อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 16 วันที่ 19 ต.ค. 55
“เป็นตำรวจก็ไม่บอก จะได้ทำตัวดีๆ กว่านี้หน่อย” สำลีโอด“ไปเล่นอีกสิการพนัน ทีนี้จะได้โดนจับเข้าตาราง” เจ๊จุ๊เหน็บทันที
“แหม เรื่องมันแล้วก็ให้มันแล้วไป ต่อไปชั้นสัญญาว่าจะไม่แตะต้องการพนันอีก และจะตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่” สำลีให้คำมั่นต่อทุกคน
“ดีมาก”
“เอาละๆ ไม่ว่าจะเป็นตำรวจหรืออะไรก็ช่าง เจ๊ก็ดีใจที่สมหวังกับกุหลาบยอมกลับมา เจ๊ขอ welcome สู่ ชูชนะ วทัญญู อีกครั้ง”
ทุกคนร้องเฮออกมาอย่างดีใจ
สายฟ้าบอกสองเกลอ “สำลี ปอยฝ้าย ไปบอกนักดนตรีกับแด๊นเซอร์นะ ว่าไม่ต้องย้ายไปไหนแล้ว”
สำลี ปอยฝ้าย ดีใจ วิ่งร้องตะโกนไปทางเรือนพักลูกวงและคนงานคอนวอย
“นังเนาว์ นังจุ๊ พาสมหวัง คุณชวน กุหลาบ ไปเก็บของไป” ชูชนะยิ้มย่องบอก
จังหวะนั้น สายฟ้ากับสมหวังบังเอิญหันมาสบตากันพอดี สายฟ้ายิ้มให้ แต่สมหวังทำเป็นไก๋ไม่สนใจ
เย็นนั้น ขณะที่หมวดวันชาติเดินขึ้นมาบนโรงพัก สวนกับสารวัตรพอดี
“คุณออกไปไหนมา ผมให้คนโทร.ไป โทรศัพท์ก็ปิดเครื่อง”
“ออกไปหาพยานมาครับ”
“แล้วพยานเป็นยังไงบ้าง”
วันชาติอ้ำอึ้ง “เอ่อ…สบายดีครับ สารวัตรตามหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“อยากจะรู้ว่าได้เบาะแสคนร้ายไปถึงไหนแล้ว”
“สายเรารายงานว่าคนร้ายน่าจะกบดานอยู่ไม่ห่างจากกรุงเทพฯ อีกไม่นานก็คงเจอตัว” วันชาติบอกอย่างมั่นใจ
“รีบตามจับมาให้ได้นะ คดีจะได้ปิดเสียที”
“ครับ”
“แล้วดูแลพยานให้เข้มงวดมากกว่านี้ด้วยนะ”
“ครับ” วันชาติตอบด้วยสีหน้าหนักใจ
เวลาเดียวกันสายฟ้าเห็นสมหวังนั่งเล่นอยู่ที่ศาลาคนเดียว จึงเดินเข้าไปหา
“ชั้นขอบใจเธอมากนะที่ยอมกลับมาช่วยวง ถ้าไม่ได้เธอวงก็คงต้องยุบไปแล้ว”
สมหวังหันมามองสายฟ้า
“ไม่ต้องขอบคุณชั้นหรอก ที่ชั้นกลับมาเพราะเห็นว่าพ่อเคยมีบุญคุณกับชั้น และสงสารคนในวง”
สายฟ้าหยอด “แล้วไม่สงสารชั้นบ้างเหรอ”
สมหวังหันขวับ
“ทำไมชั้นต้องสงสารคุณ! ได้ข่าวว่าคุณเป็นคนสั่งยุบวง”
“ที่ชั้นทำเพราะไม่มีทางออกแล้วต่างหาก ชั้นประคับประคองวงมาถึงขนาดนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว เพื่อส่วนรวมชั้นทำทุกอย่างแม้กระทั่งแต่งงานชั้นก็ยอมแต่ง ชั้นก็เหนื่อยเหมือนกันนะ” สายฟ้าโอดครวญ
“เหนื่อยเหรอ? อย่ามาอ้างหน่อยเลย เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องส่วนตัวมากกว่า คนไม่รักกันเค้าไม่ยอมถึงขั้นแต่งงานกันหรอก ทีนี้พอจอมขวัญติดคุกแล้ว คุณก็เสียใจทำเป็นว่าไม่มีทางออก ก็เลยตัดสินใจยุบวง ใช่มั้ยล่ะ” สมใหญ่ระบายแบบจัดเต็ม
สายฟ้าแซว “หึงชั้นเหรอ ถึงคิดแทนชั้นได้ถึงขนาดเนี้ย”
สมหวังชะงัก หน้าตาเลิ่กลั่ก
“บ้า! ชั้นจะหึงทำไม!”
“แล้วรู้ได้ยังไงชั้นคิดแบบนั้น คนที่รู้ใจกันขนาดนี้ เค้าต้องเป็นแฟนกันหรือมีใจให้กัน”
สมหวังแขวะเอา “หล่อมาก!! คิดเข้าข้างตัวเองตลอด” พอพูดเสร็จก็เดินหนี
“ยังไงชั้นก็ขอบใจเธอมากนะ”
สมหวังทำเป็นไม่สนใจ
สายฟ้ามองแล้วยิ้มๆ ที่ได้เห็นอาการงอนแบบน่ารักๆ ของสมหวังอีกครั้ง
ระหว่างนั้น ยินเสียงบาสแหกปากร้องดังลั่นไปทั่วลานซ้อมเต้น
“โอ๊ย.....”
ที่แท้กุหลาบกำลังดัดตัวให้บาสอยู่
“อยู่นิ่งๆสิ เส้นมันจะได้คลาย”
“เวลาชั้นวอร์มก่อนเต้น ยังไม่โหดขนาดนี้เลย” บาสโวย
“มันไม่เหมือนกันนี่ ศิลปะป้องกันตัวไม่ว่าจะเป็นคาราเต้ เทควันโด มันก็ต้องวอร์มเส้นแบบนี้ อดทนหน่อยตอนที่ชั้นฝึกแรกๆ ก็เจ็บแบบนี้แหละ”
“งั้นชั้นไม่เรียนแล้ว” บาสว่า
“มันสายไปแล้ว นายมาขอร้องให้ชั้นสอนให้ ชั้นก็ตั้งใจจะสอนให้นาย ห้ามเปลี่ยนใจ”
กุหลาบดึงให้เจ็บกว่าเดิม บาสแหกปาก “โอ๊ย! พอแล้วววเจ็บ”
“ทนอีกนิดนึง”
“ตำรวจต้องบ้าพลังแบบนี้ทุกคนหรือเปล่าเนี่ย”
“มีชั้นคนเดียวนี่แหละ”
“เย้ย” บาสสยอง กุหลาบยิ่งดึงแขนแรงขึ้น
บาสร้อง “โอ๊ยยยเจ็บ” จู่ๆ บาสนึกอะไรออก แกล้งเจ็บร้องดังๆ เพื่อลองใจกุหลาบ
“โอ๊ะๆ แขนชั้นๆ มันไม่รู้สึกแล้ว”
กุหลาบตกใจ หน้าเสีย แผนบาสสำเร็จ
กุหลาบถามอย่างเป็นห่วง “เจ็บมากเลยเหรอ ชั้นขอโทษ”
บาสเล่นละครต่อ “ใช่ มันไม่มีความรู้สึกแล้ว”
“ไหนชั้นดูหน่อยนะ”
กุหลาบตกใจ ค่อยๆ จับแขนบาสมาบีบดู บาสมองกุหลาบที่ดูห่วงใยตน แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
กุหลาบบีบแขนพลางถาม “เจ็บมั้ย”
บาสว่า “เจ็บ”
“ตรงนี้เจ็บมั้ย”
บาสเงียบสักครู่ ก่อนจะโพล่งออกมา “เธอห่วงชั้นเหรอ”
กุหลาบชะงัก เงยหน้าขึ้นมามอง บาสยิ้มให้
กุหลาบรู้ว่าบาสแกล้งหลอกถาม เลยแสยะยิ้มให้ แล้วต่อยไปที่ท้องบาสเต็มแรง
บาสจุกร้อง “โอ๊ย”
“สมน้ำหน้า”
กุหลาบลุกขึ้นเดินหนี แต่แอบยิ้มเขินๆ
“ยัยตัวแสบ ยัยบ้าพลัง เขินรุนแรงไปนะ”
เย็นนั้นป้าชวน เจ๊จุ๊ และเจ๊เนาว์ กำลังเฮฮาร้องเพลง และช่วยกันทำกับข้าวอยู่ที่โรงครัว
เจ๊เนาว์ดี๊ด๊า “มีความสุขจังเลยที่ได้กลับมาครื้นเครงกันอีกครั้ง”
“ชั้นก็ดีใจที่ได้มาทำกับข้าวให้คนในวงได้กินอีกครั้ง” เจ๊จุ๊เสริม
“ทุกคนที่นี่อารมณ์ดี เฮฮา แบบนี้นี่เอง นังหวังถึงติดใจที่จะอยู่ที่นี่” ป้าชวนว่า
“ป้ารู้อะไรมั้ย สมหวังช่วยวงเรามาหลายครั้งนะ อิจฉาป้าจังที่มีหลานดีๆ อย่างสมหวังน่ะ” เจ๊เนาว์อวยจากใจ
เจ๊จุ๊ผสมโรง “ใช่…และของแบบนี้มันขึ้นอยู่กับคนเลี้ยงถ้าคนเลี้ยงมีจิตใจที่ดี คนที่ถูกเลี้ยงมาก็จิตใจดีด้วย เราต้องขอบคุณป้าด้วยนะที่เลี้ยงดูคนดีๆ มาช่วยวงเราไว้”
ป้าชวนหน้าบาน เป็นปลื้ม “แหม ชมป้าเกินไปแล้ว”
“ถ้าสังคมเรามีคนอย่างสมหวังสักครึ่งหนึ่งก็คงจะดีเนอะ” เจ๊จุ๊ชมไม่เลิก
“ถูก” เจ๊เนาว์ว่า
ป้าชวนลองตักแกงให้เจ๊จุ๊ กับ เจ๊เนาว์ชิมฝีมือ
“ลองชิมแกงฝีมือป้าหน่อย”
เจ๊จุ๊ ชิม “ฮื๋อ! อร่อยอ่ะ”
“ไหนๆ ชิมบ้างสิ” เจ๊เนาว์ขอชิม “นอกจากจิตใจงาม หน้ายังสวยผุดผ่องแล้ว ยังทำกับข้าวอร่อยอีกด้วย…เริดหรู very good ที่สุด”
ตกกลางคืน สายฟ้ายืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวตรงระเบียงบ้าน บาสเดินเข้ามาหา มองเหล่
“แน่ะ …พี่สายฟ้าเป็นอะไร มายืนยิ้มอยู่คนเดียวตรงนี้”
สายฟ้าตกใจ อาย รีบหุบยิ้ม พร้อมกับโวยวายกลบเกลื่อน
“ยิ้มบ้าอะไร ชั้นมายืนตากลมเล่น”
“ก็เห็นว่ายิ้มอยู่แหมบๆ ดีใจใช่มั้ยล่ะที่น้องสมหวังกลับมา” บาสแซว
“เฮ้ย..ไอ้บาส แกพูดอะไรของแกวะ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นเล่นตัว ชั้นรู้นะว่าพี่แอบรักน้องสมหวังเค้าน่ะ”
สายฟ้ารีบเข้าไปปิดปากบาสกลัวสมหวังมาได้ยิน
“ไอ้บาส เบาๆ สิเดี๋ยวเค้ามาได้ยิน”
“ได้ยินก็ดีสิพี่ น้องสมหวังเค้าจะได้รู้”
สายฟ้าชักฉุน “เอ๊ะไอ้นี่บอกให้เบาๆ”
บาสพูดเบาลง
“พี่รักน้องสมหวัง ทำไมไม่ไปบอกเค้าตรงๆ ล่ะ”
สายฟ้านิ่งไป ก่อนจะถอนหายใจออกมา สีหน้าดูหนักใจ
“ชั้นไม่แน่ใจว่า เค้าคิดอย่างชั้นหรือเปล่าน่ะสิ”
“ไม่ลองก็ไม่รู้ ถ้าเค้าไม่ได้คิดอะไรกับพี่ อย่างน้อยก็หน้าแหกกลับมา” บาสว่า
“เหมือนเค้ากำลังโกรธชั้นอยู่ ถ้าชั้นไปบอกตอนนี้เค้าคงไม่ฟัง รอให้ได้จังหวะก่อน”
“ผมเป็นกำลังใจให้นะพี่”
“ขอบใจมากนะ… ว่าแต่มายุ่งเรื่องของชั้น เรื่องของนายเถอะเป็นยังไงบ้าง” สายฟ้าเปลี่ยนเรื่องคุย
บาสทำไก๋ “เรื่องอะไรเหรอ”
“ไม่ต้องทำมาเป็นไก๋เลยไอ้นี่ ก็จ่าหญิงคนดีของแกไง” สายฟ้าแซว
บาสยิ้ม เขินๆ
“อะไรพี่”
“ชั้นรู้นะว่ากุหลาบเค้าชอบแก คนดีๆ อย่างกุหลาบรีบคว้าไว้นะเว้ย ช้าอดคนอื่นงาบไปไม่รู้ด้วย” สายฟ้าว่า
“ผมรู้แล้วน่า ผมก็พยายามทำแต้มอยู่”
“อย่างนี้สิวะไอ้น้องชาย มีเมียเป็นตำรวจเท่ห์จะตาย”
บาสยิ้มๆ
เช้าวันต่อมา สองสาวเพิ่งตื่นนอน สมหวังเอ่ยขึ้นขอมือถือจากกุหลาบ
“พี่กุหลาบชั้นขอโทรศัพท์ โทรไปหาหมวดวันชาติหน่อยสิ”
กุหลาบสงสัย “มีธุระอะไรเหรอ?”
“ชั้นมีแผนที่จะจัดการโจรพวกนั่นแล้ว”
“แผนอะไร”
“เดี๋ยวพี่ก็รู้!”
วันชาติอยู่ในห้องทำงาน คุยมือถือกับสมหวังด้วยสีหน้าตกใจมาก
“อะไรนะ ทำแบบนั้นไม่ได้! มันอันตรายเกินไป…เชื่อผมเถอะนะ…เดี๋ยวคุณสมหวัง อย่าเพิ่งวาง ฟังผมก่อน”
วันชาติวางโทรศัพท์ สีหน้าหนักใจ และเป็นกังวล!
วันชาติรีบนำเรื่องไปหารือสารวัตรทันที
“หมวดแน่ใจเหรอว่าจะทำอย่างที่สมหวังเค้าเสนอมา”
“ตอนแรกผมก็ไม่เห็นด้วย แต่พอคิดอีกทีมันก็เป็นหนทางเดียวที่จะล่อให้คนร้ายออกมา และคุณสมหวังเเต็มใจที่จะทำแบบนี้เพื่อจะให้คดีปิดไวไวครับ”
สารวัตร ท้วง “แล้วมันไม่อันตรายไปหน่อยเหรอ”
“ใช่ครับ มันอันตรายแต่ถ้าเราวางแผนดีๆ มันก็มีความเสี่ยงน้อยครับ”
สารวัตรพยักหน้า “เอาล่ะ เป็นอันว่าผมตกลง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณ และวางแผนให้รอบคอบรัดกุมด้วยล่ะ”
วันชาติคำ “ครับ”
ส่วนบรรยากาศที่ค่ายเพลงจวงเรคคอร์ดเป็นไปอย่างชื่นมื่น สายฟ้า สมหวัง กุหลาบ และชูชนะ
คุยอยู่กับเฮียจวง ที่ออกอาการดีใจมาก
“อั๊วดีใจที่ลื๊อกลับมา”
“ชั้นต้องขอโทษเฮียด้วยนะคะ ที่ทิ้งไปโดยไม่บอกไม่กล่าว” สมหวังว่า
“อั๊วเข้าใจ ลื้อมีความจำเป็น” เฮียจวงบอก
“ค่ะ” สมหวังโล่งใจ
“คราวนี้พวกลื้อก็เตรียมตัวออกอัลบั้มได้แล้วสิ”
ชูชนะยิ้มแก้มปริ
“ครับ รับรองคราวนี้ไม่มีพลาด”
สมหวังเอ่ยขึ้น “ชั้นขอเสนออะไรหน่อยได้มั้ยคะ”
เฮียจวงรีบบอก “ได้สิๆ ว่ามาๆ”
“เรื่องเซ็นสัญญาน่ะค่ะ ชั้นขอเซ็นแบบเป็นทางการ เชิญนักข่าวมาเป็นพยานด้วยได้มั้ยคะ”
ชูชนะ สายฟ้า มองสมหวังด้วยความตกใจและสงสัย
“จะมีนักข่าวได้ยังไง แล้วเรื่อง…” สายฟ้าท้วง
สมหวังสวนขึ้นมา “เถอะน่า…ก็ชั้นอยากได้แบบนี้นี่”
เฮียจวงเห็นดีด้วย “ดีๆ จัดงานแถลงข่าวให้เป็นกิจจะลักษณะ มันจะได้โปรโมทไปในตัว ทุกคนจะได้รู้ว่าสมหวังกลับมาแล้ว และเตรียมจะออกอัลบั้มแรก”
สมหวังหันไปยิ้มกับกุหลาบ ขณะที่สายฟ้า ชูชนะ ยังคงงงๆ สีหน้าไม่เห็นด้วย
ไม่นานต่อมา ขณะที่ รถสายฟ้าแล่นเข้ามาจอดในบ้าน ชูชนะมองออกไปเห็นรถวันชาติจอดอยู่แล้ว ก็นึกแปลกใจ
“ทำไมวันนี้ไอ้ชาติมาหาเอ็งสองคนแต่หัววันเลยวะ”
เจ๊จุ๊ เจ๊เนาว์ ป้าชวน และบาส นั่งคุยอยู่กับวันชาติที่ห้องรับแขกในบ้าน สมหวังเดินเข้ามา สบตากับวันชาติแล้วพยักหน้าเป็นที่รู้กันว่าแผนสำเร็จ
“ไอ้ชาติมาหาสมหวังเรอะ” ชูชนะทักทาย
“ครับ …แล้วผมก็มีเรื่องจะบอกกับทุกคนด้วย”
สายฟ้าสงสัย “เรื่องอะไรวะชาติ”
ทุกคนรอฟัง วันชาติ มองสมหวังกับกุหลาบก่อนที่จะพูดขึ้น
“คืออย่างนี้ สมหวังกับชั้นปรึกษากันเรื่องแผนจะจับคนร้ายให้ได้เร็วขึ้น”
ชูชนะมีท่าทีโล่งใจ “ก็ดีสิวะ คดีมันจะได้ปิดซะที”
“ครับ” วันชาติบอก
สายฟ้าสงสัย “แล้วแผนของแกเป็นยังไง”
วันชาติพูดอย่างจริงจัง “ชั้นจะให้สมหวัง เป็นตัวล่อคนร้ายออกมา ในวันแถลงข่าวเซ็นสัญญา”
ยกเว้นกุหลาบและสมหวัง หมู่มวลทุกคนตกใจสุดขีดร้อง “ห๊ะ” พร้อมๆ กัน
ชูชนะตกใจสุดๆ “ไม่ได้นะโว้ย”
ป้าชวนเองก็ไม่เอาด้วย “ใช่! ชั้นไม่ยอม”
สมหวังรีบปลอบ “ป้าจ๊ะ ชั้นเป็นคนขอร้องให้หมวดเค้าทำแบบนี้เองจ้ะ”
“ไม่ได้นะ ป้าไม่ยอม มันเสี่ยงเกินไป” ป้าชวนไม่ยอมท่าเดียว
สายฟ้าท้วง “แล้วเกิดพลาดขึ้นจะทำยังไง”
“ชั้นจะวางแผนให้ดีที่สุด ไว้ใจชั้นนะ” วันชาติบอก
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 16 วันที่ 19 ต.ค. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
