อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 10 วันที่ 1 ต.ค. 55
ประเวทตบหลังดวงปั่กๆๆ ดาราจ้องหน้าดวง“ฟังนะดวงลูกรัก เงินนี้มันเงินของแกชัดๆ เอาสมองที่ไหนคิดว่ามันไม่ใช่ สงสัยจะได้เลือดดีจากแม่ไปเยอะ เฮะๆๆๆ”
ดวงหน้าตาจริงจังมาก
“นี่ผมไม่ได้พูดเล่นนะครับ ผมซีเรียสนะ”
ดารากับประเวทเห็นดวงท่าทางจริงจังมาก ก็พยายามไม่ขำ
“ผมเล่าให้ฟังหมดแล้ว คงเข้าใจแล้วใช่ไหมครับว่าทำไมผมถึงจะไม่ซื้อบ้านหลังนี้ คืนนี้ ถ้าไม่รังเกียจก็ไปนอนกับผมก่อน พรุ่งนี้ค่อยคิดต่อว่าจะเอายังไง”
ดวงเดินออกไปเครียดๆ ประเวทชะงัก
“เฮ้ย...ท่าทางมันเอาจริงเว้ย เอาไงล่ะ”
“นี่ถ้าฉันเลี้ยงมากับมือมันคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก ดูซิ ไม่ได้เลือดแม่มาสักนิด เจ็บใจจริงๆ”
ดาราหงุดหงิด
ดึกคืนนั้น ดวงหลับไปแล้ว ดารากับประเวทคุยกันอยู่มุมหนึ่ง ประเวทมองมาที่ดวง
“หรือว่ามันจะปัญญาอ่อน”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก มันแค่ซื่อบื้อ ไม่เข้าใจชีวิต ไม่รู้อันไหนผิดอันไหนถูก เฮ้อ...ลูกเอ้ยลูก ต้องสอนอีกเยอะ”
ประเวทเห็นด้วย
“เออ...ต้องทำให้มันเหมือนเราให้ได้ มันจะได้กล้าใช้เงิน แล้วก็แบ่งให้เราใช้ด้วย”
“มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เจอลูกทั้งที แถมลูกถูกหวยอีกต่างหาก ไม่มีวันยอมปล่อยมันให้หลุดมือไปอีกครั้งแน่ ต้องอุ้มไว้ให้แน่น เอาให้อยู่หมัด”
ทั้งสองหันไปมองดวงด้วยสายตาของโจรสุดๆ
วันใหม่...โอมขับรถมาถึงหน้าบ้านคุณนายสร้อยเพชร ไม่เห็นคนมาเปิดประตูก็บีบแตรเรียก สักครู่พะวงออกมาชะโงกหน้าดู
“คุณโอมมา!”
โอมลงจากรถจะเปิดประตูเอง
“แย่แล้วๆๆ”
พะวงรีบวิ่งไปจับรั้วไว้
“อย่านะคะ...อย่า”
“ทำไมต้องให้เรียก เป็นคนใช้ก็หัดดูซะบ้างสิว่ามีแขกมา”
“โอ๊ยๆๆ ห้ามเข้าค่ะ...ห้ามเข้า”
โอมไม่พอใจ
“ทำไมฉันจะเข้าไม่ได้”
“ก็คุณนายสั่งไว้นี่คะ”
“เป็นไปไม่ได้...หลบไป”
“ไม่ได้จริงๆค่ะ เข้าไปไม่ได้จริงๆ พะวงไม่ได้โกหก”
“อย่าทำให้เสียเวลาได้ไหม ฉันยิ่งกำลังรีบๆ อยู่”
โอมทะเลาะกับพะวงอยู่ที่รั้ว คุณนายสร้อยเพชรออกมาดู
“มีอะไรกัน เสียงดังโวยวาย”
โอมรีบยกมือไหว้
“สวัสดีครับคุณน้า”
คุณนายสร้อยเพชรชะงักเมื่อเห็นโอม สะบัดหน้าใส่ทัน
“พะวง ส่งแขก”
คุณนายสร้อยเพชร เดินกลับเข้าบ้านไป
“คุณน้าครับ ฟังผมก่อนสิครับ คุณน้า ผมเมาเพราะถูกมอมเหล้านะครับ ฟังผมอธิบายก่อน”
คุณนาย สร้อยเพชรหันกลับมาด่า
“ไม่ต้องมาแก้ตัว จะไปเมาที่ไหนก็ไป แต่ต้องไปใช่ที่นี่”
“แต่ผมถูกน้องมุกมอมเหล้านะครับ”
คุณนาย สร้อยเพชรชะงัก
“ว่าอะไรวะ พูดอีกทีซิ”
-----------------------------------------------------------------
ตอนที่ 10
ทั้งหมดอยู่ในห้องรับแขก คุณนายสร้อยเพชรตกใจแต่ยังไม่ค่อยแน่ใจนักเมื่อโอมบอกความจริงให้รู้
“ไม่จริง...เป็นไปไม่ได้ ยายมุกจะทำแบบนั้นเพื่ออะไรกัน”
“ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับ แต่คนของผมเห็นน้องมุกไปคลุกคลีอยู่กับไอ้กุ๊ยที่ตลาด”
คุณนายสร้อยเพชรหน้าตื่น
“ฮะ! ยายมุกเนี่ยนะ”
“ผมว่าเรื่องเหล้าต้องเป็นฝีมือมันแน่ มันคงหลอกให้น้องมุกทำ น้องมุกก็ซื่อเลยไปหลงเชื่อมัน”
คุณนายสร้อยเพชรไม่อยากเชื่อ
“เป็นไปไม่ได้”
โอมใส่ไฟทันที
“คนสมัยนี้ไว้ใจได้ที่ไหนล่ะครับคุณน้า มันคงเห็นว่าน้องมุกรวยแล้วน้องมุกเองก็ใจดี มันเลยคิดจะปลอกลอก หรือไม่ก็ใช้น้องมุกเป็นเครื่องมือเพื่อหวังประโยชน์อย่างอื่น”
คุณนาย สร้อยเพชรหันไปเรียก
“พะวง”
“อย่าขัดค่ะคุณนาย กำลังฟังมันๆ” พะวงหันไปถามโอม “แล้วไงต่อคะคุณโอม”
คุณนายสร้อยเพชรตีป๊าบ
“นังพะวง!”
“โอ๊ย...ขาคุณนาย ว่าไงคะ”
“ยายมุกอยู่ไหน”
“ออกไปตลาดค่ะ เห็นว่าวันนี้จะหัดทำอาหาร”
คุณนาย สร้อยเพชร หน้าตื่น
“ฮะ...ไปตลาดงั้นเหรอ”
โอมแสยะยิ้ม
“เชื่อผมรึยังล่ะครับคุณน้า”
ดวงช่วยสายมุกจ่ายตลาด เดินตามถือตะกร้าให้ห่างๆ คนในตลาดมองกันใหญ่ สายมุกหันมาถาม
“ทำไมต้องเดินตามฉันด้วยล่ะ มาเดินด้วยกันสิ”
“โอย...อย่าเลยครับ แค่นี้คนก็มองจะแย่อยู่แล้ว ให้ผมช่วยถือของตามหลังก็พอแล้วครับ”
“แต่ฉันเกรงใจนายดวงนี่”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณมุกที่ทำให้ผมมีความสุข ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะได้จ่ายตลาดกับคุณมุก”
สายมุกอมยิ้มเขิน มาหยุดหน้าแผงผักพอดี เจ๊แต๋วยิ้มแย้มถาม
“รับผักอะไรดีคะ ผักร้านเจ๊สดๆ กรอบๆ ทั้งนั้น ขายวันทิ้งวัน รับรองไม่มีค้างคืนให้เน่าเด็ดขาด”
อาซ้งกวักมือเรียก
“มาซื้อไข่ร้านอั้วดีกว่า จะเป็ด จะไก่ จะเยี่ยว จะม้า นกกะทาก็มี ไข่อั้วมีทุกอย่าง ไข่อั๊วดีที่สุดในโลก”
เจ๊แต๋วค้อนอาซ้ง
“แหม หาจังหวะโฆษณาไข่ตลอดเลยนะอาซ้ง”
สายมุกยิ้มๆ
“ขอไข่ไก่ยกแผงเลยค่ะ”
“ได้เลยๆ”
อาซ้งใส่ถุงให้ ดวงเข้ามาแย่งรับ
“ผมช่วยเองครับ”
สายมุกเดินต่อไป ดวงรีบตาม...อาซ้งกับเจ๊แต๋วนินทาตามหลังทันที
“อาซ้ง ลื้อว่ามันแปลกๆ ไหม”
“นี่ ลื้อคิดเหมือนกันใช่ไหมว่าสองคนนั้นกิ๊บๆก๊าบๆ กันอยู่ ลื้อดูออกใช่ไหมว่าไอ้ดวงมันไม่ได้ทำแค่เป็นน้ำใจ ลื้อเห็นใช่ไหมว่ามันแอบส่งสายตา ลื้อ...”
เจ๊แต๋วสวนทันที
“โอ๊ย! พอแล้ว จะพูดดังไปทำไม เดี๋ยวเขาก็รู้ตัวหมดหรอก”
“แต่ของแบบนี้ต้องดูกันนานๆ ทำเฉยๆ ไว้ก่อนแล้วคอยจับตาดู”
“นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตอนมันเป็นแค่ไอ้ดวง ฉันคงจะห้ามมันไปแล้ว แต่ตอนนี้มันเป็นคุณดวงดี อะไรก็เกิดขึ้นได้ เฮะๆๆ”
อาซ้งหัวเราะชอบใจ
สายมุกเดินมาถึงร้านอั้ม...อั้มหน้าหงิกเท้าเอวรออยู่
“แม่ค้าจ๊ะ”
“ไม่จ๊ะ!”
“ขอซื้อซุปไก่ก้อนหน่อยจ้ะ”
“ไม่ขาย!”
ดวงงงๆ
“เอ้า...ทำไมล่ะ”
“ไม่ต้องมาถาม ไม่ชอบพวกใช้เงินแก้ปัญหา ใช้เงินซื้อความสุข”
ดวงรีบแย้ง
“อ้าว...จะทำอาหาร เขาก็ต้องซื้อสิ หรือว่าจะให้เขาฟรีๆ”
อั้มหงุดหงิด
“ไม่ต้องมาแก้ตัวแทนกัน...ตอนจนก็รักกันดี แต่พอรวยก็ไปรักคนรวยด้วยกัน เงินมันเปลี่ยนคนได้จริงๆ โฮ”
อั้มกุมหน้าร้องเสียงดัง ดวงหน้าเหวอไป
“เอิ่ม...ผมว่าเราไปซื้อร้านอื่นก็ได้ครับ”
ดวงรีบพาสายมุกไปทางอื่น
ดวงกับสายมุกเดินหนีอั้มออกมาถึงหน้าร้านกาแฟลั้นลา...ลั้นลามาขวางหน้าไว้
“หยุดนะ!”
สายมุกชะงักหันไปถามดวง
“เอิ่ม...คราวนี้ ใครอีกเหรอ”
ดวงไม่ทันได้ตอบ ลั้นลาฟูมฟายมาเสียก่อน
“ต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ ต้องถึงกับทำเมิน ไม่เห็นเค้าอยู่ในสายตาเลยใช่ไหม!”
สายมุกถอนใจหันมาบอกดวง
“ท่าทางจะเป็นปัญหาส่วนตัวของนายนะ นายเคลียร์เองแล้วกันนะ ฉันซื้อของครบหมดแล้ว ขอตัวก่อน”
“เดี๋ยวสิครับ ผมถือของไปส่งที่รถ”
“ไม่ต้องหรอก ขอบใจมาก” สายมุกมองลั้นลากลัวๆ “ไปก่อนนะ”
สายมุกเดินถือของออกไปเลย ดวงหน้าเหวอ
“เดี๋ยวสิครับ คุณหนู คุณหนู รอผมด้วย”
ลั้นลาดึงไว้
“ไม่มีใครต้องรอใครทั้งนั้น พี่ดวง ลั้นลาคิดว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ฮึ่ย ไม่คุย!”
ดวงวิ่งตามสายมุกไป ลั้นลาเต้นเร่าๆ
“แอร๊ย! ถูกผู้ชายวิ่งใส่อ้ะ...หยามอ้ะ หยาม”
โอมกลับเข้ามาที่ออฟฟิศ คุยโทรศัพท์กับลูกน้องนักเลงอยู่ ท่าทางหัวเสียมาก
“คราวหลังก็ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานด้วย ไม่ใช่โทรมารายงานเฉยๆเข้าใจไหม ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานให้มากที่สุด หามุมที่ดูแล้วเข้าใจผิดได้ยิ่งดี เอามาให้เร็วที่สุด ถ้าได้รูปเด็ด ฉันจ่ายไม่อั้นแน่”
โอมกดวางสาย
“ยังไงก็ต้องเรียกคะแนนคืนกลับมาให้เร็วที่สุด ไม่งั้นเราเสร็จแน่”
ลั้นลาวางแก้วกาแฟลงตรงหน้าดารากับประเวท
“อันนี้โอเลี้ยงของคุณพ่อ ชาเย็นของคุณแม่ ส่วนอันนี้” ลั้นลาทำมือท่าหัวใจแบบเกาหลี “หัวใจของลั้นลาให้ทุกคนค่ะ”
อั้มทำท่าอ้วกแตก
“แหวะ จะอ้วก! ใครจะไปอยากได้หัวใจกะเทย”
ลั้นลาหันขวับไปจ้องหน้า
“อย่ามาชวนฉันหยาบคายต่อหน้าว่าที่พ่อผัวแม่ผัวนะ ไปเลย ไม่อยากทะเลาะกับใคร เดี๋ยวจะดูไม่ดี”
“โอ๋ย...ไม่ต้องรอทะเลาะหรอก แกน่ะดูไม่ดีตั้งแต่เกิดแล้ว”
สองคนทะเลาะกันต่อ...ดาราถอนหายใจเฮือกใหญ่ ประเวทหันมาถาม
“ตกลงเรื่องบ้านจะเอายังไง ท่าทางไอ้ดวงมันไม่ยอมซื้อแน่”
ดาราหงุดหงิด
“บ้าที่สุดเลย ไม่รู้ล่ะ ยังไง ฉันก็ไม่ยอมกลับไปเร่ร่อนอีกเป็นอันขาด แล้วไอ้ตลาดสดบ้าๆ นี่ก็ไม่ใช่ที่นอนด้วย ยุงก็หึ่ง เหม็นก็เหม็น ใครจะไปนอนหลับลง”
“เอ๋า ก็ถ้ามันนอนได้ เราก็ต้องนอนได้ จะให้ทำไง ในเมื่อมันบอกปาวๆ ว่าไม่ซื้อบ้าน”
“ไม่ซื้อก็ไม่ซื้อ ฉันมีวิธีอื่นที่เราจะเข้าไปอยู่ในบ้านได้โดยไม่ต้องซื้อ”
ประเวทมองภรรยาอย่างไม่เข้าใจ
“ฮะ! วิธีอะไรของแกวะ”
ดารายิ้มร้าย
ดารากับประเวทไปหาคุณนาย สร้อยเพชรเพื่อขอเช่าบ้าน คุณนายสร้อยเพชรโวยใส่ทันที
“ว่าไงนะ จะมาขอเช่าบ้าน”
พะวงเตือน
“ใจเย็นๆค่ะคุณนาย เดี๋ยวไม่แก่ตายนะคะ”
คุณนายสร้อยเพชร มองสองสามีภรรยา
“นี่ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม”
ดารายิ้มแย้ม
“ไม่ผิดหรอก เราสองคนจะมาขอเช่าบ้านจริงๆ”
“แล้วไหนว่าจะซื้อ ที่ฉันยอมให้ทดลองอยู่ก็เพราะบอกว่าจะซื้อ ไม่งั้นจะให้อยู่ฟรีๆไปทำไม”
“พวกเรามาคิดๆ ดูแล้ว เวลาแค่นี้มันไม่พอที่จะใช้ตัดสินใจซื้อบ้านหรอก แล้วก็ไม่ได้อยากได้ของใครฟรีๆ พอดีว่ามีฐานะ ไม่จน!”
ประเวทเสริม
“ใช่...เราไม่จน!”
ดาราเสียงแข็งขึ้น
“ตกลงจะให้เช่าหรือไม่ให้เช่า ถ้าไม่ให้จะได้ไปหาที่อื่น บ้านเช่ามีถมเถไป”
คุณนายสร้อยเพชรนิ่งไป ใช้สมองคิดอย่างเร็ว...ประเวทกับดารามองหน้ากัน
“ตกลงไม่ให้เช่าใช่ไหม งั้นไปเถอะ”
ขาดคำดาราทำท่าจะลุก คุณนายสร้อยเพชรส่งเสียงเข้มขึ้นทันที
“หยุด!”
ดารากับประเวทยักคิ้วให้กัน
“โอเคๆๆ จะเช่าให้ได้ใช่ไหม” คุณนาย สร้อยเพชรพยายามข่มอารมณ์ “เช่าก็เช่า ฉันคิดค่าเช่าเดือนละ 5 หมื่น”
ดาราเบ้หน้า
“เฮอะ...ขำตายล่ะ”
คุณนายสร้อยเพชรต่อรอง
“5 หมื่นห้าก็ได้”
“ตลก!”
“6 หมื่นก็ได้เอ๊า! ไม่ต้องทอน”
ดาราเซ็งๆ
อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 10 วันที่ 1 ต.ค. 55
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กรละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th
