อ่านละคร บ่วงวันวาร ตอนที่ 12/6 วันที่ 30 ม.ค. 56

อ่านละคร บ่วงวันวาร ตอนที่ 12/6 วันที่ 30 ม.ค. 56

“คุณได้มันไปแล้วไม่ใช่เหรอ คุณจะเอามันไปทำอะไร”
“ตามฉันมาสิ แล้วฉันจะบอก”
บุษบันนิ่งคิดตัดสินใจ พิมพิลาสมอง รอคำตอบ
บุษบันดูท่าทีพิมพิลาสแล้วไม่ไว้ใจ จึงบอกปฏิเสธ
“ฉันมีธุระ ต้องรีบเอากล่องนี่ไปบ้านตะวัน ฉันขอตัวก่อนนะ”
พูดจบบุษบันพยายามจะเดินหนี พิมพิลาสหยิบปืนออกมาจากกระเป๋าถือ ปลายกระบอกใส่ที่เก็บเสียงเรียบร้อยแล้ว ยกขึ้นขู่บุษบัน

“หยุด”
บุษบันหันมาเห็นปืน ก็ตกใจ นิ่งอึ้ง
“วางกล่องนั่นลง แล้วไปกับฉัน”
พิมพิลาสค่อยๆ เดินเข้าไปหาบุษบัน
บุษบันทำท่าจะวางกล่อง แต่แล้วก็เอากล่องใส่กล้องอินฟาเรดโยนใส่พิมพิลาส และฉวยฏอกาสนั้นวิ่งหนีไป


บุษบันตกใจ วิ่งหน้าตาตื่นมาตามทางในแกลเลอรี่ มีพิมพิลาสวิ่งตามมาติดๆ บุษบันวิ่งผ่านห้องต่างๆ ลงบันไดมาชั้นล่าง

พิมพิลาสยังตามมาไม่ลดละ
บุษบันวิ่งมาตามทางแล้วเห็นห้องๆ หนึ่ง รีบเปิดประตูเข้าไปในห้องนั้น พิมพิลาสตามมา แปลกใจที่เห็นว่าบุษบันหายไป พยายามเพ่งสายตามองหา

ภายในห้องที่แอบอยู่เป็นห้องมืดๆ บุษบันแอบดูพิมพิลาส ใจเต้นรัวแรง
โชคร้ายเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น บุษบันรีบกดปิดทันที
พิมพิลาสได้ยินเสียงโทรศัพท์ รู้ทันทีว่าบุษบันอยู่ในห้องนั้น
บุษบันแอบดูเห็นพิมพิลาสกำลังเดินตรงมาที่ห้อง บุษบันรีบวิ่งหาทางออก และเปิดประตูวิ่งออกไป
พิมพิลาสเดินมาถึงหน้าห้อง เปิดประตูห้อง แต่ไม่เห็นอะไร เพราะห้องยังมืดอยู่ พิมพิลาสหันไปเห็นประตูอีกด้านหนึ่งเปิดอยู่ จึงเดินตรงเข้าไป

ฝ่ายภีร์ภูมิพยายามโทร.ติดต่อบุษบัน แต่ติดต่อไม่ได้ ภีร์ภูมิยิ่งร้อนใจ
“ทำไมบุษปิดเครื่อง เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เมื่อกี๊ก็ไฟดับ ผมว่าเราไปดูที่แกลเลอรี่กันไหมครับ”
“ครับ”
ขณะที่ภีร์ภูมิกับตะวันฉายกำลังจะเดินไป ก็เห็นกนิษฐาเดินมาพอดี
“มาแล้วเหรอยัยนิด”
“ฉันพาเขามาแล้ว”
พิชยะที่ยืนอยู่หลังกนิษฐาอย่างสง่างาม

กนิษฐาพาพิชยะไปที่หีบหนังในห้องทำงานตะวันฉาย
“หีบใบนี้ค่ะที่ฉันจะให้คุณช่วยเปิด”
พิชยะค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ ที่หีบหนัง ยืนมองพิจารณาหีบที่วางอยู่ตรงหน้า ภีร์ภูมิ กนิษฐา และตะวันฉายยืนอยู่ด้วยกัน
ตะวันถามกับกนิษฐา “เธอพาเขามาได้ยังไง”
“ฉันเล่าเรื่องตรวนให้เขาฟัง”
ภีร์ภูมิยิ้มแย้มแสดงอาการดีใจอย่างเห็นได้ชัด
“คนนี้เหรอครับที่จะมาเปิดให้”
“ใช่” ตะวันฉายบอก
ภีร์ภูมิมั่นใจว่าชายคนนี้จะเปิดได้
ตะวันกระซิบกับกนิษฐา “แล้วเขาจะเปิดได้จริงเหรอ”
“เดี๋ยวเราก็รู้” นักโบราณคดีมาดเท่บอก

ระหว่างนั้นพิชยะมองหีบหนังอย่างพิจารณา
บุษบันวิ่งเข้ามาหลบอยู่ในห้องมืดๆ ห้องหนึ่ง เป็นห้องเก็บอาวุธใช้งานของแกลเลอรี่
พิมพิลาสเดินตามมา เปิดประตูห้องเข้าไป แต่มองไม่เห็นมีแต่ความมืด

ฟากพิชยะค่อยๆ เอื้อมมือทั้งสองข้างไปสัมผัสฝาหีบ หลับตานิ่ง พยายามใช้อำนาจ พลังจิตของตัวเองหาวิธีไขล็อคหีบ
ภีร์ภูมิ กนิษฐา และตะวันฉายดูอยู่อย่างจดจ่อ
ตะวันกระซิบกับกนิษฐา “ท่าทางจะไม่เวิร์คนะยัยนิด”
กนิษฐาหมั่นไส้เอาศอกกระทุ้งเอวตะวัน ภีร์ภูมิกับกนิษฐาลุ้นๆ ให้กำลังใจพิชยะ

พิชยะลืมตา ละมือจากหีบ หยิบซองกุญแจออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่ เปิดซองออก เห็นกุญแจประมาณ 20 ดอก มีขนาดต่าง ๆ กัน วางเรียงรายอยู่
พิชยะใช้มือลูบกุญแจตั้งแต่ดอกแรกถึงดอกสุดท้ายอย่างช้าๆ ทุกคนมองอย่างลุ้นระทึก
พิชยะหยิบกุญแจดอกหนึ่งขึ้นมา ไขเปิดหีบอย่างรวดเร็ว ในที่สุดเสียงปลอดล็อคจากหีบก็ดังขึ้น
ทุกคนดีใจ โดยเฉพาะกนิษฐา
พิชยะเปิดหีบหนังใบนั้น ทุกคนจะเข้ามาดู พิชยะรีบปิดหีบลงทันที
“ที่ผมยอมมาช่วยคุณ เพราะผมอยากเห็นตรวนทองคำ ไหนล่ะตรวนทองคำที่คุณพูด”
“ตอนนี้ตรวนไม่ได้อยู่ที่นี่” กนิษฐาบอก
ภีร์ภูมิ ตะวันฉาย และกนิษฐา มองหน้ากัน อึ้งๆ ไป
“แล้วอยู่ที่ไหน” พิชยะถาม
“ผมขอดูรูปของผู้หญิงในหีบนี้ก่อน ผมอาจจะตอบคุณได้”
พิชยะมองหน้าภีร์ภูมิชั่งใจว่าจะเชื่อดีไหม

ฟากบุษบันยังคงหลบอยู่ในห้องเก็บอาวุธ พิมพิลาสพยายามเพ่งสายตามองหา
“ฉันรู้นะว่าเธออยู่ในนี้ จะออกมาดี ๆ หรือจะให้ฉันยิง”
บุษบันเงียบ จังหวะนั้นพิมพิลาสเห็นเงาของบุษบันที่หลบอยู่มุมหนึ่งทอดออกมา
พิมพิลาสมองหาสวิทช์ไฟ แล้วกดเปิดไฟ
ไฟสว่างพรึ่บขึ้น พิมพิลาสกำลังจะยิง แต่แล้วพิมพิลาสก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นว่าภายในห้องเป็นห้องเก็บอาวุธมีคม มีทั้ง หอก ดาบ ธนู ของ้าว มีดสั้น วางระเกะระกะไม่เป็นระเบียบ
พิมพิลาสกลัว ชะงักกึก
บุษบันแอบดูอยู่ มองตามสายตาตื่นกลัวของพิมพิลาสเห็นอาวุธให้ห้อง และเห็นอาการของพิมพิลาส

หีบถูกเปิดออกแล้ว ของที่อยู่ในหีบถูกนำมาวางไว้ข้างนอก เช่น หนังสือ แจกัน กล่องยาสูบ เครื่องแก้ว
ภีร์ภูมิ ตะวัน และกนิษฐากำลังมุงดูของกันอยู่ โดยพิชยะยืนกอดอกนิ่งๆ อยู่ห่าง ๆ
ภีร์ภูมิค่อยๆ หยิบรูปใบหนึ่งขึ้นมา มีฝุ่นเกาะที่รูปเห็นรางๆ ว่าเป็นรูปผู้หญิง ภีร์ภูมิใช้มือค่อยๆ ปัดฝุ่นออก เห็นรูปพิศในชุดแต่งกายสมัย ร. ๕ มีใบหน้าเหมือนพิมพิลาส ราวกับเป็นคนเดียวกัน
ภีร์ภูมิหยุดนิ่ง อึ้งไป ส่วนตะวันฉายกับกนิษฐาดูรูปแล้วตกใจ
“เหลือเชื่อจริง ๆ คุณพิศหน้าเหมือนคุณพิมมากๆ”
“มันก็คงเหมือนกับที่ฉันหน้าเหมือนปู่ฉาย ถ้ายังงั้นก็แสดงว่าคุณพิศกลับชาติมาเกิดเป็นคุณพิมเหมือนกัน”
ภีร์ภูมินิ่งอึ้ง พูดไม่ออก

อ่านละคร บ่วงวันวาร ตอนที่ 12/6 วันที่ 30 ม.ค. 56

ละคร บ่วงวันวาร บทประพันธ์-บทโทรทัศน์โดย : ฐา-นวดี สถิตยุทธการ
บ่วงวันวาร กำกับการแสดง : จาริวัฒน์ อุปการไชยพัฒน์
บ่วงวันวาร แนวละคร : ดราม่า
บ่วงวันวาร ผลิต : บ.เอ็กแซ็กท์ - บ. ซีเนริโอ
บ่วงวันวารอำนวยการผลิต : นิพนธ์ ผิวเณร และ ถกลเกียรติ วีรวรรณ
บ่วงวันวารออกอากาศ : พุธ - พฤหัส เวลา 20.15 - 21.45 น. (เพิ่มเวลาออกอากาศ เป็น 90 นาที)
ติดตามชม ละครเรื่อง บ่วงวันวารได้ทาง ททบ.5 เริ่มออกอากาศวันแรกเดือนมกราคม 2556
ที่มา manager