อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 22 วันที่ 27 ต.ค. 55
คุณนายสร้อยเพชรกับสายมุกออกมาดูสถานการณ์ด้วย เด็กแฝดเขย่ารั้ว จะเข้ามาหาดวงให้ได้ คุณนาย สร้อยเพชรต่อว่าอั้ม“เอาลูกมาโวยวายหน้าบ้านฉัน จะประท้วงอะไรเนี่ย”
“เปล่าค่ะคุณนาย ก็ไอ้นิชคุณเนี่ยสิ มันร้องไห้บอกจะมาหาไอ้ดวงให้ได้”
สายมุกชะงัก
“เดี๋ยวๆ ตั้งชื่อว่าอะไรนะ”
“นิชคุณ หลวงพ่อตั้งให้”
“หลวงพ่อวัดไหนเนี่ย สงสัยจะวัดทูพีเอ็ม”
คุณนายสร้อยเพชรถามอย่างไม่เข้าใจ
“แล้วมันจะโวยวายหาไอ้ดวงทำไม”
แฝดร้องพร้อมกัน
“พ่อ”
อั้มหันมาบอก
“มันคิดว่าไอ้ดวงเป็นพ่อมันค่ะ”
พะวงเอามือทาบอก
“คุณพระคุณเจ้า นี่มันอะไรกันเนี่ย”
คุณนายสร้อยเพชรอึ้งไป
“เกิดอะไรขึ้นในตลาดของฉันเนี่ย ใครเล่าให้ฉันฟังทีซิ”
สายมุกถามดวงที่มีแฝดขี่หลังอยู่
“ไหวมั้ย”
ดวงท่าทางหนักมาก
“คุณลองมั่งมั้ยล่ะ”
“ไม่เอาอ่ะ”
แฝดเรียกไม่หยุด
“พ่อ...พ่อ”
สายมุกถอนใจ
“นี่แกเป็นกุมารทองมาเกิดรึเปล่าเนี่ย”
“คุณก็พูดไปเรื่อย”
สายมุกมองแฝดกลัวๆ แฝดเรียกดวงอีก
“พ่อ”
สายมุกคิดนิดนึง
“ลองเอาน้ำแดงให้กินดูสิ”
ดวงส่ายหน้า
“คุณนี่ก็เพี้ยนใหญ่แล้ว”
เด็กแฝดลงจากหลังดวงมาจูงมือ แต่เขากลับเอามือดวงกับสายมุกมาจับกัน
“ทำอะไรน่ะ”
สายมุกอายจะเอามือออก แฝดทำหน้าเบะจะร้องไห้ สายมุกรีบปลอบ
“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง จับก็ได้”
สายมุกกับดวงจึงจับมือกันอย่างนั้นเขินๆ โดยมีแฝดยิ้มวิ่งไปรอบ
“ผมว่าอาจจะไม่ใช่กุมารทองก็ได้นะ”
“แล้วเป็นอะไร”
“คุณลองนึกดูสิ มีตัวอะไรอีกที่เป็นเด็กอ้วนๆ แก้ผ้า”
สายมุกยังอายอยู่
“ตัวอะไร...ตอนนี้ฉันนึกไม่ออกหรอก เห็นหน้าเด็กนี่ก็กลัวยังไงไม่รู้”
“ลองเก็บไปคิดดูสิครับ”
ดวงแอบยิ้มกับพฤติกรรมของหญิงสาว สายมุกอายด้วย กลัวแฝดด้วย
คุณนายสร้อยเพชรนั่งอยู่ในห้องรับแขกถอนหายใจเบื่อหน่าย
“ทำไมมีเรื่องบ้าบอในตลาดแบบนี้ ลูกไม่บอกแม่เลย”
“หนูไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่ายังไงค่ะ”
พะวงสอดขึ้นมา
“วุ่นวายกันไปหมดนะคะ ตลาดสร้อยเพชรเนี่ย”
คุณนายสร้อยเพชรครุ่นคิด
“ฉันว่าเราควรจะแจ้งนักข่าวมั้ยว่ามีเด็กประหลาดในตลาดเรา คนจะได้แห่กันมาซื้อของในตลาดไง”
พะวงแดกดัน
“แหมคิดเป็นเงินเป็นทองได้หมดเลยนะคะคุณนาย”
สายมุกยังคิดเรื่องเด็กตัวอ้วนที่ดวงถามทิ้งไว้
“แม่คะ มันมีตัวอะไรที่เป็นเด็กอ้วนๆแก้ผ้า ที่ทุกคนน่าจะรู้จักมั่งมั้ยคะ”
“ถามทำไม ลูกวางแผนจะทำแมสคอตตลาดรึไง เอ๊ะ...แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ตลาดเราจะได้มีจุดขาย”
“อย่าไปถามคุณนายเลยค่ะคุณมุก คุณนายตีทุกเรื่องเป็นเงินหมดนั่นแหละ” พะวงนึกอะไรได้ “เอ๊ะ เมื่อกี้คุณมุกถามถึงตัวเด็กอ้วนแก้ผ้าเหรอคะ”
“ใช่ๆ พะวงพอจะนึกออกมั้ย”
“นึกออกอยู่ตัวนึง...เขาเรียกตัวอะไรน๊า พะวงก็จำชื่อไม่ได้ แต่เคยเห็นในทีวีน่ะค่ะ มันถืออาวุธด้วย อาวุธอะไรน๊า”
พะวงทำท่านึก สายมุกรีบถาม
“อะไรล่ะพะวง”
“จำไม่ได้ค่ะ แต่ถ้าพะวงนึกออกจะบอกอีกทีนะคะ เหมือนเคยเห็นรูปที่ไหนด้วย”
สายมุกเซ็ง
“พะวงนี่ ใช้ไม่ได้เลยอ่ะ”
คุณนายสร้อยเพชรครุ่นคิด
“แมสคอตตลาด ดีนะ ถ้าคิดได้แล้ว ก็เอาไอ้ตัวนั้นที่แกว่าแหละพะวง เป็นแมสคอตตลาดเรา”
หนูดี ตั้งเฟรมวาดรูปของ มีอุปกรณ์พร้อม ส่วนสายมุกมีแค่สมุดวาดรูปเล่มเดียวกับดินสอ
“แหม...อุปกรณ์พร้อมจริงนะ”
“ก็ฉันเรียนทางนี้อยู่แล้วนี่” หนูดีมองอุปกรณ์สายมุก “ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกละกันนะ”
“คิดว่าจะเหลือมั้ยล่ะ”
หนูดีหันหาดวงที่นั่งมองอยู่
“พร้อมแล้วค่ะ”
“ครับ...คือผมรู้สึกว่า ถ้าวาดรูปเราน่าจะวาดจากภาพเหมือน แล้วภาพเหมือนดอกไม้เนี่ย เป็นภาพที่น่าจะเริ่มต้นเรียนได้ดีที่สุด”
“อืม...อาจารย์ที่สอนหนูดีก็พูดแบบนั้น”
สายมุกทำเออออด้วย
“ใช่ๆ แบบนั้นแหละ มีเหตุผลมาก”
ดวงมองสายมุกยิ้มๆ
ซันขายไข่อยู่ แหววเดินมาแอบดูพร้อมสมุดเล่มหนึ่ง
“ฉันจะชอบคนแบบนี้ไปได้ยังไง ไม่จริงหรอก ผู้ชายที่ฉันชอบน่ะ...จะต้องมีคุณสมบัติที่คู่ควร” แหววเปิดสมุดดู “ต้องเป็นคนมีน้ำใจ”
แหววมองซันที่กำลังต่อรองกับลูกค้าที่มาซื้อไข่
“เฮ้ย...ก็บอกแล้วว่าลดไม่ได้ไงเล่า ตื๊ออยู่ได้”
“แหม คนกันเอง ไม่ลดก็แถมหน่อยไม่ได้เหรอ”
“นี่เฮีย...เอาแต่ได้นี่หว่า เฮียก็ทำแบบนี้ทุกที”
แหววที่แอบอยู่มองเซ็งๆ
“มีน้ำใจ”
แหววเอาปากกาขีดฆ่าคำว่ามีน้ำใจออกไป
หนูดีตั้งใจวาดรูปออกมาได้ดี เธอเรียกดวงให้มาดู
“เป็นไงบ้างคะ พอได้มั้ย”
“ดีเลยครับ แต่ถ้าความเห็นผม ผมว่าคัดเงาตรงนี้เพิ่มอีกหน่อยก็ดีครับ”
สายมุกชะเง้อมองผลงานหนูดี เธอมองผลงานตัวเอง ออกมาแทบดูไม่ออกว่าเป็นรูปอะไร ดวงเข้ามาถาม
“ของคุณมุกเป็นยังไงบ้างครับ”
สายมุกรีบปิดสมุดทันที
“ยังไม่เสร็จ จะเร่งทำไมเนี่ย”
“ไม่ได้เร่งครับ แค่อยากดูเพื่อจะได้ให้คำแนะนำถูก”
“นั่นแหละ มันกดดัน”
“ไม่ได้กดดัน...แต่ถ้าผมไม่ดู ผมจะรู้ได้ไงว่าคุณมีทักษะแค่ไหน”
สายมุกจำนนกับเหตุผลของดวง เธอยื่นสมุดให้ดวงดู ดวงเปิดดูถึงกับชะงักไป
“ฉันวาดรูปไม่ค่อยเก่งนี่”
ดวงพยายามปลอบ
“ก็โอเคนะ...ก็ถือว่าวาดเก้าอี้ได้โอเคเลย”
สายมุกตาเขียว
“ฉันวาดดอกไม้”
ดวงจ๋อยๆ
“อ๋อ...ครับ แรงเงาตรงนี้เพิ่มก็ดูเป็นดอกไม้เหมือนกันนะ อืม...”
สายมุกน้อยใจ
“ไม่ต้องพยายามพูดเอาใจ ฉันรู้ว่าฝีมือวาดรูปฉันมันห่วย ไม่เหมือนหนูดีหรอก”
“ไม่ได้ห่วยนะครับ แบบนี้มันเป็นงานสไตล์...เอ่อ...”
หนูดีแทรกขึ้น
“งาน abstract น่ะเหรอ”
“ครับ”
สายมุกหงุดหงิด
“แปลว่ามั่วๆงงๆใช่มั้ย”
ดวงหน้าเสียไม่รู้จะแนะนำยังไงดี
“เอางี้ดีกว่าครับ...ผมว่าคุณสายมุกควรเริ่มวาดวงกลมก่อนก็แล้วกัน”
สายมุกค้อน
“วงกลมเนี่ยนะ ใครก็วาดได้”
“ครับ วาดวงกลมให้กลมโดยไม่ใช้อุปกรณ์ช่วย เอาแค่นั้นก่อนละกัน”
สายมุกไม่พอใจ
“นี่...ฉันไม่ใช่เด็กๆนะ แค่วาดวงกลม ใครก็วาดได้”
“งั้นลองวาดให้ดูหน่อยสิครับ”
สายมุกวาดวงกลมแต่เบี้ยวไม่เป็นรูป ดวงมองยิ้มๆ สายมุกหน้าเซ็งๆ หนูดีแอบยิ้มกับการวาดของเพื่อน สายมุกมองหนูดีไม่พอใจนัก
แหววยังแอบดูซันอยู่ดูลิสต์สเป็คของตัวเองต่อไป
“อ่อนโยนกับคนอื่น”
แหววชะเง้อมองซัน เห็นเด็กน้อยเข้ามาเล่นบริเวณแผงไข่ ซันส่งเสียงไล่
“เฮ้ย...ไปเล่นไกลๆไป เดี๋ยวก็มาโดนไข่แตกหมด”
เด็กยังคงเล่นซนกันอยู่
“ไปให้ไวเลยนะ หรืออยากจะโดนเตะ ห๊า”
ซันไล่เด็กไปพร้อมกับไล่เตะ เด็กวิ่งหนีไป แหววแอบดูอย่างเซ็งๆ
“อ่อนโยน”
แหววฆ่าคำว่าอ่อนโยนทิ้งจากสมุด
โอมนั่งตรวจเอกสารอยู่ในออฟฟิศ นักเลงเข้ามาหา
“นายครับ...มันเพิกเฉยต่อคำพูดนายครับ”
“นี่แกพูดอะไรของแกเนี่ย ห๊า...ไม่คิดจะเกริ่นนำอะไรก่อนเลยเหรอ มาถึงก็จั่วหัวเลย”
“ก็เรื่องไอ้ดวงไงครับ”
“ไอ้ดวง! ห๊า! มันไม่สนใจคำพูดฉันงั้นเหรอ”
นักเลงเซ็งๆ
“แหม่ กว่าจะโกรธ ดีเลย์ซะ”
“แกรู้ได้ยังไง”
“ก็เมื่อเช้าผมไปแอบสืบที่บ้านคุณนายสร้ายเพชรมาน่ะสิครับ ยังเห็นมันอยู่กับคุณมุกอยู่เลย”
“มันไม่เคยเกรงกลัวฉันเลยจริงๆ คราวนี้ ฉันจะเล่นมันไม่ไว้หน้าใครเลยคอยดู”
“ถึงตายเลยเหรอครับ”
“เอาแค่โคม่าก็พอ”
“เล่นมันเลยมั้ยครับ”
“แล้วแกจะรออะไรล่ะ ไปสิ”
โอมเดินนำออกไป
รถโอมเข้ามาจอดหน้าโรงแรม โอมกับนักเลงลงจากรถท่าทางร้ายกาจ...ทั้งสองเดินเข้ามาในโรงแรมตรงไปยังห้องพักของพ่อแม่ดวง นักเลงถีบประตูเข้าไป เจอแม่บ้านกำลังทำความสะอาด แม่บ้านตกใจ
“ว๊าย...อะไรคะเนี่ย เข้ามาทำอะไรกัน”
“คนที่อยู่ห้องนี้ไปไหนแล้วเนี่ย”
“ย้ายออกไปตั้งหลายวันแล้วค่ะ”
โอมอึ้ง
“ย้ายออก หมายความว่าไง”
“ก็หมายความว่าย้ายออกน่ะสิคะ เช็คเอ้าท์น่ะค่ะ”
“ย้ายไปที่ไหน”
“ก็เห็นคุยว่าจะไปเมืองนอกอะไรซักอย่างนะคะ”
โอมตะลึง
“เมืองนอก!”
นักเลงหน้าเสีย
“แย่แล้วครับนาย แล้วทีนี้เราจะเล่นงานใคร”
โอมตบหัวชายชั่ว
“ก็เล่นงานแกไง”
“อ้าว นาย”
อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 23 วันที่ 27 ต.ค. 55
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กรละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th
