อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 14/2 วันที่ 16 ต.ค. 55
“ติดจ้ะพ่อ แต่สายฟ้าไม่รับ”ชูชนะหงุดหงิดที่ไม่ทันใจ “ยังไงของมันว๊ะไอ้สายฟ้า ได้เรื่องยังไงก็น่าจะส่งข่าวบ้าง เล่นหายเงียบไปแบบนี้ ไม่คิดถึงคนที่คอยฟังข่าวบ้างเลย”
สำลีเริ่มปากเสีย “หรือว่าสมหวังไม่ยอมกลับมา”
ปอยฝ้ายผสมโรง “พี่สายฟ้าก็เลยไม่กล้าโทร.มาบอก”
ชูชนะลุกขึ้นไล่เตะสำลีกับปอยฝ้ายไปมา สำลีกับปอยฝ้ายกระโดดหลบแทบไม่ทัน ชูชนะจะเตะซ้ำ แต่โสร่งที่นุ่งไม่เป็นใจหลุดลงมาซะก่อน
“โอ๊ยย พ่อๆๆ โสร่งหลุดหมดแล้ว ชอบทำอะไรวาบหวิวอยู่เรื่อย” เจ๊จุ๊ร้อง
ชูชนะขยับนุ่งโสร่งใหม่
“มึงสองตัวไปไกลๆ กูเลย ปากไม่เป็นมงคลไอ้พวกนี้”
ปอยฝ้ายครวญ “ชั้นแค่สันนิฐานเฉยๆ”
ชูชนะตะคอก “ยังอีก!”
เจ๊เนาว์ด่า “แก่สองคนเงียบปากไปเลย”
สำลีอิดออด “ผมก็พูด…”
คราวนี้เจ๊จุ๊ยกมือขึ้นจะฟาด สำลีชะงักหยุดพูด
เจ๊เนาว์ยกมือท่วมหัว “เจ้าประคู๊ณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายช่วยดลใจให้สมหวังกลับมาทีเถอะ”
ขาดคำ ทันใดนั้น เสียงรถสายฟ้าแล่นเข้ามา
“พี่สายฟ้ากลับมาแล้ว” บาสบอก
ไม่นานนัก สายฟ้าเดินเข้ามาในบ้าน พวกชูชนะวิ่งกรูกันเข้ามาหา
ชูชนะถามก่อนใคร “สายฟ้าๆ สมหวังล่ะ สมหวังอยู่ไหน”
“ไม่ได้มา” สายฟ้าบอกนิ่งๆ
“อ้าว…เอ็งไม่ได้พูดกับมันเหรอ” ชูชนะใจหาย ถามต่อ
“พูดแล้ว”
“แล้วไอ้หวังมันว่ายังไง”
สายฟ้าบอกซีเรียส “เค้ามาเป็นนักร้องให้เราไม่ได้แล้วหละพ่อ”
ทุกคนหน้าเสีย
“ทำไมวะ…ทำไมถึงมาไม่ได้”
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้และเราจะไม่ไปง้อเค้าอีก”
สายฟ้าพูดจบ ก็เดินขึ้นชั้นสอง
ระหว่างนั้น ชูชนะเข่าอ่อนทรุดลง ทุกคนร้องด้วยความตกใจ
สายฟ้าหันกลับมาเห็น ก็ตกใจ
“พ่อ!” สายฟ้ารีบเข้ามาพยุง
“ข้า...ไม่เป็นไร” เสียงตอบของชูชนะตรงกันข้ามกับอาการที่แสดงออก
สายฟ้ากับบาส พยุงชูชนะไปนั่ง
ที่ค่ายเพลงทีเอสมิวสิค จอมขวัญกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับลูกน้อง
“ซีดีล็อตนี้ขายดีมั้ย…ถ้าดีขนาดนี้เดือนหน้าก็ปั๊มเพิ่มไปอีกเท่าหนึ่งและขยายตลาดไปทุกๆ จังหวัด…ดีมาก…เรื่องส่วนแบ่งเหมือนเดิม…โอนเงินให้ชั้นบัญชีเดิม … โอเค”
จอมขวัญวางสาย หันกลับมาเห็นเฮียตี๋ยืนอยู่ด้านหลัง จอมขวัญตกใจ!
“หนูคุยกับใครน่ะ”
จอมขวัญตอแหล “แฟนคลับน่ะค่ะ พอดีแฟนคลับเค้าจะจัดมิทติ้งให้หนู”
เฮียตี๋ยื่นเช็คให้จอมขวัญ
“นี่ส่วนแบ่งยอดซีดีและยอดดาวน์โหลดของหนู”
จอมขวัญรับเช็คมายิ้มกริ่ม แต่พอเห็นในเช็คระบุสั่งจ่ายจำนวน 3,000,000 บาท จอมขวัญก็ออกอาการโมโห หงุดหงิดใส่ทันที
“เฮีย!...ทำไมได้แค่นี้ล่ะ ที่ตกลงกันไว้ได้มากกว่านี้นี่”
“ก็ยอดซีดี ยอดดาวน์โหลดไม่กระเตื้องเลย ไหนยังซีดีเถื่อนแล้วไอ้พวกเว็บโหลดเพลงฟรีอีก หนูเห็นใจเฮียหน่อย คราวหน้าเฮียสัญญาว่ายอดขายมันต้องดีขึ้น”
จอมขวัญไม่สน วึดวือต่อตามประสา “ครั้งที่แล้วก็สัญญาว่าคราวนี้จะเพิ่มให้ มาคราวนี้ก็ถัดไปคราวหน้า ทำการตลาดกันยังไง! ไม่รู้หละเรื่องยอดขายมันไม่ใช่ปัญหาของหนู เฮียต้องไปจัดการเอาเอง แต่ส่วนแบ่งที่เราเคยตกลงกันไว้เท่าไหนก็ต้องได้เท่านั้น!”
“ใจเย็นนะ หนูเห็นใจเฮียหน่อย”
“แล้วเฮียไม่เห็นใจหนูบ้างเหรอ หนูทำงานเหนื่อยนะ”
“หนูพูดอย่างนี้ได้ยังไง มันไม่ใช่แค่หนูคนเดียวที่เหนื่อย ทีมงานเค้าก็ เหนื่อย รู้มั้ยเค้าทำงานให้หนูจนออกมาดังขนาดนี้เค้าเหนื่อยกันแค่ไหน”
“ถ้าไม่มีหนู มันก็ไม่ดังหรอก! ยังไงหนูก็ไม่ยอม ถ้าส่วนแบ่งยังได้ไม่เท่าที่ตกลงกันไว้ หนูกับเฮียก็คงจบกันแค่นี้!”
จอมขวัญสะบัดตัวเดินออกไป ขณะที่เฮียตี๋เครียด
บ่ายนั้นสารวัตรอยู่ในห้องทำงาน มีสีหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัดขณะเอ่ยขึ้น
“คุณทำให้พยานตกอยู่ในอันตรายได้ยังไง”
วันชาติตกใจที่สารวัตรรู้เรื่อง
“เอ่อ… ผมเสียใจครับ เป็นความผิดพลาดของผมเอง”
“คุณก็น่าจะรู้ว่ามีคนไปหาพยานถึงที่เซฟเฮ้าท์มันอันตรายแค่ไหน”
วันชาติก้มหน้ายอมรับผิด “ครับ”
จู่ๆ วันชาติลุกขึ้น
“ผมขออนุญาตครับ”
“จะไปไหน”
“ไปย้ายที่ซ่อนสมหวังครับ”
“ย้ายที่ซ่อนสมหวัง ย้ายทำไม” สารวัตรงง
“ก็สมหวังกำลังตกอยู่ในอันตราย มีคนไปหาถึงเซฟเฮ้าส์”
“ผมหมายถึงนายสมชายพยานคดีปล้นธนาคาร”
ฟังสารวัตรว่า วันชาติมีท่าทีโล่งใจ
“แล้วสมหวังเป็นยังไงบ้าง”
“ก็สบายดีครับ ยังปลอดภัยดีครับ”
สารวัตรนิ่งคิดอะไรบางอย่าง
“เอาอย่างนี้คดีนายสมชายคุณไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว เดี๋ยวผมให้หมวดวิทย์เค้ามาดูแลแทน คุณไปจัดการคดีสมหวังให้เต็มที่เถอะ รีบไปจับผู้ต้องหามาให้ได้ ผมอยากปิดคดีนี้เร็วๆ”
วันชาติรับคำสั่ง “ครับผม”
เวลาเดียวกันนั้น ที่เซฟเฮาส์ พอกุหลาบรู้เรื่องจากสมหวังก็ตกใจมากๆ
“อะไรนะ สมหวังบอกความจริงคุณสายฟ้าไปแล้วเหรอว่าเป็นพยานในคดีฆาตกรรม! ซวยแน่ๆ คราวนี้”
“พี่กุหลาบไม่ต้องตกใจหรอก คุณสายฟ้าเค้าไม่ไปบอกใครหรอก”
“แบบนี้นี่เองคุณสายฟ้าเค้าถึงไม่ตื้อสมหวัง เห็นเดินหน้าหงอยออกจากบ้านไปเลย”
สมหวังยิ่งรู้สึกผิด และคิดถึงสายฟ้า
“แล้วหนี้ตั้งห้าล้าน จะหาที่ไหนไปใช้เค้าล่ะเนี่ย”
“อะไรนะพี่กุหลาบ หนี้ใครห้าล้าน”
กุหลาบอึ้ง “อ้าว! คุณสายฟ้าเค้าไม่ได้บอกสมหวังเหรอ”
สมหวังงงๆ “บอกอะไรพี่กุหลาบ”
“ก็ตอนนี้ที่วงกำลังเดือดร้อน เป็นหนี้ตั้งห้าล้าน”
สมหวังตกใจ!
ความสะเทือนใจมาเป็นริ้วๆ สมหวังน้ำตาคลอ รู้สึกผิดและเสียใจต่อชูชนะและสายฟ้า ที่ไม่สามารถช่วยวงไว้ได้อีก
ค่ำนั้นสายฟ้าเดินกลับเข้ามาในห้อง เห็นชูชนะนั่งเหม่ออยู่ ข้าวในจานก็ยังไม่แตะ
“พ่อ…กินข้าวหน่อยเถอะ”
ชูชนะนิ่งก่อนจะพูดปลอบ
“สายฟ้า…เอ็งไม่ต้องคิดมากนะลูก พ่อไม่เสียใจแล้ว วงเรามันอยู่มานานแล้ว มันคงถึงเวลาเสียที”
สายฟ้าใจหาย “พ่อ!”
“เอ็งเอาเงินที่เหลือและที่ขายของได้ไปใช้หนี้เค้าซะ ที่เหลือเดี๋ยวเราช่วยกันหางานทำเอาเงินมาใช้เค้าทีหลัง”
สายฟ้าได้ยินแล้วรู้เศร้าใจ
“พ่อ ผมขอโทษที่ผมไม่สามารถรักษาวงนี้ไว้ได้”
“เอ็งจะมาขอโทษพ่อทำไม มีแต่พ่อที่คอยสร้างปัญหาให้เอ็ง อีกอย่างเอ็งก็ทำเต็มที่แล้ว”
“ผมไม่อยากให้พ่อต้องลำบาก”
ชูชนะน้ำตาคลอ “พ่ออยู่ได้ เราก็อยู่กันแบบของเราไงลูก ถึงวงจะเลิกไปแล้วเราก็ยังมีกัน พ่อมีเอ็ง เอ็งมีพ่อ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว”
สายฟ้าน้ำตาคลอโผเข้ากอดชูชนะ สองพ่อลูกกอดกันด้วยความรัก
วันต่อมาตอนสายๆ ที่หน้าตลาดแห่งหนึ่ง ขณะที่แม่ค้ากำลังผัดข้าว ออกลีลาดุเดือดเผ็ดมัน แดนปลอมตัวมิดชิด เดินสั่งข้าวที่ร้านอาหารตามสั่ง
“ป้า…กะเพราเนื้อไข่ดาวสองกล่อง”
“จ้า..นั่งคอยแป๊ปนึงนะจ๊ะ” แม่ค้ารับออเดอร์แต่หน้าง่วนอยู่กับกระทะ
ส่วนอีกมุมในตลาด หมวดวันชาติและลูกน้องตำรวจอีก 3 นาย ในชุดนอกเครื่องแบบ กำลังติดรูปประกาศจับแดนและยอดชาย
เจ้าหน้าที่เอารูปยอดชายกับแดนติดประกาศจับแปะที่บอร์ดชุมชน
วันชาติเอารูปยอดชายกับแดนให้แม่ค้าในตลาดดู
“เคยเห็นสองคนนี้ผ่านมาแถวนี้บ้างมั้ยครับ”
แม่ค้าส่ายหัว “ไม่เคย”
วันชาติเดินไล่ถามแม่ค้าพ่อค้าในตลาดไปทีละร้าน จนมาถึงที่บริเวณหน้าตลาด ร้านอาหารตามสั่งแดนสั่งอาหารไว้ วันชาติเอ่ยถามกับลูกน้อง
“แน่ใจนะว่ามีคนเห็นสองคนนี้มาแถวนี้”
“แน่ใจครับ ชาวบ้านฝั่งโน้นบอกว่าเคยเห็นสองคนนี้มาซื้ออาหารบริเวณตลาดนี้ครับ”
ระหว่างนั้นแดนยังคงนั่งรอข้าวอยู่ โดยหันหลังให้วันชาติกับลูกน้อง
กลุ่มพวกหมวดวันชาติเดินถามแม้ค้าต่อไป และกำลังเดินตรงมายังร้านที่แดนนั่งอยู่
“เสร็จแล้วจ้าพ่อหนุ่ม” แม่ค้ายื่นข้าวกล่องให้แดน
“เท่าไหร่ป้า”
“แปดสิบพอดี”
แดนยื่นเงินให้แม่ค้าแล้วกำลังหันออก เกือบชนเข้ากับวันชาติ!
แดนด่า “เดินยังไงวะไม่เห็นคนหรือ…”
แดนยังพูดไม่จบ พอเงยหน้าเห็นว่าเป็นวันชาติก็ตกใจ! รีบก้มหน้า ขยับหมวกให้หรุบลงปิดมิดชิดกว่าเดิม แล้วจะเบี่ยงตัวออกไป
วันชาติเรียกไว้ “เดี๋ยวก่อน”
แดนตกใจ หยุดชะงัก
“ขอโทษนะครับ…คุณเคยเห็นสองคนนี้ผ่านมาแถวนี้บ้างมั้ยครับ”
แดนเห็นรูปตัวเองกับยอดชาติก็ตกใจ ส่อพิรุธนิดๆ
แดนรีบดัดเสียง “ไม่เคยเห็นครับ”
“ขอบคุณครับ”
แดนรีบเดินจากไป
วันชาติมองตามแดนที่เพิ่งเจอกันตัวเป็นๆ อย่างสงสัย!
แดนรีบร้อนเข้ามาในตึกร้างแหล่งกบดาน
ยอดชายบ่นอุบ “ทำไมไปนานจังวะ หิวจะตายอยู่แล้ว”
“รีบไปจากที่นี่” แดนบอก
ยอดชายงง “พูดอะไรของแกวะ จะไปไหน”
“ไปไหนก็ได้! ไอ้พวกตำรวจมันตามเรามาถึงหน้าตลาดแล้ว”
ยอดชายตกใจตาเหลือก!
“อะไรนะ! ทำไมมันตามมาเร็วขนาดนี้วะ”
“อย่าเพิ่งพูด รีบเก็บของแล้วไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด”
สองวายร้ายแดนกะยอดชาย เก็บของเตรียมหนี
เวลาเดียวกันนั้นที่ค่ายเพลงจวงเรคคอร์ด เฮียจวง ชูชนะ สายฟ้าคุยกันอยู่
เฮียจวงเอ่ยขึ้น งงนิดๆ “อะไรว๊า…สมหวังมีปัญหาส่วนตัวถึงขั้นไม่ยอมเป็นนักร้องเลยเหรอ”
“ครับ” ชูชนะว่า
“แล้วสัญญาล่ะ”
“ก็ต้องขอยกเลิกครับ” สายฟ้าบอก
เฮียจวงท้วง “เลิกไม่ได้นะ”
สายฟ้า กับ ชูชนะ มองหน้ากันงงๆ
“ทำไมล่ะครับ ในเมื่อเราไม่มีนักร้องแล้ว” สายฟ้าแปลกใจมากๆ
“ทำผิดสัญญามันมีค่าปรับน่ะสิ” เฮียจวงว่า
สายฟ้ากับชูชนะตกใจ ร้องขึ้นพร้อมกัน “ค่าปรับ”
ชูชนะงวยงง “ค่าปรับอะไรครับ ผมไม่เห็นรู้เลย”
“ลื้ออ่านสัญญาไม่ละเอียดน่ะสิ…ในสัญญาระบุไว้แล้วถ้าทำผิดสัญญาต้องจ่ายค่าปรับหนึ่งล้านบาท”
สายฟ้ากับชูชนะ ยิ่งตกใจ
“อั๊วรู้ว่าลื้อไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ แต่มันเป็นกฎของบริษัท ถ้าอั๊วช่วยลื้อ หุ้นส่วนคนอื่นเค้าจะว่าเอา อั๊วจะออกหน้าพูดให้ก็ลำบาก”
“ผมเอามาจากเฮียห้าล้านแล้ว แล้วนี่เพิ่มมาอีกตั้งล้านนึงเป็นหกล้าน ผมจะเอาที่ไหนมาให้เฮีย”
สายฟ้ากะชูชนะ ถอนหายใจอย่างหนักใจ
“เอาอย่างงี้มั้ย ลื้อก็หานักร้องใหม่มาแทนสมหวัง” เฮียจวงเอ่ยขึ้น
“แล้วผมจะไปหานักร้องที่ไหนมาให้เฮียละครับ”
“จอมขวัญไง”
สายฟ้ากับชูชนะอึ้ง “จอมขวัญ” สองพ่อลูกร้องขึ้นพร้อมกัน
“ใช่ .. อั๊วได้ข่าววงในแว่วๆ มาว่า ตอนนี้จอมขวัญกับเฮียตี๋มันมีปัญหากันอยู่ ลื้อลองไปพูดกับจอมขวัญดูว่าจะย้ายมาอยู่ค่ายอั๊วหรือเปล่า”
สายฟ้า ชูชนะ หนักใจ!
สายฟ้ากับชูชนะมาถึงบ้าน เล่าเรื่องให้สองเจ๊ฟัง
เจ๊เนาว์ตกใจร้องเสียงดัง “ว้าย! ค่าปรับอีกล้านหนึ่งซิ”
“ก็เออสิวะ” ชูชนะบอก
“แล้วจะเอาเงินที่ไหนไปใช้เค้ามากมายขนาดนี้” เจ๊จุ๊ถามอย่างหนักใจ
“มีทางเดียว อย่างที่เฮียจวงเค้าแนะนำมา ไปง้อนังจอมขวัญ”
เจ๊เนาว์ไม่เห็นด้วย “พ่อ! ไม่ได้นะ จะไปง้อนังงูพิษเนี่ยนะ”
“ไม่ได้ก็ต้องได้! เอ็งคิดว่าข้าอยากทำงั้นเหรอ” ชูชนะว่า
เจ๊จุ๊กังวล “แล้วมันจะยอมมาเหรอพ่อ มันอยู่ที่นั่นก็มีความสุขดีอยู่แล้ว”
“เห็นเฮียจวงเค้าว่ามันกำลังมีปัญหากับที่นั่น ไปขอร้องมันมันอาจจะมาก็ได้” ชูชนะบอก
เจ๊เนาว์ค้านหัวชนฝา “อย่าดีกว่านะพ่อนะ ระหว่างให้นังงูพิษกลับมา ชั้นยอมอดข้าวเก็บเงินใช้หนี้
เค้าดีกว่า”
สายฟ้าขัดขึ้น “ผมจะโทรไปขอร้องจอมขวัญเอง”
“สายฟ้า” เจ๊เนาว์กะเจ๊จุ๊ ตกใจ ร้องเสียงหลง
เช้าวันต่อมา ภายให้ประชุมบริษัททีเอสมิวสิค เฮียตี๋ กับบรรดาหุ้นส่วน กำลังนั่งประชุมอยู่ สถานการณ์ค่อนข้างตึงเครียด
หุ้นส่วนรายแรกเอ่ยขึ้น “ผมได้ยินมาว่ามีเจ้าของอีเว้นท์งานต่างโทร.มาต่อว่าเรื่องแคนเซิลงานของ
จอมขวัญหลายรายเลย”
หุ้นส่วนรายที่ 2 เสริมทันควัน “จอมขวัญเค้ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า ช่วงหลังมานี่งานคอนเสิร์ตก็ลด
น้อยลงนะครับ”
และหุ้นส่วนรายที่ 3 ถามต่อ “ยอดขายซีดี ดาวน์โหลดเพลงก็เท่าเดิมยอดไม่เพิ่มขึ้นเลย ฝ่ายการตลาดมีปัญหาหรือเปล่า”
สีหน้าเฮียตี๋เครียดเคร่ง ดูออกว่าหนักใจมาก
“ใจเย็นๆ กันก่อนนะครับ ปัญหาทุกอย่างเรากำลังช่วยกันแก้…”
ระหว่างนั้นเกิดเหตุชุลมุนที่หน้าห้องประชุม เมื่อจอมขวัญ และทนายความส่วนตัวจะเข้าไปด้านใน แต่ถูก พนักงานห้ามไว้
“เข้าไม่ได้นะคะ เฮียกำลังประชุมอยู่กับหุ้นส่วนอยู่”
จอมขวัญไม่สน “ดี! อยู่กันพร้อมหน้า จะได้รู้ปัญหาของบริษัทซะที”
จอมขวัญดันตัวพนักงานที่ขวางประตูออก เดินพรวดเข้ามาในห้อง ทุกคนตกใจ
จอมขวัญยกมือไหว้ทุกคน
“สวัสดีค่ะ อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะคะ”
เฮียตี๋ฉุน “จอมขวัญ ออกไปก่อนเฮียกำลังประชุมอยู่”
จอมขวัญไม่แยแส แนะนำทนาย “นี่ทนายของจอมขวัญเองค่ะ”
เฮียตี๋ชะงัก งวยงง “ทนาย เอาทนายมาทำอะไร”
ทนายเอาเอกสารขอยกเลิกสัญญายื่นให้เฮียตี๋ดู จอมขวัญยิ้มเย้ย ขณะที่ทนายชี้แจง
“อันนี้คือหนังสือขอยกเลิกสัญญาและสำนวนหนังสือแสดงเจตจำนง ที่คุณจอมขวัญขอยื่นฟ้องกับทางทีเอสมิวสิคต่อศาล ที่ไม่ปฏิบัติตามสัญญาที่ได้ทำกันไว้!”
เฮียตี๋เหลียวขวับมองหน้าจอมขวัญอย่างไม่พอใจ จอมขวัญไม่สะท้านชายตามองตอบสู้สายตาแบบไม่ยี่หระ
เฮียตี๋กัดกราม “ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้ด้วย”
จอมขวัญแสยะยิ้มไม่ตอบ แล้วจะหันเดินออกไป
“จอมขวัญเดี๋ยวก่อนสิ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย”
“ไปคุยกันในศาลแล้วกัน”
จอมขวัญสะบัดหน้าพรืด เดินเชิดออกไป ทนายเดินตาม บรรดาหุ้นส่วนต่างงวยงง หน้าเหวอตามๆ กัน
จอมขวัญเดินออกมาที่รถ ที่ลานจอดหน้าทีเอสมิวสิค ทนายขอตัวกลับ
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ขอบคุณนะคะ”
“แล้วผมจะดำเนินเรื่องให้ครับ”
“ค่ะ”
ทนายความเดินออกไปแล้ว เสียงโทรศัพท์ดังเข้ามา
จอมขวัญเห็นเบอร์สายฟ้าโทร.มาก็ดีใจ กดรับทันที สีหน้าระรื่น
“ฮัลโหล พี่สายฟ้า คิดยังไงวันนี้ถึงโทรหาชั้นได้ คิดถึงชั้นเหรอ?”
“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย” สายฟ้าอยู่ที่บ้าน
จอมขวัญฉอเลาะ “เรื่องอะไรเหรอจ๊ะ”
“ออกมาคุยกับพี่หน่อยได้มั้ย”
“วันนี้เลยเหรอจ๊ะ… ได้จ้ะสบายมาก”
“ไม่ใช่วันนี้…พรุ่งนี้สะดวกมั้ย”
“สำหรับพี่สายฟ้าชั้นสะดวกให้ทุกวันแหละจ้ะ”
“งั้นเจอ…”
สายฟ้าพูดไม่ทันจบ จอมขวัญสวนขึ้นมา “เจอกันที่บ้านพี่สายฟ้าก็ได้ เดี๋ยวชั้นไปหา คิดถึงพ่ออยู่พอดี
เลย…ตกลงตามนั้นนะจ๊ะ”
จอมขวัญวางโทรศัพท์ ยิ้มกว้างออกมาอย่างอารมณ์ดี
แดนกับยอดชายเก็บของเสร็จแล้ว กำลังจะหนี แดนคว้ากุญแจรถมอเตอร์ไซค์ แล้วเดินไปก้าวขึ้นคร่อมรถสตาร์ทเครื่องทันที ยอดชายอึ้ง งวยงง
“จะเอามอเตอร์ไซค์ไปไหน ไปรถชั้น”
“ตำรวจเต็มหน้าปากซอย คุณจะขับออกไปให้มันเห็นเหรอ! จอดรถคุณไว้นี่แหละ”
“แล้วรถแก พวกมันจะไม่เห็นเหรอ” ยอดชายลังเล และกังวล
“ผมจะขับอ้อมไปทางข้างหลัง…ขึ้นมาเร็ว”
แดนเร่งยอดชายจำยอมสวมหมวกกันน็อค แดนขับรถออกจากตึกร้างทันที
แดนบิดมอเตอร์ไซค์ออกมา แต่แล้วต้องสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นหมวดวันชาติ และเจ้าหน้าที่ เล็งปืนมาทางตน แดนและยอดชายตกใจมาก
สีหน้าหมวดวันชาติจริงจัง! จ้องไปทางแดนอย่างเอาจริง
โดยก่อนหน้านี้ หลังจากวันชาติเห็นท่าทีของแดนตอนเอารูปให้ดูส่อพิรุธ วันชาติจึงสะกดรอยตามแดนมาถึงตึกร้าง ถึงรู้ว่าเป็นที่กบดาน
หมวดวันชาติตะโกนก้อง “ดับเครื่องแล้วลงมาจากรถเดี๋ยวนี้”
แดนเปิดหมวกกันน็อคขึ้นมอง วันชาติกับแดนจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
“ถึงเวลาแล้วละ….ดับเครื่อง แล้วลงไปมอบตัวกันได้แล้ว”
ยอดชายบอกจ๋อยๆ อย่างยอมแพ้ทว่าแดนเสียงแข็ง “เงียบ! แล้วอยู่เฉยๆ”
แดนแกล้งทำเป็นยกมือขึ้นเหมือนจะยอมมอบตัว
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 14/2 วันที่ 16 ต.ค. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
