อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 12/3 วันที่ 12 ต.ค. 55
เวลาเดียวกัน ป้าชวนร้อนใจมาก ตรงดิ่งมาหาหมวดวันชาติด้วยตัวเองที่โรงพัก สองคนอยู่ในห้องทำงานหมวดวันชาติ“เรื่องมันไปกันใหญ่แล้วนะคะ นังสมหวังออกหนังสือพิมพ์หลาแบบนั้น มันจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่าคะหมวด”
“ป้าใจเย็นๆ นะครับ ตอนนี้สมหวังยังอยู่ในความดูแลของผมและยังปลอดภัยดีอยู่” วันชาติปลอบ
แต่ดูเหมือนป้าชวนจะยังกังวลอยู่ “หมวดว่าไอ้พวกมือปืนพวกนั้นมันจะเห็นนังสมหวังในหนังสือพิมพ์หรือเปล่า”
“ผมก็ไม่แน่ใจ แต่รับรองไอ้พวกนั้นมันตามไปถึงที่อยู่ของสมหวังไม่ถูกแน่”
ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์หมวดวันชาติดังขึ้น
“กุหลาบเองค่ะหมวด” เป็นกุหลาบ โทร.จากตู้โทรศัพท์สาธารณะหน้าปากซอย
พอรู้ว่าเป็นกุหลาบ หมวดวันชาติก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที
“จ่ากุหลาบ! ผมโทรหาคุณเป็นร้อยสายทำไมโทรไม่ติด”
“โทรศัพท์ชั้นเสียค่ะ”
วันชาติโมโห แดกดันทันที “ทำดีมากนะจ่า สมหวังไปเป็นนักร้องได้ยังไง”
กุหลาบหน้าเสีย
“หมวดรู้แล้วเหรอคะ”
“ก็ใช่น่ะสิ สารวัตรก็รู้”
กุหลาบยิ่งหน้าเสีย หน้าซีดเป็นกระดาษ
“จ่าโทร.มาก็ดีแล้ว เดี๋ยวผมจะไปหา”
“หมวดรีบมาเลยก็ได้ค่ะ”
“เกิดเรื่องอะไรอีก”
“ไอ้มือปืนน่ะสิคะ มันตามไปยิงสมหวังที่คอนเสิร์ตที่ศรีราชา”
วันชาติตกใจ ตาโต “ห๊ะ! แล้วสมหวังเป็นอะไรหรือเปล่า”
“ไม่เป็นไรค่ะ ยังปลอดภัยดีอยู่”
“เดี๋ยวผมจะรีบเดี๋ยวนี้!”
วันชาติสีหน้าเครียด หนักใจมาก ป้าชวนสังเกตเห็น
“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”
“ไม่มีอะไรครับ ป้ากลับไปรออยู่ที่บ้านก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปส่งข่าว”
ระหว่างที่หมวดวันชาติรีบร้อนกำลังจะเดินลงจากโรงพัก เจ้าหน้าที่ 2 คนที่คอยไปเฝ้ายอดชาย เดินสวนมา วันชาติแปลกใจที่เห็นลูกน้องไม่ได้ไปเฝ้ายอดชาย
“มาทำอะไรกัน”
“สารวัตรเรียกให้มาช่วยงานครับ” ลูกน้อง 1 ใน 2 บอก
“งานอะไร?” วันชาติสงสัย
ลูกน้องอีกคนว่า “วันนี้ออกไปล่อซื้อยาบ้าครับ สารวัตรต้องการกำลังเสริม”
“อ้าว แล้วใครเฝ้าบ้านนายยอดชาย”
“ไม่มีครับ” ลูกน้องคนแรกบอก
หมวดวันชาติเซ็ง! มองหน้าลูกน้องอย่างหงุดหงิดแล้วเดินออกไป
อันเป็นเวลาเดียวกับที่ รถยอดชายขับแล่นออกจากบ้านไป!
ส่วนสมหวังเห็นกุหลาบเดินเข้ามา สมหวังรีบปรี่เข้าไปหา
“หมวดว่าไงบ้างพี่กุหลาบ”
“เดี๋ยวเค้าจะรีบมา”
“เดี๋ยวของเค้าเมื่อไหร่?” สมหวังกังวลหนัก
“เค้ากำลังขับรถมา ใจเย็นๆนะสมหวัง ไม่ต้องกลัวไอ้โจรนั่นมันยังตามเรามาไม่ถึงที่นี่หรอก ถึงมันมาก็ ยังมีพี่อยู่ ไม่เกิดเรื่องร้ายแรงแน่นอน!”
กุหลาบ โดยไม่รู้ว่ามัจจุราชกำลังมาเยือนสมหวัง
บาสเดินเข้ามาพอดี
“เกิดเรื่องอะไรเหรอ”
กุหลาบ สมหวัง ตกใจ กุหลาบรีบโวยกลบเกลื่อน
“เอ่อ…ไม่มีอะไร นายนี่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านอยู่เรื่อยเลยนะ”
“มีความลับอะไรปิดบังนักหนาห๊ะ”
กุหลาบแถ “ความลับอะไร ไม่มี” รีบเปลี่ยนเรื่อง “นายน่ะมีอะไร”
“เจ๊เนาว์ให้มาตามไปช่วยเอาชุดแด๊นเซอร์ไปซัก ไปเดี๋ยวนี้เลย”
บาสจับมือกุหลาบจะพาไป กุหลาบอึ้ง เขินๆ สองคนออกไปด้วยกัน
ตอนสายวันนั้น ที่บริษัทจวงเรคคอร์ด เฮียจวงถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
“ทำไมลื้อไม่เอาตัวสมหวังมาเซ็นสัญญาด้วยเลยห๊ะ”
ชูชนะ กับสมควร มองตากันเลิ่กลั่ก
“ผมแค่ตั้งใจมาคุยเรื่องรายละเอียดสัญญากับเฮียอีกรอบ ไม่คิดว่าเฮียจะให้เซ็นสัญญาเลย ก็เลยไม่ได้ให้สมหวังเตรียมตัวออกมาด้วย…งั้นเดี๋ยวผมพาสมหวังมาเซ็นใหม่วันหลังก็ได้ครับ”
เฮียจวงมองชูชนะอย่างพิจารณา
“ไม่ต้องแล้ว”
ชูชนะกะสมควร ตกใจ ก่อนที่ชูชนะจะโวยวาย
“หมายความว่ายังไง!? ไม่ต้องเซ็นแล้วเหรอครับ!! ไม่ได้นะเฮีย ไหนเฮียรับปากแล้วไงว่าจะรับสมหวังเข้าสังกัด แบบนี้สมหวังมันเสียใจแย่...”
เฮียจวงสวนคำออกมา “เฮ้ย! ฟังก่อนๆ! อั๊วหมายถึงให้ลื้อเซ็นแทนสมหวังไปเลยก็ได้ นี่เห็นเป็นคนเก่าคนแก่กันหรอกนะถึงยอมให้ลื้อเซ็นแทนได้”
เฮียจวงหันไปหยิบแฟ้มสัญญาให้ ชูชนะรับแฟ้มไปเซ็นอย่างกระตือรือร้น เซ็นเสร็จ เฮียจวงก็ยื่นเช็คให้
“แล้วนี่เป็นเช็คห้าล้านบาทที่ลื้อขอเบิกล่วงหน้า”
ชูชนะรับมาด้วยความดีใจ
“ขอบคุณครับเฮีย ขอบคุณมากๆ”
ชูชนะยิ้มกับสมควรอย่างดีใจ
ขณะเดียวกันสมหวังนั่งอยู่ศาลาท่าน้ำ สีหน้าเป็นกังวล สายฟ้าเดินผ่านมาเห็นจึงเดินเข้ามาหา
“เป็นอะไร ทำไมมานั่งอยู่คนเดียว”
“เปล่าค่ะ ก็นั่งเล่นเรื่อยเปื่อย”
“เห็นเหม่อลอยตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ชั้นบอกแล้วไงไม่ต้องกังวลเรื่องคดี เดี๋ยวชั้นจัดการเอง”
สมหวังหน้าคลายกังวลลงบ้าง
“จะได้ออกอัลบั้มแล้วต้องดีใจ พ่อออกไปคุยเรื่องอัลบั้มกับเฮียจวงให้อยู่ เธอต้องดีใจร่าเริงหน่อยสิ ไม่ใช่มานั่งหงิกแบบนี้”
สายฟ้าจ้องสมหวัง
“ยิ้มหน่อยเร็ว…นับหนึ่งถึงสาม หนึ่ง สอง สาม ยิ้ม…”
สายฟ้ายิ้มทำหน้าทะเล้น
สมหวังค้อนขวับ “ต๊อง” หลุดยิ้มออกมา
เสียงเจ๊จุ๊ เจ๊เนาว์ เฮดังขึ้นในบ้าน
“เฮียจวงให้สมหวังเซ็นสัญญาแล้วเหรอพ่อ” เจ๊เนาว์ถามย้ำอย่างดีใจ
เจ๊จุ๊รีบถามต่อ “แสดงว่าสมหวังจะได้ออกอัลบัมเร็วๆ นี้สิพ่อ”
ชูชนะยิ้มแก้มปริ “ก็เออสิวะ”
“สมหวังจะดังใหญ่โตแล้ว ดีใจจังเลยพ่อ” เจ๊จุ๊ดี๊ด๊า
“พอสมหวังดัง วงเราก็ดังไปด้วย ช่วงนี้วงเรามีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาเนอะพ่อเนอะ” เจ๊เนาว์อาการไม่ต่างกัน
“อีกไม่นานสมหวังต้องดังกว่านังจอมขวัญแน่ๆ คนอย่างมันต้องหลบทางให้ตัวจริงอย่างสมหวัง จริงมั้ยวะนังเนาว์”
เจ๊เนาว์ร้อง “ชัวร์”
ระหว่างนั้น ยินเสียงรถแล่นเข้ามา
ชูชนะแปลกใจ “รถใครมา”
เป็นรถจอมขวัญที่แล่นเข้ามา จอมขวัญเดินหน้าเชิดลงมาจากรถ
ชูชนะ เจ๊จุ๊ และเจ๊เนาว์ เดินออกมาดู
“ว้ายย… นังจุ๊ดูสิว่าใครมา”
“ตายยากจริงนะ พูดถึงปุ๊บก็มาปั๊บ ยังมีหน้ามาเหยียบที่นี่อีกเหรอยะ นังจอมขวัญ อกตัญญู!”
จอมขวัญแหวใส่ “ไม่เกี่ยวกับพวกเจ๊ หลบไป”
“ทำไมจะไม่เกี่ยว ชั้นเป็นผู้พิทักษ์รักษาวงนี้ ใครจะเข้าจะออกต้องผ่านชั้นไปก่อน เธอมีธุระอะไรไม่ทราบ?” เจ๊เนาว์ถาม
เจ๊จุ๊เยาะเย้ย “จะมีธุระอะไรล่ะ คงโดนเค้าถีบหัวไล่ส่งมาล่ะสิ ถึงซมซานกลับมาเนี่ย”
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ขอบอกไว้เลยนะที่นี่ไม่ต้อนรับย่ะ วงกำลังจะสูงขึ้น มีสมหวังคนเดียวก็พอแล้ว ตอนนี้สมหวังกำลังจะได้ออกอัลบั้มกับจวงเรคคอร์ดไม่นานก็คงเบียดเธอร่วงแน่ๆ” เจ๊เนาว์บอก
จอมขวัญชะงัก รู้สึกอิจฉาที่รู้ว่าสมหวังได้ออกอัลบัมกับจวงเรคคอร์ด
“ไม่มีทาง! ไม่มีใครเบียดชั้นได้หรอก”
“ไม่เชื่อก็คอยดูซิ”
“หลบไป ชั้นจะมาหาพี่สายฟ้า พี่สายฟ้าอยู่ไหน?” จอมขวัญแหวใส่
“สายฟ้าไม่อยู่ แกออกไปได้แล้ว” เจ๊จุ๊ไม่ยอม
จอมขวัญชี้ไปทางรถสายฟ้า “รถอยู่คนจะไม่อยู่ได้ยังไง”
เจ๊จุ๊หน้าแตกหันไปมองรถสายฟ้า
“หลบไป” จอมขวัญบอกย้ำ
“ไม่หลบ ชั้นไม่ให้เข้าจะทำไม” เจ๊เนาว์ไม่ยอม
“นี่ จอมขวัญเอ็งออกไปเถอะ อย่ามาวุ่นวายอีกเลยนะ ข้าขอร้อง” ชูชนะว่า
“ชั้นไม่ได้มาวุ่นวายนะพ่อ ชั้นมาหาพี่สายฟ้า” จอมขวัญว่า
เจ๊จุ๊สบถ “สตอ” ก่อนจะหันมาทางชูชนะ “พ่ออย่าไปเชื่อมันนะ มันมาสอดแนมดูความเคลื่อนไหวของวงเราน่ะสิพ่อ”
“ชั้นบอกว่าชั้นมาหาพี่สายฟ้า” จอมขวัญขึ้นเสียง
“จะมาหาใครหรือทำอะไรก็เข้าไม่ได้ทั้งนั้น ออกไปได้แล้ว เชิญจ้ะ” กะเทยถึกบอก
“หรือว่าจะให้ไล่เหมือนหมูเหมือนหมาห๊ะ” เจ๊จุ๊ขึ้นเสียง
“นังจุ๊จับตัวไว้แล้วลากไปโยนนอกบ้าน เสนียดเต็มบ้านไปหมดแล้ว”
เจ๊จุ๊ เจ๊เนาว์เข้าไปจับตัว
จอมขวัญตวาดเสียงดัง หน้าเหวี่ยงเอาเรื่อง “หยุด”
เจ๊เนาว์กะ เจ๊จุ๊ หยุดกึก ชะงัก
“นึกว่าชั้นจะกลัวแกเหรอ!” เจ๊เนาว์หันมาทางเจ๊จุ๊ “นังจุ๊จัดการ”
“ให้ออกไปดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้ใช้กำลัง!”
เจ๊จุ๊กำลังจะก้าวไปจับตัวจอมขวัญ เกิดพลาดสะดุดก้อนหินล้มลงไป เจ๊เนาว์กำลังจะจับตัวจอมขวัญ แต่ก็สะดุดขาเจ๊จุ๊ลงไปกองอยู่ด้วยกัน
สองเจ๊ร้อง “ว้าย”
จอมขวัญเดินสะบัดเข้าบ้านไป
ที่ศาลาท่าน้ำ สมหวังตัดสินใจถามหยั่งเชิง
“ชั้นถามอะไรคุณหน่อย”
สายฟ้าพนักหน้า
สมหวังอึกอัก “สมุติถ้าไม่มีชั้นแล้วคุณจะทำยังไง”
สายฟ้าชะงักตกใจ
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะ!…ชั้นบอกแล้วไงว่าไม่ต้องกังวล”
สมหวังตั้งใจฟังสายฟ้า
“ชั้นอยากให้เธออดทน ชั้นในฐานะ…” เงียบไปนิดหนึ่ง “ผู้จัดการวง จะดูแลปกป้องเธอเอง”
สมหวังยิ้มรู้สึกอุ่นใจมากขึ้น
“ในโอกาสที่เธอจะได้ออกอัลบั้ม ชั้นมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาให้เธอ”
พลางสายฟ้าหยิบสร้อยพร้อมจี้ตัวเอส ขึ้นมา
“มาเดี๋ยวชั้นใส่ให้”
สายฟ้ากำลังจะใส่สร้อยให้กับสมหวัง สมหวังยิ้มแทนคำขอบคุณ
เสียงจอมขวัญแหวเข้ามา “พี่สายฟ้า”
สายฟ้าแปลกใจ “จอมขวัญ”
“ชั้นมีเรื่องจะคุยกับพี่” หันมามองสมหวังเน้นคำต่อมา “สองต่อสอง!”
สมหวังไม่อยากเป็นส่วนเกิน จึงเดินออกไป
สมหวังเดินคอตกออกมาจากศาลาท่าน้สักระยะำ แต่แล้วตัดสินใจหันกลับไปดูสายฟ้ากับจอมขวัญคุยกัน
ที่ศาลาท่าน้ำจอมขวัญตัดพ้อต่อว่าสายฟ้าชุดใหญ่ หน้าวีนเหวี่ยงเต็มที่
“พี่สายฟ้าชั้นอยากรู้ว่าที่ผ่านมาชั้นไม่เคยอยู่ในสายตาพี่เลยใช่มั้ย ตอนที่ชั้นอยู่ที่นี่ชั้นทำประโยชน์ให้พี่ตั้งมากมาย พี่ไม่เคยเห็นค่าชั้น ไม่เคยใส่ใจชั้นเหมือนนังนั่นเลย”
“นี่มันอะไร พี่งงไปหมดแล้ว”
“พี่รักมันใช่มั้ย…”
สายฟ้านิ่ง
“ทำไมอะพี่สายฟ้า มันดีกว่าชั้นตรงไหน ชั้นทั้งสวยกว่า ฉลาดกว่า รักพี่มากกว่า มีแต่พี่นั่นแหละไม่เคยนึกถึงชั้นเลย แถมยังทำร้ายจิตใจชั้นอยู่ตลอดเวลา”
จอมขวัญทำเป็นอ้อน เข้าไปกอดสายฟ้า
“ตั้งแต่ชั้นออกไปจากที่นี่ชั้นก็ไม่เคยลืมพี่เลย ชั้นคิดถึงพี่ตลอดเวลาเลยรู้มั้ย”
สมหวังเห็นสายฟ้ากับจอมขวัญกอดกัน ก็รู้สึกหึง เดินหน้าหงิกออกไป
ที่ศาลาท่าน้ำ สายฟ้าผละตัวออกจากจอมขวัญ
“พอได้แล้วจอมขวัญ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า…”
“แค่นี้ต้องรังเกียจชั้นด้วย ! ชั้นอยากกอดให้หายคิดถึงไม่ได้หรือไง!” จอมขวัญว่า
“กลับไปเถอะจอมขวัญ เราไม่มีอะไรต้องเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ต่างคนต่างอยู่เถอนะ”
จอมขวัญปรี๊ด “พี่ไล่ชั้นเหรอ”
สายฟ้าเซ็ง
“ไม่ได้ไล่ แต่…”
จอมขวัญสวนคำออกมา “แต่ชั้นเป็นคนนอกไปแล้วใช่มั้ย?...ได้! จำไว้นะ สักวันชั้นจะทำให้พี่เห็นว่าชั้นมีค่ามากแค่ไหน”
จอมขวัญเดินสะบัดออกไป
จอมขวัญเดินอารมณ์เสียออกมา เจ๊จุ๊ เจ๊เนาว์ มาดักรอ
“ไม่ฟังกันใช่มั้ย… ให้ออกไปดีๆไม่ชอบ” เจ๊จุ๊บอกเจ๊เนาว์ “นังเนาว์จับตัวไว้”
เจ๊เนาว์เข้าไปจับจอมขวัญไว้
จอมขวัญโมโหพยายามสะบัดมือออก
“ปล่อยชั้น!”
เจ๊เนาว์ไม่ปล่อย
เจ๊จุ๊เดินเข้ามาจะตบจอมขวัญ จอมขวัญเบี่ยงตัวหลบ เจ๊จุ๊เลยพลาดไปตบเจ๊เนาว์แทน
เจ๊เนาว์ฉุนถูกตบฟรี “อีจุ๊มึงจะตบกรูทำไม!”
“ก็แกจับไม่ดีเอง มันเลยพลาดไปโดน”
จอมขวัญสะบัดมือออกจากเจ๊เนาว์ และกระแทกร่างเจ๊จุ๊ถลาออกไป
สองเจ๊ร้อง “ว้าย”
จอมขวัญโมโหเดินไปขึ้นรถ และขับแล่นออกไป
เจ๊จุ๊หงุดหงิด “อารมณ์เสีย! มันเอาแรงจากไหนมานะ! แกกับชั้นถึกขนาดนี้ยังเอามันไม่อยู่เลย อย่าให้เจออีกนะ แม่จะตบให้จมดินเลย!”
เวลาเดียวกัน สอง ผีพนัน สำลีกะปอยฝ้าย กำลังโวยวายกับเจ้าของโต๊ะบอลร้านหน้าปากซอยอยู่
“ติดแค่สองสามพันเอง มีเดี๋ยวชั้นใช้ให้เลย” สำลีนำร่อง
ปอยฝ้ายอ้อนเจ้าของโต๊ะ “นะพี่ขอแก้ตัวอีกครั้ง คราวนี้ต้องได้ชัวร์ ถ้าได้ชั้นใช้หนี้ของเก่าเลย”
“บอกว่าไม่ได้ ต้องใช้หนี้เก่าให้หมดก่อน!” เจ้าของโต๊ะบอกเสียงดัง
ยอดชายคุยโทรศัพท์กับแดน เพื่อถามทาง
“ชั้นอยู่หน้าปากซอยที่แกบอกแล้ว….ใช่ หน้าปากซอยมีร้านขายของชำ โอเค!”
ยอดชายวางโทรศัพท์สีหน้าเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเลี้ยวเข้าซอยไป ผ่านหน้าร้านที่ปอยฝ้ายกับสำลียืนอยู่
จังหวะนั้นสำลีหันไปเห็นรถยอดชายผ่านหน้าไป จึงเพ่งมองอย่างสนใจ
“จุ๊ จุ๊ รถใครวะนั่น อย่างหรู …ถ้ากรูมีรถแบบนั้นสักคันนะ”
“จะพาผู้หญิงไปนั่งกินลมเล่นใช่มั้ย” ปอยฝ้ายถาม
“จะขายกินแล้วเอาเงินมาเล่นพนันให้หมดเลย” สำลีว่า
“ถุย! มึงนี่พนันขึ้นสมองนะ”
“ว่าแต่กรู ดูตัวมึงด้วย”
ปอยฝ้ายหันมาถามกับเจ้าของโต๊ะ “สรุปจะให้แทงรึเปล่า”
“ไม่ให้โว้ย” เจ้าของโต๊ะบอลตะคอก
“ก็แค่เนี้ย…ไอ้สำลีกลับโว้ย”
“ไม่แทงก็ได้ อย่าให้กรูรวยนะ กรูจะมาเซ็งกิจการมึงเลย”
“เอาหนี้ของเก่ามาใช้กรูให้ได้ก่อนเถอะ” เจ้าของโต๊ะบอลบอก
สำลี กะปอยฝ้าย เซ็งพากันเดินออกจากร้าน
เวลานั้นสมหวังเดินหน้าบูดอารมณ์เสียออกมาหน้าบ้าน ได้ยินเสียงรถแล่นมาจอด สมหวังคิดว่าเป็นหมวดวันชาติ จึงออกไปดู
ยอดชายลงมาจากรถ เดินยิ้มเผล่เข้ามาหา
“สวัสดีครับ คุณสมหวัง”
สมหวังดีใจปนแปลกใจที่เห็นยอดชาย
“คุณยอดชาย!”
“ผมมาตามสัญญาไงครับ ผมมารับคุณไปทานข้าวเป็นการไถ่โทษที่ผิดนัดคุณครั้งที่แล้ว”
“แล้วคุณมาที่นี่ถูกได้ยังไงคะ” สมหวังแปลกใจไม่หาย
ยอดชายอึกอัก “ถามคนแถวนี้เอาน่ะครับ ใครๆ ก็รู้จัก วงลูกทุ่งชูชนะ วทัญญู! เราไปกันเลยดีมั้ยครับ”
“เดี๋ยวชั้นไปบอกคนในบ้านก่อนนะคะ”
ยอดชายรีบบอก “ไม่ต้องหรอกครับ ไปแค่แป๊ปเดียว เดี๋ยวก็กลับแล้ว”
“งั้นชั้นขอไปเปลี่ยนชุดก่อน” สมหวังว่า
“ชุดนี้แหละครับ สวยแล้ว”
สมหวังอายม้วน ขวยเขิน ที่ถูกยอดชายชม
ตรงถนนทางเข้าบ้านพักวงดนตรี 2 เซียนพนันสำลี กับปอยเดินบ่นกันมาตามทาง
“เซ็งโว้ย ไม่ได้เล่นพนันแล้วชีวิตมันแลเหมือนขาดอะไรไป” สำลีว่า
“เล่นตัวดีนัก วันหลังไปเล่นโต๊ะอื่นดีกว่า มันจะได้เจ๊งเร็วๆ” ปอยฝ้ายบอก
สักครู่หนึ่ง รถยอดชายขับสวนออกมา บีบแตรให้สำลีกับปอยฝ้ายหลบทาง สำลี กับปอยฝ้าย หลบเกือบตกลงไปข้างทาง!
“อ้าวเฮ้ย!! ไม่ชนกรูไปเลยล่ะ! ขับรถยังไงไม่ดูคนเลย!” ปอยฝ้ายโวยวาย
“มึงคิดว่ารวยหรือไงขับโฉบไปเฉียวมาอวดรถอยู่ได้ อย่าให้กรูมีบ้างแล้วกัน!” สำลีด่าตาม
ปอยฝ้ายเหลียวไปมองตามแล้วแปลกใจเมื่อเห็นสมหวังนั่งคู่ไปกับยอดชาย
“เฮ้ยๆๆ นั่นมันสมหวังนี่หว่า ไปกับใครวะ ผู้ชายซะด้วย”
สำลีหน้าตื่น “ใช่เหรอวะ”
“ใช่สิ เห็นนั่งข้างหน้าคู่กันเลย!”
ปอยฝ้ายกับสำลีมองตามอย่างแปลกใจ
ยอดชายขับรถมาตามทาง เห็นสมหวังหน้าเครียดๆ จึงแกล้งถามเสียงอ่อนโยน
“คุณสมหวังเป็นอะไรหรือเปล่าครับ วันนี้ดูไม่สดใสเลย
“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร”
“ถ้ามีปัญหาอะไรบอกผมได้นะครับ ถ้าผมช่วยได้ผมก็จะช่วย”
“ค่ะ”
ยอดชายยิ้มให้ แววตาซ่อนเร้นแผนการร้ายอยู่ภายใน
ขณะที่กุหลาบกำลังตากชุดแดนซ์เซอร์อยู่ สักครู่หนึ่ง มีมือใครคนหนึ่งยืนแก้วน้ำหวานมาให้ กุหลาบหันไปมองเป็นบาส ก็เขินปนงง
“กินซะอากาศมันร้อน” บาสบอก
กุหลาบยังนิ่งๆ วางฟอร์ม แต่ข้างในดีใจสุดขีด!
“อย่าเล่นตัวน่า อุตส่าห์เอามาให้” บาสว่า
กุหลาบหยิบแก้วน้ำมากิน แอบอมยิ้ม
“ขอบใจ”
“มาเดี๋ยวชั้นช่วย”
“จะมาช่วยชั้นทำไม ไปช่วยสมหวังสิ”
“หึงน่ะสิ ชอบชั้นเหรอ?” บาสเย้า
กุหลาบนิ่งอึ้ง เขินหน้าแดง พูดไม่ออก ก่อนจะโวยแก้เขิน
“ชั้นเนี่ยนะชอบนาย หลงตัวเอง”
“ไปนั่งพักไป ที่เหลือนี่ชั้นตากให้เอง”
“ไม่เป็นไรเหลือนิดเดียว เดี๋ยวชั้นทำเอง”
“บอกให้ไปนั่งเดี๋ยวชั้นตากให้”
“ชั้นตากเอง”
ทั้งคู่แย่งชุดกันไปมา จังหวะนั้นหมวดวันชาติเดินเข้ามาพอดี
วันชาติกระแอม “ฮึ่ม…ฮึ่ม”
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 12/3 วันที่ 12 ต.ค. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
