อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 19/2 วันที่ 18 ต.ค. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 19/2 วันที่ 18 ต.ค. 55

“ป่านนี้คงเห็นสภาพพ่อแม่ตัวเองแล้วสิ กวนตีนดีนัก”
นักเลงถีบข้าวของที่เหลืออยู่กระเด็น แหววเห็น เดินรี่เข้ามา
“แกใช่มั้ยที่เป็นสาเหตุทั้งหมด” แหววกระชากคอเสื้อ “แกเอาดวงไปไว้ที่ไหน”
“นี่มันอะไรกันเนี่ย”
นักเลงผลักแหววออก ซันเข้ามาช่วยแยก
“หยุดก่อน”
“แกไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นใคร”

“ก็เพราะรู้นี่แหละ ถึงคิดว่าแกเป็นคนเอาดวงไปไง ดวงอยู่ไหนบอกมานะ”
นักเลงยิ้มหยัน
“หึหึ ดูเหมือนจะมีเรื่องสนุกให้เล่นสินะ”
แหววจ้องหน้ามัน
“เรื่องสนุกอะไร คนหายไปทั้งคน แกยังคิดว่าเป็นเรื่องสนุกอีกรึไง”
“ถ้าแกอยากรู้จริงๆว่าเพื่อนแกอยู่ไหน...ก็มาดวลกับฉันซักตั้งดีมั้ยล่ะ”
แหววตั้งกราด
“ได้ ฉันไม่กลัวแกอยู่แล้ว”
ซันยกมือห้ามแหวว
“หยุด ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง”
“จะไหวเหรอ”
ซันจริงจัง หน้าเข้มมาก
“ให้มันรู้ซะบ้าง ว่าใครเป็นใคร”

การต่อสู้เริ่มขึ้น...แหววเป็นห่วงซัน
“ไหวมั้ย”
ซันเลือดกลบปาก
“ไหว”
นักเลงยืนยิ้ม แทบไม่ได้ออกแรงอะไร
“คนขี้แพ้อย่างแก ไม่ควรหาเรื่องเจ็บตัวแบบนี้”
แหววเถียงอย่างไม่พอใจ
“เราไม่ได้แพ้”
“ไม่แพ้เหรอ”
นักเลงซัดเข้าที่หน้าซันที่สะบักสะบอมเต็มที แหววมองหยัน
“มีปัญหาทำได้แค่นี้เองเหรอ”
ซันเซ็งเลย
“จะท้ามันทำไม”
“ได้ จัดให้อีก”
นักเลงอัดซันอีก แหววต่อว่า
“คนอย่างแก ก็ทำเฉพาะคนไม่มีทางสู้เท่านั้นแหละวะ”
ซันถอนใจ
“นั่น ยังไม่หยุด”
นักเลงอัดเข้าที่ซันอีก แหววมองหน้าท้าทาย
“แน่จริงก็ต่อยให้เต็มแรง...”
ซันสวนขึ้นทันที
“พอละมั้ง ไม่ต้องพูดต่อแล้ว”
แหววโวยวาย
“นี่เธอจะปล่อยให้มันดูถูกอยู่แบบนี้น่ะเหรอ”
ซันจ๋อยๆ
“ปล่อยเค้าเถ๊อะ”
แหววไม่ยอม
“ไม่ได้ เราจะปล่อยให้พวกชั่ว มาดูถูกแบบนี้ไม่ได้”
“โอย...สงสารคนรับเคราะห์แทนบ้างเถอะ”
ซันพูดทั้งที่เลือดกบปาก นักเลงยิ้มเหี้ยม
“ได้...เดี๋ยวฉันจะสั่งลาอีกซักดอก”
นักเลงจะลงมือ ซันเงื้อมมือจะรับ
“อย่าใจร้อนแบบนั้น ก็เห็นอยู่ว่าไม่สู้คน จะเอาอะไรอีกเนี่ย”
ซันพูดทั้งที่เลือดทะลักออกปากไม่หยุด แหววจ้องหน้านักเลง
“แล้วแกจะบอกได้รึยังว่าดวงอยู่ที่ไหน”
“เรื่องอะไรจะบอกพวกขี้แพ้อย่างพวกแก แค่เห็นพวกแกเจ็บตัวก็มีความสะใจ”
“ขี้โกงนี่”
“หึหึ...พวกแกไม่ได้ชนะฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญานี่”
แหววเจ็บใจ ดวงเดินเข้ามาพอดี
“นี่มันเรื่องอะไรกันน่ะ”
แหวววิ่งเข้าหา ดวงเห็นสภาพซัน
“นี่แกทำพ่อแม่ฉันไม่พอ ยังทำเพื่อนฉันอีกเหรอ”
นักเลงยิ้มหยัน
“ช่วยไม่ได้ มันเสนอตัวเข้ามาเอง”
“ดวง...”
“ไหนๆก็มาแล้ว คุยกันเองก็แล้วกันนะ ฉันไปก่อนล่ะ”
แหววด่าอย่างไม่พอใจ
“ทำร้ายคนอื่นเสร็จก็จากไปง่ายๆเลยนะ ไอ้ชั่วเอ้ย”
นักเลงเดินลอยหน้าลอยตาไป ไม่สนใจ ดวงเป็นห่วงซัน
“เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย”
“ดวง...ทำไม...แกไม่มาเร็วกว่านี้วะ เจ็บตัวฟรีเลยเห็นมั้ยเนี่ย”
แหววหันมาถามดวง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย”

แหววทำแผลให้ซัน
“เสนอตัวจะไปสู้กับมันทำไมเนี่ย”
“แล้วไง จะให้มันสู้กับเธอรึไง”
แหววมองตาซึ้ง
“เจ็บตัวเพื่อฉันอีกแล้วนะ”
“ต้องมีรางวัลให้บ้างนะเนี่ย”
แหววยิ้มเขินๆ ดวงเดินเข้ามาพร้อมน้ำ 3 แก้ว
“ตกลงก็อย่างที่เล่านั่นแหละ ฉันย้ายไปอยู่บ้านคุณนายสร้อยเพชร”
แหววมองหน้า
“แน่ใจเหรอว่าคุณนายน่ะไว้ใจได้ แกขี้งกจะตาย จะให้เธอไปอยู่ฟรีๆได้ยังไง”
ซันเห็นด้วยกับแหวว
“นั่นสิ เห็นด้วยนะ คุณนายสร้อยเพชร ปกติก็ดูเหมือนไม่ชอบขี้หน้าแกด้วย ทำไมอยู่ๆก็ทำดีวะ ไม่สงสัยบ้างเหรอ”
“นั่นสิ แล้วไหนจะเรื่องของพวกไอ้โอมนั่นอีก อยู่ๆก็มาบังคับให้ย้ายจากบ้านตัวเอง ไหวป่ะเนี่ย”
ดวงนิ่ง
“ฉันว่าเรื่องพวกนั้นไม่สำคัญเท่าเรื่องของพ่อกับแม่หรอก”
ดวงถอนหายใจ กลุ้ม ซันนึกได้
“จริงสินะ แล้วนี่จะไปหาเงินที่ไหนล่ะ”
ดวงไม่สบายใจ

โอมพาสายมุกเข้ามาในร้านเครื่องประดับในห้างสรรพสินค้า แต่สายมุกสายตาไม่ได้จดจ่ออยู่กับในร้าน เธอชะเง้อหาธนาคารตลอดเวลา
“อันนี้สวยมั้ยมุก”
สายมุกไม่ได้มอง
“ก็สวยดีนี่คะ”
พนักงานยิ้มแย้มเข้ามา
“จะลองดูมั้ยคะ”
สายมุกถามลอยๆ
“ธนาคารนี่อยู่ตรงไหนคะ”
“บัตรเครดิตเราก็รับนะคะ ไม่จำเป็นต้องไปเบิกเงินสด”
โอมวางท่ารวย
“มุกไม่ต้อง ผมจัดการเอง”
“ไม่เกี่ยวกับการซื้อของหรอกค่ะ แค่ธุรกรรมทางการเงินทั่วไป”
พนักงานหันมาบอก
“ธนาคารขึ้นไปอีก 2 ชั้นค่ะ”
โอมสงสัย
“มุก...ทำไมมุกใช้คำว่าธุรกรรมทางการเงิน ดูจริงจังเหมือนจะมีเรื่องสำคัญ”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เสร็จแล้วจะกลับมานะคะ”
สายมุกรีบเดินออกไป โอมมองอย่างสงสัย

แหววมาช่วยดวงขนผักขึ้นรถเข็นไปส่ง
“บอกแล้วว่าไม่ต้องมาช่วย ไปดูไอ้ซันมันเถอะ โดนต่อยซะเยินขนาดนั้น”
“ฉันห่วงเธอมากกว่า ปัญหาชีวิตเยอะเหลือเกินนี่”
แหววเห็นคะน้ามัดใหญ่ที่ดวงยกขึ้นรถเข็น
“เฮ้ยคะน้า เดี๋ยวขอแบ่งซื้อหน่อยดีกว่า ซันมันชอบกินนัก”
แหววหันไปเห็นผักกาดขาว
“ผักกาดขาวนี่ซื้อไปทำแกงจืดด้วยดีกว่า ซันมันเจ็บปากแบบนั้น คงกินอะไรเผ็ดๆไม่ได้แน่”
ดวงพยักหน้ากับคำพูดของแหวว ที่ดูเหมือนจะคิดถึงแต่ซันไปซะหมด
“เออ เดี๋ยวต้องแวะไปซื้อเต้าหูด้วย เมื่อวานนะซันก็โดนน้ำร้อนลวก หาเรื่องเจ็บตัวตลอดเลยมันน่ะ”
ดวงมองหน้า
“นี่แหวว เมื่อกี้เธอบอกว่าเธอห่วงฉันใช่มั้ย แต่ตลอดเวลาที่อยู่เนี่ย เธอเห็นอะไรก็คิดถึงไอ้ซันซะหมด แบบนี้...ไปดูไอ้ซันเถอะ ไม่ต้องเกรงใจฉันหรอก”
แหววเขินๆ
“บ้า ห่วงอะไรกัน ก็แค่ตามประสาเพื่อนเท่านั้นแหละ คิดมาก”
“ใส่ใจขนาดนี้ แน่ใจเหรอว่าเพื่อน”
“ใส่ใจเหรอ...”
แหววเขินพฤติกรรมตัวเอง

สายมุกเดินมาหน้าธนาคาร ดูซองเงินยิ้มๆแล้วยัดใส่กระเป๋าสะพาย โดยหารู้ไม่ว่าโอมนั้นแอบซุ่มดูอยู่
“เอาเงินไปทำอะไรเยอะแยะขนาดนั้น”
โอมมองสายมุกอย่างสงสัย

ซันเฝ้าแผงไข่อยู่ แหววเดินผ่านถือตะกร้าผักมาหลายอย่างเตรียมไปทำกับข้าว ซันยิ้มแย้มถาม
“ทำอะไรกินล่ะวันนี้”
แหววร้อนตัว
“ไม่ได้ทำให้นะ ทำกินเอง”
“ก็ไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย”
“เหรอ”
“มานี่หน่อยสิ มีอะไรจะให้”
“อะไร”
“มาเถอะน่า...”
แหววเดินเข้าไปหาซัน ยังเขินๆอายๆ
“แบมือมาสิ”
แหววแบมืออย่างว่าง่าย หญิงสาวคิดในใจเขินๆ
“อุ๊ย มีของให้ด้วยอ่ะ”
“หลับตาด้วย”
แหววคิดในใจ
“คงไม่ใช่แหวนหรอกนะ มันจะผูกมัดเกินไป”
แหววยิ้มอาย ซันวางของที่ให้บนมือแหววอย่างทนุถนอม
“ลืมตาได้”
แหววค่อยๆลืมตาดู ตื่นเต้น แหววลืมตาเห็น ปรากฏว่าเป็นไข่หนึ่งฟอง เธอเห็นแล้วก็เซ็ง
“ไข่”
“แถมให้ เผื่อไปทำอะไรกิน”
แหววมองซันหน้าเซ็งมาก
“แค่นี้ใช่มะ”
แหววจะเดินไป ซันเรียกไว้
“เดี๋ยว...”
“อะไรอีกล่ะ”
“ร้านนี้ ซื้อไข่หนึ่งฟอง มีของแถมด้วย แบมือมาสิ”
แหววเซ็งๆ แบมือไม่เต็มใจนัก

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 19/2 วันที่ 18 ต.ค. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th