อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 9 วันที่ 29 ก.ย. 55
ทุกคนสะดุ้งโหยง หันไปมอง คุณนายสร้อยเพชรมองหน้าดารากับประเวท ดวงอึกอักบอกดารา“เอ่อ...คุณนายสร้อยเพชรเจ้าของตลาดสดสร้อยเพชรแห่งนี้น่ะครับ”
ดารากับประเวทพยักหน้ารับรู้ ทำหน้าหยิ่งๆใส่ คุณนายสร้อยเพชรมองหน้าสองคน
“แล้วสองคนนี้เป็นใคร”
อั้มพูดแทรกฉอดๆ
“พ่อผัวแม่ผัวอั้มเองค่ะ เป็นพ่อแม่พี่ดวง เอาพี่ดวงมาทิ้งไว้ที่ตลาดนี่ตั้งแต่แบเบาะแล้วก็เพิ่งโผล่หน้ามาตอนนี้นี่แหละค่ะ”
คุณนายจ้องหน้าดารากับประเวท
“พ่อแม่เหรอ”
สายมุกแอบดูอยู่ที่มุมหนึ่ง ตาโต
“พ่อแม่นายดวงงั้นเหรอ”
ดาราจ้องหน้าคุณนายสร้อยเพชรอย่างไม่เกรง
“มีปัญหาอะไรไม่ทราบ”
ประเวทชี้หน้าตนเอง
“ถ้าไม่เชื่อให้ดูที่หนังหน้า เหมือนกันเป๊ะ”
ประเวทเอาตัวไปเทียบกับดวง
“ถ้าเป็นพ่อแม่จริงก็ขอให้รับรู้ไว้ด้วยว่า ฉันคือคุณนายสร้อยเพชรผู้มี เมตตาให้ที่อยู่ที่กินลูกชายของพวกเธอมาตั้งแต่แบเบาะจนถึงตอนนี้ บุญคุณของฉันนั้นมากมายล้นเหลือ พูดทั้งคืนก็ไม่จบ แต่อย่าไปสนใจเรื่องนั้นเลย เอาเป็นว่ามาก็ดีแล้ว” คุณนายสร้อยเพชรขอเช็คแฮนด์ “ยินดีที่ได้รู้จัก”
ดารากับประเวทเช็คแฮนด์ด้วยงงๆ…คนอื่นๆ มองกัน เอ๊ะ...ยังไง ดาราหันมาหาประเวทพูดเบาๆ
“นังคุณนายนี่ท่าทางไม่น่าไว้ใจ”
“เฉยๆ ดูท่าทีไปก่อน”
คุณนายสร้อยเพชรเข้าไปทักทายดาราอย่างสนิทสนม
“แล้วนี่มาจากไหนกันเหรอ”
“มาจากต่างจังหวัดครับ”
“อ้าว...ไม่ใช่คนกรุงเทพเหรอ”
ดาราเชิด
“ใช่...แต่เบื่อ เลยย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด”
คุณนายสร้อยเพชรลอบยิ้มร้าย หันไปบอกดวงอย่างใจดี
“นายดวง จำเรื่องที่เราคุยกันวันก่อนได้ไหม ฉันว่ามันถึงเวลาแล้วล่ะ…นายดวงจำเป็นต้องใช้แล้ว”
คุณนายสร้อยเพชรพามาชมบ้านเช่าโม้เต็มที่ ดารากับประเวทท่าทางตื่นเต้นมากๆ
“สามห้องนอน สองห้องน้ำ ห้องโถงกว้างขวาง รับแขกได้ไม่อั้น”
ดวงพยายามแย้ง
“เอ่อ...คือคุณนายครับ ผมไม่…”
คุณนายสร้อยเพชรยกมือห้ามไม่ให้ดวงพูด
“อย่าๆๆ อย่าได้ปฏิเสธ เธอไมได้ตัวเปล่าแล้วนะ มีพ่อมีแม่แล้วอย่าลืมสิ”
คุณนายสร้อยเพชรมองดารากับประเวท
“แค่เห็นก็ตื่นเต้นแล้วใช่ไหมล่ะ”
ดารามองรอบๆ
“แต่มันดูเก่าๆ น่ะ”
“เขาไม่เรียกว่าเก่า เขาเรียกสไตล์เรตโทนิดๆ วินเทจหน่อยๆ โฮมมี่ๆ อบอุ่นน่าอยู่”
ดารากับประเวทชะงักอึ้ง
“อ่อ”
ประเวทกระซิบถามดารา
“คืออะไรเหรอ”
ดาราส่ายหน้า
“ไม่รู้...ทำเป็นรู้ไปก่อน เดี๋ยวเขาจะหาว่าเราเชย”
สายมุกมาแอบดูด้านนอก
“จนได้สิน่า คุณแม่ นึกแล้วไม่มีผิดเลย หลอกขายบ้านอีกจนได้”
คุณนายสร้อยเพชรเดินนำทุกคนเข้าไปในครัว นำเสนอเต็มที่
“ครัวก็ใหญ่โต อากาศถ่ายเทโล่งโปร่งสบาย ทำอาหารชาติไหนๆก็ได้หมด แล้วแต่รสนิยม” คุณนาย สร้อยเพชรเหลือบตามองแล้วแอบพูดเบาๆ “หึ สภาพอย่างนี้ได้ตำป่าแตกแน่ๆ”
ดวงทนไมไหว
“เอ่อ...คุณนายครับ”
“นายดวง ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนดี คนดีก็ต้องตอบแทนพระคุณพ่อแม่หาบ้านดีๆ ให้ท่านอยู่สิจ้ะ”
ดวงพยายามแย้ง
“แต่ว่าผม...”
คุณนาย สร้อยเพชรสวนขึ้นทันที
“ไม่ต้องกลัว ฉันจะช่วยให้นายได้ตอบแทนเอง”
ประเวทกระซิบดารา
“ท่าทางสิบแปดมงกุฎชอบกล”
ดารากระซิบถาม
“รู้ได้ไง”
ประเวทกระซิบตอบ
“เอ้า...สิบแปดมงกุฎเหมือนกัน ก็ต้องดูกันออกสิ”
คุณนายสร้อยเพชร พาทุกคนมาที่สนามหน้าบ้าน
“ด้านนอกเป็นสนามหญ้า ทำสวน ปลูกต้นไม้ เลี้ยงกระต่าย โอ๊ย...ทำได้ทุกอย่าง”
ดวงกลุ้มอกกลุ้มใจ ทันใดนั้นสายมุกก็เข้ามาดึงเขาวูบออกไปที่มุมอีกด้าน สายมุกส่งสัญญาณไม่ให้ดวงเสียงดัง
“คุณมุก!”
“อย่าเสียงดังไปสิ ไม่ต้องตกใจนะ ฉันมาช่วยนายแล้ว”
“ไม่ตกใจครับ แต่ดีใจที่ได้เจอคุณ”
“ดีใจแน่เหรอ”
“แน่สิครับ แน่สุดๆ”
สายมุกเขินๆ ดวงก็เขินๆ
“ฉันก็ดีใจนะ…ที่นายได้เจอหน้าพ่อแม่ ดีใจด้วยนะ”
สองคนสบสายตากัน หวานซึ้ง
อีกด้าน บริเวณสวนรกร้าง อีการ้องดังขึ้น ตามด้วยตุ๊กแก ร้องประสานกันไปมา กิ่งไม้แห้งแกรกกราก ใบไม้แห้งปลิว ดาราหวาดๆ
“ฉันว่าทำเลมันแปลกๆ บรรยากาศก็วาบๆ หวิวๆ ชอบกล”
คุณนาย สร้อยเพชรกลัวดาราจะรู้ตัวก่อนรีบบอกทันที
“แปลกอะไร บรรยากาศเงียบสงบแบบนี้หายากมากๆ ในกรุงเทพแทบจะไม่มีแล้วนะ”
ทันใดนั้นหมาหอนดังขึ้น ประเวทขนลุก
“เย้ย!...ไม่มี หรือไม่มีใครเอากันแน่ กลางวันแสกๆ หมายังหอนได้”
ดารากวาดตามองอย่างหวาดๆ
“นั่นสิ มันพิลึกๆ ชอบกล”
คุณนายสร้อยเพชร รีบขัด
“พิลึกอะไรกัน ถ้าคิดมากก็นิมนต์พระมาสวดก่อนเข้าอยู่ แค่นี้ก็หลับสบาย มันมารบกวนไม่ได้หรอก”
ดารากับ ประเวทหน้าเหวอ
“อ้าว…”
ดาราสงสัย
“แล้วไอ้มันที่ว่านี่คืออะไรกันล่ะคุณนาย”
“มันก็คือผ...” คุณนายสร้อยเพชรจะพูดว่าผีแต่กลับตัวทัน “ย…ยุงย่ะสิ ไม่ใช่ยุงแล้วจะอะไรล่ะ”
ประเวทพึมพำเบาๆ
“ยุงบ้านไหนว่ะต้องนิมนต์พระมาสวดไล่”
คุณนาย สร้อยเพชรรีบตัดบท
“เอ้า...ตกลงทำสัญญากันพรุ่งนี้เลยดีไหมจ้ะนายดวง ซื้อเงินสดไปเลย หมดปัญญาเรื่องดอกเบี้ย โอเคนะ”
ดาราขัดขึ้นทันที
“ยังๆๆๆ ยังไม่ซื้อ”
“อ้าว...ทำไมล่ะ อยากได้ของแถมเหรอ ได้ๆๆ เดี๋ยวแถมพัดลมให้ตัวหนึ่งแล้วกัน”
ประเวทเซ็งเลย
“โอ้โห ซื้อบ้านเป็นหลังๆ แถมพัดลม อย่าเลยครับคุณนาย เดี๋ยวพวกเราจะหนาวเกิน”
ดาราตัดสินใจ
“ไม่เอาอะไรทั้งนั้น ยังไงก็ยังไม่ซื้อ”
คุณนายสร้อยเพชรข่มอารมณ์สุดๆ
“จะรออะไรอีกล่ะจ้ะ”
“จะซื้อบ้านทั้งทีมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ของอย่างนี้มันต้องลอง”
คุณนาย สร้อยเพชรแปลกใจสงสัย
“ลองอะไร”
“ลองอยู่ก่อน ถ้าอยู่แล้วชอบ ถึงจะซื้อ!”
ดาราบอกทันที!
ชาวตลาดจับกลุ่มเม้ากันอยู่ บรรยากาศตึงเครียด พิศวง นักเลงเข้ามาสังเกตการณ์ด้วยการเลือกผักที่แผงเจ๊แต๋ว
“มันแปลกๆ จริงๆ นะ เชื่อฉันสิ” เจ๊แต๋วพูดขึ้นอย่างสงสัย
“ทำไม...อิจฉาเขาเหรอ อยากเล่นเป็นแม่ แต่แม่ตัวจริงดันโผล่มาก่อน อดเล่นเลย” อั้มชี้อาซ้ง “นี่ก็อดเล่นเป็นพ่อ”
เจ๊แต๋วหน้าตาไม่ไว้ใจ
“มันไม่ใช่อย่างนั้น แต่ในฐานะแม่คน ฉันมีความรู้สึกว่าพ่อแม่ไอ้ดวงมันไม่น่าไว้ใจ แววตาหลุกหลิกพิลึก”
“จะต้องสงสัยอะไรอีกละเจ๊ คนที่ทิ้งลูกอุแว้ๆ ได้ลงคอ จะเป็นคนดีได้ยังไงกันล่ะ” ลั้นลาพูดลอยๆ
แหววที่ฟังอยู่แย้งขึ้น
“ก็เขาบอกว่าเพื่อความปลอดภัยของไอ้ดวงมันนะ คิดมากกันไปรึเปล่า”
เจ๊แต๋วยังสงสัยไม่หา
“อันนั้นน่ะฟังขึ้น แล้วหลังจากนั้นล่ะ ทำไมไม่เคยมาเหลียวแล”
ซันตัดบท
“เจ๊...ฉันว่าแทนที่เจ๊จะมานั่งสงสัยอะไรพวกนี้ เจ๊ควรจะไปดีใจกับไอ้ดวงที่มันเจอพ่อแม่ดีกว่านะ”
อาซ้งเห็นด้วยกับซัน
“นั่นสิ...ลื้อนี่มันขี้สงสัยหรือขี้อิจฉากันแน่วะอาแต๋ว เว้อ...ขายของเว้ย ขายของๆ อย่าไปสนใจคนขี้อิจฉา”
อั้มหันมาขู่เจ๊แต๋ว
“ถ้ามาหาเรื่องพ่อผัวแม่ผัวอั้มอีกล่ะก็...มีเรื่อง!”
ลั้นลาค้อน
“ข้ามศพกะเทยไปก่อนเถอะนังอั้ม!”
วงแตกกันไป…เจ๊แต๋วอารมณ์เสีย
“เออๆๆ หาว่าฉันคิดมาก ถ้าคิดถูกขึ้นมา พวกแกต้องมาขอบคุณฉัน”
นักเลงที่เข้ามาสังเกตการณ์ยังเลือกผักอยู่ เจ๊แต๋วตวาดแว้ด
“แล้วนี่ยังไง เลือกอยู่นานแล้วนะ ตกลงจะซื้อไหมวะ!”
นักเลงตกใจ
“ซื้อๆ ซื้อจ้ะ”
นักเลงหิ้วถุงผักออกมาหน้าตาเซ็งจัด
“เวร...ต้องซื้อผักซะงั้น ฮึ่ย เสียลุคหมดเลยกู”
ดวงขับซาเล้งมาพอดี นักเลงตกใจรีบหลบเข้ามุม
“เฮ้ย”
ดวงจอดรถขนแผงไข่ ลงจากรถ ขนของจะเข้าไปข้างใน นักเลงเข้ามาขวางไว้ ดวงตกใจ
“ครับพี่”
“มึงชื่อไอ้ดวงใช่ไหม”
“ครับ”
“ได้ข่าวว่าช่วงนี้ มึงดวงดีเหรอ”
“เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกครับ”
“อย่ามาโกหก กูรู้นะว่ามึงถูกหวยเบอร์ใหญ่...กูเลยจะมาแสดงความยินดี”
นักเลงพูดจบก็ต่อยดวงอย่างแรงจนล้มไป แล้วตามไปเหยียบไว้
“จำไว้นะ ต่อให้มึงมีเงินแค่ไหนก็อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของนายกู ไม่งั้น มึงดวงตกแน่”
นักเลงกระทืบซ้ำแล้วขว้างถุงผักใส่
“กูให้ กูไม่กินผัก!”
นักเลงเดินอาดๆออกไป ดวงพยายามลุกด้วยสีหน้างุนงงผสมเจ็บ
“นี่มันอะไรกันวะ ผู้หญิง...ผู้หญิงที่ไหนกัน...”
ที่คลาสเรียนโยคะ...สายมุกเล่าเรื่องดวงให้หนูดีฟังอย่างเครียดๆ
“ฉันก็ดีใจกับเขาที่ได้เจอพ่อแม่ แต่ก็อดห่วงไม่ได้”
“หวยก็ถูกแล้ว เงินก็มีแล้ว พ่อแม่ก็เจอแล้ว มีอะไรต้องห่วงอีกล่ะ”
“ก็เรื่องเงินนั่นแหละ นายดวงเขาตั้งใจว่าจะไม่ใช่เงินก้อนนั้น แต่ไม่รู้ว่าพ่อแม่เขาจะเอาด้วยรึเปล่าน่ะสิ”
หนูดีถอนใจ
“เฮ้อ...งั้นก็ต้องเลือกระหว่างคำสัญญา...กับ...พ่อแม่”
หนูดีเหลือบตาไป เห็นโอมเข้ามา
“แก...พี่โอมมา”
“ฮะ! จริงเหรอ...ทำไงดี ฉันไม่อยากเจอเขา”
“ทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ ไม่ทันแล้ว”
โอมเข้ามาถึง
“น้องมุกครับ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย”
หนูดีรีบบอก
“งั้น...ฉันไปเรียนก่อนนะ ครูเรียกแล้ว”
หนูดีรีบผละออกไป…สายมุกมองหน้าโอมแล้วถอนหายใจเฮือก...
“ทำไมน้องมุกต้องทำแบบนี้ด้วยครับ” โอมถามทันที
“นี่พี่โอมพูดเรื่องอะไร มุกทำอะไรคะ”
“ก็ใส่เหล้าในอาหารที่ทำให้พี่ทานไงล่ะครับ”
สายมุกยิ้มเยาะ
“หึ...แล้วไม่ดีเหรอคะ น่าจะถูกใจ พี่โอมชอบอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”
“พี่ไม่รู้ว่าน้องมุกไปเอาข้อมูลพวกนี้มาจากไหน แล้วทำไมต้องทำกับพี่แบบนี้ อยากให้พี่เมา อยากให้พี่ดูไม่ดีต่อหน้าคุณป้างั้นเหรอครับ”
“อยากให้เห็นกันชัดๆ มากกว่าค่ะว่าเป็นคนยังไง คุณแม่จะได้ไม่เข้าใจอะไรผิดๆ มุกขอตัวก่อนนะคะ”
สายมุกจะเดินออกไปแต่โอมจับมือไว้
“รังเกียจพี่งั้นเหรอ”
สายมุกสะบัดมือออก ตัดสินใจเผชิญหน้ากับเขา
“มุกว่าเราสองคน ต่างคนต่างอยู่ดีกว่านะคะ กลับไปเถอะค่ะ มุกไม่มีเวลาทะเลาะด้วย”
โอมโมโห
“แต่มีเวลาไปกับไอ้กุ๊ยนั่น!”
สายมุกหันกลับมา
“พี่โอมเรียกใครว่าไอ้กุ๊ยเหรอคะ”
“ก็รู้อยู่แล้ว ยังต้องถามอีกเหรอครับ หึ...ก็แค่ยาจกถูกหวย ลดตัวไปยุ่งกับมันทำไม”
สายมุกไม่พอใจมาก
“เลิกดูถูกคนอื่นซะทีได้ไหมคะ”
“ทำไมจะดูถูกไม่ได้ ชอบเหรอครับ” โอมเน้น “ของต่ำๆ”
สายมุกตบหน้าฉาด! โอมตะลึงงัน
ในร้านเสริมสวย เจ๊เฉียด...ดารายีผมฟู สเปร์แข็งทรงคุณหญิง ประเวทมองๆ
“นี่มันผมคน หรือว่า ขนหมากันแน่เนี่ยถึงได้ฟูฟ่องแบบนี้”
“นี่มันทรงคนรวย เศรษฐีเขาก็ต้องทำทรงนี้กันทั้งนั้นแหละ” ดารากระซิบ “อย่าลืมสิว่าตอนนี้เราเป็นพ่อแม่เศรษฐีแล้ว ช่วยทำตัวให้มันสมฐานะหน่อย” ดาราหันไปบอกเจ๊เฉียด “เอาอีก ฟูได้อีก”
“ได้เลยค่ะ เดี๋ยวเจ๊จัดให้ค่ะ ว่าแต่คุณพ่อน้องดวงไม่ทำเหรอคะ”
ประเวทยิ้มแหยๆ
“เอ่อ...ไม่ล่ะ”
อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 9 วันที่ 29 ก.ย. 55
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กรละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th
