อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 18 วันที่ 13 ต.ค. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 18 วันที่ 13 ต.ค. 55

คุณนายสร้อยเพชรถลึงตาใส่
“นี่...แกว่า คนเรามันจะซึ้งน้ำใจขนาดยอมเสียผลประโยชน์นิดๆหน่อยๆ ได้ยังไง”
“ซึ้งน้ำใจเหรอคะ... อืม คงต้องเวลามีปัญหาละมั้งคะ”
คุณนายสร้อยเพชรชะงัก
“มีปัญหา”
“ใช่ค่ะ คนเราเวลามีปัญหาเนี่ย ก็อยากให้คนอยู่ข้างๆ เหมือนพวกเพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก อะไรแบบนี้น่ะค่ะ”

“อืม มีเหตุผล”
“คุณนายจะไปเป็นเพื่อนตายใครเหรอคะ”
“แกคิดว่าคนอย่างฉันจะเป็นเพื่อนตายเหรอ แค่เพื่อนที่หาจังหวะกินอร่อยๆ น่าจะพอ”
“นั่นไง...มันแรงตรงนี้”
คุณนายสร้อยเพชรเคลิ้มกับผลประโยชน์ที่ตัวเองจะได้ในอนาคต

สายมุกนั่งอยู่หน้ากระจก เธอจับดูตุ้มหูของดวงที่เธอใส่ไว้ที่หูของเธอ คลึงไปมามองมันผ่านกระจก คุณนายสร้อยเพชรเปิดประตูเข้ามา สายมุกตกใจ
“ทำอะไรอยู่น่ะลูก”
“เปล่าค่ะ คุณแม่มีอะไรเหรอคะ”
“วันนี้ลูกจะไปที่ตลาดรึเปล่า”
สายมุกชะงัก
“เอ่อ...แม่มีอะไรให้ทำเหรอคะ”
“คือ...ดวงมันเป็นไงบ้าง”
“หนูว่าพักหลังนี่แม่แปลกๆนะคะ ทำไมชอบถามถึงนายนั่นจัง”
“พูดเข้า...ทำยังกับแม่ดูเป็นคนไม่สนใจเรื่องคนอื่นนอกจากเรื่องตัวเองงั้นแหละ”
สายมุกยิ้มๆ แอบคิดอย่างที่แม่ตนพูด
“ดวงเค้า...มีปัญหาชีวิตอะไรรึเปล่า”
“หนูว่าคุณแม่ถามยากไปนะคะ หนูไม่ได้สนิทกับเขาขนาดนั้น”
“งั้นก็สนิทสิ จะได้รู้ว่าเขากำลังมีปัญหาหรือลำบากอะไร”
สายมุกหน้าตื่น
“ห๊า...มันแปลกๆ มั้ยค่ะ”
“ไม่แปลกหรอก คนเราห่วงใยคนอื่น แสดงน้ำใจยามคนอื่นเดือดร้อน เป็นเรื่องธรรมดา”
สายมุกอึ้งๆ
“เหอ เหอ ค่ะ”
“ไปสิ ไปหานายดวง”
สายมุกยิ่งงงหนัก
“ตอนนี้เลยเหรอ”
“ไม่ใช่ตอนนี้แล้วตอนไหน อย่าปล่อยให้เขากลุ้มใจ ไม่ดีหรอกลูก”
สายมุกอึ้งไปเลย
“เอ่อ...ค่ะ”
“ไปลูกไป”

สายมุกมองแม่ตนงงๆ คุณนายสร้อยเพชรดันลูกให้ออกจากห้องเพื่อไปหาดวง
สายมุกเดินเข้ามาในตลาด ดวงเข็นรถเข็นเดินมาเห็นสายมุกกำลังถือของเต็มไม้เต็มมือ
เขาเผลอยืนมองอย่างห้ามใจไม่ได้อยู่ไกลๆ อมยิ้มกับอากัปกริยาธรรมดาปกติที่หญิงสาวทำ สายมุกหันมาเห็นเข้าพอดี ดวงทำเป็นเฉไฉ เข็นรถส่งของจะเดินไป ตลอดเวลามีนักเลงแอบดูอยู่
“เห็นกันก็ไม่ทักทายเลยนะ”
“ผมเห็นคุณยุ่งๆอยู่ แล้วผมก็ต้องรีบไปส่งของด้วย”
“นึกว่าพยายามจะหนีหน้าฉันซะอีก”
“คือ...”
ดวงเหลือบไปเห็นนักเลงที่ยืนแอบดูอยู่ไกลๆ เขาลำบากใจ
“คืออะไร”
“คือผมต้องรีบไปส่งของแล้ว”
“เดี๋ยว...”
สายมุกเอาของที่ถือใส่ในตะกร้ารถเข็นของดวง
“แม่ฝากมาให้”
“เยอะขนาดนี้ ผมรับไม่ได้หรอก”
“ฉันก็ไม่เอากลับเหมือนกัน ถ้าไม่เอาก็ทิ้งไว้ตรงนี้”
“คุณนี่มัน...”
“ทำไม ฉันทำไม”
“คุณไม่รู้ตัว หรือแกล้งไม่รู้กันแน่เนี่ย...”
ดวงเข็นรถเดินจากไป สายมุกวิ่งตาม พยายามยื้อ
“รู้เรื่องอะไร พูดมาก่อนสิ”
“ช่างเหอะ”
“ทำแบบนี้ได้ไง พูดให้รู้เรื่องก่อนสิ”
“ผมถามอะไรคุณอย่างสิ คุณเอาตุ้มหูมาคืนผม...”
สายมุกเผลอเอาผมทัดหู ดวงสังเกตเห็นตุ้มหูของเขาที่อยู่บนหูของสายมุก
“ที่หูคุณ นั่นมัน...”
สายมุกรู้ตัวรีบเอาผมมาปิดหู ทำเฉไฉ
“ฉันก็เอามาใส่ยังงั้นแหละ หาก้านกระเทียมไม่ได้ เดี๋ยวหูจะตัน”
ดวงงงๆจับหูตัวเอง สายมุกมองที่หูของดวง เขาก็ใส่อีกข้างหนึ่งไว้เหมือนกัน
“อ้าว...เจอแล้วเหรอ”
ดวงยังงงอยู่
“มาจากไหน”
สายมุกเขินๆ
“ใส่เหมือนกันเลย”
“ใส่ข้างเดียว เดี๋ยวอีกข้างก็ตันหรอก”
สายมุกนึกได้งอนต่อ
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ”
“คุณนั่นแหละเปลี่ยนเรื่อง ยังไม่ตอบเลยว่าจะเอาอีกข้างไปด้วยมั้ย”
“ไม่เอา...เอาคืนไปเลยดีกว่า”
สายมุกจะถอดตุ้มหูให้ ดวงห้ามไว้
“อย่าเลย ไม่ต้องหรอก ถ้าหูคุณตัน...ผมรับผิดชอบไม่ไหวจริงๆ”
ดวงอมยิ้ม สายมุกค้อน
“ไอ้บ้า”
สายมุกเขิน ดวงมองเธอยิ้มๆ นักเลงยังแอบดูอยู่ไกลๆ มองดวงกับสายมุกยิ้มให้กัน เจ็บใจแทนนาย
“มันไม่ได้เกรงกลัวคำขู่เลยใช่มั้ยเนี่ย คอยดูเถอะ แกเดือดร้อนแน่”
ดวงเหลือบไปเห็นนักเลงทำท่ายิงปืนมาที่เขา ดวงไม่สบายใจ สายมุกสังเกตเห็นดวงกำลังมองบางอย่าง หันไปมองตาม แต่ก็ไม่เห็นนักเลงแล้ว
“มองอะไรน่ะ”
“เปล่า”
ดาราเดินเข้ามาหาดวงพอดี สายมุกมองไม่ค่อยชอบ
“ดวง... แม่กับพ่อไปทำพาสปอร์ตมาแล้วนะ”
ดวงตะลึง
“ห๊า”
“ก็แค่เผื่อๆไว้นะลูก”
สายมุกสงสัย
“พาสปอร์ต จะไปไหนกันเหรอ”
ดวงนิ่ง ดาราหันมาบอก
“ฉันกับพ่อของดวงจะไปต่างประเทศนิดหน่อยน่ะจ้ะ”
สายมุกหน้าเสีย
“คุณไปด้วยเหรอ”
“เปล่า”
สายมุกโล่งอกที่ดวงไม่ไปแล้วคิดได้
“แต่...ไหนว่าคุณคิดถึงลูกมาก อยากอยู่กับลูกไม่ใช่เหรอ แล้วนี่ทำไมจะไปเที่ยวต่างประเทศล่ะ”
ดาราอึกอัก
“เอ่อ...”
“หมอเค้าแนะนำให้พ่อไปพักผ่อนไกลๆ ในที่อากาศดีๆน่ะ”
สายมุกขัดขึ้น
“ไกลๆ เชียงรายก็ได้ ไกลเหมือนกันนะ อากาศก็ดี ทำไมต้องไปต่างประเทศด้วย”
ดาราไม่กล้าสู้หน้าสายมุกนัก
“แม่ไปดูพ่อก่อนนะลูก ยังไงลูกก็เก็บไปคิดดีๆว่าจะตัดสินใจยังไง อย่าลืมว่า พ่อกับแม่เป็นคนให้กำเนิดลูกนะ จะฟังคำพูดคนอื่นก็คิดดีๆ”
สายมุกไม่พอใจ
“คนอื่นเหรอ...คุณว่าฉันคือคนอื่นสำหรับดวงได้ยังไง ฉันไม่ใช่คนอื่นนะ”
ดวงพยายามเคลียร์
“แม่กลับไปก่อนเถอะครับ”
“ไปนะลูก”
ดาราเดินแยกจากไป สายมุกยังไม่หายโมโห
“โธ่เอ้ย...หนีปัญหา ไม่แน่จริงนี่”
“อย่าถือสาท่านเลย”
“ไม่ถือสาได้ไง เขาว่าฉันเป็นคนอื่น มันน่าโมโหมั้ยล่ะ”
ดวงอมยิ้ม
“ยิ้มอะไร คนกำลังโมโห”
“ถ้าคุณไม่อยากเป็นคนอื่น...คุณอยากเป็นอะไร”
สายมุกรู้ตัวที่หลุดปาก
“ฉัน...แม่ฉันเป็นเจ้าของตลาดนี้ คุณก็อยู่ในตลาดของแม่ฉัน ทั้งกินทั้งนอนทั้งทำงาน เห็นกันมาตั้งนาน คนกันเองทั้งนั้น คนอื่นที่ไหน”
“ผมดีใจที่คุณไม่เห็นผมเป็นคนอื่น”
สายมุกเขิน ทำหน้าไม่ค่อยถูกนัก

ลั้นลากำลังถือม็อบทำความสะอาดพื้นอยู่ในร้าน มีน้ำหกเป็นทาง ลั้นลาบ่นงึมงำ
“อย่าให้ฉันเป็นลูกค้าบ้างก็แล้วกัน ไม่ใช่จะแค่ไปทำน้ำหกที่ร้านพวกแกนะ จะอ้วกไว้กลางร้านเลยคอยดู ให้มันคอยตามเช็ดกันบ้างจะได้รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง”
ซันกับแหววเดินเข้ามาในร้านกาแฟ ลั้นลาออกมาต้อนรับ
“มากันอีกละ มาก็ช่วยสั่งด้วยนะจ้ะ ไม่ใช่มานั่งตากแอร์”
แหววหันมาถาม
“มีกาแฟที่ไม่มีคลอเรสเตอรอลรึเปล่าล่ะ”
“อ๋อ”
ลั้นลายิ้มถือแก้วกาแฟที่มีน้ำร้อนกับซองคอฟฟี่เพรียวเอามาวางตรงหน้า แหววมองงงๆ
“อะไรอ่ะ”
“กาแฟที่ไม่มีโคเลสเตอรอลตามที่คุณน้องสั่งไงคะ”
“น่ารักที่สุดอ่ะเจ๊...”
แหววฉีกซองกาแฟเทใส่แก้วแล้วคน ยกขึ้นมาดมหอมชื่นใจแล้วจิบ หน้ายิ้มพอใจ ซันอยากกินบ้าง
“งั้นขออีกแก้วสิ”
“ได้...จัดให้”
ลั้นลาเดินเข้าไปหยิบ แหววมองหน้าซัน
“อะไร เดี๋ยวนี้ห่วงสุขภาพกับเค้าด้วยเหรอ”
“เอ้า...ถ้าฉันไม่ดูแลสุขภาพแล้วปล่อยให้เธอดูแลคนเดียวแบบนี้ ใครจะอยู่เป็นเพื่อนเธอตอนแก่ล่ะ”
“ถามซักคำมั้ยว่าให้อยู่ด้วยรึเปล่า”
ลั้นลาถือแก้วกาแฟเดินมา แต่ปรากฏว่าลื่นจากน้ำที่ลูกค้าทำหกไว้ที่ยังเช็ดไม่เสร็จ แก้วน้ำร้อนที่ลั้นลาถือมาจะหกมาทางแหวว แต่ซันรีบเอาตัวไปบังแหววไว้ เลยโดนน้ำร้อนลวกแทน ส่วนลั้นลากลิ้งคมำ
“ว๊าย!”
แหววตกใจ รีบเข้าไปดูซัน
“เป็นอะไรรึเปล่า”
แหววรีบดูบริเวณที่ซันโดนลวก ซันหน้าเหยเก
“สุก”
“ยังมีหน้ามาเล่นอีก นี่น้ำเดือดเลยนะ มีความสุขรึไงน้ำร้อนลวก”
“หมายถึงสุก สุกแบบมีเดียมอ่ะ”
ลั้นลาก้นจ้ำเบ้าอยู่
“นี่มีใครคิดจะห่วงฉันบ้างมั้ยเนี่ย”
“โหเจ๊...บอกแล้วให้ไปทำนมอีกข้าง จุดศูนย์ถ่วงจะได้ดีกว่านี้”
แหววมองซันเห็นใจ

ดวงเดินกลับมาที่ที่พักตน โดยมีสายมุกตามมา เห็นข้าวของกระจัดกระจายพร้อมกับมีจดหมายทิ้งไว้ ดวงไปหยิบมาเปิดอ่าน ข้างในเขียนว่า "ครั้งหน้าไม่ใช่แค่นี้แน่" ดวงขยำมันทิ้ง
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมข้าวกระจัดกระจายแบบนี้”
“คือ...ผมว่าคุณกลับไปก่อนดีกว่า”
“คุณทำหน้ายังกับฉันเป็นตัวปัญหาที่มารื้อข้าวของคุณยังงั้นแหละ”
ดวงถอนหายใจ
“คุณมีศัตรูที่ไหนรึเปล่า”
ดวงเงียบ กังวล
“นี่ พูดอะไรบ้างสิ กะให้ฉันยืนโง่คนเดียวเลยรึไง”
“เชื่อเถอะ คุณกลับไปก่อน แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง”
สายมุกชะงัก
“แล้วไหนเมื่อกี้บอกดีใจที่เราไม่ใช่คนอื่นไง แต่คุณน่ะกำลังทำเหมือนว่าฉันเป็นคนอื่น”
ดวงลำบากใจ สายมุกน้อยใจ เดินหันหลังจากไป ดวงรั้งไว้
“มีคนไม่อยากให้ผมอยู่ที่นี่”
สายมุกหันกลับมา อยากรู้ประเด็นที่ดวงพูด
“แม่ฉันเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก”
“แต่นี่มันตลาดของแม่ฉัน ใครจะห้ามคุณมาอยู่ที่นี่ได้ ในเมื่อฉันให้คุณอยู่”
“ขอบคุณมากครับ...แต่ผมคิดว่า ผมคงต้องหาที่อยู่อื่นซักที ก่อนที่เรื่องมันแย่ลง”
สายมุกไม่อยากให้ย้าย
“ไม่ได้นะ มันจะแย่ลงได้ยังไง ฉันยังอยู่ทั้งคน ไม่มีใครมาวุ่นวายในตลาดนี้ได้ทั้งนั้นแหละ”
ดวงยิ้ม ดีใจ
“ผมก็จะไม่ก่อเรื่องวุ่นวายให้ใครเดือดร้อนเหมือนกัน”
สายมุกมองหน้า
“มันเป็นใคร”
“ผมคงพูดได้แค่นี้จริงๆครับ หวังว่าคุณคงเข้าใจผม”
สายมุกอึดอัดที่ทำอะไรไม่ได้

แหววทายาแก้พองให้ซันอย่างเบามือ ซันมองสิ่งที่แหววทำให้อย่างซึ้งๆ แต่ก็เจ็บ
“นี่มือหรือเท้าเนี่ย ที่ใช้อยู่”
“เจ็บเหรอ”
“นอนให้เหยียบเลยดีกว่า”
“นี่คนเค้ามีน้ำใจอุตส่าห์ทาให้นะ ยังจะกวนอีก”
ซันยิ้มหวาน
“รักดอกจึงหยอกเล่น”
“เงียบไปเลย พูดมากเดี๋ยวจะให้ทาเอง”
“โห...คนทำดีแท้ๆ ยังจะดุอีก”
“ก็ใครให้เอาตัวมาบังฉันล่ะ เป็นหนี้บุญคุณกันเปล่าๆ”
ซันร้องเพลง
“หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด...หนี้รักบังเกิด...”
“หยุดเลย” แหววเอายาใส่มือ “ทาเองก็แล้วกัน”
“โห...”
แหววเดินไปหลบมุมแอบเขินสิ่งที่ซันทำ
“คนบ้า”
ซันมองแหววยิ้มๆ

เย็นนั้น สายมุกเดินเข้ามาในบ้าน วางกระเป๋าหน้าตาเป็นกังวล คุณนายสร้อยเพชรเข้ามาถาม
“เป็นไงบ้างลูก”
“แม่คะ...นอกจากแม่แล้วมีใครในตลาดที่มีอำนาจมากกว่าแม่อีกมั้ยคะ”
“จะมีใคร ฉันเป็นเจ้าของนะ”
“ก็นั่นน่ะสิคะ แล้วใครกันจะมาไล่ดวงออกจากตลาดได้”
“หมายความว่าไงลูก”
“ดวงเขาจะย้ายไปอยู่ที่อื่นค่ะ”
“ตายแล้ว ไม่ได้นะ ไม่ได้”
“หนูจะห้ามอะไรได้ละคะ ชีวิตเขา”
“ทำไมต้องย้าย แม่ไม่ให้ย้าย”
“เขาบอกว่ามีคนไม่อยากให้เขาอยู่ที่นี่”
“ขุมเงินขุมทองของแม่ ใครมันจะแย่งไป”
สายมุกชะงัก
“อะไรนะคะ”
“เปล่าจ้ะ”

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 18 วันที่ 13 ต.ค. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th