อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 15/3 วันที่ 19 ต.ค. 55
เฮียตี๋ฉุนจอมขวัญ “เธอนั่นแหละเสนอตัวมาให้ชั้นเอง”นักข่าวถามต่อ “สรุปเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่คะ”
“ผมกับจอมขวัญมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันจริงครับ แต่ด้วยความเต็มใจของเค้า” เฮียตี๋หันไปยิ้มเย้ยจอมขวัญ “ผมไม่ได้ขืนใจแม้แต่นิดเดียว ส่วนเรื่องที่เค้าอยู่เบื้องหลังผลิตซีดีเถื่อน มันเป็นความจริงเพราะผมมีหลักฐานพร้อม ไม่เชื่อคอยดูกันต่อไป”
จอมขวัญสู้ไม่ได้ จึงทำเป็นโวยวายใส่เฮียตี๋
“ไอ้บ้า! ชั้นไม่ได้ทำ ทำไมต้องมาใส่ร้ายชั้นด้วย”
“ทำหรือไม่ได้ทำเดี๋ยวก็รู้”
เฮียตี๋ยิ้มอย่างเป็นต่อ จอมขวัญกรี๊ดอาละวาด
เย็นนั้น สายฟ้า ชูชนะ บาส เจ๊เนาว์ เจ๊จุ๊ ปอยฝ้าย และสำลี ชุมนุมกันอยู่
เจ๊เนาว์เอ่ยขึ้นอย่างสะใจ “สมน้ำหน้านังจอมขวัญ เวรกรรมตามทันจริงๆ”
“ดูสิมันเลวแค่ไหน ขนาดซีดีเพลงตัวเองยังโกงได้เลย” เจ๊จุ๊เสริม
ปอยฝ้ายเติมต่อ “ดีนะที่ยังไม่เซ็นสัญญากับเรา ไม่งั้นนะมาปั๊มแผ่นผีในวงเราแน่นอน”
“แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะพี่สายฟ้า พี่จอมขวัญโดนจับไปแล้ววงเราก็ไม่มีนักร้อง” บาสกังวล
“พี่สายฟ้าก็ลองไปง้อสมหวังอีกสักครั้งสิ” สำลีออกความเห็น
สายฟ้าบอกเสียงดัง “ไม่”
“ทำไมล่ะสายฟ้า ลองดูอีกครั้งนะ” เจ๊จุ๊อ้อน
“เค้าไม่มาหรอกเจ๊”
เจ๊เนาว์เซ้าซี้ “ทำไมถึงจะไม่มา ก็ลองไปคุยกับเค้าอีกสักครั้งนึง เค้าอาจจะเห็นใจเราขึ้นมาแล้วก็ได้”
“พอ! หยุดพูดเรื่องนี้กันได้แล้ว ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ในเมื่อไม่มีนักร้องเราก็ต้องยุบวงและหาเงินมาใช้เฮียจวงเค้าเหมือนเดิม”
สายฟ้าตัดบทแล้วเดินออกไป ทุกคนเศร้า
ภาพในจอทีวีที่เซฟเฮาส์ ยินเสียงพิธีกรเจื้อยแจ้ว นำเสนอข่าวที่จอมขวัญถูกจับ
“ข่าวร้อน ประเด็นดังวันนี้! นักร้องสาวเสียงหวาน จอมขวัญ กตัญญู ถูกจับ ในข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์อยู่เบื้องหลังขบวนการผลิตซีดีเถื่อนค่ะ”
ก่อนจะโยนเข้าภาพข่าวตอนที่นักข่าวรุมสัมภาษณ์จอมขวัญ
“คุณจอมขวัญอยู่เบื้องหลังขบวนการผลิตซีดีเถื่อนจริงเหรอคะ”
“ไม่จริงชั้นไม่ได้ทำ!” จอมขวัญปฏิเสธลั่น
“แล้วทำไมตำรวจเค้าถึงคิดว่าคุณเป็นคนทำล่ะคะ”
“ไม่รู้! ชั้นถูกใส่ความ”
จอมขวัญพยายามแหวกบรรดานักข่าวเพื่อเลี่ยงตอบคำถาม
นักข่าวอีกคนถาม “แล้วงานหมั้นระหว่างคุณกับคุณสายฟ้าก็ต้องยกเลิกน่ะสิครับ”
เฮียตี๋ที่อยู่บริเวณนั้น เดินยิ้มเผล่เข้ามาตอบนักข่าวแทนจอมขวัญ
“ใช่สิครับ…จอมขวัญกลายเป็นผู้ต้องหาไปแล้วจะไปแต่งงานได้ยังไงล่ะครับ”
สมหวังกับกุหลาบนั่งดูข่าวในจอทีวีอยู่
“ไม่อยากจะเชื่อว่ายัยจอมขวัญจะทำได้ถึงขนาดนี้” กุหลาบเอ่ยขึ้น
สมหวังดูข่าวจบ สีหน้าเป็นกังวล
กุหลาบเองก็นึกออก ตกใจ “อ้าว! ยัยจอมขวัญถูกจับแบบนี้แล้วใครจะเป็นนักร้องที่วงล่ะ วงก็ต้องยุบเหมือนเดิมน่ะสิ”
สมหวังประชดออกไป “ชั้นว่าเดี๋ยวเค้าก็แก้ปัญหากันได้แหละ”
สมหวังทำปากแข็งพูดออกไปเหมือนไม่ใส่ใจ ทั้งที่ในใจเป็นห่วงวงอย่างที่สุด จากนั้นสมหวังลุกเดินออกไป
เช้าวันต่อมา ที่ค่ายเพลงทีเอสมิวสิค หนังสือพิมพ์สารพันหัว กองอยู่บนโต๊ะทำงานเฮียตี๋ พาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์แต่ละฉบับ เด่นหรา แทบจะเป็นก๊อปปี้เดียวกัน
“จอมขวัญ ติดคุก! ปั๊มแผ่นผี พร้อมแฉเคยถูกเฮียตี๋เจ้าของค่ายข่มขืน”
เฮียตานั่งหน้าเครียดอยู่ในห้อง ยินเสียงเคาะประตู
“เข้ามา”
พนักงานหน้าตาตื่นเข้ามา
“มีอะไร”
“คือว่า...”
พนักงานพูดยังไม่ทันขาดคำ ลูกค้า ซึ่งเป็นสปอนเซอร์ รายใหญ่ 2 คน ซึ่งต่างสีหน้าเคร่งเครียด เดินพรวดเข้ามา
“นี่เฮียทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้ แบบนี้มันก็พังกันหมดน่ะสิ” ลูกค้าคนแรกถามอย่างเอาเรื่อง
เฮียตี๋ตกใจ “ฟังผมอธิบายก่อนนะครับ”
ลูกค้าคนหนึ่งพูดใส่หน้า “ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น! ที่ผมมาวันนี้ ผมจะมาขอยกเลิกสัญญาที่จะให้จอมขวัญ
มาเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าของผม”
“ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ ผมจะหาทางแก้ปัญหาให้เร็วที่สุด”
“คุณจะแก้ยังไง ก็จอมขวัญติดคุกอยู่แบบนั้น ชื่อเสียงก็ย่อยยับหมดแล้วศิลปินคนอื่นๆ ของค่ายคุณก็ไม่มีใครน่าสนใจเลย”
เฮียตี๋เครียดจัด
“เป็นอันว่าผมขอยกเลิกสัญญาแล้วกันนะ” พูดจบลูกค้าก็เดินออกไปทันที
“คอนเสิร์ตทัวร์ทั่วไทยของจอมขวัญ ผมก็ขอยกเลิกเหมือนกัน” ลูกค้าอีกคนเอ่ยขึ้น
“ศิลปินคนอื่นๆ ก็มีนี่ครับ” เฮียตี๋แจง
“ก็ทำสัญญาไว้กับจอมขวัญ จะเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้ยังไง เอาเป็นว่าผมขอยกเลิกสัญญา”
พูดจบลูกค้าเดินออกไป
เฮียตี๋เรียกไว้ “เดี๋ยวสิครับ…คุยกันก่อน”
แต่ลูกค้าไม่เหลียวหลัง
ที่บริเวณเรือนพักลูกวงบ้านชูชนะ ตอนสายๆ เสียงเจ๊เนาว์ดังขึ้น
“ไปที่โรงซ้อมกันเร็วๆ สายฟ้าเรียกประชุม”
สำลี กะปอยฝ้าย เดินออกมา
“โวยวายอะไรกันเจ๊”
“ไม่ต้องพูดมาก ไปเร็ว สายฟ้าเรียกประชุม”
“เรื่องอะไรอีกล่ะเจ๊” ปอยฝ้ายสงสัย
สำลีทำเป็นนกรู้ “เอ็งไม่น่าถาม ก็เรื่องยุบวงนั่นแหละจะเรื่องอะไรซะอีก”
เจ๊เนาว์เร่ง “รีบๆ ไปก่อนเถอะน่า เร็ว”
“ถ้างั้นจะไปให้ลุ้นทำไมอีกล่ะเจ๊ ชั้นเตรียมเก็บข้าวของย้ายออกเลยดีกว่า” สำลีว่า
“ให้ไปก็ไปเถอะน่า อย่าเล่นตัว!”
เจ๊เนาว์ สำลี และปอยฝ้ายเดินออกไป
สมหวังกลับมาเซฟเฮ้าส์ก็เอานั่งเหม่อลอย เป็นห่วงคนที่วง
“ไม่รู้ป่านนี้ที่วงจะเป็นยังไงกันบ้างเนอะ” กุหลาบเอ่ยขึ้น
“เค้าก็คงกำลังแก้ปัญหากันอยู่” สมหวังว่า
“มีอยู่ทางเดียวคือยุบวง!”
สมหวังฟังแล้วใจหายอยู่เหมือนกัน มองหน้ากุหลาบ
“เฮ้อออ ไม่รู้ว่าเราจะช่วยอะไรเค้าได้บ้าง คุณสายฟ้าคงแย่น่าดู”
“ไม่หรอก ชั้นว่าเดี๋ยวเค้าก็แก้ปัญหาได้ คราวก่อนที่จะยุบวงก็ยังเอายัยจอมขวัญกลับมาเป็นนักร้องได้เลย ตอนนี้เค้าก็คงหานักร้องใหม่ได้แล้วมั้ง” กุหลาบบอก
“แล้วถ้าหาไม่ได้ล่ะ”
คำถามนั้นทำเอาสมหวังนิ่งงันไป ไม่ยอมตอบ
“นี่สมหวัง เราจะไม่ไปช่วยเค้าจริงๆเหรอ พี่รู้นะว่าสมหวังยังโกรธคุณสายฟ้าอยู่เรื่องที่เค้าจะไปแต่งงานกับยัยจอมขวัญน่ะ ลองคิดดูดีๆนะที่คุณสายฟ้าทำไปเพราะทำเพื่อวงก็ได้เค้าถึงยอมแต่งกับยัยจอมขวัญ และที่สำคัญตอนนี้ยัยจอมขวัญก็ถูกจับไปแล้ว คุณสายฟ้าเค้าก็ไม่ต้องแต่งงานแล้ว สมหวังควรจะดีใจนะ พี่ว่าตอนนี้เค้าต้องการเรานะ”
“ไม่หรอก! ที่เค้าจะแต่งงานกันเป็นเพราะว่าเค้ารักกัน เลยเป็นผลพลอยได้ให้ยัยจอมขวัญกลับมาช่วยวง พี่กุหลาบคิดว่าเค้ายังต้องการเราอีกเหรอ”
เวลานั้นทุกคนมารวมกันอยู่ตรงลานซ้อมเต้น นั่งฟังสายฟ้าอย่างตั้งใจ
“ก่อนอื่นชั้นขอขอบคุณทุกคนที่ร่วมแรงร่วมใจกันจนทำให้วงอยู่ได้มาถึง วันนี้ ทุกคนคงรู้ข่าวเรื่องจอมขวัญถูกจับกันแล้ว วงเราก็ไม่สามารถดำเนินการอีกต่อไปได้ เพราะไม่มีนักร้อง จึงจำเป็นที่ต้องยุบวง”
เสียงครางฮือดังเอ็ดอึงมาจากคนที่ฟัง ทุกคนล้วนใจหาย
“ชั้นและพ่อรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นและขอโทษทุกคนที่ไม่สามารถรักษาวงไว้ได้”
สำลีกะปอยฝ้าย นั่งฟังอยู่รู้สึกเซ็ง ปอยฝ้ายพูดกับสำลี
“พี่สายฟ้ามองข้ามข้าไปได้ยังไงวะ ข้าก็เป็นนักร้องได้นะ”
“ถุย…ไอ้หน้าปลาไหล! เสียงอย่างเอ็งไปร้องเพลงใครเค้าจะฟัง”
“แล้วแบบนี้จะไปทำอะไรกิน เงินเก็บสักก้อนก็ยังไม่มี”
สายฟ้าเหลือบมามอง และได้ยินปอยฝ้ายพูดพอดี
“เรื่องเงินไม่ต้องห่วงนะ ทุกคนจะได้รับเงินเดือนเดือนนี้และเดือนหน้าเพื่อไปเป็นทุนสำหรับหางานหรือจะไปทำกิจการอย่างอื่นกัน ขอให้ทุกคนโชคดี”
ทุกคนมีสีหน้าเศร้าสร้อย โดยเฉพาะชูชนะที่นั่งมองลูกวงอย่างสงสาร และสะเทือนใจที่สุด
บรรยากาศในบ้านอึมครึมสุดๆ ทุกคนต่างนั่งนิ่งไม่พูดไม่จา และยังอยู่ในอาการเศร้าโศก
“พี่สายฟ้าวงเราต้องยุบจริงๆเหรอ…ไม่มีวิธีอื่นเลยเหรอ” บาสเอ่ยถาม
สายฟ้านิ่ง ไม่ตอบ
“อะไรๆ มันกำลังจะดี แต่ทำไมกลับมาเป็นแบบนี้!”
บาสหงุดหงิดเดินหนีออกไป
บาสเดินหงุดหงิดตรงไปทางศาลาริมน้ำ และดูเหมือนกำลังคิดหาวิธีช่วยวง ยินลูกวง 2 คนคุยกันอยู่
“แกจะออกไปทำไรกินต่อวะ” คนแรกถาม
อีกคนบอก “ชั้นจะลองไปสมัครงานโรงงานดู…แล้วแกล่ะ”
“ชั้นก็คงกลับไปทำนาที่บ้านน่ะ”
“เฮ้อออ ไม่เคยคิดเลยเนอะว่าวงจะต้องมายุบแบบนี้”
“เป็นชั้นนะ ชั้นจะลองไปคุยกับสมหวังดูอีกที” ลูกวงคนที่ 2 ว่า
บาสได้ยินลูกวงคุยกัน ก็คิดอะไรบางอย่างออก
ไม่นานต่อมา บาสพาตัวเองมาอยู่ที่โรงพัก และกำลังเดินเข้ามาในห้องทำงานของหมวดวันชาติ
“บาส มีอะไรทำไมวันนี้มาถึงที่นี่ได้” วันชาติยิ้มทักทาย
“พี่ชาติผมมีเรื่องให้พี่ช่วย”
“มีเรื่องอะไร”
“ตอนนี้พี่สายฟ้าประกาศยุบวงแล้ว พวกนักดนตรี แด๊นเซอร์ กำลังเก็บของแยกย้ายออกจากวงวันนี้ พวกนั้นน่าสงสารมากเพราะออกไปก็ไม่มีงานทำ ที่สำคัญนะตอนนี้พ่อชูกับพี่สายฟ้าจิตใจดูแย่มาก…พี่ชาติผมขอไปคุยกับสมหวังอีกครั้งได้มั้ย”
วันชาตินิ่ง ทั้งอึดอัด และหนักใจ
บาสอ้อนวอน “นะพี่ชาติ ผมขอร้อง”
วันชาติอ้ำอึ้ง “ไม่ได้”
“ผมขอร้องเถอะพี่ชาติ ผมขอเป็นครั้งสุดท้าย ถือว่าช่วยพ่อชูกับวงเถอะนะ”
วันชาติหนักใจ สีหน้าครุ่นคิด
ที่บ้านสวน สถานที่กบดานของ 2 วายร้าย แดนกำลังสอนยอดชายยิงปืน
“มองผ่านช่องนี้แล้วเล็งไปที่เป้านะ ลองดู”
ยอดชายเล็งเป้าตามที่แดนบอก ยอดชายเหนี่ยวไกยิงแต่ก็ยิงพลาด
“มือนิ่งๆ สิครับ มือสั่นขนาดนั้นมันจะโดนได้ยังไง” แดนบอก
ยอดชายโวย “เนี่ยนิ่งสุดๆ แล้ว”
“มันต้องนิ่งกว่านี้อีก”
ยอดชายบ่นอีก “เกร็งจนปวดมือไปหมดแล้ว! ทำไมมันยากจังวะ ชั้นไม่ฝึกแล้วไม่ได้เหรอ”
“ทนหน่อยเอาไว้ป้องกันตัว ถ้าตำรวจมาจะได้สู้มันได้”
“แกก็คอยป้องกันชั้นสิ”
“นี่คุณ ถึงเวลานั้นก็ต้องตัวใครตัวมันแล้ว…มาเดี๋ยวผมทำให้ดูอีกที”
แดนหยิบปืนขึ้นมาด้วยท่าทางกระฉับกระเฉงดูเป็นมืออาชีพ แล้วยิงให้ยอดชายดูแต่เกิดพลาด! แดนเสียฟอร์ม
“เห็นมั้ยแกยังพลาดเลย” ยอดชายบอกเซ็งๆ
“ของแบบนี้มันก็ต้องมีพลาดกันบ้าง เดี๋ยวดูใหม่”
แดนยิงให้ยอดชายดูเป็นครั้งที่สอง คราวนี้ตรงเป้าเป๊ะ
“เป็นไง…ต้องให้ได้แบบนี้ อ่ะ ลองใหม่”
จากนั้นแดนจับมือยอดชายให้นิ่งๆ แล้วยิงเป้า ยอดชายพยายามยิงให้โดนเป้า แต่ก็ยังไม่สำเร็จ
สุดท้าย ยอดชายตั้งใจยิงมากขึ้น และยิงโดนเป้า ท่าทางภูมิใจสุดๆ
เวลาเดียวกันที่เซฟเฮ้าส์ สมหวัง ป้าชวน กุหลาบ กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ วันชาติเข้ามาในบ้าน
“หมวดสวัสดีค่ะ”
ป้าชวนเรียกทานข้าว “มาทานข้าวด้วยกันก่อนค่ะหมวด”
หมวดนิ่ง สีหน้าเหมือนมีอะไรจะบอก สักครู่หนึ่ง บาสก็เดินเข้ามา
สมหวัง ป้าชวน แปลกใจ โดยเฉพาะกุหลาบดีใจปนตกใจ!
“นาย…”
วันชาติเอ่ยขึ้น “จ่าไม่ต้องตกใจ ผมพามาเอง บาสเค้ามีเรื่องจะคุยกับสมหวังน่ะ”
บาสงงปนตกใจ “จ่าหรอ?!! อย่าบอกนะว่ายัยตัวแสบนี่เป็นตำรวจ!”
กุหลาบยั๊วแหลมขึ้นมาอย่างฉุนเฉียว “ทำไมคนอย่างชั้นเป็นตำรวจไม่ได้เหรอ”
“ใช่! เห็นติ๊งต๊องๆ เปิ่นๆ แบบนี้ใครจะคิดว่าเป็นตำรวจ”
กุหลาบเบ้ปากใส่
“ถึงว่าทำไมมือเท้าหนักจัง”
“นี่ใครเหรอจ่า” ป้าชวนถาม
“น้องคุณสายฟ้าจ้ะป้า”
ป้าชวนแปลกใจว่ามาทำไม
“นายมีอะไรจะคุยกับสมหวังว่ามา”
ครู่ต่อมาสามคนคุยมากันอยู่ตรงอีกมุมของเซฟเฮ้าส์
“ตอนนี้พ่อชูกับพี่สายฟ้าจิตใจแย่มาก คนในวงก็น่าสงสาร พวกเค้าไม่มีที่ไปกัน …พี่อยากให้น้องสมหวังกลับไปช่วยวงเราอีกครั้ง”
สมหวังมีสีหน้าหนักใจ กุหลาบจับไหล่ และสบตาหวังเป็นเชิงบอกให้สมหวังคิดตรองดูให้ดี
“นะ น้องสมหวังพี่ขอร้อง”
สมหวังหวังคิดครู่หนึ่ง
“ก็ได้จ้ะ… ชั้นเห็นกับพ่อชูหรอกนะ”
บาสกะกุหลาบยิ้มให้กันอย่างดีใจ
“น้องสมหวัง! พี่ขอบใจมาก”
“ว่าแต่ป้ากับหมวดจะว่ายังไง?”
สมหวังเอ่ยขึ้น ด้วยสีหน้าเป็นกังวล
ไม่นานนัก ยินเสียงป้าชวนโวยใส่หมวดวันชาติ ดังลั่นเซฟเฮ้าส์
“ชั้นไม่ยอมเด็ดขาด! ยังไงชั้นก็ไม่ให้หลานชั้นไปเสี่ยงอันตรายแบบนั้นอีก”
วันชาติพยายามปลอบ “ใจเย็นๆ ก่อนนะครับป้า ที่ผมให้สมหวังไปคราวนี้ ผมจะเก็บเป็นความลับที่สุดและยังไม่ให้สมหวังออกคอนเสิร์ต แต่ไปเพื่อให้คนในวงมั่นใจว่าสมหวังจะกลับมาช่วยวง วงจะได้ไม่ต้องยุบ”
“แต่เราก็ไม่รู้แน่ว่า ไอ้พวกคนร้ายพวกนั้น มันจะย้อนกลับมาเมื่อไหร่”
“เรื่องคนร้ายขอให้ป้าสบายใจนะครับ ตอนนี้เราก็พอได้เบาะแสคนร้ายแล้วอีกไม่นานก็คงจับได้แน่นอน ป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับเรื่องทั้งหมดผมจะเป็นคนรับผิดชอบเองและผมจะไม่ให้สมหวังต้องเป็นอันตรายเด็ดขาด” วันชาติให้คำมั่น
ป้าชวนถอนหายใจ ยังคิดหนักและยังดูลังเลอยู่มาก
ด้านสำลี ปอยฝ้าย กำลังเก็บของเตรียมย้ายออกจากวง ทั้งคู่ดูเศร้าๆ
“ไอ้ปอยฝ้าย”
“ฮึ”
“ที่ข้าเคยด่า เคยว่า เคยเอาเปรียบ เคยแกล้งแก ยังไงข้าก็รักแกนะเว้ยเพื่อน” สำลีเอ่ยขึ้น
“ถึงการแสดงความรักของแกมันไม่เหมือนชาวบ้าน ข้าก็รู้ว่าแกรักข้า…วันนี้เราจะต้องจากกันแต่เราก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ” ปอยฝ้ายบอก
“แกอย่าลืมข้านะเว้ย”
“ข้าจะลืมเอ็งได้ยังไงว้า”
“ข้ารักแกนะเว้ยไอ้ปอยฝ้าย”
“ข้าก็รักแกไอ้สำลี”
ปอยฝ้ายกะสำลี ซึ้ง โผเข้ากอดกัน
สายฟ้า เจ๊จุ๊ และเจ๊เนาว์ กำลังเคลียร์บัญชี และเอาเงินใส่ซองเตรียมแจกให้ลูกวง บาส กะวันชาติ เดินเข้ามา ชูชนะโมโหทันทีที่เห็น
“ไอ้ชาติเอ็งมาทำอะไรที่นี่ เอ็งกลับไปเดี๋ยวนี้เลย”
“อา ฟังผมก่อนนะ”
“ข้าไม่ฟัง”
“ใจเย็นๆ สิพ่อ พี่ชาติเค้ามาช่วยเรานะ” บาสบอก
ชูชนะเหน็บ “ช่วยซ้ำเติมสิไม่ว่า”
ระหว่างนั้น ป้าชวน กุหลาบ และสมหวังก็เดินเข้ามา สายฟ้า ชูชนะ เจ๊เนาว์ เจ๊จุ๊ หันไปเห็นก็อึ้ง ตกใจ!
ทุกคนร้องพร้อมกัน “สมหวัง”
เจ๊เนาว์ดีใจสุดขีด กรี๊ดแตก “ว้ายย! สมหวังกลับมาแล้วซิ”
ชูชนะยิ้มดีใจจนน้ำตาคลอ “สมหวัง เอ็งกลับมาช่วยวงใช่มั้ย”
สมหวังที่กำลังจ้องสายฟ้าอยู่ หันกลับมาตอบชูชนะ
“จ้ะ”
ทุกคนร้องเฮ ต่างดีอกดีใจ
“ที่ชั้นกลับมาที่นี่กลับมาเพื่อพ่อนะจ๊ะ”
ชูชนะซึ้ง “ขอบใจมาก ขอบใจเอ็งมากจริงๆ”
ทุกคนสีหน้ามีรอยยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง
สายฟ้ามองสมหวังด้วยความดีใจ แต่เก๊กทำเป็นไม่สนใจ
ชูชนะเหลือบไปเห็นป้าชวน
“แล้วป้าคนนี้ใครล่ะ”
ป้าชวนสะดุ้งโหยงที่ถูกเรียกว่าป้า!
“ป้าชั้นเองค่ะ”
ป้าชวนประชด “แหม ลุง! อายุชั้นกับอายุลุงก็คงไม่ต่างกันมาก ไม่ต้องให้เกียรติกันถึงขั้นเรียกป้าก็ได้ค่ะ”
ชูชนะยิ้มแหยๆ ถามแก้เก้อ
“แล้ว คุณชื่ออะไรครับ”
“ชวนค่ะ” ป้าชวนบอก
“ผมชูชนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
ป้าชวนยิ้ม “ค่ะ”
ชูชนะหันมาพูดกับสมหวัง “มีป้ายังสาว ยังสวยอยู่ไม่เคยเห็นบอกข้าเลย”
ป้าชวนเขิน แอบยิ้มที่ได้ยินคำชม
เจ๊จุ๊แซว “แน่ะพ่อ…ไม่ได้เลย”
ทุกคนขำกลิ้ง
“เดี๋ยวผมจะอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟังครับ” วันชาติตัดสินใจจะเล่าความจริงให้ทุกคนในวงฟัง
ตรงระหว่างทางเดินเรือนพักลูกวง สำลี ปอยฝ้าย ถือของสัมภาระเตรียมจะออกจากบ้าน ทั้งคู่กอดคอกันแน่น แสดงความรักและอาลัยที่จะต้องจากกัน
ปอยฝ้ายบอก “ถ้าแกมีปัญหาอะไรเรียกใช้ข้าได้ตลอดเลยนะเว้ย”
“แกก็เหมือนกัน มีอะไรรีบโทรบอกข้าเลยนะ เออ…แล้วเงินที่เป็นหนี้ข้าแกไม่ต้องใช้ เงินที่พี่สายฟ้าจะให้เนี่ยแกเอาไปเป็นค่ารถค่าที่อยู่หางานใหม่ทำเถอะ” สำลีว่า
“ขอบใจมากเพื่อน สุภาษิตที่ว่าเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก ข้าเพิ่งเข้าใจวันนี้เอง”
“อะไรที่พอช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป” สำลีบอก
ไม่นานนัก สองเกลอสำลีกะปอยฝ้าย ถือสัมภาระเดินเข้ามาในบ้าน
ชูชนะแปลกใจ “เอ็งจะไปไหนกัน”
“ไปหางานใหม่ทำไงพ่อ”
“พวกเอ็งไม่ต้องย้ายไปไหนแล้ว”
ปอยฝ้าย กะสำลี หันไปเห็นสมหวังพอดี
“อย่าบอกนะว่าสมหวังจะกลับมาเป็นนักร้อง” ปอยฝ้ายเดา
“ใช่” ชูชนะบอก
ปอยฝ้าย กะสำลี ดีใจกระโดดกอดกันกลมพูดขึ้นแทบจะพร้อมๆ กัน
“ไชโย ไม่ต้องไปไหนแล้ว” / “ดีใจจังโว้ยยย”
ครู่หนึ่งทั้งคู่ก็ชะงัก แล้วมองหน้ากันรู้สึกเขินๆ ที่ก่อนนี้พูดอำลาอาลัยกันไปแล้ว
“ไอ้ปอยฝ้ายเมื่อกี้ที่ข้าพูดไปแกลืมไปให้หมดนะ ข้าพูดเล่น”
“เออ ข้าก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ตามมารยาท”
“แล้วหนี้ที่ข้าบอกไม่ต้องใช้น่ะ ใช้ข้าเหมือนเดิม”
ปอยฝ้ายฉุนกึก “ไอ้ปลาดุก! เรื่องเงินยกเว้นโว้ย พูดแล้วห้ามคืนคำ”
“มึงจะโกงกูเหรอ” สำลีด่า
“อ้าวๆ พอกันได้แล้ว ไหนๆ ก็มากันครบแล้วชั้นจะได้บอกที่เดียวเลย” หันมาทางชูชนะ “ที่ผมยอมให้สมหวังกลับมาเพื่อไม่ให้วงต้องถูกยุบ แต่มีข้อแม้ในระหว่างนี้ห้ามให้สมหวังออกคอนเสิร์ตหรือออกสื่อใดๆทั้งสิ้น จนกว่าทางตำรวจจะจับคนร้ายได้”
ทุกคนงงๆ ที่จู่ๆ วันชาติก็พูดถึงคนร้าย
“คนร้าย? คนร้ายอะไรของเอ็งวะ” ชูชนะงง
“ที่จริงแล้วสมหวังเป็นพยานในคดีฆาตกรรม และคนร้ายกำลังตามล่าตัวสมหวังอยู่”
สิ้นเสียงวันชาติ ทุกคนตกตะลึงตาค้างเป็นแถว
“แล้วเอ็งทำไมไม่บอกข้าตั้งแต่แรกวะ ข้าจะได้ไม่ต้องให้มันไปเสี่ยงแบบนี้” หันมาถามสายฟ้า “เอ็งก็รู้ใช่มั้ย! ทำไมไม่บอกพ่อ”
วันชาติตัดบท “เรื่องนี้เป็นความลับน่ะครับ และผมก็ขอร้องไม่ให้สายฟ้ามันบอกใคร แต่ถึงวันนี้มันจำเป็นจริงๆ ผมจึงต้องบอก และผมขอร้อง ขอให้เรื่องนี้มันเป็นความลับต่อไปให้รู้กันแค่นี้ ส่วนคนร้ายอีกไม่นานเราก็คงจับได้แต่ระหว่างนี้ช่วยดูแลและปกป้องสมหวังให้ดี จะทำอะไรก็ให้รอบคอบกันหน่อย”
“ขอบใจแกมากๆ นะชาติ” สายฟ้าซาบซึ้ง
“ไม่เป็นไร ฝากดูแลสมหวัง กับป้าชวนด้วยนะ” วันชาติกำชับ
“รับรองข้าจะดูแลและระวังให้เป็นอย่างดี” ชูชนะบอก
“งั้นผมขอตัวกลับก่อน”
“ไปๆ เดี๋ยวข้าไปส่ง”
ทั้งหมดเดินตามกันเป็นพรวน มาส่งวันชาติหน้าบ้าน
สายฟ้าเอ่ยขึ้น “ชั้นขอบใจแกอีกครั้งนะ”
วันชาติยิ้มรับ
“ขอบใจมากๆ ไอ้ชาติ”
“ครับ…ผมกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับอา” หันมาทางกุหลาบ “ผมฝากด้วยนะจ่า”
ชูชนะ เจ๊เนาว์ เจ๊จุ๊ สำลี ปอยฝ้าย ต่างตกใจหันไปทางกุหลาบ
พูดพร้อมกัน “ตำรวจ”
กุหลาบพยักหน้าหงึก ยิ้มแหยๆ
“เป็นตำรวจก็ไม่บอก จะได้ทำตัวดีๆ กว่านี้หน่อย” สำลีโอด
“ไปเล่นอีกสิการพนัน ทีนี้จะได้โดนจับเข้าตาราง” เจ๊จุ๊เหน็บทันที
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 15/3 วันที่ 19 ต.ค. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
