อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 8/4 วันที่ 24 เม.ย. 56

อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 8/4 วันที่ 24 เม.ย. 56

"น้องอย่างนี้ สมควรที่สุดที่จะถูกไล่ กลับกรุงเทพฯ เลยอลิส"
"อลิสไม่กลับ" อลิสสะบัดมือออกบอกอย่างดื้อรั้น "อลิสจะฉีกหน้ากากยัยพลอยบ้า"
หมอณัฐโกรธจัด เถียงลั่น “คุณพลอยไม่ได้บ้า”
อลิสตะโกนไล่หลังไป “บ้าๆๆๆๆ ยัยคุณพลอยมันบ้า อลิสจะฉีกหน้ากากมัน พี่หมอจะได้รู้ซักที
ตัวตนที่แท้จริงของยัยพลอยบ้าเป็นยังไง?” อลิสวิ่งออกนอกบ้านอย่างเร็วรี่
“อลิสๆ.....” หมอณัฐเรียก แต่อลิสไม่หยุด เลยตะโกนด่า “คุณพลอยไม่ได้บ้า อลิสนั่นแหละ บ้า”

อลิสเดินไปบ่นไป ตามทางที่จะมุ่งหน้าสู่บ้านเชิงเขา
“คนพิการที่ไหน จะเป็นอย่างยัยพลอยบ้า คอยดูเถอะ...อลิสจะทำให้พี่หมอฉีกตำราทุกเล่มทิ้งเลย คอยดู!”

อลิสโกรธเดินบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ท่าทีฮึดฮัดและขัดใจมาก
ขณะเดียวกันนักปราชญ์กำลังฝึกซ้อมยิงปืนอยู่ด้วยท่าทางเคร่งเครียด สมบัติ เพื่อนสนิทเดินเข้ามาหา ท่าทางเครียดไม่แพ้กัน

“แน่ใจนะนักปราชญ์ว่าท่านเกรียงศักดิ์ จะไม่กลับลำเรื่องแก ยิงไอ้นั่น” สมบัติเอ่ยขึ้น
นักปราชญ์นิ่ง ไม่ยี่หระ “เค้าจะทำอย่างนั้นได้ยังไง เพราะที่ผมทำก็เพราะช่วยเค้า ปืนก็อยู่กับผม
ต่อให้มีลูกกระสุน หาปืนไม่เจอ ก็แค่นั้น”
“แต่ที่ผ่านมา ท่านเกรียงศักดิ์เป็นคนตรง”
นักปราชญ์ยิ้มหยัน “ต่อให้ตรงยังไง มันก็ต้องมีมุมหักมุมงอ ไม่อย่างนั้นคงเป็นเพื่อนสนิทเจ้าพ่อ
อย่างพ่อไม่ได้ อีกอย่าง ถ้าผมเป็นลูกเขย ท่านเกรียงศักดิ์ คงต้องปกป้องทุกอย่าง”
“แกหมายความว่ายังไง”
นักปราชญ์บอกเสียงเข้มด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ “ธุรกิจของเรา จำเป็นที่จะต้องพึ่งพาบารมีของท่านเกรียงศักดิ์ ต่อให้น้ำหนึ่ง จะผ่านผู้ชายมากี่คน ผมก็ไม่แคร์!”

ฟากเพชรเอามืออังที่หน้าผากน้ำหนึ่งอย่างเป็นห่วง ทับทิมเดินเข้ามาหน้ายุ่ง
“ยังไม่หนีไปอีก เพชร”
“ผมเป็นห่วงน้ำหนึ่ง เมื่อคืนน้ำหนึ่ง ตากฝน ไม่สบาย”
“ห่วงแต่มัน งั้นก็แปลว่า แกไม่ห่วงตัวเอง”
เพชรอึ้งไป ทับทิมมองเพชรด้วยความโกรธ
“รู้มั้ย แกยิ่งทำให้ฉันเกลียดนังเด็กนี่ นางมารร้าย” ทับทิมตรงไปจะกระชากร่างน้ำหนึ่งขึ้นมา
เพชรดึงทับทิมเอาไว้ “อย่าครับแม่...แค่นี้เราก็ทำร้ายน้ำหนึ่งมามากพอแล้ว”
น้ำหนึ่งที่หันหน้าเข้าข้างฝา รู้สึกตัวขึ้นมาได้ยินพอดี น้ำหนึ่งไม่หันมา แอบฟัง
ทับทิมยิ่งโกรธ “แล้วที่พ่อมันทำร้ายยัยพลอย ทำร้ายแกล่ะ แกไม่คิดบ้างรึยังไง”
เพชรนิ่ง น้ำหนึ่งแอบฟัง ใจระทึก ทับทิมพูดต่อด้วยความโกรธ
“พวกมันฆ่าคนตาย แล้วโยนความผิดให้แก แต่ถึงขนาดนี้แกก็ยังโง่ๆๆๆๆๆ” ทับทิมบันดาลโทสะตรงเข้ามาจิกทึ้ง ทุบตีเหมือนเพชรเป็นเด็กๆ “ยอมให้มันใส่ร้ายอีก ฉันอยากรู้จริงๆ เพชร สมองแกทำด้วยอะไร แกถึงได้โง่อย่างนี้”
“ผมไม่ได้โง่...ผมแค่รู้...ว่าอะไรถูกอะไรผิด ถึงไอ้เกรียงศักดิ์มันจะเลว ก็ไม่ได้แปลว่า เราต้องเลวกับน้ำหนึ่ง”
“แกไม่ต้องอ้างเหตุผล ไม่ต้องอ้างถูกอ้างผิด เพราะความรักมันบังตาแก แกรักนังน้ำหนึ่ง แกถึงไม่คิดจะทำอะไรให้ยัยพลอย ขนาดถูกพวกมันใส่ร้าย ยังยอมมันอีก แกมันโง่ เพชร แกมันโง่ โง่ๆๆๆ”
ทับทิมสะบัดตัวเดินออกไปด้วยความโกรธ
“แม่....แม่” เพชรรีบตามออกไป
สองคนไปแล้ว น้ำหนึ่งจึงหันหน้ามามองตามสองแม่ลูก น้ำตาคลอ ร้องไห้ คิดถึงตาหวาน แต่ก็สงสารเพชร
น้ำหนึ่งลุกจากเตียง แล้ววิ่งตามออกมา

ด้านทับทิมเดินลิ่วออกมาโกรธ เพชรตามมากระชากแขน ถามเป็นห่วง
“แม่จะไปไหน”
“ไปฆ่าไอ้เกรียงศักดิ์ ในเมื่อแกไม่ทำอะไร ฉันก็จะฆ่ามันเอง”
“อย่าแม่”
ทับทิมฉุนขาด “คำก็อย่า สองคำก็อย่า แล้วแกจะไปจัดการมันวันไหน หรือฉันต้องกลายเป็นผี
ไปหักคอมันเอง แกตอบฉันมาซิเพชร แกตอบฉันมา”
พูดจบทับทิมก็ของขึ้นอีก หันมาทุบหยิกตีเพชรเป็นเด็กๆ เพชรได้แต่ปกป้องตัวเอง
น้ำหนึ่งที่ตามมาแอบมอง สุดจะสงสารเพชร ขณะที่พลอยเข็นรถเข็นเข้ามาอีกมุมเห็นน้ำหนึ่ง แต่น้ำหนึ่งไม่เห็น บอกทับทิมเสียงเศร้า มีแผนร้าย
“ไม่ต้องไปหรอกค่ะแม่”
เพชรกับทับทิมหันไปมอง เห็นพลอยน้ำตาคลอก่อนจะไหลหยดลงมา
“มันเป็นเวรเป็นกรรมตั้งแต่ชาติปางก่อน พวกเค้าถึงได้ตามมาทำร้ายเรา ซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยที่เรา ทำอะไรเค้าไม่ได้เลย ในเมื่อเป็นอย่างนี้...เราก็ปล่อยให้เค้าย่ำยีจนตายเถอะค่ะ”
พูดแค่นั้นพลอยก็เลี้ยวรถกลับอย่างรวดเร็วเหมือนทนความอดสูเอาไว้ไม่ได้
นัยน์ตาของพลอยวาวโรจน์ ขณะแกล้งเหวี่ยงให้รถเสียหลักและล้มลงไป คว่ำทั้งคนทั้งรถ พลอยร้องสุดเสียง
“โอ๊ยยย”
“พลอย” / “พี่พลอย” สองคนอุทานลั่นกระโจนเข้าไปหาพลอย
ทับทิมห่วงพลอยมาก “เจ็บมากมั้ยพลอย เจ็บมากมั้ยลูก” รีบเข้ามาประคอง มองตามเนื้อตัวเป็นห่วง
พลอยร้องไห้โฮ
อลิสที่แอบย่องเข้ามา ในบริเวณบ้านเชิงเขา เห็นทุกอย่าง ตกใจ ดีใจ และตื่นเต้น
“ไอ้เพชร ยัยน้ำหนึ่ง” แล้วอลิสก็รีบหลบซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว

ด้านพลอยสะบัดตัวออกจากแม่และน้อง ร้องไห้อย่างน่าสงสาร
“พลอยไม่เป็นไรค่ะแม่ พลอยไม่เป็นไร ดีค่ะ ปล่อยให้เลือดโง่มันออกมาซะบ้าง”
“เลือดโง่!...นผมก็ควรเอาเลือดโง่ออกมาซะบ้าง”
พูดจบเพชรก็เดินไปกระหน่ำชกต้นไม้อย่างแรง ทุกคนตะลึง กรีดร้อง

อลิสเอามือทาบอกอุทานเวอร์ๆ
“อะไรกันเนี่ย?? ดราม่า ประสาทกันทั้งบ้าน”
“อย่า เพชร อย่า”
ทับทิมและพลอยประสานเสียง จะไปห้ามเพชร พลอยลืมตัวลุกขึ้น อลิสอ้าปากหวอ เพราะรอมองพลอยอยู่แล้ว แต่พลอยเดินได้นี่หว่า พลอยนึกได้ รีบล้มลงใหม่ ร้องลั่น
“โอ๊ย”
ทับทิมหันไปมองตกใจ “พลอย” แล้ววิ่งไปคว้าตัวพลอยใหม่
น้ำหนึ่งวิ่งออกไปหาเพชรแบบลืมตัว ร้องห้าม “อย่าค่ะพี่เพชร อย่า” พร้อมกับปัดมือเพชรออก
“น้ำหนึ่ง” เพชรไม่ยอมเรียกไว้

อลิสตะลึง มองน้ำหนึ่งที มองเพชรที

ฝ่ายพลอยมองอย่างไม่พอใจ น้ำหนึ่งจับมือเปื้อนเลือดของเพชรขึ้นมากุมไว้แนบอกท่าทีทะนุถนอม
น้ำหนึ่งร้องไห้ “อย่าทำอย่างนี้นะคะ..น้ำหนึ่งขอโทษ...น้ำหนึ่งจะไปพูดกับคุณพ่อ พี่เพชรไม่ใช่
คนร้าย น้ำหนึ่งจะไม่ยอมให้คุณพ่อทำร้ายพี่เพชร ทำร้ายพี่พลอยอีกต่อไป”
น้ำหนึ่งวิ่งออกไป
“น้ำหนึ่งๆ”

เพชรตะโกน พน้อมกับวิ่งตามน้ำหนึ่งไป
ทับทิมร้องตามด้วยความโมโห

“เพชร ไอ้เพชร!”
พลอยเสียใจมาก ที่เห็นเพชรแคร์น้ำหนึ่ง หันไปบอกทับทิม
“ไม่ต้องค่ะแม่ ถ้าเพชรแคร์น้ำหนึ่งมากกว่าพลอย ปล่อยเพชรไป” ปากว่าไม่แต่ดวงตาพลอยกร้าว
ทับทิมมองตามเพชร โกรธ เสียใจ ส่วนอลิส เก็บรายละเอียดทุกอย่าง รีบตามน้ำหนึ่งไป
น้ำหนึ่งวิ่งร้องไห้ออกมาตามทาง เพชรวิ่งตาม ส่วนด้านหลัง อลิสตามมา น้ำหนึ่งวิ่งหนีแต่ต้องหยุดเมื่อพจนีย์ปราดมาขวางทาง พจนีย์มองหน้าเพชรกับน้ำหนึ่งตาขวาง
“ที่พี่เพชรไม่กลับบ้านไปหาพจน์...เพราะขลุกอยู่กับเมียน้อยนี่เอง”
อลิสที่เคยรู้แค่เลาๆ ตามข่าว แต่นี่เห็นชัดเจนตรงหน้า อลิสมองจ้องตาไม่กระพริบ
เพชรตวาด “หยุดพจน์...พี่ไม่เล่นอะไรบ้าๆ อีกแล้ว พจน์ไม่ใช่เมียพี่ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
พจนีย์หน้าซีดคาดไม่ถึง แต่โกรธจึงเถียงกลับ “นี่พี่เพชรหลงเมียน้อยขนาดนี้เลยเหรอคะ? พจน์ไม่ยอม”
พจนีย์กระหน่ำทุบตีเพชร เพชรทนไม่ไหว สะบัดตัวออก
“เฮ้ย” เพชรเสียงดัง รำคาญมาก “หยุด! พี่ไม่ได้เป็นกระสอบทราย ใครอยากทุบจะได้มาทุบน่ะ”
“ใช่...พี่เพชรไม่ได้เป็นกระสอบทราย แต่พี่เพชรเป็นผัวพจน์”
“โอ” เพชรอึ้งกับความดื้อด้านของพจนีย์ แทบเอามือกุมหน้าผาก
“พอมีเมียน้อยแล้วทนฟังไม่ได้เหรอคะ? พี่เพชรเป็นผัวพจน์ๆๆๆ”
“หยุดพจน์” เพชรเอามืออุดปากพจนีย์ ด่า “หยาบคาย ไม่อายบ้างหรือไง”
พจนีย์ปัดมือเพชรออก “ไม่อาย เพราะพจน์ไม่ได้แย่งผัวใคร ไม่เหมือนนังนี่” มองหน้าน้ำหนึ่ง “ทำเป็นหน้าซื่อ แต่วิ่งตามผู้ชาย นังแอ๊บ ฉันจะประกาศให้ทุกคนรู้เลย ว่าลูกรมต.เกรียงศักดิ์เป็นเมียน้อย”
พจนีย์หันหลังกลับ เพชรคว้าตัวไว้ พูดดุดัน
“อย่าพจน์”
“ปล่อย”
สองคนยื้อยุดฉุดกระชากไปมา พจนีย์ผลักเพชรออกอย่างแรง แต่ร่างของพจนีย์กลับลื่นไถลลงทาง
ลาด ศรีษะกระแทกเข้ากับก้อนหินอย่างแรง พจนีย์ร้อง “โอ๊ย” ออกมาได้แค่คำเดียวก็หมดสติแน่นิ่งไป
เพชรตกใจ “พจนีย์”
“คุณพจน์”
เพชรกับน้ำหนึ่งปราดเข้าไปประคองพจนีย์ที่นอนแน่นิ่ง เลือดไหลออกมาเป็นทาง สองคนกังวล
อลิสปราดออกไปแสดงตัว ตื่นเต้นจนยั้งไม่อยู่ “แกฆ่าคนตาย”
น้ำหนึ่งกับเพชรตกใจ “อลิส”
อลิสจ้องหน้าน้ำหนึ่ง “เธอนี่มันร้ายมากน้ำหนึ่ง แย่งผัวเค้า” พลางหันมาด่าเพชร “ไอ้เพชรนี่ก็เลว หลงผู้หญิงใหม่ จนฆ่าเมียตัวเองตาย ฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจ”
อลิสวิ่งไป เพชรกับน้ำหนึ่ง มองหน้ากันอย่างตกใจ ระหว่างนี้พลอยเลื่อนรถเข็นเข้ามารวดเร็ว ด้านหลังคือทับทิม สองคนมีท่าทีตกใจ พลอยบอกเสียงเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยวปกป้องเพชร
“พี่จัดการเอง”

ด้านอลิสวิ่งไป แต่ต้องชะงัก เมื่อจู่ๆ พลอยเลื่อนรถเข็นมาขวางหน้าเอาไว้
“ว้าย!” อลิสมอง ทั้งงงทั้งตกใจ ว่ามาได้ยังไง
พลอยยิ้มเยาะ “ตกใจ? ทำหน้าเป็นหนูถูกกับดักไปได้ เธอคงลืมไปว่า ที่นี่เป็นที่ของฉัน”
อลิสถดตัวถอยหลังหนี พลอยเลื่อนรถเข็นมาขวางหน้าไว้อีก อลิสตะลึง ทุกอย่างมันเร็วมาก
“ปีศาจ”
พลอยหัวเราะร่วนอย่างพอใจ “ถ้าฉันเป็นผี เป็นปีศาจ ฉันก็ต้องเหาะเหิน เดินอากาศได้สิ แต่นี่...ฉันยังเดินดิน เหมือนคนธรรมดา”
พูดจบพลอยก็ลุกขึ้นยืน
อลิสตะลึง ขณะที่พลอยก้าวเดินเข้ามาหาอลิสช้าๆ อลิสมองพลอยตะลึง
“คุณเดินได้”
พลอยยิ้มเยือกเย็น “มากกว่าเดิน ก็ทำได้”
พลอยตรงเข้าไปกระชากผมอลิสจนหน้าแหงนหงาย อลิสตาเบิกโพลงตะลึง
พลอยหัวเราะ “ถึงกับตาค้างเชียว หรือคิดว่าตัวเองฝัน คุณไม่ได้ฝันไปหรอก...คุณอลิส”
พลอยตบผลัวเข้าที่หน้าของอลิสอย่างแรง อลิสเซล้มลง พลอยปราดเข้าไปหา กระชากผมด่าอีก
“ฉันไม่เคยยุ่งเรื่องของคุณ แต่คุณอยากรู้อยากเห็นเรื่องของฉันตลอด”
“ก็บ้านแก เป็นบ้านฆาตกร วันนั้นแกก็จะฆ่าคน ในบ้านแกต้องมีศพ”
“ในบ้านฉันมีศพ...ก็ศพคุณไง” พลอยเงื้อมือขึ้นจะตบ
อลิสแค้นจับมือพลอยเอาไว้ “ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก” แล้วตบพลอยคืนเต็มแรง
พลอยเซล้ม ดวงตาวาววับยิ่งโกรธเป็นทวี

พลอยโถมทั้งตัวเข้าหาอลิส ซึ่งไม่ทันตั้งตัวอลิสจึงล้มลง
พลอยโถมเข้าไปบีบคอ อลิสตาเหลือกลาน

“คนบ้าอย่างฉัน ฆ่าคน ไม่ยากหรอกอลิส”
อลิสตาเหลือก “ยะ...อย่า...รักกัน...รักกัน นะคุณพลอย...ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของคุณอีก”
“อยากยุ่ง ก็เป็นผีมายุ่งแล้วกัน” พลอยออกแรงบีบอีก
อลิสกลั้นใจรวบรวมกำลัง ผลักพลอยออกอย่างแรง พลอยเซล้ม อลิสจะหนี แต่กลับเสียหลักล้มลง อลิสร้องกรี๊ด เมื่อชนเข้าอย่างแรงกับทับทิมที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ว้าย” อลิสผงะตกใจหันไปมองเห็นทับทิมยืนจังก้าอยู่
ทับทิมเหยียดยิ้มกระชากร่างอลิสขึ้นมา “ฉันชอบมากเลย คนสอดรู้สอดเห็นเนี่ย”
อลิสถอยหลังกรูด....ตกใจกลัว “มีแต่คนโรคจิต คนวิปิริต”
ทับทิมหัวเราะ ตาลอยๆ เหมือนคนบ้า “งั้น..คงรู้ใช่มั้ย...คุณอลิสขา..ว่าคนบ้า คนโรคจิต มันทำ
อะไรก็ได้”
ทับทิมตาขวางปราดเข้ามากระชากตัวอลิสขึ้น อลิสร้องกรี๊ดตกใจ

ขณะเดียวกันรจนาเดินมาตามทาง ได้ยินเสียงอลิสร้องกรี๊ดๆๆ
“อย่า..อย่าทำฉัน ฉันกลัวแล้ว กลัว!”
รจนาซีดเผือด รู้ทันทีมีการทำร้ายกัน รจนากวาดตามองหาท่อนไม้แถวนั้น ก่อนคว้าขึ้นมากำแน่น

ทับทิมล็อกตัวอลิสตบอย่างแรง จนอลิสล้มลงไปกองแทบเท้าของพลอย พลอยกระชากผมของ
อลิสขึ้นมาหัวเราะ
“ไง..รักกัน รักกัน...งั้น...รักกันเยอะๆๆๆนะคุณอลิส” พลอบตบอีกผลัวะ
อลิสเซล้มไปกองที่เท้าของทับทิม
ทับทิมหัวเราะ เลียนเสียงของพลอย “รักกัน..รักกัน....แต่ฉันไม่ตบอย่างลูกสาวฉันหรอก” ทับทิมกระชากผมอลิสขึ้น “คนอย่างแก...มันต้องเจอ นี่”
ทับทิมคว้ามีดพร้าที่ใช้ทำสวนที่วางอิงอยู่ต้นไม้แถวนั้นขึ้นมา อลิสตาเหลือก ทับทิมหัวเราะ
“เลือกเอา...แกจะให้ฉันเฉือนแกเป็นชิ้นๆ หรือแกจะให้ฉันฆ่าหั่นศพแก หา”
ทับทิมตะคอกถาม อลิสมองภาพ มีดจ่ออยู่ตรงหน้า ส่วนพลอยหัวเราะ เสียงหลอน ทับทิมตะคอกถาม
“ตอบมา...ไม่ตอบ! งั้น สับคอขาดแล้วกัน”
พูดจบทับทิมก็เงื้อมีดขึ้น อลิสร้องกรี๊ดสุดเสียง ขณะที่ทับทิมฟันฉับเข้าที่ต้นไม้อย่างแรง หันมาอีก
ที อลิสหมดสติไปแล้ว พลอยกับทับทิมหัวเราะ รจนาวิ่งมา เสียงผีเท้าดังเป็นจังหวะ ปากร้องตะโกน
“ตำรวจมาๆ”
พลอยกับทับทิมมองหน้ากัน ทับทิมรีบประคองพลอยขึ้นรถเข็น หนีไปอย่างว่องไว
รจนาวิ่งมาพอดี ในมือมีท่อนไม้ เห็นอลิสนอนอยู่
“คุณอลิส” รจนายืนตะลึง ถือไม้ในมือ
ทับทิมเดินเข้ามา “เสียงเอะอะอะไรกัน” ทับทิมแสร้งทำเป็นชะงักเห็นรจนาถือไม้ “ว้าย! รจนา..เธอทำอะไร เธอฆ่าคน เธอฆ่าคน”

อ่านละคร มารกามเทพ ตอนที่ 8/4 วันที่ 24 เม.ย. 56

ละคร มารกามเทพบทประพันธ์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพบทโทรทัศน์ : อัจฉรียา
ละคร มารกามเทพกำกับการแสดง : ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์
ละคร มารกามเทพแนวละคร : เมโลดราม่า
ละคร มารกามเทพอำนวยการผลิต : สุรางค์ เปรมปรีดิ์, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, นิพนธ์ ผิวเณร
ละคร มารกามเทพออกอากาศ ทุกวันพุธ และ พฤหัสบดี เวลา 20.10 - 21.40 น. ทางช่อง 5
ที่มา manager