อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 12 วันที่ 10 ต.ค. 55
แดนแสยะยิ้ม “ซ่อนตัวอยู่นี่เอง…คราวนี้มึงไม่รอดแน่”แดนพยายามสอดส่องมองเข้าไปในบ้าน ไม่นาน รถวันชาติก็แล่นออกมา แดนมัวแต่กระหยิ่ม รีบกระโดดหลบวันชาติเข้าป่าหญ้าแทบไม่ทัน รถวันชาติแล่นออกไปลับตาแล้ว
แดนงง “มันมาทำอะไรของมันวะ…มาแล้วก็กลับ”
ระหว่างนั้นเด็กในวงคนหนึ่งเดินออกมา
“น้องๆ ตำรวจคนนั้นมาทำอะไร”
“อ๋อ..เค้ามาหาสมหวังกับกุหลาบ แต่ไม่มีใครอยู่”
“แล้วไปไหนกัน”
เด็กในวงบอกพาซื่อ “ไปเล่นคอนเสิร์ตที่ศรีราชา”
แดนทวนคำ “ศรีราชา” ด้วยสีหน้าหมายมาด
สารวัตรอึ้งพอได้ฟังที่หมวดวันชาติรายงาน
“ไปเล่นงานที่ศรีราชา”
“ครับ” วันชาติจ๋อยๆ
“แล้วทำไมคุณไม่ตามไป”
“คือ...ผมว่าจะหาที่อยู่ใหม่ให้สมหวังกับจ่ากุหลาบก่อน แล้วจะตามไปพรุ่งนี้ครับ”
“ตามไปพรุ่งนี้จะได้อะไร!”
“ไปแค่คืนเดียวคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกครับ อีกอย่างมีจ่ากุหลาบไปด้วยไม่น่าห่วงอะไร”
“จะวางใจได้ยังไง ถ้าพยานเป็นอะไรไป ผมย้ายคุณไปอยู่ ตชด.แน่นอน”
สารวัตรเสียงขุ่น วันชาติมีสีหน้าหนักใจ
แดนบิดมอเตอร์ไซค์เร่งความเร็ว ปาดแซงซ้าย แซงขวา หวังจะตามรถสมหวังให้ทัน!
ภายในรถตู้ ทุกคนกำลังร้องรำทำเพลงอย่างสนุกสนานเฮฮา ในขณะที่สายฟ้ากับสมหวังนั่งตัวแข็งชำเลืองกันไปมาอยู่ด้านหน้า
เวลาเดียวกันแดนยังคงบิดมอเตอร์ไซค์มาด้วยความเร็วสูง ปาดแซงรถทุกคัน!
เจ๊เนาว์แซวสายฟ้ากับสมหวังที่นั่งแข็งทื่อไม่พูดไม่จา “ทำไมคนข้างหน้าไม่ร้องเพลงกันเลยล่ะ ดูสิคนข้างหลังสนุกกันจะตาย”
“ร้องหน่อยสิ สายฟ้า สมหวัง” เจ๊จุ๊ตาม
“ตบมือก็ยังดีนะ” เจ๊เนาว์ว่า
สายฟ้าเริ่มโยกขยับตัวนิดๆ และตบมือตาม บังเอิญแขนไปโดนสมหวัง สมหวังค้อนขวับ!
สายฟ้าเขยิบออกห่างออกไปหน่อย แล้วตบมือเฮฮาต่อ ส่วนสมหวังยังคงหน้ามุ่ย งอนสายฟ้าต่อไป
แดนเร่งปาดแซงซ้าย แซงขวารถคันข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง ครู่หนึ่ง แดนเห็นรถตูที่มีสติกเกอร์ “วงชูชนะ วทัญญู” ติดอยู่ แดนพยายามบิดไล่ตาม! เพื่อให้ประชิดรถสมหวังมากขึ้น มันเร่งคามเร็วขึ้นมาเทียบรถตู้และเห็นสมหวังนั่งอยู่ด้านหน้า
จังหวะนั้นแดนเห็นไฟจราจรข้างหน้า จึงหยิบปืนที่เสียบอยู่กับเอวออกมา หวังรอให้ถึงไฟแดงแล้วจะลงมือสังหารสมหวัง
แต่ทันใดนั้น รถแดนเริ่มชะลอลง เกจ์แสดงปริมาณน้ำมันรถถึงขีดสีแดง แดนเบี่ยงรถจอดข้างทาง อย่างโมโห
“โธ่เว้ย!! จะจัดการได้อยู่แล้วเชียว”
แดนหันไปมองรถตู้ที่สมหวังนั่งอยู่แล่นพ้นสายตาไป อย่างเซ็ง!
บริเวณหน้างานคอนเสิร์ตเริ่มคึกคัก ผู้คนกำลังหลั่งไหลเข้ามา เห็นป้ายคอนเสิร์ต ตั๊กแตน ชลดา เด่นหราบนเวทีขนาดใหญ่
ส่วนหลังเวที บรรยากาศวุ่นวาย ทุกคนกำลังแต่งตัว โดยเจ๊จุ๊กำลังแต่งหน้าให้สมหวังอยู่
สายฟ้าเดินเข้ามาพูดกับสมหวัง “คิวเธออยู่ช่วงกลางของคอนเสิร์ตนะ”
สมหวังเหลือกตาขึ้นมามอง แล้วก็หลบตากลับไป
“เดี๋ยวตั๊กแตนเค้าจะร้องประมาณสามสี่เพลง แล้วเธอก็ไปร้องคั่นระหว่างเค้าเปลี่ยนชุดต่อไป”
สมหวังยังคงนิ่ง
“ฟังอยู่หรือเปล่า” สายฟ้าถามซ้ำ
“ได้ยินแล้วค่ะ!”
ชูชนะพรวดเข้ามาด้วยท่าทางดีใจ คว้าแขนสมหวังออกไป
“ออกไปกับข้าแป๊ปนึง”
เจ๊จุ๊ถามไวๆ “จะไปไหนพ่อ ยังแต่งหน้าไม่เสร็จ”
“เดี๋ยวค่อยกลับมาแต่ง ไปแป๊ปเดียว” ชูชนะว่า
“ก็ให้มันแต่งให้เสร็จก่อนสิพ่อ ดูสิเขียนตาได้แค่ข้างเดียวเอง” เจ๊จุ๊โวย
“ไปไหนจ๊ะพ่อ” สมหวังสงสัย
“ไปหาเฮียจวงเจ้าของค่ายเพลงไง”
พูดจบชูชนะก็พาสมหวังออกไป เดินตรงไปยังที่อีกมุมหลังเวที
“มาแล้วครับเฮีย มาแล้วครับ”
ที่แท้ชูชนะพาสมหวังออกมาหาเฮียจวง
“นี่ไงครับสมหวัง”
สมหวังยกมือไหว้เฮียจวงอย่างนอบน้อม
ชูชนะขยิบตาให้สมควรช่วยเชียร์
“เป็นไงครับเฮียใช้ได้มั้ย” สมควรรับลูกต่อ
เฮียจวงพยักหน้าแล้วยิ้มแทนคำตอบ
“ผมบอกแล้ว ว่างานนี้รับประกันความผิดหวัง” สมควรยิ้มย่อง
“หน่วยก้านไม่เลว หน้าตาน่ารัก อย่างนี้ท่าทางจะรุ่ง” เฮียจวงเพ่งมองสมหวัง
“แล้วเรื่องที่คุยกันไว้เมื่อตอนเช้า…” ชูชนะถาม
“เอาน่า…ไม่เชื่อใจกันหรือไง” เฮียจวงบอก
“เชื่อครับ เชื่อครับ” ชูชนะว่า
สมควรกับชูชนะ ยิ้มหน้าบาน สมหวังยืนอย่างงงๆ ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ 3 คน คุยกันเรื่องอะไร
เฮียจวงหันมายิ้ม พร้อมกับบอกสมหวัง “ไม่ต้องห่วงนะ คนไหนที่เฮียดูแล รับรองได้ดีทุกคน”
รถตู้ ตั๊กแตน ชลดา แล่นเข้ามาในบริเวณงาน แฟนคลับต่างรุมดูรถตู้ พร้อมส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด
รถตู้ตั๊กแตนมาจอดแล่นมาจอดที่หลังเวที ตั๊กแตนลงจากรถ
เฮียจวงหันไปเห็น “ตั๊กแตนมาพอดี”
สมหวังมีสีหน้าตื่นเต้นที่ได้เห็น ตั๊กแตน นักร้องในดวงใจ ตัวเป็นๆ
“สวัสดีค่ะเฮีย สวัสดีค่ะอาชู” ตั๊กแตนทักทาย
ชูชนะรับไหว้
“ดีใจจังที่ได้เจออาชู ตอนเด็กๆ อาเป็นขวัญใจของหนูเลยนะคะ”
ชูชนะยิ้มเขินๆ
“วันนี้ให้เกียรติมาเป็นแขกรับเชิญด้วยเหรอคะ”
“เปล่าๆ อาพาลูกศิษย์มาเฉยๆ แต่ถ้าจะให้ขึ้นร้องด้วยก็ได้นะ”
เฮียจวงรีบขัด “เอาแค่สมหวังคนเดียวก็พอ” หันมาทางตั๊กแตน “มาเฮียจะแนะนำให้รู้จัก นี่สมหวังลูกศิษย์ชูชนะที่จะมาเป็นแขกรับเชิญให้วันนี้”
สมหวังดีใจ ยิ้มให้ตั๊กแตน
“สวัสดีค่ะพี่ตั๊กแตน”
ตั๊กแตนรับไหว้ พร้อมมองจ้องสมหวัง
“อ๋อ…คนที่เฮียเปิดเพลงให้ฟัง … เสียงดีนี่”
สมหวังเขินๆ เป็นปลื้มที่ถูกนักร้องโปรดชม
“ขอบคุณค่ะ ชั้นดีใจมากที่ได้เจอพี่วันนี้ ชั้นชอบเพลงของพี่ เป็นแฟนคลับพี่มานานแล้ว”
ตั๊กแตนยิ้มให้ “ขอบใจมากจ้า”
ทีมงานเข้ามาหา
“พี่ตั๊กแตน เตรียมตัวค่ะ”
“งั้นขอตัวก่อนนะคะ”
ตั๊กแตนขอตัวเดินออกไป สมหวังมองตามตั๊กแตนไม่วางตา ยิ้มอย่างเป็นปลื้ม
แดนเติมน้ำมันเสร็จ จ่ายเงินให้เด็กปั๊ม แล้วขี่ทะยานออกไปอย่างกับจะบิน
ตอนค่ำ ทีมงานมาถึงสถานที่จัดคอนเสิร์ต ในศรีราชาโดยปลอดภัย สมหวังกำลังไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่หลังเวที
“เจ้าที่เจ้าทาง เจ้าป่าเจ้าเขา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่บริเวณนี้ ขอให้การแสดงของลูกช้างในวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ด้วยเถิด สาธุๆ สาธุ”
สมหวังปักธูป พอหันกลับมาเห็นสายฟ้ายืนอยู่
สมหวังตกใจ สะดุ้งเฮือก “เว้ยย! … นี่คุณ! มายืนทำอะไรตรงนี้เนี่ย นึกว่าผี ตกใจหมด!”
สายฟ้าพยายามกลั้นหัวเราะ
“ยังมีน่ามาหัวเราะอีก” สมหวังหน้าคว่ำ เชิดใส่ และกำลังจะเดินหนี
สายฟ้าเรียกไว้ “เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งไป”
สมหวังหยุดเดิน นึกสงสัย “มีอะไร”
สายฟ้านิ่งไม่ยอมพูดยอมจา ได้แต่จ้องหน้าสมหวังเขม็ง จนสมหวังต้องหลบสายตา
“ถ้าไม่มีอะไร ชั้นไปแต่งตัวต่อนะ”
ที่สุดสายฟ้าก็พูดออกมา “เอ่อ…คือ ชั้นอยากจะขอโทษเธอ ที่ชั้นเข้าใจผิดและพูดไม่ดีกับเธอคืนก่อน…”
สมหวังมองไปทางอื่น ไม่ยอมมองสายฟ้า
“ช่างมันเถอะ เรื่องมันแล้วก็ให้มันแล้วไป ชั้นไม่เอามาใส่ใจหรอก”
“เธอไม่โกรธชั้นแล้วแน่นะ”
สมหวังพยักหน้า
“แล้วทำไมไม่มองหน้าชั้น”
สมหวังหันมามองหน้าสายฟ้า
สายฟ้าบอกอีก “ยิ้มด้วย”
สมหวังแสยะยิ้มให้หนึ่งที สายฟ้าอมยิ้มที่เห็นความน่ารักของสมหวัง
“พอใจยัง ชั้นไปแต่งตัวแล้วนะ”
สายฟ้าพยักหน้า
“วันนี้ทำให้เต็มที่นะ ไม่ต้องตื่นเต้น ชั้นเป็นกำลังใจให้”
สมหวังยิ้มรับ แล้วเดินเข้าไปแต่งตัวต่อ
หน้าเวที ตั๊กแตน ชลดา เริ่มเปิดแสดงคอนเสิร์ต คนดูต่างพากันส่งเสียงกรี๊ดและปรบมือดังเป็นระยะๆ
ส่วนหลังเวที เจ๊จุ๊ กับกุหลาบช่วยกันแต่งตัวสมหวังจนเสร็จเรียบร้อย
“เสร็จเรียบร้อย”
ระหว่างนั้นเจ๊เนาว์ ท่าทางตื่นเต้นยิ้มร่าเข้ามาพร้อมหนังสือพิมพ์
“สมหวังมาดูนี่ซิ”
“อะไรเหรอเจ๊” สมหวังหันไป
“ก็รูปสมหวังตอนไปออกคอนเสิร์ตลูกทุ่ง FM ครั้งที่แล้วไง” พูดกับสมหวังสีหน้าเริงร่า “ดังใหญ่แล้วนะ”
สมหวังเห็นตัวเองในหนังสือพิมพ์แล้วต้องตกใจ เพราะเห็นหน้าเต็มๆ สมหวังกับกุหลาบมองหน้ากันด้วยความหนักใจ สมหวังเริ่มเครียดขึ้นมาอีกครั้ง
“คุณสมหวังเตรียมตัวนะครับ” ทีมงานบอก
สองสาวอยู่ข้างเวที สมหวังกังวลไม่หาย “พี่กุหลาบว่าหมวดวันชาติกับไอ้โจรนั่นจะเห็นชั้นในหนังสือพิมพ์หรือเปล่า”
“หมวดวันชาติคงยังไม่เห็นหรอก ถ้าเห็นป่านนี้ต้องโทร.มาแล้ว” กุหลาบว่า
“ก็โทรศัพท์พี่กุหลาบเสียหมวดเค้าจะโทร.มาได้ยังไง”
กุหลาบนึกขึ้นได้ “จริงด้วยสิ! พี่ว่าหมวดไม่เท่าไหร่หรอก” สีหน้ากุหลาบสยอง และหนักใจมาก “เฮ้ออแต่…”
“แต่อะไรพี่กุหลาบ”
“แต่เป็นไอ้โจรพวกนั้นก็ไม่แน่!”
สมหวังหน้าซีดลงทันที
“แล้วจะทำยังไงดี”
“อย่าเพิ่งคิดมากนะสมหวัง ยังไงพวกมันก็ยังไม่รู้ที่อยู่เรา”
กุหลาบคิดผิดถนัด
“และต่อจากนี้ไปขอเชิญท่านพบกับนักร้องสาวรุ่นใหม่ที่จะก้าวขึ้นมาเป็นขวัญใจของทุกท่าน กับน้ำเสียงที่ใสไพเราะของเธอคนนี้ สมหวัง วทัญญู”
สิ้นเสียงโฆษก ดนตรีขึ้นอินโทรเพลง ต้องมีสักวัน
สมหวังเดินร้องเพลงออกมาจากข้างเวที พร้อมแด๊นเซอร์ พอบรรดาแฟนคลับเห็นต่างพากันกรี๊ด แห่กันคล้องพวงมาลัย สมหวังกำลังโชว์ลูกคอ ให้แฟนคลับกรี๊ดสนั่น
ชูชนะถามเฮียจวง “เป็นยังไงครับ ลีลาบนเวทีของสมหวัง ใช้ได้มั้ยครับ”
เฮียจวงยิ้มแล้วพยักหน้าอย่างพอใจ
“อย่างนี้สงสัยอั๊วต้องรีบเซ็นสัญญาซะแล้ว”
เฮียจวงหันไปยิ้มกับชูชนะ
การแสดงของสมหวังบนเวที แฟนคลับเฮฮายิ้มร่า และยังคงคล้องพวงมาลัยให้สมหวังอย่างต่อเนื่อง
สมหวังตั้งใจร้องเพลง เสียงเพราะจับจิต
แดน ยืนมองสมหวังที่กำลังร้องเพลงอยู่บนเวที สักครู่หนึ่ง แดนก็เดินเข้าไปในกลุ่มคนดูคอนเสิร์ต!
สมหวังยังคงร้องเพลงอย่างตั้งใจ แฟนคลับกรี๊ดเสียงดังสนั่น สมหวังร้องเพลงจวนจะจบ ออกมารับพวงมาลัยจากแฟนคลับและพ่อยกแม่ยก
แดนยืนมองจ้องอยู่ ควักปืนออกมาอย่างใจเย็น จังหวะที่สมหวังก้มลงรับพวงมาลัยจากแฟนคลับเสร็จ เงยหน้ามาเห็นแดนยืนจังก้าจ้องอยู่ พร้อมชูกระบอกปืนเล็งมาทางสมหวัง!
สมหวังตกใจ ตาเบิกโพลงจำแดนได้แม่น สาวเสียงเหน่อรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งอ้อมเอากลุ่มแด๊นเซอร์บัง
แดนกำลังจะเหนี่ยวไกเห็นสมหวังวิ่งหลบไป จึงรีบเอาปืนลงแล้ววิ่งฝ่าฝูงชนเข้าไปใกล้เวทีกราดตามองหาสมหวัง!
สมหวังวิ่งหนีตาย อาการลนลานเข้ามาข้างเวที เนื้อตัวยังสั่นอยู่ สายฟ้าเห็นเข้าก็ตกใจ
“สมหวังเป็นอะไร ยังเหลืออีกเพลงนึง ออกไปร้องให้จบก่อน”
สมหวังไม่สนใจฟัง “เห็นพี่กุหลาบมั้ย”
“ถามหากุหลาบอะไรตอนนี้ ออกไปร้องเพลงก่อน เห็นมั้ยแฟนคลับเค้าร้องเรียกหาเธอแล้ว”
สมหวังคิดอะไรบางอย่างออก แกล้งปวดท้องตัวงอเป็นกุ้ง ร้องออกมา
“โอ๊ย!!”
สายฟ้าตกใจ “สมหวังเป็นอะไร”
“ชั้นปวดท้อง”
สายฟ้ารีบถลาเข้าประคองสมหวังลงจากเวที เฮียจวง ชูชนะ สมควร เห็นเหตุการณ์ก็ตกใจ!!
เฮียจวงหันไปบอกทีมงาน แก้ปัญหาอย่างมืออาชีพ
“ให้พิธีกรขึ้นไปประกาศให้ตั๊กแตนร้องต่อเร็วๆ”
ชูชนะ สมควร และเฮียจวง ปรีเข้ามาหาสมหวัง
ชูชนะถามอย่างเป็นห่วง “สมหวังเป็นอะไร”
“สมหวังปวดท้อง” สายฟ้าตอบ
สมควรรีบบอก “งั้นรีบพาไปโรงพยาบาลเลย”
บนเวทียินเสียงพิธีกรประกาศ “ต้องขออภัยด้วยนะครับ สมหวัง วทัญญูเกิดป่วยกะทันหัน ช่วงนี้มารับฟังผลงานเพลงจาก ตั๊กแตน ชลดา กันต่อเลยนะครับ”
ตั๊กแตน ชลดา ก้าวขึ้นมาบนเวที เสียงคนดูกรี๊ดสนั่นตบมือดังลั่น
แดนอยู่ในฝูงชนพยายามชะเง้อหาสมหวัง แต่มองไม่เห็นและเบียดจนแดนกระเด็นออกไปอยู่ข้างหลัง
สายฟ้าอุ้มสมหวังไปขึ้นรถตู้ สมหวังยังคงร้องครวญครางอยู่
เจ๊เนาว์ตกใจ “ว้าย! สมหวัง”
กุหลาบก็ด้วย “สมหวังเป็นอะไร”
“สมหวังปวดท้อง จะไปส่งโรงพยาบาล”
สายฟ้าบอก กุหลาบสีหน้าไม่ดี เป็นห่วงสมหวัง
“ชั้นไปด้วย!” กุหลาบว่า
สายฟ้าอุ้มสมหวังขึ้นรถตู้ กุหลาบ กับบาส พุ่งขึ้นรถไปด้วย
เจ๊เนาว์ปิดประตู รถตู้แล่นออกไป
แดนหันไปเห็นรถตู้วงดนตรีกำลังแล่นออกไป พยายามจะวิ่งตามไปแต่ตามไม่ทัน
“โธ่โว้ย” แดนโมโหมาก
ด้านสมหวังที่อยู่ในรถตู้ ยังร้องครวญครางไม่หยุด
“น้องสมหวังอดทนไว้นะ” บาสปลอบ
สายฟ้าเป็นห่วงเช่นกัน รีบบอก “อีกนิดนะ ใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้ว”
“อดทนอีกนิดนะสมหวัง”
สายฟ้าสีหน้าไม่ดี เป็นห่วงสมหวังมาก บอกเร่งกับคนขับ
“ขับเร็วกว่านี้ได้มั้ย”
สมหวังแอบยิ้มเมื่อเห็นว่าสายฟ้าเป็นห่วง
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 12 วันที่ 10 ต.ค. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
