อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 16 วันที่ 11 ต.ค. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 16 วันที่ 11 ต.ค. 55

“น้องมุกเป็นแฟนฉัน อย่าคิดมายุ่งอีก ไม่งั้น แกเจอดีแน่”
ดวงฟังแล้วอึ้งไป
ดวงทำงานที่โรงน้ำแข็ง...ส่งน้ำแข็ง...ขนน้ำแข็ง...ขายน้ำแข็ง เสร็จจากโรงน้ำแข็งดวงมาทำงานที่ร้านติ่มซำ...เจ๊ติ่มเงยหน้าเห็นดวงเดินเข้ามา มองนาฬิกา

“เอ้า ยังไม่ถึงเวลา มาทำไม”
“ผมจะมาขอทำงานเพิ่มน่ะครับเจ๊...งานอะไรก็ได้ครับ”
“ขอทำงานเพิ่ม เออ...ขยันจริงเว้ย แต่ตอนนี้ลูกค้ายังไม่เข้า มีแต่งานในครัว ทำได้ไหม”
“ได้ครับ ผมทำหมดทุกงานครับ”

“งั้นก็ไปในครัว เขากำลังเตรียมของกันอยู่ ใครเขาให้ช่วยทำอะไรก็ทำไปอย่าขี้เกียจ อย่าทำของเสียหาย ถ้าทำได้จริงเจ๊จะจ่ายเงินเพิ่มให้”
“ขอบคุณครับเจ๊”
ดวงเข้าไปด้านใน...เจ๊ติ่มมองตามไป
“ท่าทางจะร้อนเงิน เอ๊ะ...แต่มันเพิ่งถูกหวยไม่ใช่เหรอ”

บรรยากาศในครัวติ่มซำวุ่นวาย หม้อนึ่งทำงานควันฉุยๆ...ดวงเข้ามายกมือไหว้ไปรอบๆ
“มีอะไรให้ผมช่วยบอกมาได้เลยนะครับ”
พ่อครัวหันมาถาม
“จะมาทำงานในครัวด้วยเหรอ งานไม่เยอะหรอก ไปเลย ไปโน่น ล้างผัก เด็ดผัก ทำปลา ปลอกเปลือกกุ้ง ปั้นลูกชิ้น ห่อสาหร่าย แล้วไปเตรียมของทอด”
ดวงอึ้งๆ
“ได้ครับ”
“เดี๋ยว! ก่อนจะทำไอ้ที่สั่งเมื่อกี้ ไปล้างจานให้หมดก่อน”
“ครับๆ”
“เร็วๆ นะ จะได้เวลากินมื้อเย็นแล้ว”
“ครับๆ”
ดวงทำงานในครัวติ่มซำอย่างแข็งขัน

ค่ำนั้น ดวงขับตุ๊กๆไปท่าทางเหนื่อยมาก...เอาผ้าเย็นเช็ดหน้าตลอด ไม่ให้ง่วง สิ่งที่แม่บอกกับเขาแว่บเข้ามาในหัว
“มีอีกหลายเรื่องเหลือเกินที่ลูกยังไม่รู้…แต่อย่าให้แม่พูดเลย เราเพิ่งได้เจอกัน พ่อเขาขอร้องไว้ เขาไม่อยากให้แกเป็นกังวล”
“บอกผมมาเถอะครับ ตกลงพ่อเป็นอะไรกันแน่ครับ”
ดวงหน้าเครียด แล้วคำพูดของโอมก็แว่บเข้ามาอีก
“น้องมุกเป็นแฟนฉัน อย่าคิดมายุ่งอีก ไม่งั้น แกเจอดีแน่”
ดวงถอนหายใจเครียด...
“คนอย่างไอ้ดวง ไม่มีวันโชคดีไปได้หรอก”

แหววกับซันกินข้าวมันไก่กันอยู่ แหววท่าทางเครียดๆ
“ไอ้ดวงมันจะไหวเหรอวะ ไหนจะต้องทำงานหาเงินมาคืน ไหนจะพ่อป่วยอีก ปกติมันเองก็ยุ่งจะตายอยู่แล้ว”
ซันมองหน้า
“ห่วงเยอะนะเนี่ย...เดี๋ยวหึงๆ”
“เดี๋ยวตบให้หรอก”
“เดี๋ยวจูบซะนี่...เอาป่ะล่ะ ตบจูบ...เอาป่ะ”
“ไม่ต้องมาท้าฉันเลยนะ ฉันกำลังซีเรียสอยู่”
“คนอย่างไอ้ดวง ห่วงน่ะ ห่วงได้ แต่อย่าคิดไปห้ามมันเลยนะ มันไม่ฟังใครหรอก”
แหววนึกบางอย่างได้
“งั้นเอางี้ ในเมื่อห้ามไม่ได้ ก็ไม่ต้องห้าม เราสองคนมาช่วยมันกันดีกว่า”

ดวงกลับมาถึงหน้าตลาด เจอสายมุกรออยู่
“นายดวง กลับมาแล้วเหรอ ฉันทำข้าวต้มมาให้ เหนื่อยมากไหม”
ดวงอึกอั่กๆ คำพูดของโอมผุดขึ้นในหัว
“น้องมุกเป็นแฟนฉัน อย่าคิดมายุ่งอีก ไม่งั้น แกเจอดีแน่”
ดวงนิ่งไปสายมุกสงสัย
“นายดวง เป็นอะไรไปรึเปล่า ทำไมเงียบไปล่ะ”
“เอ้อ...ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ขอตัวก่อนนะครับ”
ดวงเดินเข้าไปข้างใน...สายมุกหน้าเหวอ
“อ้าว...แล้วข้าวต้มของฉันล่ะ”
“ผมไม่หิวจริงๆ ครับ ขอโทษด้วยนะครับ”
ดวงเดินเข้าไปข้างใน สายมุกตกใจหน้าเหวอๆ
“สงสัยจะเหนื่อยจนกินไม่ลง”
ดวงกลับเข้ามาที่มุมนอน เหนื่อยผสมเศร้า
“อย่าต้องเดือดร้อนเพราะอยากช่วยผมเลยครับคุณมุก”

สายมุกนั่งอ่านตำราอาหารอยู่ในห้องนอน
“ทำงานเหนื่อยๆ เช้ามาก็ต้องกินอาหารเพิ่มพลัง...อะไรดีนะ”
คุณนายสร้อยเพชรเข้ามา
“ทำอะไรอยู่ ดึกแล้วยังไม่นอน”
สายมุกเก็บหนังสือ
“กำลังจะนอนแล้วค่ะ”
“จะทำอาหารไปให้นายดวงเหรอ”
“นี่คุณแม่แอบมีนักสืบอีกแล้วเหรอคะ คราวนี้ใครกันล่ะคะ”
“ไม่ต้องมาหาเรื่องทะเลาะกับฉัน แค่เอาสูตรอาหารมาให้ เอาไปลองทำดู” คุณนายสร้อยเพชรส่งให้ “นายดวงน่าจะชอบ”
คุณนายสร้อยเพชรออกไป สายมุกตกใจ
“คุณแม่รู้ว่าเราทำอาหารให้นายดวงกิน...แต่ไม่โกรธ...ไม่ด่า...แล้วยังเอาสูตรมาให้อีก...นี่มันอะไรกันเนี่ย เกิดอะไรขึ้น”
คุณนายสร้อยเพชร ยืนอยู่หน้าห้องลูกสาวยิ้มร้ายเจ้าเล่ห์
“ขอโทษนะยายมุก แต่โครงการนี้ ฉันจำเป็นต้องให้แกช่วย”

แหววมาขอทำงานที่ร้านเฉียดงาม เจ๊เฉียดหน้าเหวอ
“ว่าไงนะ เธอเนี่ยนะจะมาขอทำงานกับฉัน”
“ก็ใช่น่ะสิเจ๊”
“ที่นี่ร้านเสริมสวยนะไม่ใช่ร้านขายปลา ขายเป็ด หล่อนจะทำอะไรเป็น”
“ก็สอนก็สั่งมาสิ อะไรก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ”
เจ๊เฉียด คิดๆๆ
“มันก็พอจะมีอยู่งานหนึ่งนะที่ไม่ต้องการความสามารถใดๆ ทั้งนั้น ใช้แค่ความอดทนอย่างเดียว”
แหววงงๆ

“ทำอะไรเหรอเจ๊”
แหววถูกจับนั่งหน้ากระจก เจ๊เฉียดสอนดัดผมให้หญิงสาวคนหนึ่งซึ่งเป็นนักเรียนของเธอ

“เอ้า...แบ่งผมให้ทั่วหัว แล้วเตรียมน้ำยากับอุปกรณ์ให้พร้อม ทำใจให้หนักแน่น แล้วก็เริ่มลงมือ”
แหววพึมพำเบาๆ
“ทำไมต้องทำใจให้หนักแน่นด้วยวะ”
เจ๊เฉียดทำให้หญิงสาวดู
“หยิบผมช่อเล็กๆ มาแบบนี้ ปาดๆ น้ำยา แล้วก็ม้วนๆ แบบนี้เอาไปเหน็บไว้ เห็นไหม ไม่ยาก เอ้าลงมือ”
แหววหวาดๆ
“เจ๊ๆ เขาทำได้แน่เหรอ”
“ทำได้สิ เรียนจบคอร์ส รับรองทำได้แน่”
“แต่ถ้าทำพลาด เจ๊มีวิธีแก้ไขใช่ไหม”
“มี...ไม่ต้องห่วง หน้าที่เธอคือนั่งนิ่งๆ เป็นหุ่นให้นักเรียนฉันหัดทำผมอย่าพูดมาก อย่าวิจารณ์ ห้ามทำหน้าดูถูก เดี๋ยวนักเรียนของฉันจะเสียความมั่นใจ”
“แต่นั่งเป็นหัวหุ่นเนี่ย เจ๊จ่ายแน่ๆ นะ”
“บอกว่าจ่ายก็จ่ายสิ” เจ๊เฉียดบอกหญิงสาว “เอา ดัดไปให้หมดหัว”
แหววพูดเบาๆ
“เอาก็เอาวะ...ไอ้ดวง ฉันทำเพื่อแกนะเว้ย”

ที่ร้านตัดสูท...ซันใส่สูทยืนอยู่หน้าตู้โชว์หน้าร้าน ในร้านมีหุ่นตัวจริงแขนหักหัวหลุดกองอยู่ สักครู่คนมายกออกไป เจ้าของหันมาดุซัน
“ยืนดีๆ ยืนให้มันนิ่งๆ สิ”
“เอ้า...ใส่ลีลาให้มันเป็นธรรมชาติไม่ดีกว่าเหรอครับ”
“ไม่ต้อง ยืนนิ่งๆ ฮึ่ย...ท่าทางจะไม่ได้เรื่อง หุ่นซ่อมเสร็จเมื่อไหร่ไม่ง้อจริงๆ ด้วย”
เจ้าของร้านบ่น

ดวงขนไข่มาส่งที่แผง อาซ้งมองๆ
“อาดวง ลื้อเป็นอะไร หน้าตาหมองๆ ตาโหลๆ เหมือนคนอดหลับอดนอน ลื้อไปทำอะไรมาวะ”
เจ๊แต๋วมองหน้าดวง
“เออ นั่นสิ ดูไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง”
ดวงหน้าตาอิดโรย
“ไม่มีอะไรหรอกครับ”
อาซ้งสงสัย
“แล้วนี่พ่อแม่ลื้อไปไหน อั้วไม่เห็นเลย”
เจ๊แต๋วนึกได้
“อย่าบอกนะว่าตายแล้ว”
“ยังไม่ตายครับ ผมพาพ่อไปพักที่สบายๆ จะได้พักผ่อนเยอะๆ”
ดวงออกไป อาซ้งมองอย่างชื่นชม
“ลื้อนี้มันลูกกตัญญูจริงๆ”
เจ๊แต๋วถอนใจ
“ไอ้ลูกน่ะกตัญญู แต่พ่อแม่น่ะ ร่วมกตัญญู”

ประเวทกำลังแย่เพราะแฮงค์ ซ้อมบทบาทกันอยู่
“พ...พ...พ ขอร้อง...อ...อ...อย่า...อย่าพาพ่อ...ป...ป...ไปหาหมอ อย่า”
“คัท โอเค ลีลาได้แล้ว แต่อารมณ์ต้องอีกหน่อย มันยังไม่เชื่อ”
ประเวทถอนใจ
“โอ๊ย จะเป็นลมอยู่แล้ว ไม่ซ้อมแล้ว”
“แล้วถ้าเกิดความแตก ถูกจับได้ขึ้นมา จะทำยังไง”
“พอๆ อย่าพูดต่อเลย ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกเลว นี่เราทำถูกหรือทำผิดกันแน่วะ”
“จะผิดได้ยังไง เราไม่ได้ให้มันเอาเงินไปทำเรื่องผิด ชั่วๆ เลวๆ เราแค่จะช่วยให้ลูกคนหนึ่งกลายเป็นลูกกตัญญู มันผิดตรงไหนวะ”
“เออ จริงของแก”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ดาราชะงักรีบบอกสามี
“มาแล้วๆ”
ประเวทรีบทำหน้าป่วย ดาราวิ่งไปเปิดประตู ดวงรออยู่รีบถามทันที
“พ่อเป็นยังไงบ้างครับ”
ดาราดราม่าสุดๆ
“ปวดหัว คอแห้ง เดินเซไปเซมา อ้วก ตลอดเวลา บนแต่ว่าอยากกินเป๊ปซี่”
ประเวทนอนหันหลังให้ ดาราบีบน้ำตา
“ถ้าแค่เมาก็ดีน่ะสิ สร่างเมาก็กลับมาเป็นปกติได้ แต่นี่ไม่ได้...”
“พาไปโรงพยาบาลเถอะครับ” ดวงเข้าไปหาประเวท “พ่อครับ ผมจะพาพ่อไปโรงพยาบาลนะครับ”
ประเวทรีบพูดเสียงแหบ
“พ่อไม่ไป อย่า...พ่อขอใช้เวลาที่เหลืออยู่กับลูกให้คุ้มกับที่พลัดพรากจากกัน”
ดวงได้กลิ่นบางอย่าง
“ทำไมพ่อกลิ่นแปลกๆ”
ดารารีบเข้ามาแทรก
“ให้พ่อพักเถอะ เหนื่อยมาทั้งคืนแล้ว”
ดวงสงสัย
“หือ...ไปทำอะไรมาเหรอครับ”
ดารารีบแก้
“หมายถึงนอนไม่หลับน่ะ มันเลยเพลีย ไม่มีเรี่ยวแรงจะลุก จะยืน”
“ถ้าอย่างนั้นตอนบ่ายผมะแวะมาดูอีกที ถ้าอาการไม่ดีขึ้น ผมจะพาไปหาหมอ แม่ดูแลพ่อดีๆ นะครับ ผมต้องกลับไปทำงานก่อน”
“ไปเถอะลูกแม่”
ดวงออกไป...ประเวทลุกพรวดขึ้นนั่ง
“มันจะเอาไปหาหมอให้ได้ ทำไงดีวะ”

“ทำไงได้ ก็ถ่วงเวลามันไปก่อนสิ เดี๋ยวค่อยคิดว่าจะเอาไงต่อ”

สายมุกเดินลงบันไดมา คุณนายสร้อยเพชรรีบเข้าไปเร่ง

“เอ้าเร็วๆ สิ มัวทำอะไรอยู่ มันจะเที่ยงแล้วนะ ทำไมยังไม่ลงมือทำอาหารอีก เดี๋ยวคนกินก็รอแย่หรอก”
“วันนี้มุกไม่ทำค่ะ”
คุณนาย สร้อยเพชรหน้าเหวอ
“อ้าว...ทำไมไม่ทำ แล้วนายดวงจะกินอะไร”
“แล้วทำไมคุณแม่ต้องเดือดร้อนด้วยล่ะคะ ปกติคุณแม่ไม่ชอบนายดวงไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม…”
คุณนายสร้อยเพชร รีบตัดบททันที
“เอาน่าๆ ไม่ต้องมัวมาถาม ยังไม่ทำก็รีบๆทำเข้าเถอะ ชักช้าอยู่ได้”
คุณนายสร้อยเพชรออกไป พะวงมองงงๆ
“เออ...คุณนายนี่แปลกคน เอาแน่เอานอนไม่ได้ ไม่สมเป็นเจ้าคนนายคน เจ้านายแบบนี้มีไว้ก็ไม่เจริญ เฮ้อ”
สายมุกปราม
“เยอะไปแล้วพี่พะวง เยอะไปนิด”
พะวงยิ้มแหยๆ
“ขอโทษค่ะ”
สายมุกคิดๆ
“คุณแม่คิดอะไรอยู่กันแน่นะ”

สายมุกนั่งกินกาแฟรอดวงอยู่ที่ร้านกาแฟลั้นลาดูนาฬิกาสลับกับชะเง้อมอง...ลั้นลามองมาด้วยความรังเกียจมากชงกาแฟไปกัดฟันด่าไป

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 16 วันที่ 11 ต.ค. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th