อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 24 วันที่ 29 ต.ค. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 24 วันที่ 29 ต.ค. 55

“ก็แกปล่อยให้มันหนีไปง่ายๆแบบนี้ได้ยังไงล่ะ ทำไมไม่เฝ้าไว้”
“ก็นายไม่ได้บอกนี่ครับ”
“ไอ้โง่เอ้ย”
“ทีนี้ทำยังไงต่อดีครับ”
โอมตบหัวนักเลงอีก
“แกถามฉันแล้วฉันจะถามใคร”
นักเลงเงียบ ไม่กล้าพูดต่อ
“แกคิดว่าแกเอาพ่อแม่ไปเมืองนอก แล้วคำขู่ฉันจะไร้ประโยชน์ใช่มั้ย ฉันไม่มีทางปล่อยให้แกอยู่ใกล้สายมุกหรอก คอยดู”

โอมเคียดแค้น
หนูดีเก็บอุปกรณ์ ดวงท่าทีเกรงใจ
“ผมต้องขอโทษที่ผมมีงานต่อที่ตลาดน่ะครับ เลยต้องรีบกลับ”
“ไม่เห็นต้องขอโทษนี่ค่ะ เป็นฉันต่างหากที่รบกวนเวลาพักผ่อนคุณ”
สายมุกมองทั้งคู่อย่างหมั่นไส้ ดวงหันมองสายมุกที่ทำหน้าเหมือนจะพูดอะไร
“ว่าไงครับ”
สายมุกอึกอัก
“ก็...เอ๊ะ นี่ทำไมต้องมองหน้าฉันด้วยนี่”
“ก็คุณทำหน้าเหมือนจะพูดอะไร”
“ก็...ฉันวาดรูปวงกลมเกือบได้แล้ว”
ดวงฟังยิ้มๆ หนูดีหันมาหาดวง
“นี่ดวง...ไม่ต้องไปทำงานสักวันจะได้มั้ย ฉันอยากให้เธอพาฉันเที่ยวน่ะ”
สายมุกได้ยิน ไอค่อกแค่กขัดจังหวะ
“โอ๊ย อยู่ก็คันคอขึ้นมาเฉยๆ”
หนูดีไม่สนใจสายมุก
“ฉันพูดจริงๆนะดวง”
ดวงลำบากใจ สายมุขรีบขัด
“ไม่ดีมั้งหนูดี ดวงเขาจำเป็นต้องเอาเวลาไปทำงาน หาเงินมาใช้หนี้แม่ฉัน”
“แค่วันเดียวเอง แม่สายมุกก็รวยอยู่แล้ว ไม่ต้องรีบใช้เงินหรอก”
ดวงชะงักพูดไม่ออก
“เอ่อ...”
สายมุกแย้งอีก
“แต่วันนี้...ดวงเขาต้องไปเป็นผู้ช่วยฉันในตลาดด้วย”
ดวงหน้าตื่น
“ห๊า...ผมเหรอ”
หนูดีไม่ยอม
“ก็วันอื่น ไม่ได้รึไง ไม่เห็นจะยากตรงไหน”
ดวงอึกอัก
“เอ่อ...”
สายมุกไม่พอใจหนูดีนัก นักเลงกับโอมเดินเข้ามาขัดจังหวะสนทนา
“คุยอะไรกันอยู่เหรอครับ ท่าทางสนุกเชียว”
วงสนทนาเงียบลงทันที โดยเฉพาะดวง หนูดีหันไปทักทายโอม
“สวัสดีค่ะโอม”
“ไม่เจอกันนานเลยนะครับหนูดี”
โอมเหล่ตามองดวง
“โอมมาทำไมคะเนี่ย มีธุระอะไรกับสายมุกเหรอ”
“แค่คิดถึง ก็แค่นั้นครับ” โอมหันมาถามดวง “จริงมั้ยดวง”
ดวงหน้าเสียพูดอะไรไม่ได้มาก
“พ่อแม่เธอย้ายไปไหนซะละ ดวง”
“เอ่อ...”
“ได้ข่าวว่าไปถึงต่างประเทศเหรอ”
“ครับ”
“ไม่คิดจะส่งข่าวบอกกันบ้างเหรอ”
ดวงอึ้งไป สายมุกแทรกขึ้นมา
“นี่รู้จักกันมาก่อนด้วยเหรอคะ แบบนี้ก็ดีสิ ไปกินข้าวพร้อมกันหมดนี่เลยเป็นไง”
ดวงส่ายหน้า
“ไม่ดีหรอกครับ”
“ใช่...ไม่ดีหรอก ผมอยากไปกับสายมุกแค่สองคนมากกว่า คนที่เกินมา...ควรจะรู้ว่าตัวเองควรอยู่ที่ไหน”
โอมมองดวงอย่างเกียจชัง หนูดีได้ที
“ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็ไม่ได้อยากไปหลายคนนักหรอก”
โอมมองดวงเหยียดๆ
“อยู่ที่นี่มันคงสบายใจมากเลยสินะ ระวังเถอะ จะมีเรื่องทุกข์ใจโดยไม่รู้ตัว”
โอมขู่ดวงเสร็จก็หันไปหาสายมุก ขณะเดียวกับที่หนูดีก็เข้ามาปลอบดวงเช่นกัน
“เรื่องทุกข์ใจอะไรกัน ดวงทุกข์ใจเหรอ”
หนูดีเอามือแตะหลังอ่อนโยน สายมุกเห็นก็ไม่พอใจ
“เราไปทานข้าวกันเถอะค่ะ”
โอมดีใจ
“ห๊า...พี่ไม่ได้หูฝากไปใช่มั้ย”
“เปล่าหรอกค่ะ”
ดวงมองสายมุกอย่างน้อยใจก่อนจะหันไปชวนหนูดี
“ไปกันรึยังครับคุณหนูดี”
หนูดียิ้มแป้น
“ตกลงไปเหรอคะ”

ดวงกับสายมุกมองหน้ากัน ทรมานใจ
แหววยังแอบดูซันอยู่ เธอดูหัวข้อต่อไปของเสป็คเธอ
“สุภาพบุรุษ ข้อนี้น่าจะได้อยู่น่า”
ซันเดินซื้อของในตลาด เดินหยิบของแย่งกับคนท้อง
“อย่ามา ผมหยิบชิ้นนี้ก่อน คุณไปซื้อร้านอื่นไป”
“เอ๊ะ...ฉันมายืนอยู่ก่อนแล้วนะ”
“อะไรก็ช่าง แต่ผมหยิบก่อน”
คนท้องโมโห
“เอ๊ะไอ้นี่”
“ช่วยไม่ได้”
ซันรีบเก็บของเข้ากระเป๋า แล้วจ่ายเงิน แหววที่แอบมองดูไกลๆ หยิบสมุดขึ้นมาฆ่าความเป็นสุภาพบุรุษทิ้งอีกข้อ แหววถอนหายใจ
“หมดกัน ความเป็นสุภาพบุรุษที่ผู้หญิงทุกคนฝันถึง”
แหววเซ็งมาก

โอมเปิดประตูให้สายมุกเข้าไปนั่งในรถ ดวงมองเศร้าๆ เขาเองก็ขึ้นไปนั่งบนรถของหนูดีเช่นกัน สายมุกมองเศร้าๆ...โอมขึ้นรถเตรียมออกตัว
“มุกอยากไปไหนครับวันนี้”
“ไปไหนก็ได้ค่ะ รีบๆไปรีบๆกลับก็แล้วกัน”
สายมุกหน้าเซ็งๆ โอมเห็นสายตาสายมุกที่มองออกนอกรถอยู่ที่ดวงบนรถของหนูดี โอมไม่พอใจแต่เก็บอาการ ครุ่นคิดในใจ
“ห่วงมันนักใช่มั้ย คอยดูก็แล้วกัน”
หนูดีขึ้นรถเตรียมออกรถ
“ขอเลี้ยงขอบคุณหน่อยก็แล้วกันนะคะ”
“ยังไงก็รีบๆกลับหน่อยนะครับ ไม่อยากเสียงานในตลาด”
“เงินก็มีตั้งเยอะแยะ ไม่ต้องทำแล้วมั้งงานน่ะ”
“นั่นไม่ใช่เงินผมหรอกครับ...ผมว่าเรารีบไปกันเถอะ”
ตาของดวงจับจ้องที่สายมุกที่รถอีกคันไม่วางตาเช่นกัน

แหววนั่งท้ออยู่ มองดูสมุดที่ตัวเองจด
“ข้ามไปที่ข้อต่อไปเลยละกัน...หน้าตาดี”
แหววรีบเอาปากกาฆ่าคำว่าหน้าตาดีทิ้งทันทีโดยไม่ต้องพิสูจน์ และอ่านข้อสุดท้าย
“ยิ้มหวานเหรอ”
ซันเห็นแหววแล้วเข้ามาทักพอดี
“มานั่งทำอะไรตรงนี้”
แหววรีบปิดสมุดทันที
“เปล่านี่...”
“คิดถึงเขาอะดิ”
ซันส่งยิ้มหวานให้แหวว แต่ดันมีผักชีแทบจะทั้งต้นติดฟันเขียวไปหมด แหววเห็นแล้วอี๋

สายมุกนั่งหน้าซึมกะทืออยู่กะโอมในร้านอาหาร โอมเห็นก็ไม่ค่อยพอใจนัก
“มุกทำเหมือนไม่ค่อยเต็มใจที่จะมากับผมนะ”
“เต็มใจหรือไม่เต็มใจ สุดท้ายก็มาไม่ใช่เหรอคะ”
“ผมว่าตั้งแต่ไอ้ดวงมาอยู่บ้านมุก มุกไม่เหมือนเดิม”
“มุกก็เป็นของมุกแบบนี้ อย่าโทษคนอื่นเลยค่ะ”
“ทำไมไม่ให้มันไปอยู่ที่อื่นล่ะมุก”
“มันเป็นการตัดสินใจของแม่ มุกไม่รู้เรื่องด้วยหรอก ถ้าไม่พอใจ ก็ไปคุยกับแม่มุกเองสิ”
“แต่การที่มุกพูดแบบนี้ ก็แปลว่ามุกพอใจที่ไอ้ดวงมาอยู่ที่บ้านงั้นสิ”
“นี่เราไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย คุณไม่มีสิทธิ์แบบนี้นะ”
โอมโกรธ แต่เก็บไว้
“งั้นเอางี้ดีมั้ย...ผมจะไปคุยกับแม่ของมุกเอง คงรวมเรื่องที่มุกให้เงินไอ้ดวงไปใช้ตั้งเป็นแสนๆนั่นด้วย”
สายมุกตกใจ
“รู้เรื่องนี้ได้ยังไง”
“ผมไม่ได้หูหนวกตาบอดเหมือนคนอื่นๆนะมุก...ตอนนี้ผมชักอยากรู้แล้วสิ...ว่าถ้าคุณนายสร้อยเพชรรู้เรื่องนี้ขึ้นมา จะเกิดอะไรขึ้น”

สายมุกหน้าเสียกับคำพูดของโอม
หนูดีกับดวงเดินเข้ามาในร้านขายต้นไม้
“ดอกไม้อะไรที่วาดง่ายๆบ้างคะ ฉันจะซื้อไปไว้ที่บ้านบ้าง”
“ก็...พวกดอกใหญ่ๆ รายละเอียดน้อยๆละมั้งครับ”
“เช่นอะไรคะ”
“ก็พวกชบา หรือลีลาวดี ก็น่าจะได้ครับ”
“งั้นเอาทั้งสองต้นเลยดีกว่า”
หนูดีเดินแยกตัวออกไปอีกทาง ดวงหันมองต้นไม้รอบตัว แล้วเห็นต้นกุหลาบไม่ใหญ่มาก เขามองแล้วยิ้ม แล้วหนูดีก็โผล่มาตรงหน้าเขาพอดี
“ชอบดอกกุหลาบเหรอ”
“แค่อยากลองปลูกดูครับ”
“ผู้ชายที่ชอบปลูกต้นไม้...”
หนูดีอมยิ้ม
“ทำไมครับ”
“น่ารักดีค่ะ”
ดวงยิ้มๆ หนูดีมองหน้าดวง ปลื้มๆ แล้วเธอก็สังเกตเห็นตุ้มหูที่ดวงใส่อยู่
“เพิ่งสังเกตนะคะว่าคุณใส่ตุ้มหูข้างเดียวซะด้วย ตั้งใจใส่ข้างเดียวหรือทำอีกข้างหายคะเนี่ย”
“มีคนทิ้งไว้ให้แค่นี้น่ะครับ”
“แฟนเหรอ...”
“ผมก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันครับ”
หนูดีมองหน้าดวงงงๆ

โอมมองที่ตุ้มหูสายมุกที่ใส่ข้างเดียว
“ตุ้มหูมุกหายไปข้างนึงรึเปล่า”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องคุยนะ ฉันจริงจัง...เรื่องเงินที่ฉันให้ดวงยืมไป ฉันขอร้องว่าอย่าบอกแม่เด็ดขาด”
“ตราบใดที่มุกทำให้ไอ้ดวง ย้ายออกไปจากบ้านมุกได้ ผมรับรองว่าเรื่องนี้ไม่มีทางถึงหูแม่มุกแน่ๆ”
“นี่คือการขู่ ฉันเข้าใจถูกมั้ย”
“จริงๆการให้เงินคนอื่นยืมมากแบบนั้นโดยที่ไม่ได้รู้จักหัวนอนปลายเท้า มันไม่ควรอยู่แล้วนะมุก ผมแค่ให้ทางเลือกมุกเพิ่มขึ้น ที่จะไม่ให้มุกเดือดร้อนเท่านั้น ผมแคร์มุกนะ”
สายมุกถอนหายใจกับพฤติกรรมของโอม ลำบากใจ

ซันนั่งกินขนมจีนกับแหวว ซันกินมูมมาม ขนมจีนดีดใส่เสื้อ ใส่หน้า แหววนั่งมอง ระอากับพฤติกรรม
“ไม่กินเหรอ อร่อยนะ”
แหววเซ็งๆ
“กินเถอะ”
“งั้นขอนะ”
ซันหยิบขนมจีนตรงหน้าแหววไปกินอีกจาน แหววคิดในใจ
“ฉันไม่มีทางชอบคนแบบนี้ลงแน่ๆ ไม่มีทาง”

เป้งขี่มอเตอร์ไซค์มา โดยมีแฝดนิชคุณซ้อนอยู่ร้องไห้จ้าเสียงดัง
“เฮ้ยหยุดร้องได้แล้ว”
แฝดร้องไม่หยุด
“พ่อ...พ่อ”
แฝดเอามือปิดตาเป้ง ทำเอาเป้งรถปัดไปมา

ขณะที่ซันกำลังกำลังนั่งกินขนมจีนอยู่ เป้งก็ขับมอไซค์ถลามาที่โต๊ะ ซันเห็นรีบดึงแหววหลบ ล้มกลิ้ง แหววทับบนตัวซันไม่บาดเจ็บ แหววซึ้ง เป้งเองก็ล้มคว่ำ แต่แฝดนิชคุณยืนนิ่ง ไม่ล้ม ไม่เป็นอะไร เป้งหน้าเสีย
“โทษที เป็นอะไรกันรึเปล่า”
ซันโวยวายทันที
“เฮ้ย อะไรของแกวะเนี่ย เกือบชนคนตายแล้วมั้ยล่ะ”
“ก็ไอ้นิชคุณเนี่ยดิ”
ทุกคนหันไปดูนิชคุณที่ยืนนิ่ง ไม่บาดเจ็บใดๆ ซันอึ้งๆ
“นี่มันเหาะได้รึไงเนี่ย รถล้มขนาดนี้ยังไม่เป็นอะไร”
เป้งโวยใส่เด็กแฝด
“ไอ้เด็กผีนี่อยู่ๆมันก็ปิดตาฉัน มองไม่เห็นทางเลย”
แหววแปลกใจ

“นี่ลูกเจ๊อั้มนี่ ทำไมมาด้วยกันล่ะ”
“มันร้องหาแต่ไอ้ดวง แต่ไอ้ดวงมันไปไหนก็ไม่รู้เนี่ย เจ๊อั้มเลยฝากให้มาที่วิกลิเก ให้มันดูอะไรแปลกหูแปลกตา”
ซันถอนใจ
“ให้มันดูตัวเองก็ได้มั้ง”
นิชคุณอยู่ๆก็ร้องไห้ขึ้นอีก
“พ่อ...พ่อ”
ทุกคนมองหน้ากันเอือมๆ

แหววแอบมาที่มุมหนึ่ง แอบยิ้ม นึกถึงตอนที่ซันช่วยตนเมื่อครู่ และตอนก่อนหน้านี้ที่ยอมโดนน้ำร้อนลวก โดนชายชั่วซ้อม แล้วก็หยิบปากกาขึ้นมาเขียนในสมุด
“ไม่มีอะไรดีเหมือนที่ฝันไว้ซักอย่าง แต่คอยปกป้องตลอดเวลา”
แหววเขียนไปก็ยิ้มไป

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 24 วันที่ 29 ต.ค. 55
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th