อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 16/2 วันที่ 20 ต.ค. 55

อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 16/2 วันที่ 20 ต.ค. 55

สายฟ้าท้วง “แล้วเกิดพลาดขึ้นจะทำยังไง”
“ชั้นจะวางแผนให้ดีที่สุด ไว้ใจชั้นนะ” วันชาติบอก
“แล้วเอ็งรู้เรื่องแถลงข่าวได้ยังไง นี่พวกเอ็งเตรียมวางแผนกันมาก่อนหน้านี้แล้วใช่มั้ย” ชูชนะหันมาทางสมหวัง “แล้วที่เอ็งขอเฮียจวงแถลงข่าวมีนักข่าวด้วยก็เพื่อแผนนี้ใช่มั้ย”
สมหวังพยักหน้า “ใช่จ้ะ”
ชูชนะตกใจ ไม่ยอม “ไม่ได้! ข้าไม่ให้เอ็งทำแบบนี้เด็ดขาด”
“สมหวังคิดดูอีกทีนะ” เจ๊เนาว์บอก
เจ๊จุ๊ผสมโรง “ใช่ น่าจะมีวิธีอื่นนะ”

วันชาติ กุหลาบ และสมหวัง มองหน้ากันที่จะหาวิธีพูดให้ทุกคนเข้าใจ
“ไม่ว่ายังไง ชั้นก็จะทำตามแผนนี้” สมหวังพูดหนักแน่น
ชาวคณะทุกคนตกใจ ร้องขึ้นพร้อมๆ กัน “สมหวัง”
“ทุกคนคงเข้าใจชั้นนะ ชั้นอยากให้คดีมันปิดซะที แล้วใช้ชีวิตอย่างปกติเสียที” สมหวังย้ำความคิด
ทุกคนสีหน้าหนักใจ แต่ก็เหมือนต้องยอมทำตามแผนของสมหวัง



สองคนอยู่ที่ศาลาริมน้ำ สายฟ้าโวยวายด้วยความโมโห เพราะเป็นห่วงสมหวัง
“เธอจะบ้าเหรอ! คิดแผนเสี่ยงๆ แบบนั้นได้ยังไง”
สมหวังบอกอย่างปลงๆ “มันมีค่าเท่ากันแหละทุกวันนี้ชั้นก็ต้องเสี่ยงไม่รู้ว่าพวกมันจะมาจัดการชั้นเมื่อไหร่ จะให้ชั้นหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้อีกนานแค่ไหน รู้มั้ยว่ามันอึดอัดจะทำอะไรก็ทำไม่ได้”
สายฟ้าท้วง “วิธีอื่นมีอีกตั้งเยอะแยะ”
“วิธีไหน บอกชั้นมาสิ”
สายฟ้าอึกอัก “เอ่อ…”
“คุณไม่ต้องพูดแล้ว ชั้นตัดสินใจไปแล้ว”
สมหวังกำลังจะเดินออกมา
“ไม่ให้ชั้นพูดได้ไง ก็ชั้น…” สายฟ้าจะบอกว่ารัก แต่ยั้งไว้ในที่สุด
สมหวังหันกลับมา จ้องหน้าลุ้นฟังความในใจของสายฟ้า
“ทำไม”
สายฟ้าปากแข็งพูดไม่ตรงกับใจที่อยากบอก “ก็ชั้นเป็นห่วง กลัวพลาดมา เธอเป็นอะไรไปไม่มีนักร้องอีก”
สมหวังเสียใจและน้อยใจ คิดว่าสายฟ้าเห็นแต่ผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่ได้ห่วงตน
“จะบอกชั้นแค่นี้ ใช่มั้ย”

สมหวังสะบัดหน้าเดินออกไป สายฟ้าเซ็งตัวเองที่ไม่ยอมพูดความในใจออกไป
ที่ห้องนอนสมหวัง ค่ำนั้น ป้าชวนสีหน้าเศร้าๆ เดินเข้ามาสมหวัง

“นังหวัง”
“จ๊ะ ป้า”
“เอ็งจะทำแบบนี้จริงเหรอ”
สมหวังพยักหน้า
“มันอันตรายเกินไปนะลูก ถ้าเอ็งเป็นอะไรไปป้าจะทำยังไง”
“ป้าสบายใจได้เลยนะจ๊ะ ชั้นไว้ใจหมวด ทุกอย่างมันต้องผ่านไปด้วยดี คดีมันจะได้จบๆ ไปเสียที ชั้นจะได้ใช้ชีวิตอย่างปกติเสียที ป้าเข้าใจชั้นนะ”
“นังหวังเอ๊ย”
ป้าชวนสงสารหลานจับใจที่ต้องมาตกอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ หญิงชราสวมกอดสมหวังให้แรงใจ

เช้าวันใหม่ แดนซึ่งยามนี้เริ่มมีหนวดเคราขึ้นรกครึ้มบนใบหน้าขาวซีดของมัน และแต่งตัวแบบชาวสวน ไม่มีใครจำได้ วันนี้ออกมาซื้ออาหาร
ระหว่างที่รอกาแฟ แดนหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน เห็นรูปสมหวังและวันแถลงข่าวเซ็นสัญญากับจวงเรคคอร์ด แดนดีใจรีบพับหนังสือพิมพ์
“ลุง ชั้นขอซื้อหนังสือพิมพ์ต่อนะ รวมกับค่ากาแฟเท่าไหร่” แดนว่า
“สามสิบบาทพอดี” ลุงบอก
แดนรีบออกจากร้าน

รูปสมหวังในหน้าข่าววันแถลงข่าวเซ็นสัญญา
ยอดชายหน้าเหี้ยม “ในที่สุดโอกาสของเราก็มาถึง”
แดนข้องใจ “แต่มันยังไงๆ อยู่นะ อยู่ดีๆจะมาจัดแถงข่าว พวกมันก็รู้ว่าเราตามล่ามันอยู่”
“แกอย่าคิดมาก ไอ้พวกตำรวจมันคงชะล่าใจคิดว่าพวกมันกำลังได้เปรียบเป็นฝ่ายตามล่าเราอยู่ มันคงไม่คิดสิว่าเราจะเป็นฝ่ายรุก ไปที่งานนั่น”
แดนยังคงกังวลอยู่ “หรือว่ามันเป็นแผนล่อเราให้ไปติดกับ”
“มันไม่คิดว่าเราโง่ขนาดนั้นหรอก! แต่ไม่ว่ามันจะเล่นลูกไม้ไหนกับเรา เราก็ไม่ต้องไปกลัว เป็นไงเป็นกัน ขอให้เราเตรียมตัวตั้งรับให้พร้อมก็แล้วกัน!” ยอดชายบอกน้ำเสียงเข้ม
“ได้! ถ้าคุณมั่นใจขนาดนี้ ผมก็พร้อมที่จะลุย”
ทั้งสองวายร้าย มีสีหน้าเหี้ยมโหด กะเด็ดชีวิตสมหวังคราวนี้!

สายวันนั้น ยินเสียงเคาะประตูที่หน้าห้องสารวัตร
“เข้ามา”
วันชาติเดินเข้ามา
สารวัตรเงยหน้าถาม “เป็นยังไงบ้าน เรื่องแผนไปถึงไนแล้ว”
“ตอนนี้ให้ทางต้นสังกัดประโคมข่าวเรื่องสมหวังจะแถลงข่าวเซ็นสัญญาแล้วครับ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือพิมพ์ ทีวี วิทยุ คนร้ายมันต้องเห็นจากสื่อใดสื่อหนึ่งแน่นอนครับ”
สารวัตรพยักหน้า “ดีมาก แล้วเรื่องแผนการอื่นๆ คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว”
“ตอนนี้อยู่ขั้นตอนระหว่างเตรียมแผนกับทีมครับ และได้เข้าไปดูสถานที่จัดงานสำรวจทางเข้าออกบ้างแล้วครับ” วันชาติบอก
“รายงานผมเป็นระยะๆ ด้วยนะ” สารวัตรกำชับ
“ครับ สารวัตร”

วันชาติรับคำหนักแน่น
ที่โรงซ้อมเต้น กุหลาบ บาส และแด๊นเซอร์ กำลังจะเริ่มซ้อมเต้น กุหลาบเอ่ยขึ้น

“หมวดย้ำกับชั้นว่า การแสดงในวันแถลงข่าวต้องเป็นการแสดงที่พิเศษกว่าครั้งก่อนๆ และต้องทำอย่างรัดกุม”
บาสฉงน “พิเศษยังไง”
“เราต้องรู้จักวิธีมูฟเม้นท์ในการหลบกระสุน” กุหลาบว่า
ทุกคนต่างตกใจ ส่งเสียงฮือฮา
กุหลาบบอกกับบาส “และนายต้องเป็นคนรับหน้าทีนี้ คิดท่าที่มันมูฟเม้นท์เยอะๆ ก้มๆ หมอบๆ ยังไงก็ได้คิดมา”
“โอ๊ย ยากนะเนี่ย! แล้วจะคิดยังไง” บาสบ่นอุบ
“เอาน่าแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว และที่สำคัญ” กุหลาบยิ้มย่อง “ชั้นจะต้องขึ้นไปเป็นแด๊นเซอร์ด้วย”
บาสบ่นแกมหยอก “โหย... ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ให้ชั้นสอนเธอเนี่ยนะ”
กุหลาบแหว “อย่าบ่น”

อีกมุมบ้าน สำลีและปอยฝ้าย กำลังช่วยกันขนเอาเครื่องดนตรีออกมาทำความสะอาด
“แกว่ามันจะคุ้มเหรอวะที่สมหวังเอาตัวเสี่ยงแบบนั้นน่ะ” ปอยฝ้ายออกความเห็น
“แกว่ามันคุ้มมั้ยล่ะ? เป็นข้าไม่เอาด้วยหรอก” สำลีส่ายหัว
“คิดอะไรกันอยู่ข้าไม่เข้าใจจริงๆ” ปอยฝ้ายบ่น
“ใช่ วิธีอื่นมีตั้งเยอะแยะ”
“ถ้าเป็นแก แกจะทำยังไงวะ”
“แหะ แหะ ไม่รู้ว่ะคิดไม่ออก แต่ที่รู้ๆ ไม่คิดที่จะทำแบบนังหวังแน่ๆ แกลองคิดดูนะ ถ้าพลาดโดนยิงโป้งขึ้นมาไส้แตก ซี้แหงแก๋ โอ๊ยยตายๆๆ นึกภาพแล้วสยอง” สำลีทำท่าสยอง
ปอยฝ้ายบอก “วันงานข้าขออยู่หลังเวทีแล้วกัน”
“ข้ากำลังคิดแผนว่าจะไม่ไปอยู่เนี่ย” สำลีว่า
สายฟ้าเดินเข้ามาหา
“สำลี ปอยฝ้าย”
สองเกลอหันมาเห็นสายฟ้าถึงกับสะดุ้งโหยง ขานรับพร้อมๆ กัน
“ครับพี่สายฟ้า”
“เดี๋ยวแกสองคนไปซ้อมเต้นด้วยนะ”
สำลีงง “ซ้อมเต้นอะไรพี่สายฟ้า”
“ก็ซ้อมเต้นวันแถลงข่าวไง ชั้นต้องให้มีแด๊นเซอร์ผู้ชายขึ้นไปเต้นในงานวันนั้นเยอะๆ เพื่อปกป้องสมหวัง พวกแกก็รู้ว่าแด๊นเซอร์ผู้ชายวงเราน้อย ชั้นก็เลยอยากให้แกสองคนไปเต้นด้วย”
สำลีบ่นอุบ “งามไส้! งานเข้าแล้วมั้ยละกู!”
ปอยฝ้ายครวญ “พวกชั้นเต้นไม่เป็นหรอกพี่สายฟ้า”
“ขำๆ อย่าซีเรียส ชั้นให้พวกแกแต่งหญิง เต้นท่าผู้หญิงง่ายๆ เดี๋ยวชั้นบอกไอ้บาสให้”
สำลีบ่นไม่เลิก “ท่าเต้นไม่กลัว กลัวตายมากกว่า”
สายฟ้าปลอบ “เอาน่า คิดซะว่าปกป้องสมหวังเพื่อวงของเรา เสียสละหน่อยสิพวกแก สมหวังเค้าเสียสละเพื่อวงเรามามากแค่ไหนแล้ว”
สำลีกะปอยฝ้ายหน้าเสีย
“ไปเร็วเค้าเริ่มซ้อมกันแล้ว”

สองตลกที่กำลังจะกลายเป็นแด๊นเซอร์ จำใจเดินตามสายฟ้าไปทางลานซ้อมเต้น
เสียงดนตรีเร้าใจจังหวะชวนขยับของเพลงสมหวังนะจ๊ะ ดังกระหึ่มขึ้นที่ลานซ้อมเต้น สมหวังกำลังซ้อมร้องเพลง โดยมีบาสช่วยต่อท่าเต้นให้ ส่วนข้างๆ กุหลาบก็กำลังทำท่าตามบาส ครูหนึ่ง สายฟ้าเดินเข้ามาพร้อมกับสำลี ปอยฝ้าย

สายฟ้าบอกบาส “ชั้นเอาแด๊นเซอร์อีกสองคนมาเสริม”
บาสงง “หมายความว่ายังไงพี่สายฟ้า”
“ชั้นอยากให้ไอ้สองคนนี่มาเต้นด้วย เผื่อช่วยอะไรได้บ้าง”
“ช่วยให้ช้าขึ้นน่ะสิพี่สายฟ้า” บาสเซ็ง
“ไม่หรอก ชั้นให้มันเต้นท่าผู้หญิง จะได้ง่ายๆ หน่อย”
บาสอิดออด “แต่นี่แด๊นเซอร์เราก็เยอะแล้วนะ ผมกับกุหลาบก็จะขึ้นไปด้วย”
“ก็ดีแล้ว…แต่ชั้นอยากได้เยอะกว่านี้” สมหวังว่า พลางมองไปยังสมหวัง “นักร้องจะได้ปลอดภัย เอ่อ…แล้วเอาผู้ชายไว้ข้างหน้าๆ นะ”
สำลีบ่นงุบงิบ “ตัวบังกระสุนชัดๆ”
“มาๆ เริ่มกันเลย อย่าคิดมาก เพื่อความปลอดภัยของสมหวัง” กุหลาบฮึดสุดๆ
สายฟ้ามองสมหวัง แล้วยิ้มให้ แต่สมหวังหลบสายตาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

จากนั้นสมหวังเริ่มร้องเพลงอีกครั้ง และเต้นท่าตามที่บาสสอนให้ ขณะที่สายฟ้าได้แต่ส่งสายตามองให้กำลังใจสมหวัง
ต่อมาบาสเริ่มต่อท่าให้สำลีกับปอยฝ้าย ทั้งคู่ยังเก้ๆ กังๆ ขยับผิดบ้างถูกบ้าง
เสร็จจากสองตลกบาสก็ต่อท่าให้กุหลาบ บาสจับแขน จับตัวกุหลาบ เพื่อจัดท่าให้ กุหลาบเขินสุดๆ
อีกจังหวะ บาสเริ่มจัดโซนแด๊นเซอร์ ได้สายฟ้าเข้ามาช่วยด้วย และเลือกแต่แด๊นเซอร์ชายไว้ข้างหน้าเพื่อป้องกันสมหวัง
เมื่อลงตัว บาสจึงเริ่มให้ซ้อมภาพรวม เวลาผ่านไปทุกอย่างลงตัวมากขึ้น กุหลาบเองเต้นได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ยกเว้นก็แต่ สำลีกับปอยฝ้ายที่ยังเต้นไม่ค่อยคล่อง
บาสจึงปล่อยให้พัก สำลี กะปอยฝ้าย ถึงกับหอบแฮกๆ ลงไปนอนแผ่ สายฟ้ายิ้มๆ แล้วยกนิ้วให้บอกว่าเยี่ยมแล้ว
ขณะเดียวกันที่บริเวณศาลพระภูมิประจำบ้าน ป้าชวน เจ๊จุ๊ และเจ๊เนาว์ จัดวางของบูชาต่างๆ นาๆ ที่ด้านหน้าศาล เห็นควันธูปลอยโขมงคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ
ชูชนะเริ่มต้นนำไหว้ “สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย เจ้าที่เจ้าทาง เจ้าป่าเจ้าเขา ช่วยดลบันดาลขอให้งานแถลงข่าวผ่านไปด้วยดีด้วยเทอญ”
“ขอให้สมหวังปลอดภัย ไม่เป็นอันตรายใดๆ และขอให้จับคนร้ายให้ได้ด้วยเทอญ” ป้าชวนอธิษฐาน
เจ๊จุ๊กะเจ๊เนาว์ยกมือท่วมหัว “สาธุ สาธุ สาธุ” พร้อมกัน
ชูชนะรู้สึกโล่งใจ “อย่างน้อยก็ให้สิ่งศักดิ์ช่วยอีกแรงจะได้อุ่นใจได้บ้าง”
วันต่อมา กรุงเทพมหานครเช้านี้ดูสับสนวุ่นวาย ผู้คนเดินสวนกันขวักไขว่และต่างคนต่างรีบเร่ง แดนกับยอดชาย ปลอมตัวมิดชิด ออกจากโรงแรมม่านรูดแหล่งกบดาน และพากันมาอยู่ในห้องเช่า ที่สลัมแห่งหนึ่ง จดจ่อรอคอยเวลา

“พรุ่งนี้แล้วสินะ วันที่เรารอคอย ทุกอย่างจะได้จบสิ้นกันซะที” ยอดชายเอ่ยขึ้น
“พรุ่งนี้ต้องไม่มีคำว่าพลาด” แดนบอกเสียงหนักแหน่น
ยอดชายย้ำ “ใช่! มันเป็นโอกาสสุดท้ายของเราแล้วก็ว่าได้”
แดนมีท่าทีกังวล “แล้วถ้าเกิดพลาดล่ะครับ”
ยอดชายตวาด “ปากเสีย จะพูดทำไมเล่า แต่ถ้าเกิดพลาดแกโดนจับขึ้นมาจริงๆ แกห้ามซัดทอดชั้นเด็ดขาด”
“ไม่มีทางฝีมืออย่างผม ไอ้พวกตำรวจจะไม่ได้แม้แต่วิญญาณ” แดนพูดอย่างอวดเก่ง
“ขอให้มันจริงเถอะ”
“คุณคอยดูพรุ่งนี้แล้วกัน”
ยอดชายพูดออกมาด้วยสีหน้าและแววตาเหี้ยมเกรียม “นังสมหวังพรุ่งนี้แกเสร็จชั้นแน่!”
16.3-2
เวลาเดียวกันที่บ้านชูชนะ สมหวังซ้อมร้องเพลง พร้อมกับวาดลีลาเต้นไปกับแดนเซอร์ทุกคน ปอยฝ้าย กะสำลีเต้นเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาก ภาพรวมดูดีและพร้อมเพรียงกันมากขึ้น

ชูชนะ ป้าชวน สายฟ้า เจ๊จุ๊ และเจ๊เนาว์ มาดูการซ้อม และช่วยปรบมือตามจังหวะเพลง
สายฟ้ามองอย่างภาคภูมิใจ
ชูชนะยิ้มแย้ม “ดีมากๆ สวยงาม”
“ครั้งแรกนะเนี่ย ที่ชั้นเห็นนังหวังร้องเพลง แบบมีองค์ประกอบเต็มขนาดนี้” ป้าชวนยิ้มย่อง
เจ๊เนาว์ยิ้มกริ่ม ขณะพูดอวย “บอกแล้วหลานป้าน่ะ นอกจากจิตใจดีแล้วมีความสามารถอีกด้วย”
ป้าชวนเป็นปลื้ม “เสียงนังหวังเพราะดีจังเลยเนอะ”
ชูชนะคุยโว “ของแบบนี้มันอยู่ที่ครูมันด้วย”
เจ๊จุ๊หมั่นไส้พูดแซวตามประสา “ต้องแวะเข้าตัวเองตลอดเลยนะพ่อ”
“ก็ข้าภูมิใจในตัวข้านี่หว่า”
“จ้า…เชิญตามสบาย”
สายฟ้า เรียกทุกคนรวมตัว “พวกเรา…มารวมกันตรงนี้แป๊บนึงก่อน”
ทุกคนมานั่ง รอฟังสายฟ้า
“พรุ่งนี้ก็ถึงวันงานแล้ว ขอให้ทุกคนตั้งใจทำให้เต็มที่นะ อย่าประมาณ และต้องมีสติตลอดเวลา”
“พวกเอ็งไม่ต้องกลัวนะ ข้าขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครองพวกเอ็งแล้ว” ชูชนะเสริม
สำลีกระซิบบ่นกับปอยฝ้าย ท่าทีประชด “อุ่นใจได้เยอะเลย”
ชูชนะได้ยิน
“อะไรไอ้สำลี”
สำลียิ้มแหยๆ “ชั้นบอกว่าอุ่นใจขึ้นเยอะเลย ชั้นพูดจากใจจริงๆ นะ ไม่ได้ประชดเลย ต้องขอบคุณพ่อมากๆ เลยนะจ๊ะ”
เจ๊เนาว์บิ้วท์ตะโกนนำ “เพื่อวงของเรา ทุกคนสู้มั้ย”

หมู่มวลร้อง “สู้” ขึ้นพร้อมๆ กัน
ตกตอนเย็นวันชาติอยู่ที่โรงพัก กำลังประชุมซักซ้อมแผนกับเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ประมาณ 10 นายในห้องประชุม

บนกระดานมีรูปแดนกับยอดชายติดไว้ อีกด้านเป็นแผนที่ภายในสถานที่จัดงานแถลงข่าว เปิดตัวสมหวังในฐานะนักร้องค่ายจวงเรคคอร์ด

วันชาติอธิบายแผนการ บางจังหวะชี้จุดในแผนที่ประกอบ อย่างเคร่งเครียด!

ไม่นานนัก สารวัตรอยู่กับวันชาติสองคน สารวัตรเอ่ยถามขึ้น
“ทุกอย่างพร้อมมั้ยหมวด?”
“พร้อมครับ …เราวางกำลังไว้ทุกจุดภายในสถานที่จัดงานครับ คนร้ายไม่รอดแน่”
“แล้วคุณสมหวังล่ะพร้อมมั้ย”
“ทางโน้นผมให้จ่ากุหลาบดูความเรียบ ทุกอย่างน่าจะพร้อมแล้วครับ”
“ขอให้ทุกอย่างสำเร็จ ฝากบอกทุกคนด้วยว่าให้ทำงานอย่างมีสติ” สารวัติกำชับ
“รับทราบครับ สารวัตร!”

คืนนั้น วันชาติโทรศัพท์หากุหลาบ สอบถามความคืบหน้า
“จ่า … ทางโน้นเรียบร้อยดีใช่มั้ย”
“ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ทุกอย่างพร้อม”
“ดีมาก…แล้วพรุ่งเจอกัน”
“ค่ะ”

เวลาเดียวกัน สายฟ้ากับสมหวังเดินสวนกันมา
สายฟ้าเรียกไว้ “เดี๋ยว”
สมหวังหยุด
“ชั้นขอคุยด้วยหน่อย” สายฟ้าบอก
สองคนเดินมาที่อีกมุมในบ้าน
“กลัวหรือเปล่า”

อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 16/2 วันที่ 20 ต.ค. 55

ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th