อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 6/2 วันที่ 17 เม.ย. 56


อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 6/2 วันที่ 17 เม.ย. 56

พลอยจ้องน้ำหนึ่ง “พ่อเธอทำลายชีวิตฉัน ทำลายครอบครัวฉัน เธอรู้มั้ยน้ำหนึ่ง วันแรกที่แม่รู้ว่าฉันเป็นเมียน้อยเมียเก็บ แล้วกลายสภาพเป็นนังง่อย แม่เป็นยังไง”
น้ำหนึ่งมองพลอย ส่ายหน้า ไม่รู้...พลอยมองจ้องอย่างเกลียดชัง พูดไปเรื่อย
“แม่ล้มหัวฟาดพื้น ตื่นมาแทบจำอะไรไมได้ ส่วนฉันก็มีตราบาปเป็นนังง่อยที่แย่งผัวชาวบ้าน ทั้งๆ ที่ฉันเป็นฝ่ายถูกข่มเหงรังแก เพชรต้องถูกตามฆ่า” พลอยกระชากผมน้ำหนึ่ง “ได้ยินมั้ยน้ำหนึ่ง เธอต้องชดใช้ เธอต้องชดใช้”

น้ำหนึ่งร้องลั่น “อย่าพี่พลอย..เจ็บ..น้ำหนึ่งเจ็บ”
“ความเจ็บของเธอมันไม่เท่า ความเจ็บของฉัน”
พลอยกำผมน้ำหนึ่งแน่น ขณะที่อีกมือเตรียมจะเข็นรถเข็นไป ที่ด้านหลัง เพชรวิ่งออกมาเห็นร้องลั่น


“อย่าพี่พลอย”
เพชรวิ่งเข้ามา พร้อมๆ กับที่พลอยกระชากผมน้ำหนึ่งเข็นรถเข็นออกไป น้ำหนึ่งร้องกรี๊ดเจ็บปวด
ขณะที่เพชรคว้าตัวน้ำหนึ่งไว้ได้ทัน พลอยหันขวับตวาดลั่น
“เพชร”
น้ำหนึ่งร้องไห้โฮ เจ็บปวดทั่วหัว เพชรกอดประคองน้ำหนึ่งเอาไว้บอกพลอย
“ให้น้ำหนึ่งชดใช้วิธีอื่นเถอะครับ...อย่าเป็นวิธีนี้เลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ...” น้ำหนึ่งบอกกับพลอย “เพื่อทดแทนความผิดของคุณพ่อ...น้ำหนึ่งยอมพี่พลอยทุกอย่าง...พี่พลอยจะทำยังไงกับน้ำหนึ่งก็ได้ ขอเพียงพี่พลอยให้อภัย ในสิ่งที่คุณพ่อทำ”
“น้ำหนึ่ง”
“แค่นี้มันยังน้อยไปค่ะพี่เพชร กับสิ่งที่พี่พลอยต้องเจอ”
พลอยยิ้มพอใจ “เธอเป็นเด็กที่น่ารักมากน้ำหนึ่ง น่ารัก”
พลอยค่อยๆ เลื่อนรถเข็นเข้ามาเชยคางน้ำหนึ่ง ท่าทางหลอนๆ น้ำหนึ่งมองตามมือพลอย เนื้อตัวสั่น ลุ้นว่าพลอยจะทำอะไร ขณะเงยหน้าสบตา พลอยยิ้มแอ๊บดีแต่ดวงตาแอบร้าย
“ทำตัวดีๆ นะ....ทำตัวดีๆ...เอาความดีเข้าแลก...ซักวัน....ฉันจะให้อภัยเธอ”
พลอยยิ้มให้น้ำหนึ่งก่อนเข็นรถออกไป น้ำหนึ่งมองพลอยเนื้อตัวสั่น เพชรมองน้ำหนึ่งเวทนา
“เธอนี่มันโง่จริงๆ”
“แต่น้ำหนึ่งตั้งใจอย่างนั้นจริงๆ ค่ะพี่เพชร...น้ำหนึ่งจะเป็นมือเป็นเท้าให้พี่พลอย..น้ำหนึ่งจะ
ดูแลพี่พลอยทุกอย่าง เอาความดีเข้าแลก จนกว่าพี่พลอยจะให้อภัย”

น้ำหนึ่งบอกในท่าทีจริงจัง เพชรมองเด็กสาวทั้งเวทนาและสงสาร
ตกกลางคืน ทับทิมยื่นเม็ดยาพร้อมแก้วน้ำให้พลอย

“ยาระงับประสาทกินซะ”
พลอยตาเขียว “พลอยไม่ได้เป็นบ้า พลอยไม่กิน” ดันยาออก
ทับทิมเสียงอ่อนแต่เข้ม มองเห็นใจ “แกต้องกิน”
พลอยพูดเสียงสั่น “พลอยบอกแล้วไงว่าพลอยไม่ได้เป็นบ้า”
ทับทิมมองลูกสาวอย่างเวทนา “แม่ก็ไม่เคยคิดว่าแกเป็นบ้า....แต่ที่แกต้องกิน แกจะได้หายเร็วๆ...” ถอนหายใจเหนื่อยล้า “ทุกวันนี้แกเครียดมากนะพลอย...แกไม่มีความสุขเลย”
“พลอยจะมีความสุขได้ยังไง? ในเมื่อพลอยยังไม่ได้แก้แค้น”
“แต่แกก็บอกนังเด็กนั่นเองไม่ใช่เหรอ? ให้มันเอาความดีชนะแก”
“แม่คิดว่าพลอยหมายความอย่างที่พูดเหรอคะ”
พลอยย้อนถามพร้อมรอยยิ้มหยัน ทับทิมมอง พลอยบอกอีก
“มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกค่ะแม่....พลอยจะรอให้นังน้ำหนึ่งมันท้อง...ท้องไม่มีพ่อ...ถึงตอนนั้นไอ้เกรียงศักดิ์มันก็จะปฏิเสธไม่ได้ ว่าลูกสาวของมันขาวสะอาด ไม่มีมลทิน”
“แกคิดว่าเพชรจะทำเหรอ”
“พลอยมองตาก็รู้” พลอยบอกด้วยเสียงแฝงความขมขื่น “เพชรกับนังเด็กนั่นมีใจให้กัน ...แล้วซักวัน...”
“โอเค...ซักวัน...มันอาจจบลงอย่างที่แกคิด แล้วแกคิดเหรอว่าเพชรจะปล่อยนังน้ำหนึ่งเป็นของเล่นของแก”
“เพชรไม่ยอม...พจนีย์ก็ไม่ยอมเหมือนกันค่ะ”
พลอยเหยียดยิ้ม เหมือนจะรู้ล่วงหน้า ว่าพจนีย์จะทำอะไร

ด้านรจนานั่งดูคลิปของน้ำหนึ่งอยู่กับพจนีย์ ดวงตาของรจนาสาแก่ใจ แกล้งถาม
“พี่พจน์ร้ายจัง ยังกับสก๊อยแน่ะ”
“พี่จำเป็นต้องทำ ไม่งั้นยัยนั่นจะกลัวเหรอ”
“เป็นผู้หญิงทำเรื่องแบบนี้น่าอาย”
“คนที่จะต้องอายไม่ใช่พี่ แต่เป็นยัยน้ำหนึ่ง ลูกรัฐมนตรีคนดัง ที่เอาเข้าจริง ก็เป็นได้แค่
เมียเก็บเมียน้อยเค้า ส่งคลิปให้เพื่อนๆ พี่ดูบ้างดีกว่า”
“อย่าค่ะพี่พจน์อย่า สงสารเค้า”
“สงสารมันทำไม”
“ยังไงก็ลูกผู้หญิงด้วยกัน”
“ผู้หญิงดีๆ ว่าไปอย่าง แต่พวกผู้หญิงหน้าด้าน มันต้องประจาน”
พจนีย์ยิ้มสะใจ ก่อนส่งคลิปให้เพื่อน รจนาแอบมองเก็บข้อมูล

กลางดึกพระจันทร์ยามค่ำคืนลอยเลื่อนอยู่บนท้องฟ้า พจนีย์หลับสนิทอยู่ในห้อง ประตูห้องของพจนีย์ค่อยๆ ถูกเปิดเข้ามา และเห็นเป็นรจนาแอบย่องเข้ามา หยิบมือถือของพจนีย์ออกไป

รจนาเปิดประตูเข้ามาในห้องตัวเองก่อนล็อกประตู เดินไปที่คอมพ์ฯ เปิดคลิปที่พจนีย์ด่าน้ำ
หนึ่ง อัพขึ้นยูทูป รจนาแอบยิ้มสะใจดวงตาวาววับในความมืดสลัว

วันต่อมา ตามสถานที่ต่างๆ สำนักงานหนังสือพิมพ์ อินเทอร์เนต เห็นผู้คนอ่านข่าว “เขยรมต.เกรียงศักดิ์ วิวาห์เหาะ” มีใบหน้าเพชรประกอบข่าว อย่างครึกโครม

ตกตอนบ่ายกองทัพนักข่าวมาสัมภาษณ์เกรียงศักดิ์ที่เปิดห้องโถงในคฤหาสน์ให้สัมภาษณ์ บางสื่อยื่นหนังสือพิมพ์ให้เกรียงศักดิ์
“มีข่าวออกมาอย่างนี้ ท่านจะว่ายังไงครับ”
เกรียงศักดิ์ปัดนสพ.ออก ไม่มอง ทำไม่สนใจ
“ผมไม่สนใจ”
“แต่เค้าว่าผู้ชายคนนี้มีภรรยาอยู่แล้ว”
ดาราณี นวลซีดเผือด ตาหวานที่อยู่วงล้อมด้านนอกก็ตาโต เกรียงศักดิ์พูดเสียงนิ่งๆ
“ถ้าจริง..ก็ให้ภรรยาผู้ชายคนนี้ออกมายืนยัน...ผมจะได้ถือโอกาส แยกลูกสาวผมออกมาด้วย เพราะเท่าที่ผมรู้ มันไม่มีอะไร น้ำหนึ่งกับผู้ชายคนนี้แค่คนรู้จักเท่านั้น”
ดาราณีแกล้งยิ้ม ใจดีสู้เสือ “ถ้าพวกคุณมีแหล่งข่าว ก็ช่วยแฉประวัติผู้ชายคนนี้ด้วยค่ะ ผู้หญิงคน
อื่นจะได้ไม่ต้องตกเป็นเหยื่อ “ผู้ชาย” ที่มี “ภรรยา” แล้ว”
บรรดานักข่าว เห็นว่าเกรียงศักดิ์ และดาราณี ท่าทางปกติไม่ซีเรียส นักข่าวมองหน้ากันงง
ไปไม่ถูก แต่ก็พยายามถาม
“แล้วถ้าเค้ามีภรรยาแล้วจริงๆ”
“ก็บอกแล้วไงครับให้ภรรยาเค้ามาแสดงตัวด้วยแล้วกัน เรื่องจะได้จบๆ”
“แล้วท่านไม่อายหรือครับ ถ้าลูกสาวแย่งสามีคนอื่นจริงๆ”
“ถึงวันนั้นค่อยว่ากัน แค่นี้นะครับ ผมจะพักผ่อน”
“เชิญค่ะเชิญ”
นวลกับตาหวานพานักข่าวออกไป นักข่าวเดินออกไป ทันทีที่คล้อยหลังนักข่าว ดาราณีก็นั่ง
ทรุดลงกับโซฟา หน้าซีดเผือด ท่าทางจะเป็นลม
“คุณ...มันกลายเป็นเรื่องไปแล้ว”
“คราวก่อนมีแค่ชื่อ คราวนี้มีรูป”
สองคนมองหน้ากัน เกรียงศักดิ์เอ่ยขึ้น
“คนใกล้ชิดเราที่รู้เรื่องของนายเพชรก็มีแค่คนเดียว”
ดาราณีมองหน้าเกรียงศักดิ์ ขณะที่เกรียงศักดิ์พูดอย่างมั่นใจ
“อลิส”

ดาราณีนัดเจออลิสในร้านอาหารหรู อลิสถามดาราณีตาใส
“คุณอาให้อลิสมาทานข้าวด้วย...แสดงว่ามีเรื่องกลุ้มใจ น้ำหนึ่งเป็นยังไงเหรอคะ?
“อาว่า...อลิสน่าจะรู้แล้วนะ ข่าวลงออกขนาดนั้น มีรูปด้วย”
อลิสงง “รูป...รูปอะไรคะ”
ดาราณีมองอย่างหงุดหงิดไม่พอใจ แต่สำรวม “ถึงขนาดนี้แล้ว อลิสไม่ต้องทำปากแข็งกับอาหรอก”
“อลิสไม่รู้จริงๆ ค่ะว่าเรื่องอะไร พอดีอลิสไม่ได้ตามข่าวเลย เพิ่งบินไปกินโจ๊กฮ่องกงกลับมา”
“ก็ข่าวของนายเพชรกับน้ำหนึ่งน่ะสิ...ลงรูปด้วย...และคนที่มีรูปของนายเพชรก็คืออลิสคนเดียว”
อลิสตาโตชักงง เพราะตอนบอกนักข่าวบอกแค่ชื่อ
“มีทั้งรูปทั้งชื่อ ตาย อลิสไม่รู้เรื่องเลย ขออลิสเช็กข่าวเดี๋ยวนะคะ”
อลิสคว้าไอแพดรุ่นใหม่ล่าสุดออกมา คลิกหาข้อมูลรวดเร็ว เห็นรูปเพชร อลิสเขม้นตามองเพราะเป็นรูปที่ไม่เคยเห็น ดาราณีมองอย่างหมั่นไส้
“ทำไมต้องทำท่าเหมือนไม่เคยเห็นด้วยอลิส”
“ก็รูปนี้อลิสไม่เคยเห็นจริงๆ นี่คะคุณอา”
อลิสเลื่อนไอแพดให้ดาราณีดู ดาราณีเห็นเป็นรูปของเพชรที่ไม่เคยเห็นจริงๆ ดาราณีมองหน้าอลิส อลิสมองไอแพดหาข้อมูล แล้วก็ร้องลั่น
“ว้าย”
“ร้องอะไรอีกอลิส”
“มีคลิปด้วยค่ะ มีคลิปด้วย”
“คลิป” ดาราณีตกใจ
มือของอลิสกดคลิปดูทันที เห็นเป็นพจนีย์ด่าทอน้ำหนึ่ง แต่เห็นแค่ภาพน้ำหนึ่งคนเดียว ส่วนเพชร กับเสียงพจนีย์มีแค่เสียง
“อย่านะพจ หยุด”
“อย่าค่ะพี่เพชร อย่ามาห้าม คนทั้งประเทศจะได้รู้...ว่าลูกสาวรัฐมนตรีเกรียงศักดิ์ หน้าด้าน เป็นได้แค่เมียน้อยเมียเก็บชาวบ้าน”
ดาราณีหน้าซีด ขณะที่อลิสจ้องหน้าดาราณี ตะเบ็งเสียงแหลมดังแสบแก้วหู
“นายเพชรมีเมียแล้ว น้ำหนึ่งเป็นเมียน้อยเค้าหรือคะเนี่ย”

คนทั้งร้านหันมามองอลิส ดาราณีหน้าซีดเผือด อับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี
พลอยเปิดดูคลิปมือไม้สั่น ทับทิมถาม
“คลิปหลุดไปได้ยังไง”
พลอยหันขวับไปมองทับทิม ก่อนสะบัดหน้ากลับ ตาวาวโรจน์

พจนีย์นั่งมองคลิปในมือถืออย่างสะใจ
“ถ้าฉันร้ายกว่านี้ คลิปนี้ถูกอัพโชว์ทั่วประเทศแล้วยัยน้ำหนึ่ง”
โดยไม่รู้ว่าที่ด้านหลัง พลอยเข็นรถเข็นเข้ามา พจนีย์ได้ยินเสียงรถเข็นสะดุ้งหันไปมอง
“พี่พลอย”
“คงกำลังฝันหวานอยู่ล่ะสิ ว่าจะมีนักข่าวตามมาสัมภาษณ์ในฐานะเมียของเพชร”
พจนีย์งง “อะไรคะพี่พลอย”
รจนารีบมาแอบดู ท่าทางอยากรู้ปนสะใจ เห็นพลอยก่นด่าพจนีย์
“ยังจะถามอีก...เธออัพคลิปให้คนดูทั่วประเทศ เธอทำเกินคำสั่งฉันพจนีย์”
พูดจบพลอยก็พุ่งรถเข็นเข้าชนร่างของพจนีย์อย่างแรงจนพจนีย์ล้มลง ร้องลั่น
“พจเปล่านะคะ พจน์เปล่า”
พลอยเลื่อนรถเข็นเข้ามาอย่างเร็วกระชากผมพจนีย์ ตะคอกอย่างกราดเกรี้ยว
“ยังจะมาแก้ตัวอีก” พลอยกัดฟันกรอด “คงอยากป่าวประกาศมากนักสินะ ว่าเธอน่ะเป็นเมียเพชร
“ก็ตามกฎหมายพจน์คือเมียพี่เพชรจริงๆ”
“หน้าด้าน”
พลอยตบหน้าพจนีย์อย่างแรง ตบอย่างแน่นหนัก พจนีย์หน้าหัน มองพลอยทั้งเจ็บและกลัว
รจนาเองก็รีบหลบกลัวพลอยเหมือนกัน พลอยจ้องพจนีย์
“รู้อยู่แก่ใจว่าการจดทะเบียนของเธอกับเพชร มันจอมปลอมยังจะกล้าอ้างสิทธิ์นั้นอีก ตกลง...เธออยากเป็นเมียของเพชรนักใช่มั้ย”
พลอยจ้องเขม็ง พจนีย์มองตาพลอยที่ช่างน่ากลัวนัก พจนีย์ส่ายหน้า
“เปล่าค่ะ...พจน์ไม่ได้อยากเป็นเมียพี่เพชร”
“ดี”
พลอยคำราม ขณะกระชากผมของพจนีย์จนหน้าหงาย บอก
“เพราะถ้าเธอคิด...เธอก็จะมีสภาพที่ไม่ต่างจากนังน้ำหนึ่ง”
พจนีย์มองไม่เข้าใจ พลอยเหยียดยิ้ม
“ศัตรูหมายเลขหนึ่งของฉัน”
พลอยเลื่อนรถเข็นออกไปอย่างรวดเร็ว พจนีย์หลบตาซ่อนหน้าไม่กล้ามองหน้า กลัวจับใจ รจนาเองก็หลบวูบ กลัวไม่ต่างกัน

ไม่นานต่อมารจนาทำแผลฟกช้ำให้พจนีย์อยู่ในบ้าน รู้สึกผิดเหมือนกัน พจนีย์บ่น
“ถ้าพี่รู้ว่าใครเป็นคนปล่อยคลิป พี่จะจิกหัวในมาตบเหมือนอย่างที่พี่พลอยทำกับพี่เลย”
รจนารีบหลบตาบอกอ้อมแอ้ม
“ก็เพื่อนพี่พจน์นั่นแหละค่ะ”
“เพื่อนพี่ไม่ได้มีส่วนได้ ส่วนเสีย จะส่งไปทำไม”
“ก็คึกคะนองไงคะ...พี่พจน์รีบออกมาเถอะค่ะ พี่พลอยน่ากลัว”
“ไม่ใช่แค่น่ากลัวอย่างเดียว พี่พลอยโหดเหี้ยมอีกต่างหาก”
พจนีย์พูดออกมาเบาๆ ดวงตาประหวั่นพรั่นพรึง เมื่อนึกถึงภาพอดีต ที่เห็นมากับตา

เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นที่บ้านของพลอย ซึ่งเป็นคนละหลังกับปัจจุบันนี้ เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นก่อนที่พลอยจะย้าย หลังมีเหตุการณ์เกรียงศักดิ์แต่อยู่ในละแวกบ้านปัจจุบัน
พลอยอยู่ในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง กำลังคลุกข้าวอยู่ในครัว พจนีย์เดินเข้ามา
“พี่พลอย ทำอะไรอยู่คะ”
พลอยยิ้มๆ “คลุกข้าวให้แมวน่ะจ้ะ”
พลอยพูดพลางคว้ายาเบื่อหนูมาเทลงในชามข้าวที่คลุกกับปลาทู พจนีย์มองในอาการตะลึง ก่อนถามเสียงสั่นๆ
“แล้วทำไมพี่พลอยต้องใส่ยาเบื่อหนูลงไปด้วย”
“ก็พวกแมวบ้า มันชอบมาขโมยกินของในครัว”
แมวตัวหนึ่งกระโดดมาเกาะที่ริมหน้าต่าง ส่งเสียงเมี๊ยวๆๆ พลอยมองแมวดวงตาเฉยเมย
“ไล่ก็แล้ว ด่าก็แล้ว...ไม่ยอมไป...แถมเห็นพรรคพวกนอนตายก็ไม่เข็ด”
พลอยพูดเหมือนรายงานลมฟ้าอากาศ ขณะมองออกไปนอกหน้าต่าง พจนีย์มองตาม เห็นแมวหนึ่งตัวนอนชักกระตุกน้ำลายฟูมปากอยู่ข้างชามข้าว ใจพจนีย์เต้นไม่เป็นส่ำ ขณะพลอยยิ้มเรียกแมว
“เหมียวๆๆๆ มากินข้าวเร็ว”

รจนาฟังแล้วทำหน้าสยอง ถามพจนีย์
“รู้อย่างนี้แล้ว พี่พจน์ยังไม่กลัวพี่พลอยอีกเหรอ”
“ไม่...อยากได้ลูกเสือพี่ก็ต้องเข้าถ้ำเสือ อยากเป็นเมียพี่เพชร พี่ก็ต้องยอมพี่พลอย”
พจนีย์พูดด้วยรอยยิ้มอย่างคนอวดดี รจนาหัวเสีย เพราะโดนขนาดนี้ ยังไม่ยอมเลิกกับเพชรอีก

ตกตอนกลางคืน บ้านเชิงเขา ตกอยู่ในความมืด มีแสงไฟส่องเป็นจุดๆ
พลอยเลื่อนรถเข็นมาตามทางที่บริเวณด้านนอกตัวบ้าน แต่แล้วก็ต้องหยุดกึก เมื่อเห็นเพชรยืน
คุยกับน้ำหนึ่ง
“เห็นข่าวแล้วใช่มั้ย”
น้ำหนึ่งน้ำตาคลอ “เห็นคลิปถึงจะถูก...”
“อีกไม่นาน...พ่อของน้ำหนึ่งก็คงจะมา...”
“มา...ทุกอย่างก็สายไปแล้วล่ะค่ะ...เกียรติยศ ชื่อเสียงของน้ำหนึ่ง ถูกทำลายจนป่นปี้ แต่ถ้ามันชดเชย มันทดแทนกับความผิดที่คุณพ่อทำกับพี่พลอย...น้ำหนึ่งว่าคุณพ่อจะเข้าใจ”
เพชรมองน้ำหนึ่งเวทนา ขณะที่พลอยคำรามก้องในใจ
“ฉันไม่ยอมให้ใครพานังน้ำหนึ่งไปไหนทั้งนั้น”

ดวงตาของพลอยวาวโรจน์ ไม่มีวันยอม!
พอทับทิมรู้เรื่อง ก็บอกพลอยเสียงเข้ม ในท่าทางแข็งกร้าวดูออกว่าโกรธจัด

“แม่ก็ไม่ยอมให้นังเด็กนั่นไปไหนทั้งนั้น”
พลอยน้ำตาไหลบอกทับทิมเสียงอ่อน ท่าทางเสียใจ ท่าทางพลอยน่าสงสาร
“แล้วเราจะทำยังไงได้ล่ะแม่...พลอยมองก็รู้...” พลอยสะเทือนใจ “เพชร...เพชร เป็นพวกของน้ำหนึ่ง”
“ยังไงเพชรก็ต้องเป็นพวกของเรา เพราะเพชรเป็นน้องของแก”
ทับทิมลูบเรือนผมพลอยเบาๆ ก่อนดึงพลอยเข้ามากอด ศรีษะพลอยซบลงที่หน้าอกทับทิม ขณะพึมพำออกมาเบาๆ
“ใช่ค่ะ! เพชรเป็นน้องของพลอย เพชรต้องทำทุกอย่างให้พลอย ถึงแม้ว่าเพชรจะรักนังเด็กนั่นก็ตาม”
ดวงตาของพลอยเปล่งประกาย เห็นแต่ความชิงชังน้ำหนึ่งเริงโรจน์อยู่ในนั้น

ส่วนน้ำหนึ่งเปิดประตูเข้ามาในห้อง ท่าทางทุกข์ทรมานใจแสนสาหัส และสับสนว้าวุ่นมากๆ เหตุการณ์ตอนได้ยินเสียงเกรียงศักดิ์ผุดขึ้นมาหลอกหลอนอีก และสลับกับภาพความทุกข์ทรมานของพลอยที่เห็น สายตาของน้ำหนึ่งมีความเสียใจ ผิดหวัง ภาพความรัก ภาพความอบอุ่นของครอบครัว ที่มีน้ำหนึ่ง เกรียงศักดิ์ ดาราณี อยู่ด้วยกันสลับเข้ามา
“คุณพ่อที่แสนดีของน้ำหนึ่ง กลายเป็นคนอย่างนี้ได้ยังไง” ความรู้สึกอื้ออึงสับสน “ทำไม...
ทำไมคุณพ่อถึงกลายเป็นคนแบบนี้”
น้ำหนึ่งร้องไห้ ทุกข์ทรมาน ผิดหวังในตัวเกรียงศักดิ์มาก เสียงมือถือดังลั่น น้ำหนึ่งสะดุ้งเฮือก เห็นเป็นเบอร์เกรียงศักดิ์ น้ำหนึ่งไม่รับกดสายทิ้ง
เกรียงศักดิ์หันไปบอกดาราณี ที่ยืนอยู่ข้างๆ ทั้งเสียใจ กลุ้ม และโมโห
“น้ำหนึ่งตัดสายทิ้ง”
ดาราณีคว้ามือถือของตัวเองออกมาโทร.หาน้ำหนึ่งทันที พอน้ำหนึ่งเห็นเป็นเบอร์ดาราณีชั่งใจ ก่อนคว้ามารับ
“คุณแม่”
ดาราณีดีใจมากที่รับสาย “น้ำหนึ่ง น้ำหนึ่งอยู่ไหน? กลับมาบ้านเรานะลูก”
“น้ำหนึ่งไม่กลับค่ะ”
ดาราณี ผิดหวัง เสียใจ ใจหายวาบ
“น้ำหนึ่ง”

อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 6/2 วันที่ 17 เม.ย. 56

ละคร มารกามเทพบทประพันธ์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพบทโทรทัศน์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพกำกับการแสดง : ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์
ละคร มารกามเทพแนวละคร : เมโลดราม่า
ละคร มารกามเทพอำนวยการผลิต : สุรางค์ เปรมปรีดิ์, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, นิพนธ์ ผิวเณร
ละคร มารกามเทพออกอากาศ ทุกวันพุธ และ พฤหัสบดี เวลา 20.10 - 21.40 น. ทางช่อง 5
ที่มา manager