อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 3/3 วันที่ 11 เม.ย. 56
เพชรนิ่งหน้าก่อนตัดสินใจ หยิบก้อนหินแถวนั้นเขวี้ยงใส่ตัวบ้านดังปัง ทั้งน้ำหนึ่งและลูกน้องของเกรียงศักดิ์สะดุ้งเฮือก หันขวับมามอง เพชรรีบหลบ คนของเกรียงศักดิ์ตะโกน“ใครวะ”
คนของเกรียงศักดิ์ชักปืนออกมา พลางกวาดตามอง แล้วเดินสำรวจรอบบริเวณทันที
เพชรจดสายตามองชายคนนั้นไม่วางสายตา ก่อนแฝงกายเร้นหลบไปคนละทาง เป้าหมายคือบ้านพักที่อยู่ด้านหน้า
ลูกน้องของเกรียงศักดิ์ เดินตรวจตราบริเวณไร่อย่างระมัดระวัง ก่อนออกมาด้านนอก เห็นรถของเพชรจอดซุ่มอยู่ คนของเกรียงศักดิ์ยกปืนขึ้น เล็งไปอย่างรวดเร็ว แต่พอเดินเข้ามาสำรวจ กลับไม่เห็นใคร ลูกน้องเกรียงศักดิ์รู้ทันที
“หรือว่า”
ลูกน้องเกรียงศักดิ์รีบวิ่งกลับไปที่ไร่ บริเวณบ้านพักทันที
เพชรอ้อมมาทางด้านหลัง หาทางปีนขึ้นไป เคาะที่กระจกหน้าต่างเบาๆ น้ำหนึ่งสะดุ้งเฮือกตกใจหันขวับ เห็นเป็นเพชร ยืนเกาะขอบหน้าต่าง มองน้ำหนึ่งด้วยสายตาลึกซึ้ง
“พี่เพชร”
น้ำหนึ่งยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ มองจ้องแต่เพชร ตื่นเต้น ขยี้ตาตัวเอง เอาหน้า
แนบกระจก
“น้ำหนึ่งไม่ได้ตาฝาด พี่เพชรมาหาน้ำหนึ่งจริงๆ ด้วย”
“เพราะพี่รักน้ำหนึ่ง”
เพชรแนบหน้าลงตรงกระจก ใบหน้าของเพชรและน้ำหนึ่งห่างกันแค่กระจกกั้น เพชรทอดสายตาหวานซึ้งมองมา หัวใจของน้ำหนึ่งแทบละลาย
ขณะเดียวกันที่หน้าบ้านพัก ลูกน้องของเกรียงศักดิ์วิ่งเข้ามาในระยะห่าง กวาดตามองไปรอบๆ ทั่วทั้งบริเวณไม่มีใคร
“ก็ไม่มีใครนี่หว่า” เก็บปืนเข้าชายพกเหมือนเดิม
เพชรมองผ่านน้ำหนึ่งเห็นคนเดินมาพูดผ่านกระจก
“มีคนมา”
น้ำหนึ่งอ่านปากเพชรหันขวับไปมอง เห็นลูกน้องเกรียงศักดิ์เดินเข้ามาใกล้
น้ำหนึ่งเปิดหน้าต่างให้เพชรทันที
“ปีนเข้ามาค่ะพี่เพชร เร็ว”
เพชรไม่รอช้า รีบปีนเข้ามาด้านในอย่างรวดเร็ว ก่อนหันปิดหน้าต่าง รูดผ้าม่านปิดรวดเร็ว
คนของเกรียงศักดิ์เห็นผ้าม่านไหวรูด ผิดปกติ จึงวิ่งตรงมาที่บ้านพักอย่างรวดเร็ว
ภายในห้อง น้ำหนึ่งมองเพชรอย่างเต็มตื้น หัวใจของสาวน้อยเต้นระรัว ขณะที่เพชรหวานใส่
“ไม่มีอะไรพรากเราสองคนให้จากกันได้ ถึงน้ำหนึ่งจะอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว พี่ก็จะตามหาให้เจอ”
“พี่เพชร”
น้ำหนึ่งตื้นตันดีใจมาก สองหนุ่มสาวมองหน้ากัน ก่อนที่เพชรจะดึงน้ำหนึ่งเข้าไปกอด
น้ำหนึ่งที่เวลานี้ความรักท่วมอกกอดเพชรแนบแน่น ไม่มีแม้แต่ความลังเล สงสัย ควรไม่ควร สิ่งที่น้ำหนึ่งมีให้เพชรคือความรักที่ท่วมท้นล้นใจ
สาวน้อยเงยหน้ามองเพชร ขณะที่เพชรก้มหน้าลงมาต่ำประทับรอยจูบที่ริมฝีปากน้ำหนึ่งแนบแน่น ขณะที่ด้านหน้าห้อง คนของเกรียงศักดิ์ควักปืนวิ่งมาเคาะประตู
“คุณน้ำหนึ่งครับคุณน้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งผละออกจากเพชร ความละอายใจวิ่งเข้ามาแทนที่ ขณะที่เพชรรั้งตัวเอาไว้ ต้องการประกาศ เขาเป็นอะไรกับน้ำหนึ่ง น้ำหนึ่งมองอ้อนวอน
“พี่เพชร”
“ถึงตรงนี้พี่ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว..พี่จะสู้...เพื่อน้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งตกใจมาก “พี่เพชร”
เพชรเดินตรงดิ่งไปที่ประตู ขณะที่คนของเกรียงศักดิ์เคาะประตู
“คุณน้ำหนึ่งครับคุณน้ำหนึ่ง”
เพชรบิดลูกบิดประตูแล้วกระชากเข้ามา ลูกน้องเกรียงศักดิ์ตกใจ
“เฮ้ย!”
เพชรไม่รอช้า ชกเปรี้ยง แล้วยันร่างของชายคนนั้นอย่างแรง จนปืนหล่นกระเด็น เพชรหันมาคว้าตัวน้ำหนึ่ง
“เร็วน้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งตัวปลิวตามแรงกระชากของชายหนุ่ม เพชรคว้ามือน้ำหนึ่ง ขณะเตะเข้าปลายคางลูกน้องของเกรียงศักดิ์อย่างแรง จนร่างนั้นผงะ เซ หลุนๆ กลิ้งตามพื้น
เพชรพาน้ำหนึ่งวิ่งออกไปทันที ลูกน้องเกรียงศักดิ์กลั้นใจ ลุกขึ้นมาตะโกน
“หยุด”
ลูกน้องเกรียงศักดิ์แข็งใจ คลานไปหยิบปืนขึ้นมา
เพชร ลากมือน้ำหนึ่งวิ่งไม่หยุด ส่วนด้านหลังคนของเกรียงศักดิ์ยิงปืนเปรี้ยงออกมา น้ำหนึ่งสะดุดหินล้มลง ร้องกรี๊ด เพชรประคองน้ำหนึ่ง ห่วงจริง
“เจ็บมากมั้ยน้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งยังไม่ทันตอบหน้าตาเหยเก ลูกน้องเกรียงศักดิ์ถือปืนเล็งมา
“ปล่อยคุณน้ำหนึ่ง ไม่งั้นแกตาย”
เพชรฉุดน้ำหนึ่งขึ้นมาในลักษณะโอบประคอง แต่ร่างของน้ำหนึ่งอยู่ด้านหน้าเพชร เพชรจงใจใช้น้ำหนึ่งบังตัวเอง แต่แกล้งกอดเอาไว้
“ก็เอาสิ...ฉันยอมตาย พร้อมกับคุณน้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งรีบกางแขนออกปกป้องเพชร “อย่านะ...ถ้านายยิง ฉันก็ยอมตายพร้อมกับพี่เพชร
เหมือนกัน”
ลูกน้องเกรียงศักดิ์ลำบากใจมาก “คุณน้ำหนึ่ง”
“ฉันพูดจริง ไปบอกคุณพ่อเลย ฉันรักพี่เพชร ฉันจะไปกับพี่เพชร ต่อให้ความตายก็พรากฉันไม่ได้”
“คุณน้ำหนึ่ง”
“เอาปืนลง”
ลูกน้องของเกรียงศักดิ์ลังเล ไม่รู้จะทำยังไง ลูกนาย เอาตัวบังผู้ชายเอาไว้ ขณะที่
เพชรพาน้ำหนึ่งออกมา
“ไปน้ำหนึ่ง”
เพชรประคองน้ำหนึ่งออกไป ลูกน้องเกรียงศักดิ์ได้แต่ยิงปืนขู่ เปรี้ยง!
ที่หน้าไร่รถตู้ของนวลวิ่งมาจอด นวลเห็นเพชรพาน้ำหนึ่งวิ่งตรงไปยังรถที่จอดซุ่มอยู่ และลูกน้องของเกรียงศักดิ์วิ่งตามมา
“หยุดคุณน้ำหนึ่งหยุด”
อลิสที่ขับรถตามมา เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง
“ต๊าย! ยัยน้ำหนึ่งกับไอ้หมอนั่น”
อลิสมองตะลึง ขณะที่เพชรดันน้ำหนึ่งขึ้นรถ
“เร็วน้ำหนึ่ง”
โดยไม่รอช้าน้ำหนึ่งกระโจนขึ้นรถทันที
ลูกน้องของเกรียงศักดิ์ยิงปืนเปรี้ยงที่รถของเพชรกะสกัด แต่เพชรเหยียบคันเร่งพารถหนีหายไปในความมืดอย่างรวดเร็ว นวลได้แต่ตะโกน
“คุณน้ำหนึ่งๆๆ อย่าไปค่ะอย่าไป”
อลิสวิ่งลงจากรถมาหาตื่นเต้น “นี่ไอ้กร๊วกนั่นพาน้ำหนึ่งหนีเหรอคะ? Oh! My God”
อลิสทำท่าโอเวอร์สุดขีด ก่อนนึกแผนเขี่ยบอล
“นี่ถ้าคุณอารู้...จะว่ายังไงเนี่ย”
เกรียงศักดิ์อยู่ที่ห้องโถงชั้นล่างในคฤหาสน์ตะเบ็งเสียงถามคนของตัวเองดังลั่น เห็นเวลาประมาณตีห้า
“ไอ้เพชรพาน้ำหนึ่งหนี”
ลูกน้องกุมเป้ากลัวนาย “ครับ”
“แกไปดูลูกสาวฉันยังไง? บ้าเอ๊ย!”
เกรียงศักดิ์ทำท่าจะตบบ้องหูลูกน้องแต่ค้างมือเอาไว้ แสดงให้เห็นว่าจริงๆ เกรียงศักดิ์
ไม่ได้เป็นคนใจร้าย ใจดำ เลว มีความยับยั้งชั่งใจตัวเองอยู่ เสมอ
“ไป...รีบไสหัวไป ก่อนที่ฉันจะกระทืบแกตายอยู่ตรงนี้ ไป๊”
ลูกน้องเกรียงศักดิ์รีบออกไปอย่างรวดเร็ว นวลหน้าซีด ดาราณีนั่งสูดยาดม ตาหวานแอบอยู่มุมเสา ตามประสาเด็กไม่กล้าเข้ามาแต่อยากรู้ อลิสอยู่ด้วย จีบปากจีบคอใส่ไฟต่อ
“แต่จะโทษคนอื่นก็ไม่ได้หรอกค่ะคุณอาขา...อลิสเห็นกับตาว่าน้ำหนึ่งเอาตัวเองบังไอ้หมอนั่น เรียกว่าถ้าคนของคนอายิงปืนออกไป ถูกน้ำหนึ่งตายแหงแก๋แน่ๆ เลยค่ะคุณอาขา”
“จริงเหรอนวล”
นวลก้มหน้านิ่งไม่กล้าตอบ ลำบากใจ เกรียงศักดิ์ตะเบ็งเสียงถาม
“ฉันถามทำไมไม่ตอบ จริงอย่างอลิสว่าหรือเปล่า”
อลิสฮึกเหิมมาก “ป้านวล...พูดออกมาเลย พูดความจริงกลัวอะไร?อย่างน้อยป้านวลก็ได้ช่วยคนถูกนะคะ เพราะคนที่ผิดคือน้ำหนึ่ง”
ดาราณีถาม “นวล...จนถึงขั้นนี้แล้วพูดมาเถอะ”
“ค่ะ...จริงอย่างที่คุณอลิสบอก..คุณน้ำหนึ่งเอาตัวเองบังคุณเพชร”
“ปั๊ดโธ่เอ๊ย!นังลูกไม่รักดี! ใจง่าย หนีตามผู้ชายชัดๆ”
อลิสยิ้มสะใจ ตาหวาน แอบยิ้มฝันหวานตามประสาเด็กๆ ที่เพชรพาน้ำหนึ่งหนีไปได้สำเร็จ ส่วนเกรียงศักดิ์ได้แต่ฟาดงวงฟาดงา เตะข้าวของแถวนั้น และมือก็ไปฟาดเข้ากับกระเป๋าของน้ำหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะ มือถือของน้ำหนึ่งร่วงออกมา สายตาทุกคู่มองมือถือน้ำหนึ่ง ก่อนที่เกรียงศักดิ์จะคว้าขึ้นมา กดไล่เบอร์ทันที จนเห็นชื่อเพชร
“ไอ้เพชร” เกรียงศักดิ์คำราม
รุ่งเช้าน้ำหนึ่งอยู่ในห้องที่คอนโดเพชร เพิ่งอาบน้ำเสร็จเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ น้ำ
หนึ่งสวมเสื้อเชิ้ตของเพชรตัวหลวมโพรก แต่น่าเอ็นดู
“เดี๋ยวสายๆ พี่พาไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่นะ...ตอนนี้น้ำหนึ่งนอนก่อนเถอะ..เหนื่อยมา
ทั้งคืนแล้ว” เพชรบอก
น้ำหนึ่งมองนาฬิกา จวนเจียนจะหกโมงเช้า รีบบอก
“จะเช้าแล้ว น้ำหนึ่งไม่นอนดีกว่าค่ะ”
“น้ำหนึ่งกลัวพี่เหรอ”
น้ำหนึ่งยิ้ม “เปล่าค่ะ..น้ำหนึ่งไม่เคยกลัวพี่เพชร..ตรงกันข้าม น้ำหนึ่งอบอุ่นใจทุกครั้งที่ได้อยู่กับพี่เพชร”
เพชรเดินเข้ามาใกล้ “งั้นก็นอน”
ไม่พูดเปล่า...เพชรดันร่างของน้ำหนึ่งให้นั่งลงบนเตียง ก่อนที่เพชรจะนั่งตามลงไป สอง
หนุ่มสาวนั่งเบียดชิดกัน ใจของสาวน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ หลบตาขวยเขิน ขณะที่สายตาที่เพชรมองน้ำหนึ่งเหมือนเสือมองจ้อง เตรียมขย้ำเหยื่อ เพชรดันร่างของน้ำหนึ่งให้นอนลงไป ขณะที่ร่างสูงใหญ่ทาบทับตามลงมา น้ำหนึ่งเงยหน้ามองเพชร สายตามีแต่ความรัก หวามไหว เพชรแกล้งมองน้ำหนึ่งด้วยสายตาที่หวานเชื่อม ก้มหน้าลงมาใกล้ จมูกชิดติดจมูก กระซิบแผ่ว
“พี่รักน้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งหลับตาพริ้ม ขณะที่เพชรบรรจงจูบที่ริมปากแผ่วเบา แต่ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์
ก็ดังขึ้น สองคนชะงัก เพชรไม่สนใจเสียงโทรศัพท์ แต่น้ำหนึ่ง ได้โอกาส ดันตัวเพชรออก
“โทรศัพท์ค่ะ”
เพชรอิดออด “ใครอยากโทร.มาแต่เช้าก็ช่างมัน”
เพชรสวมกอดจะดันร่างน้ำหนึ่งลงบนเตียงใหม่ แต่น้ำหนึ่งเอามือดันเพชรออก ใจแข็ง
“รับโทรศัพท์เถอะค่ะ....เผื่อคนเค้ามาตามงาน”
“ถ้าใครโทร.มาตามงานพี่ตอนนี้ พี่จะเตะมัน”
เพชรจำใจต้องลุกจากน้ำหนึ่ง เดินไปหยิบโทรศัพท์ แต่นิ่วหน้าเมื่อเห็นเป็นเบอร์น้ำหนึ่งโทร.เข้ามา เพชรชะงักสงสัย น้ำหนึ่งถาม
“ใครโทร.มาคะพี่เพชร”
“น้ำหนึ่ง”
เพชรหันมือถือไปให้น้ำหนึ่งดู น้ำหนึ่งคว้ามาถือไว้มองแล้วใจหายวาบ หน้าซีดเผือด
“ต้องเป็นคุณพ่อ...คุณพ่อแน่ๆ”
น้ำหนึ่งได้แต่มองมือถือไม่กล้ารับ
เกรียงศักดิ์ถือมือถือโกรธมาก หันมามองดาราณี ตะเบ็งเสียงอย่างโกรธแค้น
“ไอ้เพชรมันไม่รับโทรศัพท์ผม”
ดาราณีเงียบไม่รู้จะพูดยังไง อลิสเสียอีกที่เป็นคนพูด
“น่าสงสัยนะคะ ทำไมไม่รับ...หรือว่า…”
ทุกคนเหลียวขวับมามองอลิส ดาราณีถาม
“อะไรอลิส”
“ก็น้ำหนึ่งกับไอ้หมอนั่น อาจจะกำลัง...” สาวแสบหย่อนเสียงให้ดูตื่นเต้น “มีซัมติ้งรองอะไรกันอยู่?”
“ไอ้เพชร”
เกรียงศักดิ์คำรามกดสายโทร.ออกอีก
น้ำหนึ่งหน้าซีด ไม่กล้ารับ เพชรบอก
“ถึงตอนนี้พี่ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว”
เพชรดึงมือถือออกมาจากมือน้ำหนึ่ง รับเอง แกล้งทำเสียงกวนอย่างที่สุด
“สวัสดีครับ...ผมเพชรครับ”
เกรียงศักดิ์โกรธมาก
“ไอ้เพชร..แกเอาลูกสาวฉันไปไว้ไหน...พาน้ำหนึ่งกลับมาเดี๋ยวนี้”
“พากลับ...งั้นผมขอถาม ภรรยา ของผมก่อนนะครับ...ว่าเค้าอยากกลับไปหาคุณพ่อรึเปล่า”
ทั้งน้ำหนึ่งและเกรียงศักดิ์สุดจะตกใจกับคำว่า...ภรรยา
“พี่เพชร”
เพชรพูดอ้อล้อ จงใจยั่ว “น้ำหนึ่งจ๋า..คุณพ่อให้ถาม...น้ำหนึ่งอยากกลับบ้านไปหาคุณพ่อ หรืออยู่กับพี่จ๊ะ”
เกรียงศักดิ์โกรธจนตัวสั่น “ไอ้เพชร..ลูกฉันไม่ได้เป็นเมียแก เอาลูกสาวฉันคืนมาเดี๋ยวนี้”
เพชรยิ้มหยันในสีหน้า ดาราณีกะนวลแทบจะเป็นลม อลิสยิ้มสะใจ ส่วนตาหวานฟินมาก
ด้านน้ำหนึ่งหน้าซีดเผือด เมื่อเพชรยื่นมือถือให้ถามซ้ำ
“ว่าไงจ้ะน้ำหนึ่ง จะกลับไปหาพ่อ...หรืออยู่กับพี่”
เกรียงศักดิ์ตะเบ็งเสียงคอแทบแตก “กลับบ้านเดี๋ยวนี้น้ำหนึ่ง ไม่งั้นแกกับพ่อขาดกัน”
น้ำหนึ่งทั้งห่วงทั้งกลัวพ่อ ดึงมาพูดเอง “ค่ะคุณพ่อ...น้ำหนึ่งจะกลับบ้านเดี๋ยวนี้”
เพชรดึงมือถือมาพูดต่อ “แต่มีข้อแม้...ลูกเขยคนนี้ จะเป็นคนไปส่งภรรยาด้วยตัวเอง”
“ไอ้เพชร”
เกรียงศักดิ์แทบล้มทั้งยืน สีหน้าอลิสระรื่นแอบยิ้มสะใจ พลางคิดในใจ
“หนีตามผู้ชาย ฉันจะทำให้ภาพพจน์แกไม่ต่างจากสก๊อยเลยนังน้ำหนึ่ง”
อลิสหันมา สะดุ้งเฮือก เมื่อเจอดาราณีมองอยู่
อลิสเดินออกมาที่หน้าคฤหาสน์ตรงมาที่รถของตัวเอง หน้าตาเจี๋ยมเจี้ยมเรียบร้อย สายตาของดาราณีดูชาเย็น ขณะที่บอก
“อาขอบใจมาก ที่อลิสเป็นห่วงน้ำหนึ่ง แต่คราวหลังไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นะจ๊ะ คนอื่นที่เค้าไม่รู้..เค้าจะเข้าใจว่าอลิสสอดรู้สอดเห็น”
อลิสสะดุ้งเฮือก “คุณอาคะ...อลิสไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้นนะคะ”
ดาราณีมองด้วยสายตาเย็นชา “อาเข้าใจจ้ะ ว่าอลิสเป็นห่วงน้ำหนึ่ง ไม่งั้นคงไม่ตามไปถึง
ไร่หรอก ขอบใจอีกครั้งจ้ะ แต่อาว่าอลิสรีบกลับบ้านเถอะ....หายมาทั้งคืนแบบนี้ที่บ้านจะเป็นห่วง”
อลิสยิ้มอยากอยู่สาระแนต่อ “ไม่เป็นไรค่ะ อลิสอยู่ต่อได้ ที่บ้านไม่ห่วง”
ดาราณียิ้มเยือกเย็น “อ้อ...อลิสคงหายไปทั้งคืนอยู่บ่อยๆ จนที่บ้านชิน แต่ยังไงอาว่าอลิส กลับบ้านดีกว่า คุณอาผู้ชายคงอยากคุยกับน้ำหนึ่งส่วนตัว”
อลิสสบตาดาราณีจังๆ ท่าทางนิ่งๆ ของคุณหญิงทำให้อลิสเกรงได้เหมือนกัน ได้แต่บอกเสียงอ่อยๆ
“งั้น..อลิสกลับก่อนนะคะ” ยกมือไหว้ “แล้วจะมาใหม่ค่ะ”
“อลิส” ดาราณีรียกไว้
“คะ”อลิสงงๆ เกรงๆ
ดาราณีขอร้อง “ต่อไปมีเรื่องอะไรคุยกับอาคนเดียวก็ได้นะ...ไม่ต้องคุยกับอาผู้ชายอีกอย่าง...อาหวังว่าเรื่องวันนี้ อลิสจะไม่บอกใคร”
อลิสมองหน้าอย่างเกรงใจ “ค่ะ”
“ขอบใจมากจ้ะ”
อลิสเดินไปที่รถตัวเอง หน้าแอบเฮี้ยวเหมือนเดิม ขณะที่ดาราณีถอนหายใจกลุ้มหนักคิดในใจ
“น้ำหนึ่งนะน้ำหนึ่ง...ทำไมถึงได้ทำตัวแบบนี้?”
เพชรเดินจูงมือน้ำหนึ่งลงมา หน้าคอนโดหน้าตาเกรี้ยวกราด อมยิ้มนิดๆ อย่างสะใจ น้ำหนึ่งยื้อมือเอาไว้ ท่าทีกังวล พร้อมถามเพชรอย่างน่าสงสาร
“พี่เพชรคะ...ทำไมพี่เพชรพูดกับคุณพ่ออย่างนั้นล่ะคะ” พลางก้มลงมองเสื้อตัวเอง “แล้ว
ยิ่งน้ำหนึ่งแต่งตัวอย่างนี้ คุณพ่อก็ยิ่งต้องเข้าใจว่า...”
เพชรพูดสวนขึ้นทันที “น้ำหนึ่งเป็นภรรยาพี่”
น้ำหนึ่งยิ่งตกใจ “พี่เพชร”
อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 3/3 วันที่ 11 เม.ย. 56
ละคร มารกามเทพบทประพันธ์ : อัจฉรียาละคร มารกามเทพบทโทรทัศน์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพกำกับการแสดง : ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์
ละคร มารกามเทพแนวละคร : เมโลดราม่า
ละคร มารกามเทพอำนวยการผลิต : สุรางค์ เปรมปรีดิ์, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, นิพนธ์ ผิวเณร
ละคร มารกามเทพออกอากาศ ทุกวันพุธ และ พฤหัสบดี เวลา 20.10 - 21.40 น. ทางช่อง 5
ที่มา manager
