อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 4/3 วันที่ 13 เม.ย. 56
น้ำหนึ่งวางสายคิดในใจ“ขอโทษนะคะคุณพ่อคุณแม่....น้ำหนึ่ง รักพี่เพชรค่ะ”
น้ำหนึ่งรีบลากกระเป๋าไปตามจุดที่นัดกับเพชร โดยที่ด้านหลังดาราณีวิ่งตามมาและอลิส ตามมาอีกที ดาราณีเห็นน้ำหนึ่งไปทางอื่น ก็ร้องเรียกทันที
“น้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งสะดุ้งเฮือกเหลียวขวับ หันมามองเห็นดาราณีก็ตกใจ “คุณแม่”
น้ำหนึ่งชะงักไปนิด แต่ตัดสินใจ คว้ากระเป๋าเดินทางวิ่งหนีทันที ดาราณีใจหายวับ ร้องเรียกอย่างตกใจ
อลิสตาลุกวาว “น้ำหนึ่งจะไปไหนคะคุณอา”
ดาราณีไม่ตอบอลิส คว้ามือถือขึ้นมาโทร. อย่างร้อนใจ
“คุณคะ....รีบมาเร็วค่ะ”
เพชร วิ่งมาหาน้ำหนึ่ง ขณะที่น้ำหนึ่งวิ่งมาหาเพชร ส่วนอีกทาง เกรียงศักดิ์วิ่งมาหาดาราณีอย่างร้อนใจ
เกรียงศักดิ์กระหืดกระหอบมา “มีอะไรคุณ”
“ลูกหนี..ลูกหนีไปค่ะ”
อลิสสาระแนขึ้น “น้ำหนึ่งต้องหนีไปกับไอ้กุ๊ยนั่นแน่ค่ะคุณอา”
เกรียงศักดิ์ และดาราณีไม่สนใจฟังอลิส แต่รู้ว่าจริง เกรียงศักดิ์ได้แต่สบถ
“โธ่เอ๊ย! น้ำหนึ่ง”
เพชรกับน้ำหนึ่งวิ่งมาเจอกัน เพชรคว้ามือน้ำหนึ่ง
“ไปน้ำหนึ่ง”
เพชรคว้ามือน้ำหนึ่ง อีกมือก็คว้ากระเป๋า สองคนวิ่งหนีไปเร็วรี่
ด้านเกรียงศักดิ์ ดาราณี และอลิสวิ่งตามหาน้ำหนึ่ง อลิสตาไวเห็นเพชรจูงมือน้ำหนึ่งอยู่ชั้นล่าง รีบตะโกนบอกเสียงดัง
“คุณอาขา...น้ำหนึ่งกับไอ้กุ๊ยอยู่นั่นค่ะ”
เกรียงศักดิ์กับดาราณีก้มลงมองด้านล่าง ด้วยความตกใจ สองคนตะโกนลั่นพร้อมๆ กัน
“น้ำหนึ่งๆ”
เพชรกับน้ำหนึ่งเงยหน้าขึ้นมามอง รวมทั้งคนในสนามบิน สายตาทุกคนดูเหมือนว่ารู้จักร.ม.ต.เกรียงศักดิ์ และต่างมองเป็นตาเดียว เกรียงศักดิ์จำต้องพยายามสำรวมวิ่งลงบันไดเลื่อนตามไปอย่างปกติ ดาราณีกับอลิสวิ่งตามหน้าตื่น
เพชรจูงมือน้ำหนึ่งพาวิ่งออกมายังที่จอดรถ เห็นรถคันหนึ่งวิ่งมา ที่แท้เป็นภาคย์เบรกรถดังสนั่น ในขณะที่เพชรกับน้ำหนึ่งก็ชะงัก เพราะรถเกือบชน ภาคย์เห็นเพชรจับมือน้ำหนึ่งก็มองอย่างตกใจ
“น้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งตกใจ แต่เพชรไม่สนใจ ลากมือน้ำหนึ่งข้ามถนนไปยังที่จอดรถ ภาคย์มองตาม
อย่างงุนงง ระหว่างนั้นเกรียงศักดิ์ ดาราณี อลิส วิ่งตามออกมา อลิสเห็นภาคย์ก็ดีใจ
“พี่ภาคย์”
“มีเรื่องอะไรกันครับคุณอา? ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งพาน้ำหนึ่งไป” ภาคย์รีบถาม
“ไปทางไหนภาคย์” เกรียงศักดิ์ถามอย่างร้อนใจ
“ลานจอดรถทางนั้นครับ”
เกรียงศักดิ์กะดาราณี ข้ามถนนไปทันที ภาคย์งงเต็มที หันมาถามอลิส
“นี่มันเรื่องอะไรกันอลิส”
อลิสพูดเน้นๆ ช้าๆ ชัดๆ อยากให้ภาคย์เสียใจ และรู้ว่าน้ำหนึ่งเป็นคนไม่ดี
“น้ำหนึ่งหนีตามผู้ชายค่ะพี่ภาคย์”
“น้ำหนึ่ง”
ภาคย์ตกใจแทบช็อก หน้าซีดเผือด คาดไม่ถึง
เพชรลากมือน้ำหนึ่งและกระเป๋ามายังรถ เพชรเก็บกระเป๋ารวดเร็ว ขณะที่เกรียงศักดิ์และดาราณีวิ่งตามมา สองคนตะโกนลั่น
“น้ำหนึ่ง! หยุดนะน้ำหนึ่ง น้ำหนึ่ง”
น้ำหนึ่งหันไปมองพ่อแม่ พะว้าพะวัง เพชรลากมือน้ำหนึ่ง
“ขึ้นรถเร็วน้ำหนึ่ง”
เพชรเปิดประตูรถผลักน้ำหนึ่งเข้าไปล็อกทันที เกรียงศักดิ์ตะโกน ชี้หน้าร้องลั่น
“ไอ้เพชร หยุดนะ หยุด อย่าพาลูกฉันไปไหนนะ”
ดาราณีใจจะขาดรอนๆ “น้ำหนึ่งอย่าไปนะลูก”
เพชรหันมาเหยียดยิ้ม หยามหยันอย่างไม่กลัว สะใจเผยธาตุแท้ เกรียงศักดิ์โกรธมาก กระโจนเข้ามาหา จะกระชากประตูพาน้ำหนึ่งออกมา แต่เพชรเข้ามาขวาง เกรียงศักดิ์เงื้อมือ
“เอาลูกฉันคืนมาเดี๋ยวนี้”
เกรียงศักดิ์ชกหน้าเพชรเต็มแรง น้ำหนึ่งที่อยู่ในรถร้องวี๊ด
“คุณพ่อ”
เพชรเหลียวขวับกลับมามองเกรียงศักดิ์ ยิ้มเย้ยบอกกวนๆ เบาๆ จงใจยั่ว
“จุ๊ๆๆๆ เบาๆสิครับ เสียงดังขนาดนี้ ใครๆเค้ารู้กันหมด ว่าลูกสาวหนีตามผู้ชาย ขายขี้หน้าเค้านะครับ...คุณพ่อตา”
“ไอ้เพชร”
เกรียงศักดิ์ได้แต่เงื้อมือ เพชรยิ้มไม่สนใจ เดินรี่ไปยังฝั่งคนขับ เกรียงศักดิ์กระชากประตูตะโกนลั่น
“น้ำหนึ่งลงมาเดี๋ยวนี้”
ดาราณีร้องบอก “ลงมาเดี๋ยวนี้น้ำหนึ่ง”
สองคนพยายามกระชากประตู น้ำหนึ่งยกมือไหว้ พูดผ่านกระจกออกมา
“คุณพ่อคุณแม่น้ำหนึ่งขอโทษ...น้ำหนึ่งรักพี่เพชรค่ะ”
เพชรหันมายักคิ้วหลิ่วตายั่ว ก่อนกระชากรถพุ่งออกไปอย่างเร็วและแรง สองคนได้แต่ตะโกนตามไป
“ไอ้เพชร เอาลูกสาวฉันคืนมา”
“น้ำหนึ่ง อย่าไปลูก อย่าไป!”
เกรียงศักดิ์ได้แต่เตะลมเตะแล้งไปเรื่อย อลิสกับภาคย์วิ่งตามมา อลิสมองอย่างสาแก่ใจ ตะโกนซะดังเหมือนห่วงเต็มประดา
“น้ำหนึ่งหนีตามไอ้กุ๊ยนั่นไปแล้ว ใช่มั้ยคะคุณอา”
เกรียงศักดิ์ กับดาราณีได้สติ เกรียงศักดิ์ชะงัก ด้วยความอับอาย
ทางด้านนวล และตาหวาน ต่างตกอกตกใจ ที่เห็นเกรียงศักดิ์เดินพรวดเข้ามาตะเบ็งเสียงดังลั่นก้องบ้าน ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ และโมโหสุดขีด
“ผมไม่เข้าใจว่าน้ำหนึ่งทำตัวอย่างนั้นได้ยังไง ไร้ค่า!ไร้ราคา”
ดาราณีแก้ตัว “ลูกอาจจะถูกล่อลวง”
เกรียงศักดิ์เดินขึ้นบันไดพลางก่นด่า “ล่อลวงที่ไหน น้ำหนึ่งเต็มใจหนีตามไอ้เพชรชัดๆ ลูกไม่รักดี” หันหน้ากลับมาทางภรรยา “คอยดู...ผมจะให้คนตามล่า....ถ้ารู้ว่าไอ้เพชรพาน้ำหนึ่งไปอยู่ไหน ผมเอามันตาย”
เกรียงศักดิ์สบถด่าขณะเดินขึ้นบันได เกรียงศักดิ์เหยียบขั้นบันไดพลาด ร่างโงนเงนก่อนจะถลาร่วงลงมา เกรียงศักดิ์ร้องลั่น
“เฮ้ย”
ร้องได้คำเดียวเกรียงศักดิ์ก็ล้มฟาดลงมาที่พื้น ร่างกระตุกๆ ก่อนจะสลบเหมือดอยู่ตรงนั้น ดาราณีกรีดร้องลั่น
“คุณ!”
นวลกะตาหวานอุทานลั่น “คุณท่าน”
ดาราณีสั่งเสียงเข้ม “เรียกรถพยาบาลเร็ว”
“ค่ะๆๆ”
นวลวิ่งไปโทรศัพท์ ดาราณีกอดร่างของเกรียงศักดิ์ร้องไห้ ตาหวานหน้าสลด นิยายรักโรแมนติกที่ฝันเพ้อ ในความเป็นจริงไม่โรแมนติกอย่างที่คิดซะแล้ว ดาราณีคร่ำครวญหัวใจสลาย
“น้ำหนึ่ง....ทำไมทำอย่างนี้น้ำหนึ่ง”
ส่วนเพชรขับรถมามุ่งหน้าสู่บ้านเชิงเขา น้ำหนึ่งนั่งหน้าตากังวล เพชรนิ่ง ไม่ได้มองหน้าน้ำหนึ่งเลย ดวงตาของเพชรกร้าว เจือไปด้วยความสาสมใจ ขณะหยิบมือถือขึ้นมาโทร.ออก
“ผมกำลังขับรถกลับบ้านนะครับแม่...เย็นๆ คงถึง”
เพชรวางสาย ไม่ได้ใส่ใจมองน้ำหนึ่งแม้สักน้อย น้ำหนึ่งมองภาพตรงหน้า สายตาเริ่มมีคำถาม เพชรดูเหมือนจะเปลี่ยนไปชั่วเวลาไม่กี่ชั่วโมง
ฟากทับทิม ที่มือถือโทรศัพท์กดปิดเสียง ถามพลอย
“ได้ยินแล้วใช่มั้ย”
พลอยบอกด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน “วันนี้...ที่รอคอย”
สีหน้าพลอยระบายยิ้มบางๆ เหมือนคนอารมณ์ดี แต่ทว่าดวงตาของพลอยแฝงไว้ด้วยความน่ากลัว
ขณะเดียวกันร่างของเกรียงศักดิ์ที่นอนอยู่บนรถเข็น ถูกนำส่งเข้าห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว
ดาราณีร้องไห้ นวลหน้าซีดเผือด ทัพนักข่าวรุมถ่ายภาพเกรียงศักดิ์มากมาย
ภายในร้านอาหารสองคนนั่งทานข้าวด้วยกัน อลิสนั่งจิ้มไอแพดไปด้วย อ่านข่าวไปด้วย
ท่าทางตื่นเต้นตกใจ จนภาคย์ต้องเงยหน้ามอง
“ตายๆๆๆ น้ำหนึ่งท่าทางจะบาปหนัก ตายไปตกนรกหมกไหม้นะคะเนี่ย...” พูดแล้วมองมายังภาคย์ “หนีตามผู้ชาย...จนพ่อต้องเข้าโรงพยาบาล”
ภาคย์ตกใจ “ข่าวออกอย่างนั้นเลยเหรอ”
“เปล่าค่ะ...ข่าวออกแค่รมต.เกรียงศักดิ์ โหมงานหนักจนเป็นลมร่วงตกบันได แต่ความจริง ก็อย่างที่เรารู้กันล่ะค่ะพี่ภาคย์” อลิสพูดเย้ยหยัน “น้ำหนึ่งหนีตามผู้ชาย”
ภาคย์ไม่สบายใจ ดุอลิส
“อาจจะเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด”
อลิสแว้ดใส่ “รู้ทั้งรู้ว่าอะไรเป็นอะไร พี่ภาคย์ยังจะพูดอย่างนี้อีก ถูกสั่งจิตมารึไง สงสัยอลิสต้องพาพี่ภาคย์ไปออกรายการคนอวดผี ให้ริว จิตสัมผัสช่วย”
“งั้นพี่ก็จะพาอลิสไปโรงพยาบาล”
“ไปทำไมคะ...อลิสไม่ได้เป็นอะไร”
“ทำไมจะไม่ได้เป็น” ภาคย์มองหน้าอลิส “ไม่สังเกตบ้างรึไง อลิสมีนอโผล่ตรงกลางหน้าผาก”
อลิสทำหน้างงๆ เอามือคลำหน้าตัวเอง
“นอโผล่กลางหน้าผาก แอร๊ย..พี่ภาคย์ด่าว่าอลิสแรด”
ภาคย์ แถมต่อมเผือกก็โตจะเต็มหน้า จะไปฮ่องกงแท้ๆ เจอเรื่องชาวบ้านหน่อย ลืมไปเลย ไปบำบัดตัวเองด่วนนะอลิส ไม่งั้น...ไม่มีใครคบอลิสแน่ๆ
ภาคย์ลุกพรวดเดินออกไป อลิสกรี๊ดลั่น
อลิส พี่ภาคย์...แอร้ย...พี่ภาคย์ด่าอลิส พี่ภาคย์!!
อลิสได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ ก่อนด่า
“นังน้ำหนึ่ง เพราะแก...แกคนเดียว”
เพชรขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน บอกน้ำหนึ่งเสียงห้วน
“ถึงแล้วลงมา”
น้ำหนึ่งเปิดประตูรถก้าวลงมา เห็นบ้านทั้งหลังตั้งทะมึน ดูเงียบๆ เพชรเองก็ดูเงียบๆ ห่างเหินแปลกตาไป น้ำหนึ่งถามเพชร
Wไม่มีใครอยู่เหรอคะ ดูบ้านเงียบๆ”
เพชรตอบห้วนสั้น “มี แต่จะให้เค้าออกมาวิ่งเล่นกันรึไง บ้านถึงจะได้ไม่เงียบ”
น้ำหนึ่งจ๋อย “น้ำหนึ่งก็แค่ถามดู”
“รีบขนของเข้าบ้าน หน้าหนาว ที่นี่มืดเร็ว คุณหนูไฮโซอย่างเธอ อาจจะไม่คุ้นเคย”
พูดจบเพชรก็เดินลิ่วเข้าบ้าน น้ำหนึ่งมองตามไม่เข้าใจ
“พี่เพชรเป็นอะไร”
น้ำหนึ่งมองตาม เพชรไม่หันมา น้ำหนึ่งกวาดสายตามอง เห็นบริเวณรอบๆ เป็นภูเขา ทุกอย่างรอบตัวเงียบ และพระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าลงอย่างรวดเร็ว ความมืดโรยตัวปกคลุมไปทั่วพื้นที่ น้ำหนึ่งห่อไหล่มองรอบๆ อย่างหวาดกลัว ก่อนเปิดประตูรถ ลากกระเป๋าลงมาอย่างทุลักทุเล
แต่พอหันหน้ากลับมา น้ำหนึ่งก็สะดุ้งเฮือกเมื่อเจอพลอยนั่งอยู่ เหมือนในหนังผีลึกลับ
“ห๊ะ” น้ำหนึ่งสะดุ้งตกใจ
พลอยยิ้มเยาะ “ไม่ต้องกลัวฉันหรอก เพราะเธอกับฉัน...ต้องเจอกันอีกนาน”
น้ำหนึ่งมองพลอย ไม่รู้จัก พลอยยิ้ม
“ไม่รู้จักฉันใช่มั้ย?....อีกเดี๋ยวเธอก็จะได้รู้จัก และเธอก็จะจำฉันกับเพชรไปจนวันตาย”
“คุณพูดเรื่องอะไร”
“อยากรู้...ก็เข้าไปข้างในสิ”
น้ำหนึ่งมองด้วยท่าทีงวยงง ที่เห็นพลอยยุ น้ำเสียงเร่งเร้า
“เข้าสิ...เข้าไปข้างใน”
น้ำเสียงของพลอยยั่วยุ ท้าทาย เร่งเร้า จนน้ำหนึ่งยอมเดินเข้าไปข้างใน พลอยมองตามยิ้มที่มุมปาก สายตามาดมั่นคาดการได้ ต่อไปจะมีเรื่องอะไร
น้ำหนึ่งเดินพรวดเข้าไปในบ้านด้วยความอยากรู้ แต่ต้องลดฝีเท้าลงเมื่อเห็นด้านในมืด ไฟ
ไม่ได้เปิด น้ำหนึ่งค่อยๆ เดินเข้าไปข้างใน แล้วก็สะดุ้งเฮือกเมื่อเห็นเงาตะคุ่มๆ ของชายหญิงคู่หนึ่งยืนกอดจูบกันอยู่ น้ำหนึ่งบอกโดยอัตโนมัติ
“ขอโทษค่ะ”
น้ำหนึ่งรีบเดินออกมาข้างนอก แต่ก็ต้องหยุดเมื่อพจนีย์พูดขึ้น
“ใครเข้ามาในบ้านเราคะพี่เพชร”
น้ำหนึ่งหันขวับกลับไปมอง พร้อมๆ กับที่เพชรเปิดไฟขึ้น น้ำหนึ่งเห็นพจนีย์ยืนสองมือโอบรอบคอเพชรออดอ้อน น้ำหนึ่งตกใจแทบช็อก
“พี่เพชร”
พจนีย์แกล้งมองหน้าเพชรสลับน้ำหนึ่งถามอย่างไร้เดียงสา
“เค้ารู้จักพี่เพชรด้วยนี่?....ใครคะ”
“คนรู้จัก” เพชรบอกเสียงเย็นชา
น้ำหนึ่งตะลึง ใจหายวับ “คนรู้จัก....เราสองคนเป็นแค่คนรู้จักกันเหรอคะพี่เพชร”
“หรือน้ำหนึ่งจะให้พี่บอกเมียพี่...ว่าน้ำหนึ่งเป็นเมียน้อย เมียเก็บพี่”
น้ำหนึ่งตะลึง อึ้ง ช็อกไปใหญ่ “เมียน้อย เมียเก็บพี่? หมายความว่ายังไงคะ?”
พจนีย์มองน้ำหนึ่งตาเขียว ไม่พอใจส่วนตัว “ฉันเป็นเมียพี่เพชร”
น้ำหนึ่งอึ้งช็อก มึนงงเหมือนถูกค้อนทุบหัว “เมีย”
“ใช่...ฉันเป็นเมียพี่เพชร” พจนีย์ใส่อินเนอร์สุดๆ
“ไม่..ไม่จริง”
“จริง....พจนีย์คือเมียของพี่” เพชรย้ำชัด
น้ำหนึ่งร้องไห้โฮ “พี่เพชร...นี่มันอะไรกันพี่เพชร”
เพชรเน้นคำอีกรอบ “พจนีย์คือเมียของพี่”
ไม่พูดเปล่า...เพชรโอบกอดพจนีย์เข้ามาแนบชิด พจนีย์หัวเราะนิดๆ อย่างมีจริต
“อีกแล้วเหรอคะ?..พี่เพชรไปหลอกผู้หญิงอีกแล้วเหรอคะว่ายังโสด”
เพชรหัวเราะ “ก็ไม่เคยหลอกนะ..แต่เค้าไม่เคยถาม”
น้ำหนึ่งร้องไห้โฮ มองไม่เชื่อ “พี่เพชร ทำไมพี่เพชรทำกับน้ำหนึ่งอย่างนี้”
น้ำหนึ่งพูดแค่นั้นก็ผละตัววิ่งออกไปด้วยความเสียใจ ช็อกสุดขีด แต่ต้องชะงัก เมื่อเจอพลอยเข็นรถเข้ามา พลอยหัวเราะเยาะดังก้อง เมื่อเห็นน้ำหนึ่งร้องไห้
“อย่างที่ฉันบอกใช่มั้ย...เธอจะต้องจำฉัน จำเพชรไปจนตาย”
น้ำหนึ่งวิ่งร้องไห้ออกไป เพชรอึ้ง รีบสะบัดมือออกจากพจนีย์อย่างรวดเร็ว
“โอ๊ยยย..พี่เพชร เหวี่ยงซะแรง พจเจ็บนะ”
เพชรไม่ได้สนใจพจนีย์สักนิด พจนีย์หน้างอ ทับทิมเดินออกมาจากห้อง มองภาพตรงหน้าอย่างสะใจ เพชรหน้าตากังวล ทับทิมพูดหยามหยัน
“เป็นเมียน้อยไม่เป็น...งั้นก็ให้มันไปเป็นเมียหลวงแล้วกัน คนงานกลัดมันแถวนี้มีเยอะออกจะตาย”
พลอยและทับทิมสะใจมาก พจนีย์เองก็ลอบยิ้มอย่างสะใจ มีแต่เพชรที่ดูกังวลมาก
ความมืดโรยตัวลงครอบคลุมทั่วพื้นที่อย่างรวดเร็ว น้ำหนึ่งวิ่งร้องไห้เสียใจมาตามทาง ภาพในสายตาน้ำหนึ่ง พร่าเลือนด้วยน้ำตากบนัยน์ตา เสียงของเพชรดังก้อง
“รจนาคือเมียของพี่ๆๆๆ” เสียงนั้นดังก้องซ้ำไปซ้ำมาในหู
น้ำหนึ่งปิดหูไม่อาจยอมรับความจริงได้ “ไม่จริง....ไม่จริง”
อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 4/3 วันที่ 13 เม.ย. 56
ละคร มารกามเทพบทประพันธ์ : อัจฉรียาละคร มารกามเทพบทโทรทัศน์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพกำกับการแสดง : ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์
ละคร มารกามเทพแนวละคร : เมโลดราม่า
ละคร มารกามเทพอำนวยการผลิต : สุรางค์ เปรมปรีดิ์, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, นิพนธ์ ผิวเณร
ละคร มารกามเทพออกอากาศ ทุกวันพุธ และ พฤหัสบดี เวลา 20.10 - 21.40 น. ทางช่อง 5
ที่มา manager
