อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 13 วันที่ 13 ต.ค. 55
ทั้งคู่แย่งชุดกันไปมา จังหวะนั้นหมวดวันชาติเดินเข้ามาพอดีวันชาติกระแอม “ฮึ่ม…ฮึ่ม”
กุหลาบหันไปเห็นเป็นหมวดวันชาติก็ตกใจ เผลอตัวรีบตะเบ๊ะทำความเคารพ! ส่วนบาสไหว้
สองคนทักพร้อมๆ กัน “สวัสดีครับพี่ชาติ” / “สวัสดีค่ะหมวด”
วันชาติเห็นกุหลาบตะเบ๊ะก็ขยิบตาให้รีบเอาลง
กุหลาบนึกขึ้นได้ก็รีบเอาลง บาสไม่ทันเห็น
“สมหวังล่ะกุหลาบ”
กุหลาบเริ่มเครียดที่หาสมหวังทั่วบ้านก็ ไม่เจอ
“เอ้า! ในบ้านก็ไม่มี” หน้าเจื่อน “สงสัยออกไปไหนกับคุณสายฟ้า”
วันชาติเริ่มหงุดหงิด “ก็โทร.ตามสิ!”
กุหลาบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากำลังจะโทร.หาสายฟ้า แต่สายฟ้าดันเดินเข้ามาพอดี
“อ้าวหมวดชาติมาทำอะไร”
“มาหาสมหวัง”
“แล้วสมหวังล่ะกุหลาบ”
กุหลาบตกใจ ตาเหลือก “อ้าว สมหวังไม่ได้อยู่กับคุณสายฟ้าเหรอคะ”
“ตอนแรกก็อยู่ด้วยกัน จอมขวัญเค้ามาหาชั้นคุยกันแป๊ปเดียว เค้าก็เดินหายไปไหนไม่รู้”
วันชาติมองกุหลาบตาเขม็ง กุหลาบรีบหลบสายตา ไม่กล้าสบตาวันชาติ
“จะอยู่เฉยทำไมเล่า ไปตามหาสิ”
สายฟ้ามองงๆ
ระหว่างนั้นสำลีกับปอยฝ้ายเดินเข้ามา
“หาอะไรกันเหรอ” สำลีถาม
“เห็นสมหวังบ้างหรือเปล่า” กุหลาบถามกลับ
“สมหวังน่ะเหรอ… โอ้ยไม่ต้องห่วง ตั้งแต่เป็นนักร้องดังก็ไฮโซขึ้นมาเลยมีหนุ่มมารับออกไปเที่ยว” ปอยฝ้ายว่า
“รถงี้อย่างหรูเลย”
กุหลาบตกใจ “ผู้ชายเหรอ”
สายฟ้ากับวันชาติสีหน้าไม่ดี
“รถเบ๊นซ์” วันชาติบอกยี่ห้อรถยอดชาย
“ใช่ๆ “ สำลีบอก
วันชาติ บอก “สีดำ”
สำลีบอกอีก “ใช่เลยๆ”
วันชาติหน้าเครียด!
“ซวยแล้วมั้ยล่ะ”
กุหลาบงง “ทำไมเหรอคะหมวด?”
สายฟ้าสงสัยหนัก “มีอะไรเหรอไอ้ชาติ”
“เรื่องที่สมหวังเป็นพยานมีปัญหานิดหน่อย”
สายฟ้าเป็นห่วงสมหวัง
“ปัญหาอะไร แล้วสมหวังออกไปไหนกับใคร”
“ไม่มีอะไรมากหรอก แกไม่ต้องเป็นห่วงนะ เดี๋ยวชั้นมาอธิบายให้ฟังทีหลัง”
วันชาติเดินพรวดนำกุหลาบออกไป!
ระหว่างที่หมวดวันชาติเดินมาที่รถ พร้อมกับพูดวิทยุ
“ศูนย์ 34 แจ้งเหตุด่วน ขอให้ช่วยติดตามรถผู้ต้องสงสัย ยี่ห้อเบ๊นซ์ สีดำ” วันชาติบอกรูปพรรณสัณฐานรถ
เจ้าหน้าที่สายตรวจคนหนึ่ง เห็นรถลักษณะคล้ายที่แจ้งไว้ผ่านหน้าไปพอดี จึงแจ้งกลับ
“สายตรวจ7 พบเห็นรถผู้ต้องสงสัย มุ่งหน้าไปทางถนนรามอินทรา”
“ให้ติดตามไปโดยไม่ต้องจับกุม”
“ศูนย์รับทราบ ให้ติดตามไปโดยไม่ต้องจับกุม”
เจ้าหน้าที่สายตรวจ ที่ป้อมตำรวจรับคำสั่ง
“รับทราบ” แล้วขี่รถตามรถยอดชายไป
กุหลาบสงสัยท่าทีวันชาติ
“สรุปผู้ชายที่สมหวังออกไปด้วยเป็นใครเหรอคะหมวด ทำไม่ต้องเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้”
“นายยอดชายสามีคุณนายศรีสมรไงเล่า นายนี่แหละที่เป็นผู้ต้องสงสัยอีกคนที่มีส่วนรู้เห็นในคดีฆาตกรรมคุณนายศรีสมร
กุหลาบตกใจแทบช็อก “แสดงว่านายยอดชายนี่เป็นตัวบ่งการฆ่าคุณนายศรีสมร” สีหน้าเริ่มไม่ดี
“สมหวังกำลังตกอยู่ในอันตรายงั้นเหรอคะ”
“ก็ใช่น่ะสิ”
กุหลาบยิ่งเป็นห่วงสมหวัง
“ผมถึงย้ำนักย้ำหนาว่าให้ดูสมหวังให้ดี ดูสิปล่อยให้ตกอยู่ในอันตรายจนได้”
“แล้วไอ้พวกนั้นมันรู้ที่อยู่เราได้ยังไง”
“ก็ในหนังสือพิมพ์ไง คุณลืมไปแล้วเหรอ”
“ชั้นไม่คิดว่ามันจะตามเร็วขนาดนี้”
“คิดช้าไปนะจ่า แล้วทีนี้เป็นยังไงล่ะ สมหวังตกอยู่ในอันตรายจนได้! ไอ้พวกนั้นมันจ้องจะจัดการสมหวังอยู่แล้ว มันทำทุกวิถีทางนั่นแหละที่จะได้เจอตัวสมหวัง ถ้าสมหวังเป็นอะไรไปนะ คุณกับผมโดนสารวัตรเล่นงานเละแน่”
กุหลาบหน้าซีดเป็นกระดาษ วันชาติเห็นกุหลาบหน้าจ๋อยไปก็สงสาร
“ผมขอโทษ”
แดนรออยู่ข้างโรงแรมตาที่นัดไว้กับยอดชาย เห็นพ่อค้าขายปลาหมึกย่าง จึงสั่งมานั่งกินอยู่ แดนยกนาฬิกาดู ท่าทีหงุดหงิด
“เมื่อไหร่จะมาวะ”
แดนชะเง้อมองรถยอดชาย ก่อนจะหันมาสั่งกับพ่อค้าขายปลาหมึก “พี่เอามาอีกสองไม้”
“ได้ๆ สองไม้นะ”
“อืม…เอาสุกๆ นะ”
สักครู่หนึ่ง พ่อค้าเอาปลาหมึกมาให้
“ได้แล้วๆ”
แดนจ่ายเงิน แล้วหยิบกินปลาหมึก
“ลุง บอกให้เอาสุกๆ ไงมันยังเหนียวอยู่เลย” แดนขัดใจ
พ่อค้ารีบบอก “สุกแล้ว แบบนั้นน่ะอร่อย มันหนึบๆ ดี”
แดนเห็นรถยอดชายเลี้ยวเข้าไปในโรงแรมพอดี
รถยอดชายแล่นมาจอดที่ลานจอดรถของโรงแรม
แดนเดินขึ้นมาบนลานจอดรถ และเตรียมปืนใส่กระบอกเก็บเสียง แดนเห็นสมหวังอยู่ในรถ
ยอดชายมองเห็นแดนและส่งสัญญาณให้แดนลงมือ แดนเล็งปืนไปที่สมหวังกำลังจะยิง ทันใดนั้น แดนเกิดปวดท้องขึ้นมา แดนผายลมฟ่อดแฟ่ด
“นั้นไง! ปลาหมึกเล่นงานกูแล้วไง ไหนบอกว่าสุกของมึงไอ้ลุงบ้าเอ้ย!”
แดนรีบพรวดไปห้องน้ำ ยอดชายมองอย่างงงๆ
ยอดชายชะเง้อมองหาแดน พลางพึมพำอย่างอารมณ์เสีย
“มันไปไหนของมันวะ”
สมหวังมองยอดชายอย่างแปลกใจ
“คุณยอดชายมองหาใครเหรอคะ”
“ปละ…เปล่าครับ ผมว่าเราเข้าไปทานอาหารกันดีกว่าครับ”
ยอดชายอารมณ์เสีย เดินนำสมหวังเข้าไปในโรงแรม
รถวันชาติแล่นมาตามท้องถนน
วันชาติพูดวิทยุ “อยากทราบความคืบหน้ารถของผู้ต้องสงสัย”
“ศูนย์34 ว2 ขณะนี้รถผู้ต้องสงสัยได้เลี้ยวเข้าไปบริเวณโรงแรม…” ศูนย์แจ้งชื่อโรงแรม
วันชาติตอบกลับ “รับทราบ”
แดนเสร็จธุระ รีบวิ่งออกมาดูสมหวังที่ลานจอดรถ ปรากฏว่าไม่เห็นสมหวัง เห็นแต่รถยอดชายจอดอยู่
แดนวิ่งเข้าไปในโรงแรม รถวันชาติขับเข้ามาในโรงแรมพอดี
ยอดชายพาสมหวัง เดินมาที่ลิฟต์ ยอดชายพยายามมองหาแดน
สมหวังสงสัย “มองหาอะไรเหรอคะ”
“อ๋อ เปล่าครับ!”
ครู่หนึ่ง ลิฟต์เปิดออก สมหวังเข้าไปกดลิฟต์ไว้ ยอดชายยังมองหาแดนอยู่
“คุณยอดชายคะ ลิฟต์มาแล้วค่ะ”
“ครับๆ”
ระหว่างนั้นแดนเดินมาพอดี ยอดชายเห็นแดน ให้สัญญาณว่าสมหวังอยู่ในลิฟต์แดนรีบปรี่เข้ามา
สมหวังสงสัยอีก “รอใครอีกหรือเปล่าคะ”
แดนโผล่มาพอดี! สมหวังเห็นแดนอึ้ง ตกใจ แดนยกปืนขึ้นเล็งมาจะยิงใส่ สมหวังรีบกดปุ่มลิฟต์ให้ปิด ลิฟต์ปิดทันพอดี
สมหวังดึงยอดชายเข้ามาในลิฟต์ด้วย
“ไปชั้นไหนดีคะ”
ยอดชายแสร้งทำเป็นตกใจ “เกิดอะไรขึ้นครับ”
“เดี๋ยวชั้นเล่าให้ฟังค่ะ… ตอนนี้หนีก่อนดีกว่าค่ะ ไปชั้นไหนดีคะ”
ยอดชายถ่วงเวลา “เอ่อ…ชั้นไหนดีล่ะครับ”
ยอดชายตั้งใจเอื้อมมือไปกดปุ่มเปิดลิฟต์ ประตูแง้มออก สมหวังตกใจ!!
“คุณยอดชาย”
สมหวังรีบกดปิดอีกครั้ง แต่แดนพยายามเอามือง้างลิฟต์ให้เปิดออก สมหวังเบิกตาโพลง ขณะที่ยอดชายเอาใจช่วยแดนสุดๆ
อารามตกใจสมหวังถอดรองเท้าแล้วหยิบไปกระหน่ำตีมือแดนสุดแรง!
“โอ๊ย”
แดนร้องลั่น ชักมือออกไป ประตูลิฟต์ปิด สมหวังถอนหายใจ โล่งอก ส่วนแดนวิ่งไปทางบันไดหนีไฟ หมายจะไปดักรอที่ลิฟท์อีกชั้น
ระหว่างนั้น สมหวังเห็นปุ่มกดลิฟต์ ถูกกดไว้ทุกชั้น ก็ตกใจ มองยอดชายเขม็ง
“ผมขอโทษ ผมไม่รู้จะกดชั้นไหน ผมตกใจอยู่ดีๆ ก็มีคนเอาปืนมาจ่อแบบนั้น” ยอดชายแถ
สมหวังหนักใจ
สักครู่หนึ่ง ลิฟต์เลื่อนขึ้นมาหยุดอีกชั้นหนึ่ง ประตูเปิดออก สมหวังโผล่หน้าออกไปมองเห็นแดนกำลังวิ่งตรงมายอดชายลุ้นให้แดนวิ่งตามมาได้ทัน สมหวังรีบปิดลิฟต์ และลิฟต์ก็ปิดทันก่อนแดนจะมาถึง ยอดชายอารมณ์เสีย!
“โธ่เว้ย” แดนหงุดหงิดวิ่งตามไปอีก
สมหวังกลัวจนตัวสั่น ยอดชายลุ้นให้แดนมาทันตอนประตูลิฟต์เปิด ทันใดนั้น ประตูลิฟต์เปิดแต่ก็ไม่เห็นหัวแดน สมหวังตัดสินใจ
“คุณยอดชายชั้นว่าเราออกชั้นนี้กันดีกว่าค่ะ”
สมหวังวิ่งออกไปทางบันไดหนีไฟ อีกฝั่งหนึ่ง ยอดชายวิ่งตามออกมา แต่ก็ยังคอยชะเง้อมองแดนให้แดนตามมาได้ทัน
สมหวังพยายามผลักประตูหนีไฟ แต่ประตูเปิดไม่ออก
“ประตูเปิดไม่ออกค่ะ”
แดนวิ่งมาหน้าลิฟต์ ลิฟต์กำลังปิดพอดี แดนคิดว่าสมหวังยังอยู่ในลิฟต์ แดนกำลังจะวิ่งตามไปอีกชั้น
ยอดชายเห็นแดนพอดี ยอดชายพูดเสียงดังตั้งใจให้แดนได้ยิน
“คุณสมหวัง! หลบครับผมเปิดให้”
แดนได้ยินเสียงยอดชาย ก็วิ่งมาตามเสียง
ยอดชายทำทีเป็นช่วยสมหวังใช้เท้าถีบประตูอยู่หลายครั้ง แต่แกล้งทำเป็นเปิดไม่ออก
สมหวังลุ้นสุดขีด จนครั้งสุดท้ายยอดชายถีบประตูออกจนได้
“รีบไปค่ะ…คุณยอดชาย”
สมหวังรีบวิ่งเข้าไป
ยอดชายแกล้งเจ็บขาที่ถีบประตูเมื่อครู่ ร้อง “โอ๊ย”
สมหวังได้ยินเสียงยอดชายก็กลับมาดูด้วยความเป็นห่วง
“คุณยอดชาย”
“ผมเจ็บข้อเท้าน่ะครับ”
“ไหวมั้ยคะ…มาเดี๋ยวชั้นช่วย”
จังหวะที่สมหวังยื่นมือให้ยอดชายเพื่อดึงตัวลุกขึ้น แดนวิ่งมาถึงพอดี
แดนรีบเหนี่ยวไกยิงใส่สมหวัง! เดชะบุญเป็นจังหวะที่สมหวังฉุดตัวยอดชายขึ้น แรงฉุดทำให้สมหวังเสียหลักล้มลงไปบนตัวยอดชาย ลูกกระสุนเฉียดสมหวังไปอย่างหวุดหวิด
สมหวังตกใจร้อง “ว้าย”
แดนเซ็งพลาดอีก
แดนเล็งปืนไปที่สมหวังกำลังจะยิงซ้ำ สมหวังตกใจและกลัว หลับตาปี๋
ยอดชายเองก็ตกใจตาเหลือก กลัวแดนจะยิงพลาดมาโดน!
“เฮ้ย”
ยอดชายดันสมหวังออกเพื่อจะให้รับลูกกระสุน สมหวังกระเด็นออกไป
แดนยิ่งพลาด กระสุนเฉียดยอดชายไปนิดเดียว สมหวังตกใจ! เห็นกระสุนเฉียดยอดชาย คิดว่ายอดชายช่วยชีวิตตนไว้
“คุณยอดชาย”
“คุณสมหวังหนีไปก่อนครับ ไม่ต้องห่วงผม”
สมหวังลังเลเป็นห่วงยอดชาย
“หนีไปครับคุณสมหวัง”
สมหวังตัดสินใจวิ่งไปทางบันไดหนีไฟ
แดนโมโห “จะไปช่วยมันทำไม เกือบจะจัดการได้อยู่แล้ว”
“ช่วยบ้าอะไร! แกไมเห็นชั้นหรือไง เกิดพลาดมาโดนชั้นจะทำไง…ไม่ต้องพูดมาก รีบตามไปจัดการมัน”
แดนวิ่งตามสมหวังไป
“มึงเสร็จกูแน่”
แดนวิ่งไล่กวดสมหวังไปติดๆ สมหวังชะโงกหน้ามาดูเห็นแดนตามมาติดๆ ก็ยิ่งตกใจ วิ่งหนีต่ออย่างสุดชีวิต
สมหวังวิ่งออกมาทางประตูทางออก แดนวิ่งจี้ตามมาติดๆ
“เฮ้ยหยุด” แดนตะโกนก้อง
สมหวังหยุดชะงัก แล้วค่อยๆ ยกมือยอมแพ้ แดนจ่อปืนไปที่สมหวัง ขณะที่สมหวังค่อยๆ หันไปหาแดน
ทันใดนั้น วันชาติ กับกุหลาบก็โผล่มาพอดี
“สมหวัง”
วันชาติ กับกุหลาบ จ่อปืนไปทางแดน แดนตกใจ!
“ทิ้งปืนลง แล้วมอบตัวซะ”
แดนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจวิ่งหนีกลับลงไปทางบันไดหนีไฟ
“จ่ากุหลาบดูสมหวังไว้ เดี๋ยวผมไปจัดการมันเอง”
“หมวดคะ ช่วยคุณยอดชายด้วยนะคะ คุณยอดชายขาเจ็บอยู่ด้านล่าง” สาวแสนดียังเป็นห่วงยอดชาย
“สมหวังไปรอในรถก่อนนะตรงนี้มันอันตราย!”
กุหลาบบอกแล้ววิ่งตามวันชาติไป
แดนวิ่งหนีสุดชีวิต ขณะที่วันชาติวิ่งไล่ล่าตามติด
“อย่าหนี! มอบตัวซะดีๆ”
แดนวิ่งนำวันชาติอยู่ แล้วหันกลับมายิงสา วันชาติหลบลูกกระสุน แดนวิ่งหนีต่อ วันชาติวิ่งตาม
กุหลาบพาสมหวังมานั่งที่รถ
“สมหวังหลบอยู่ในนี้ก่อนนะ ห้ามออกไปไหนเด็ดขาดเข้าใจมั้ย พี่ไปช่วยหมวดก่อน”
กุหลาบวิ่งออกไป
แดนยิงสกัดวันชาติพลางวิ่งหนี วันชาติต้องคอยหลบหลีกกระสุนปด้วย ทำให้แดนยิ่งวิ่งห่างออกไป วันชาติยิงตอบโต้ แดนวิ่งหนีลับสายตาหมวดวันชาติไป
วันชาติวิ่งตามไป
แดนวิ่งออกมาจากประตูบันไดหนีไฟ รถยอดชายขับมาเทียบ
“ขึ้นรถเร็ว”
แดนรีบขึ้นรถ ยอดชายขับออกไป หมวดวันชาติวิ่งตามออกมาไม่เห็นแดน แต่พอหันไปอีกทางเห็นเป็นรถยอดชาย วันชาติหงุดหงิด
“รถนายยอดชายนี่!”
วันชาติกำลังวิ่งตามไปดักอีกชั้น เป็นจังหวะที่กุหลาบสวนมาพอดี กุหลาบไม่ทันระวังชนเข้ากับหมวดวันชาติล้มทั้งสองคน รถยอดชายแล่นออกไป หมวดวันชาติตามไปไม่ทัน วันชาติช่วยพยุงตัวกุหลาบขึ้นอาการหงุดหงิด
“คุณจะตามผมมาทำไม”
“ก็มาช่วยหมวดไงคะ”
“แล้วสมหวังล่ะ”
“ให้นั่งรออยู่ที่รถค่ะ”
วันชาติขึ้นเสียง “ปล่อยให้สมหวังอยู่คนเดียวได้ยังไง ถ้าไอ้พวกนั้นมันเห็นสมหวังแล้วจะทำยังไง”
กุหลาบสีหน้ากังวล
สมหวังนั่งรออยู่ในรถหมวดวันชาติ ส่วนอีกด้าน รถยอดชายกำลังแล่นตรงมาทางสมหวัง และขับผ่านหน้าสมหวังไป สมหวัง เห็นรถยอดชายก็จำได้
“คุณยอดชาย”
สมหวังลงจากรถแล้วจะวิ่งตามยอดชาย พร้อมกับโบกมือให้ยอดชายหยุดรถ แต่ยอดชายไม่ทันเห็น
สมหวังพยายามวิ่งตาม
“คุณยอดชายคะ”
กุหลาบกับวันชาติวิ่งมาทันพอดี
“สมหวัง สมหวังจะไปไหน”
วันชาติพยายามวิ่งตามรถยอดชาย แต่ตามไม่ทัน
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 13 วันที่ 13 ต.ค. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
