะห้ามพี่ได้เหรอ? นังน้ำหนึ่ง ฉันจะฆ่าแก”
พลอยวิ่งกลับเข้าไปด้านใน ทุกคนงง ไม่รู้จะทำอะไรอีก เพชรบอกนวล
“แม่ดูน้ำหนึ่ง ผมจะไปดูพี่พลอย” เพชรตามพลอยเข้าไปเร็วรี่

พลอยวิ่งกลับเข้าไปในห้องเก็บของ รื้อค้น หาของ แล้วคว้าขวดน้ำกรดขึ้นมา
“ทำอะไรน่ะพี่พลอย หยุดนะ”

พลอยไม่ฟังเสียง ผลักเพชรออก เดินลิ่วออกไป
พลอยเดินหน้าตาถมึงทึงออกมา

“แกตายนังน้ำหนึ่ง”
พลอยเปิดขวดน้ำกรดออกมาจะเทใส่น้ำหนึ่ง นวลดึงน้ำหนึ่งหลบ ขณะที่เพชรปัดมือ
พลอยอย่างแรง
“อย่า”
ขวดน้ำกรดหกเลอะพื้น กัดพื้นน่ากลัว เพชรมองอนาถใจ
“พี่พลอย! ทำไมพี่พลอยร้ายกาจอย่างนี้”
“เพราะพี่รักเพชรไง นังน้ำหนึ่งมันจะแย่งเพชรไปจากพี่”
“ไม่มีใครแย่งใครไปได้ทั้งนั้น ที่ไม่มีใครอยู่กับพี่พลอย เพราะพี่พลอยทำตัวเอง”
“เพชร”
“ผมรักพี่พลอย รักมากที่สุดในชีวิต แต่ผมทนไม่ไหวแล้ว” เพชรเสียงสั่นเครือเริ่มร้องไห้
ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ กอดประคองน้ำหนึ่ง “ไป...น้ำหนึ่ง”
พลอยมองภาพที่เพชรกอดประคองน้ำหนึ่งอย่างหวงแหน แถมนวลยังอยู่ข้างๆ พลอย
“เพชรรักมันมากกว่าพี่ใช่มั้ย ได้...งั้นพี่ก็จะไม่อยู่อีกต่อไป”
พูดจบพลอยก็คว้ามีดขึ้นมา กรีดที่ข้อมือตัวเอง กรีดลึก เป็นแผลเห็นเลือดสดๆ ไหลเป็นทางยาว ทุกคนตกใจ
“พี่พลอย”
“พลอย”
เพชรอึ้ง กลุ้ม เครียด สลด ความอดทนถึงที่สุด พลอยเห็นท่าทางของเพชรก็พูดอย่างเป็นต่อ “เอาซี้...เพชรปล่อยให้พี่ตายได้ เพชรก็ไปเลย...พี่จะตายอยู่ตรงนี้แหละ”
“พี่พลอย”
พลอยท้า คิดว่ายังไงเพชรก็ไม่ไป “ไปเลย..ปล่อยให้พี่ตายเลย” พลอยยกมือขึ้นเห็นเลือดไหลหยดลง
เพชรถอนหายใจ ไม่ไหวแล้ว ฉุดมือน้ำหนึ่งไป
“ดูแลตัวเองด้วยพี่พลอย”
เพชรพาน้ำหนึ่ง และนวลออกไป พลอยคาดไม่ถึง กรี๊ด
“เพชร”
เพชรหันมา พลอยตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
“ต่อให้เพชรพามันไป ยังไงนังน้ำหนึ่งมันก็ถูกตราหน้าว่าเป็นเมียน้อยอยู่ดี”
สามคนหันมามองอย่างสลดใจ พลอยบ้า ไม่จบไม่สิ้น พลอยพูดอย่างโกรธแค้น
“ลืมไปแล้วเหรอ เพชรจดทะเบียนสมรสกับพจนีย์ ต่อให้เพชรพามันไปจนสุด
หล้าฟ้าเขียว นังน้ำหนึ่งมันก็ถูกตราหน้าว่าเป็นเมียน้อย หน้าบ้าน แย่งผัวชาวบ้าน”
พจนีย์เดินเข้ามาพร้อมกับอลิส
“ฉันพร้อมจะหย่าให้พี่เพชร”
“นังพจนีย์” พลอยมองมาอย่างเข่นเขี้ยว
“พี่เพชรจะเป็นอิสระ และได้แต่งงานกับน้ำหนึ่ง”
“ส่วนแก ตำรวจกำลังมาที่นี่ เตรียมเข้าไปนอนในคุกได้เลยนังพลอย”
ขาดคำของอลิส เสียงไซเรนดังก้องขึ้น พลอยรู้ทันที
“ตำรวจ! คุก! ไม่..ไม่...ฉันไม่ยอม ถูกจับ!”
พลอยเหวี่ยงมีดในมือทิ้ง วิ่งลนลานหนีออกไป อลิสคว้าตัวพลอยไว้ร้องตะโกนบอก
“จับมันเร็ว จับมัน”
คนอื่นๆ นิ่งไม่มีใครขยับ พลอยผลักอลิสออก อลิสได้แต่ขัดใจร้องตะโกน
“คุณตำรวจ นังพลอยมันอยู่ที่นี่ มาจับมันเร็วค่ะ”
พลอยวิ่งหัวซุกหัวซุนหนีไป

พลอยวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน เสียงไซเรนดังก้อง กระแทกเข้ามาถึงหัวใจ พลอยวิ่งลนลานหนีสุดชีวิต ตำรวจวิ่งเข้ามา อลิสชี้ทันที
“นังพลอยมันหนีไปทางนั้นค่ะคุณตำรวจ”
ตำรวจวิ่งไปตามมืออลิสชี้ อลิสยิ้มพอใจ
“เสร็จแน่นังพลอย”
เพชรได้แต่กุมขมับ เครียดจัด

ด้านพลอยวิ่งหนีเตบิดมา ตำรวจวิ่งมาตาม ตะโกน
“แยกย้ายกันค้นหาคนร้าย ให้เร็วที่สุด” พลอยได้ยินหน้าซีดเผือด กลัวจับใจ

พลอยวิ่งหนีเข้าไปโรงกลึงเก่าๆ แถวนั้น ท่าทางของพลอยลนลานไปหมด
“มีแต่คนแกล้งฉัน มีแต่คนรังแกฉัน!”
พลอยมองเหลียวหน้าเหลียวหลัง แล้วเกิดภาพหลอนเห็นรจนาปรากฏตัวขึ้น
“นังรจนา” พลอยผละ ไปทางอื่น คราวนี้เห็นผีนักปราชญ์ “ไอ้นักปราชญ์”
สองคนเดินตัวแข็งทื่อเข้ามาหา พลอยถอนร่นไปชนเข้ากับแผงที่เก็บอุปกรณ์เครื่องมือ จังหวะนี้กระป๋องน้ำกรด เทราดรดลงมาที่ตัวพลอยอย่างจัง
พลอยปวดแสบปวดร้อนกรีดเสียงร้องดังโหยหวน ล้มตัวลงนอนกลิ้งกับพื้นอย่างทุรนทุรายแลเห็นน้ำกรดบางส่วนกัดพื้นจนสึกกร่อนอย่างรวดเร็ว
แล้วร่างของพลอยมีหรือจะเหลือ!

ฟากเพชรกำลังนั่งอยู่กับตำรวจที่ทำการสอบปากคำเรื่องพลอยอยู่บนโรงพัก น้ำหนึ่งมองด้วยความสงสาร และเห็นใจ
“ขอบคุณมากครับ ที่ให้ความร่วมมือ ถ้าคุณพลอยติดต่อกลับมา รบกวนแจ้งด้วย ไม่ต้องห่วงนะครับ”
อลิสมองค้อน “พี่สาวเป็นคนร้าย ถ้าพี่สาวกลับมา ใคร๊จะบ้า แจ้งตำรวจ”
น้ำหนึ่งโมโห “อลิส”
“ฉันไม่ได้บ้า ฉันรู้ ฉันชื่ออลิส ไม่ต้องเรียก” อลิสบอกกับตำรวจ “ฉันไม่ยอมความนะคะ ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด แต่อย่าให้ฉันรู้แล้วกัน ว่าแอบตุกติกอะไรกันน่ะ”

อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 17/4 วันที่ 25 พ.ค. 56

ละคร มารกามเทพบทประพันธ์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพบทโทรทัศน์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพกำกับการแสดง : ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์
ละคร มารกามเทพแนวละคร : เมโลดราม่า
ละคร มารกามเทพอำนวยการผลิต : สุรางค์ เปรมปรีดิ์, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, นิพนธ์ ผิวเณร
ละคร มารกามเทพออกอากาศ ทุกวันพุธ และ พฤหัสบดี เวลา 20.10 - 21.40 น. ทางช่อง 5
ที่มา manage