อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 7 วันที่ 23 ก.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 7 วันที่ 23 ก.ย. 55 

 “จริงๆแล้วที่นี่เป็นบ้านของผม ผมเกิดในตลาดนี้ และผมก็โตในตลาดนี้น่ะครับไม่ได้เร่ร่อนไปไหน นี่ก็ดึกมากแล้วงั้นน้าพักผ่อนเถอะครับพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”
      ดวงเดินมาเก็บแผงไข่ที่วางอยู่ใส่ในลังแล้วล๊อค แล้วเดินออกไป ดารามองตาม ประเวทมองดารา
       “นี่...ฉันยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ แกยังจะกล้ามองผู้ชายหนุ่มๆอีกเหรอ”
       “จะบ้าหรือไง...ฉันแค่รู้สึกถูกชะตากับพ่อหนุ่มคนนี้ยังไงบอกไม่ถูก”
       “พูดมาได้ ถูกชะตา...นั่นมันรุ่นลูกแกแล้วแก่แล้วยังไม่เจียม”
       ดาราอึ้งๆ
       “รุ่นลูก...”
             ดารามองตลาดรอบๆแล้วหันมองไปตามทางที่ดวงเดินไป
           ในความมืด ร่างของอั้มนั่งอยู่ข้างๆ ดวง อั้มผมยาวสยายกำลังเอื้อมมือไปจะลูบไล้ร่างกายดวง ทันใดนั้น มีอีกมือหนึ่งมาจับมืออั้มไว้
     
       อั้มที่แต่งหน้าจัดเต็มเงยมองจ้องหน้าเจ้าของมืออวบดำที่เอื้อมมาขัดขวางคือลั้นลาที่ใบหน้าเคลือบไปด้วยเครื่องสำอางมีไฝข้างปากอวบอิ่มเสมือนหนึ่งเป็นมาริลีน มอนโล สองหน้าจ้องกัน อั้มจำลั้นลาไม่ได้ ลั้นลาสายตาจิก
       “อย่าแม้แต่จะคิด...เขาเกิดมาเพื่อเป็นของฉัน...มานี่”
       ลั้นลาจิกลากอั้มออกมาจากดวง อั้มสะบัดออกตั้งท่าทะเลาะ
       “โถๆๆๆๆ...ช่างไม่เจียมตัวเอาซะเลย...ดูสารร่าง...อย่างกับแมลงชีปะขาว คงจะบินหากินมาไกลล่ะสิท่าถึงได้กลายร่างเป็นพยาธิตัวตืดแบบนี้น่ะ...ฮ๊ะๆๆๆๆ”
       ลั้นลาสะดุ้งอยากจะตบนัก
       “หนอย...อีนังภัยร้าย คิดจะมากินตับผู้ชายของฉันตอนหลับงั้นเหรอ”
       “แกเป็นใคร...ถึงมาอ้างตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผู้ชายของฉัน”
       “ต๊าย...กล้าพูดว่า ผู้ชายของฉัน...ถ้าผู้ชายของแกจริงทำไมไม่มาหาตอนเค้าตื่นล่ะยะ จ้องแต่จะเข้าหาตอนเค้าหลับ แกกะจะมาสิงเค้าเลยใช่มั๊ยล่ะ นังหน้าด้าน”
       อั้มโกรธ
       “อ๊าย...อีนังแมลงต่างถิ่น แกก็เหมือนกันนั่นแหล่ะกะจะมาล้มทับผู้ชายของฉันทำตัวเป็นผีอำล่ะสิท่า...คิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไงยะ กลับไปสิงต้นขนุนเหมือนเดิมเถอะย่ะ”
       “ปากดีนักนะ...ขอสักทีเถ๊อะ”
       ลั้นลาเข้าไปตบกับอั้ม สู้กันกระจาย ดวงงัวเงียๆ ตื่นขึ้นมา
       “อะไรกันวะเนี่ย...”
       ดาราแอบมาเห็นเข้าก็ตกใจ การตะลุมบอนรุนแรงขึ้นไปอีก ดวงเข้าห้าม
       “หยุดเถอะครับ หยุด...ผมบอกให้หยุด”
       “อุ้ย...พี่ดวงตื่นแล้ว” อั้มมั่วเลยรีบเข้าหาดวงเกาะแขนดวงแน่น “ดูสิจ้ะพี่ดวง นังชีปะขาวนี่มันจะเข้ามาปล้ำพี่ดวง ดีนะที่อั้มมาเห็นเข้าก่อนที่พี่ดวงจะตกเป็นของมัน”
       ลั้นลาโกรธจี๊ด
       “แกต่างหากที่จะเข้าหา ไม่ใช่ฉันสักหน่อย นัง...นัง...นังภัยร้าย”
       ดาราแอบมองดวงรู้สึกสงสาร
       “โถ...พ่อหนุ่มจะรอดมั๊ยเนี่ย”
       ดาราลุ้นๆเอาใจช่วย ลั้นลารีบปรี่เข้ามาเกาะแขนดวงข้างที่เหลือ อั้มผลักทันที
       “แอร๊ยย ดูสิพี่ดวง ใส่ร้ายต่อหน้าต่อตา”
       สองคนตีกันไปมาชักเขย่อดวงไปมาจนดวงทนไม่ไหว สลัดตัวหลุดออกมาได้แล้ววิ่งหนีไป
       “พี่ด๊วง รออั้มด้วย”
       “พี่ดวง รอมอลโลด้วย”
       อั้มและลั้นลารีบวิ่งตามไปทางที่ดวงผ่านไป ไม่ทันระวังมีไม้กระดานแผ่นใหญ่ ฟาดเข้าที่หน้าทั้งสองคนอย่างจัง สองคนงงงวยมองไปเห็นไม้กระดานหล่น และเห็นเป็นดาราภาพแบบเบลอๆสองคนล่วงไป ดาราหน้าเสีย
       “โทษทีนะ...ไม่ได้ตั้งใจ”
     
       ดวงวิ่งมาหยุดหอบก่อนจะทรุดตัวลงนั่ง
       “โอย ตกลงนี่เราดวงดีหรือดวงซวยกันแน่วะเนี่ย...ลุงครับ ลุงอยู่ที่ไหน ช่วยกลับมาเอาเงินของลุงไปทีเถอะครับ ก่อนที่ผมจะซวยมากไปกว่านี้”
     
       บรรยากาศตลาดยามเช้า...อั้มที่หน้ามีร่องรอยจากการโดนไม้ฟาดมาเมื่อคืน กำลังจ้างเป้งกับต๋อย
       “ค่าตัวไม่ยั้ง ค่าจ้างไม่อั้น ทำงานให้เต็มที่ รับรองอั้มจ่ายเต็ม”
       เป้งเก๊กๆ
       “จะจ่ายไหวเหรอ รุ่นนี้ ไม่ถูกนะ”
       อั้มหงุดหงิด
       “น้ำหน้าอย่างพวกแกจะแพงได้สักกี่บาทกันยะ ตกลงจะทำไม่ทำ”
       “ทำก็ได้ ถือว่าเห็นใจอ่ะนะ ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินหรอก ช่วยๆกันไป”
       “แต่พวกแกต้องจับตาดูไว้ให้ดีนะ มันดูคล้ายจะเป็นผู้หญิงลักษณะเหมือนๆพยาธิตัวตืดคนนึง และอีกคนนึงท่าทางจะร้ายกาจกว่าเพราะมันรอบทำร้ายฉันด้วยไม้หน้าสาม เห็นมันเข้าใกล้ตลาดอีกเมื่อไหร่ ไล่ตื้บไปเลย โดยเฉพาะอีนังผู้หญิง”
       เป้งโบกมือ
       “เฮ้ย...หยุด เราไม่ลงมือกับผู้หญิง”
       ต๋อยเสนอตัว
       “ไม่เป็นไร...เดี๋ยวต๋อยลงมือเอง เด็ก สตรี และคนชรา ต๋อยเอาอยู่อ้ะ”
       อั้มยิ้มมุมปาก
       “งั้นเล่นให้หนัก อย่าให้มันมายุ่งกับพี่ดวงของอั้มได้อีกเป็นอันขาด เข้าใจไหม”
       ลั้นลาใช้หน้ากากผ้าปิดปากเดินเข้ามา
       “พูดจาประชดประชันสะใจ
       “เดี๋ยวนี้ถึงกับต้องจ้างผู้ชายเลยเหรอยะ ต๊าย...น่าสมเพทอ้ะ เหมาหมดวินเหรอ แอร๊ยย มักมากอ้ะ”
       ลั้นลามัวแต่ลีลา อั้มเลยดึงหน้ากากอนามัยที่หน้าแล้วปล่อยดีดที่หน้า ลั้นลาสะดุ้งโหยง
       “โอย...ฉันเจ็บนะ...หาเรื่องเหรอนังอั้ม อยากโดนใช่ไหม”
       อั้มยกมือห้าม
       “พอ...หยุดเลย เมื่อคืนฉันตบมามากพอแล้ว เช้านี้ ขอพักฟื้น”
       ลั้นลาแกล้งทำไม่รู้เรื่อง
       “ไปฟัดกับใครมาเหรอ”
       “อีพยาธิตัวตืดที่ไหนไม่รู้มันมาหากินที่ตลาดเรา หน้างี้ดูไม่ได้เลยมันเหมาะที่จะเกาะอยู่กับซากศพเน่าๆมากกว่าที่จะออกมาเพ่นพล่านล่าเหยื่อเห็นแล้วอนาถมากฉันเลยจัดการซะ”
       ลั้นลาสะอึกพยายามสะกดอารมณ์โกรธแค้นไว้ภายในข่มใจฟัง ลั้นลากัดฟันถาม
       “อนาถเลยเหรอ”
       “ก็ใช่น่ะสิ ฉันล่ะไม่อยากเมาส์เลยจริงๆให้ตายเหอะ”
       ลั้นลาหน้านิ่งๆ
       “เออ...งั้นมึงหยุดเลย”
       ลั้นลาทำท่าจะไป อั้มรีบคว้าไว้
       “ฮื่ยย์ เดี๋ยวสิ...ขอต่ออีกนิดแล้วกันนะ ถ้าแค่อีพยาธิตัวตืดตัวเดียวฉันไม่กลัวหรอกแต่นี่มันมีชะนีแก่อีกตัวโผล่มานี่สิ”
       “แกก็เห็นนังนั่นเหมือนกันเหรอ”
       อั้มมองหน้าลั้นลางงๆ
       “ทำไมแกพูดเหมือนแกอยู่กับฉันเลย”
       ลั้นลาแถไปแก้ตัว
       “ก็...ก็แกเล่าใส่อารมณ์ซะ ฉันก็เลยมีอารมณ์ร่วมไง”
       “ฉันเล่าได้อารมณ์ขนาดนั้นเลยเหรอ...แต่จะว่าไปถึงฉันจะเห็นแว๊บเดียวฉันก็จำหน้านังชะนีแก่นั่นได้นะ”
       “ใช่...แต่แหม๊ หน้าตามันคงอยากมีผัวเด็กมากๆๆ” ลั้นลาใส่อารมณ์อินมาก “มันคงจะเล็งมานานแล้ว พอถึงเวลา ตลาดเงียบๆ ไม่มีใครอยู่ นอกจากพี่ดวง มันก็เลยมา คงกะจะฟันพี่ดวง ฮุบเอาเป็นผัวให้ได้ หือ หมั่นเขี้ยวว้อย!”
       “เดี๋ยวๆ ทำไมแกอธิบายชัดจัง เข้าใจมันอะไรขนาดนั้น…” อั้มมองสำรวจรูปร่างลั้นลา “คงไม่ได้หมายความว่า...แก”
       ลั้นลาลืมตัวพยักหน้า
       “ช่าย”
       อั้มตาโต
       “แก!หืออ กูว่าแล้ว ถึงว่าทำไมใส่อารมณ์จัง” อั้มตบลั้นลาเปรี้ยง “หนอยแกคิดจะแย่งพี่ดวงของฉันเหรอ ตายซะเถอะ”
       อั้มจะตบอีกฉาด    ลั้นลาร้องก่อนเลย
       “แอร๊ยยย”
       ลั้นลาหันหน้าหลบไปอีกทาง มองไปแล้วตาลุกวาว
       “เดี๋ยวก่อนนังอั้ม อย่าเพิ่ง”
       ลั้นลาจับมืออั้มไว้ได้ทัน ก่อนจะพยักเพยิดให้มองไปอีกทาง
       “ดูโน่นก่อน”
       คุณนายสร้อยเพชรจอดรถ กำลังลงจากรถ    ลั้นลามองจ้อง
       “นังคุณนายมันมาอีกแล้ว”
       “นังคุณนายน่ะช่างหัวแกเถอะ ศัตรูของเราน่ะ นังคุณหนูต่างหาก”
       สายมุกลงจากรถ ผมพลิ้ว สวยมาก อั้มกับลั้นลาร้องขึ้นพร้อมกัน
       “ขี้เหร่ ม๊ากกก”
     
       ดวงเข็นรถออกมาด้านหน้าตลาด เจอเข้ากับคุณนายสร้อยเพชรพอดี แทบชนกัน
       “เว้ยย!”
       ดวงหักเลี้ยวหลบ คุณนายสร้อยเพชรยิ้มให้ดวงอย่างเอ็นดู
       “ดู๊ดู...ดูทำเข้า น่าเอ็นดูจริงจริ๊ง”
       สายมุกชะงักอึ้ง
       “คุณแม่ว่าอะไรนะคะ นายดวงน่าเอ็นดูในสายตาคุณแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
       คุณนายสร้อยเพชรจึ๊จ๊ะให้สายมุกเงียบไป ดวงยกมือไหว้
       “ขอโทษครับคุณนาย ผมไม่เห็นจริงๆ ครับ”
       “ฉันไม่ถือสาหรอก คนกันเองทั้งนั้น”
       สายมุกตะลึง
       “หา...คนกันเอง”
       คุณนายสร้อยเพชรยิ้มหวานให้ดวง
       “กินข้าวรึยังจ๊ะนายดวง”
       ดวงอึ้งงง
       “ถาม…ถามผมเหรอครับ”
       “ก็ใช่น่ะสิ ถามเธอนั่นแหละ กินข้าวเช้ารึยัง เพราะถ้ายังไม่กินก็เหมาะเลย ฉันจะมารับไปกินพอดี ไปด้วยกันนะ”
       ดวงทำตัวไม่ถูก
       “เอ่อ…”
       สายมุกรีบบอก
       “ไม่ต้องกลัว ฉันไปด้วย เกิดอะไรขึ้น ฉันจะช่วยนายเอง”
       ดวงยิ้มออกทันที
       “งั้นไปก็ไปครับ”
     
       คุณนายสร้อยเพชรแอบหยิกลูกสาว
            ที่วินมอเตอร์ไซค์เวลานั้น ต๋อยแอบดูตลอด เป้งขับกลับเข้าวินมา ต๋อยรีบเข้าไปรายงาน
     
       “พี่เป้ง แย่แล้ว พี่”
       “อะไรของมึงวะ”
       ต๋อยชี้ไป เป้งมองตาม ดวงกำลังขึ้นรถคุณนายออกไป เป้งหน้าตื่น
       “เฮ้ยๆๆๆๆๆ อะไรกันเว้ยเฮ้ย มันเกิดอะไรขึ้นวะ”
       “ไม่รู้เหมือนกันพี่ พอคุณนายกับคุณหนูสายมุกเจอไอ้ดวงปั๊บ เจรจากันงุงิๆๆ คริคริๆๆ แล้วก็ลากกันขึ้นรถหายไปเลยอ่ะ”
       “มีเจรจาก่อนด้วย...แล้วทำไมมึงไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไรกัน”
       “ก็ฉันมัวแต่แอบดู เลยลืมแอบฟังอ่ะดิ”
       เป้งทวนคำ
       “แอบดู แต่ลืมแอบฟัง...เหรอ...มึงทำได้ด้วยเหรอ”
       ต๋อยพยักหน้า
       “อื้อ...ก็เพิ่งทำเนี่ย”
       “โอ้โห...เครียดเลย กูเครียดเลย ไอ้ดวงไปกับคุณนายและน้องสายมุก นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่วะ”
       เป้งคิ้วขวมดสุดๆ
     
       ในร้านอาหารหรู...ดวงเปิดเมนูดู ทำหน้ายุ่งๆ งงๆ คุณนายสร้อยเพชรยิ้มแย้มเอาใจ
       “จะกินอะไรก็สั่งเลย ที่นี่สเต็กเขาอร่อยมาก อิมพอร์ตจากอเมริกาเลยนะ เนื้อบ้านๆ แถวนี้ ไม่มีได้ขึ้นโต๊ะหรอก เลือกเลยจ้ะ ซอสเขานุ่มนวล หมักได้ที่ ย่างกำลังดี อื้ม...นี่ถ้าไม่รวยไม่กล้ามากินนะ กลัวจะไม่มีเงินจ่าย เฮะๆๆ แต่ตอนนี้มีแล้วนี่ เต็มที่เลย”
       คุณนายสร้อยเพชรตบไหล่อยางกันเอง ดวงยิ้มแหยๆ เหลือบตามองสายมุกด้วยสายตาขอร้องให้ช่วยด้วย...สายมุกเข้าใจ  
       “ถ้ายังไม่หิว ไม่ต้องทานก็ได้นะ ไม่ต้องฝืนหรอก”
       ดวงรีบบอก
       “ครับๆ ผมยังไม่หิว แล้วที่สำคัญ มันแพงมากด้วยครับ ผมไม่กล้ากิน”
       “จะไปกลัวอะไรล่ะ เงินแค่นี้นายดวงมีจ่ายอยู่แล้ว เอางี้นะ ฉันสั่งให้เอง” คุณนายสร้อยเพชรหันไปหาพนักงาน “ซุปหัวหอมสามที่ แล้วก็สเต็กเซอร์ลอยด์ มีเดียมหนึ่ง ดอลลี่หนึ่ง สลัดอะโวแคโดใส่น้ำมันมะกอกน้อยหน่อยนะ แล้วก็เพนเน่ซอสครีม แล้วก็ไก่งวง...แล้วก็กุ้งแปซิฟิค อ่าวไทยไม่เอานะ ต้องแปซิฟิคเท่านั้น แล้วก็...”
       สายมุกรีบขัด
       “พอเถอะค่ะคุณแม่ จะกินหมดเหรอคะ”
       คุณนายสร้อยเพชรหงุดหงิด
       “แกนี่ชอบขัดใจฉันจริง ที่ฉันสั่งหลายอย่างเนี่ยก็เพราะจะให้นายดวงเขาชิม แล้วก็เลือกว่าชอบแบบไหน”
       ดวงตาเหลือก
       “โอว...ไม่ต้องหรอกครับคุณนาย อาหารพวกนั้นอย่าว่าแต่กินเลยครับเห็นผมก็ยังไม่เคยเห็น ผมกินไม่เป็นหรอกครับ”
       “เห็นไหมคะ เจ้าตัวเขายังปฏิเสธเลย เรากลับกันเถอะค่ะ”
       คุณนายสร้อยเพชรเสียงเข้มใส่ทันที
       “ไม่ได้นะ จะกลับตอนนี้ไม่ไป เอาเถอะ ไม่กินก็ไม่กิน” คุณนายหันไปบอกพนักงาน “งั้นฉันแค่ซุปก็แล้วกัน”
       พนักงานรับออเดอร์แล้วเดินออกไป คุณนายสร้อยเพชรหันมาหาดวง
       “ไม่ต้องกลัวนะนายดวง ฉันรู้ว่าเป็นคนรวยน่ะมันไม่ง่าย เรื่องอาหารการกินฉันจะค่อยๆ ฝึกให้เอง แต่ยังมีอีกเรื่องที่ต้องรีบจัดการ”
       ดวงชักกังวล
       “อะไรเหรอครับคุณนาย”
     
       ในซอยเปลี่ยว ใบไม้แห้งๆ ปลิวบนพื้นถนน อีการ้องลั่น รถของคุณนายสร้อยเพชรจอดหน้าบ้านไม้หลังหนึ่ง...ทุกคนลงจากรถ คุณนายสร้อยเพชรดูร่าเริงมาก
       “ถึงแล้ว ถึงแล้ว ที่นี่แหละจ้ะ แสนสุขวิลล่า”
       ดวงเงยหน้ามองบ้าน เห็นสภาพว่ารกร้างมาก อีการ้องไม่หยุด ชายหนุ่มอ้าปากค้าง
       “แสนสุขวิลล่า”
       สายมุกมองแม่อย่างไม่เข้าใจ
       “คุณแม่พานายดวงมาที่นี่ทำไมคะ”
       “เงียบ! ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”
       คุณนายสร้อยเพชรรีบเข้าไปหาดวง
       “ถูกใจไหมจ้ะนายดวง แถวนี้บรรยากาศดีนะ”
       ดวงมองไปรอบๆ อีกายังคงร้องอยู่ ใบไม้แห้งปลิวๆ ดวงอึ้งๆ ไป คุณนายสร้อยเพชรเชิญชวน
       “เข้าไปดูข้างในกันดีกว่า”
       คุณนายสร้อยเพชรผลักประตูรั้วเข้าไปพอผลักปุ๊บประตูก็หลุดพังทันที
       “เอ่อ...คือ กำลังจะเปลี่ยนเป็นประตูรีโมทน่ะ สั่งไว้แล้ว อาทิตย์หน้าเขาจะมาติดให้ มาเร็วเข้ามา”
       คุณนายสร้อยเพชรเดินนำไป…ดวงทำตัวไม่ถูกหันไปมองสายมุก
       “ไม่ต้องกลัว...ฉันอยู่ข้างนาย”
     
       สายมุกให้กำลังใจ ดวงยิ้มออก
        สภาพภายในบ้านรกร้างฝุ่นเขรอะ...คุณนายสร้อยเพชรเดินนำชมบ้านอย่างภาคภูมิใจ...ดวงกับสายมุกเดินตาม
     
       “สามห้องนอน สองห้องน้ำ แล้วก็มีห้องโถงไว้ปาร์ตี้ เผื่ออยากเชิญเพื่อนๆ มาทำบาบีคิวกินกันงั้นงี้”
       “อ๋อ...บาบีคิวที่ตลาดมีขายครับ ไม้ละห้าบาท ไม่ต้องทำเอง”
       คุณนาย    สร้อยเพชรยิ้ม
       “อ๋อ เหรอ” สร้อยเพชรหันหลังกลับแล้วเบะปากดูถูก “เสล่อ!”
       คุณนายสร้อยเพชรนำเข้ามาที่ครัว ภูมิใจนำเสนอมาก
       “ครัวก็กว้างขวางนะ ส่วนตรงนี้ทำเป็นแพนทรีเล็กๆ เอาไว้นั่งจิบไวน์”
       ดวงกระซิบถามสายมุก
       “แพนตี้มันคืออะไรเหรอครับ”
       สายมุกตอบเบาๆ
       “แพนตี้มันคือกางเกงใน แต่แพนทรี่ที่แม่ฉันพูดน่ะ หมายถึงบริเวณเตรียมอาหาร ไม่ต้องไปสนใจหรอก”
       คุณนายสร้อยเพชร อธิบายต่อ
       “ด้านหลังก็เป็นสระว่ายน้ำ ลงจากุซซี่เข้าไปหน่อย จะได้ฟีลเหมือนอยู่รีสอร์ตแอนด์สปาตลอดเวลา”
       คุณนายสร้อยเพชรเดินนำมาด้านข้างตัวบ้าน
       “รอบๆ ตัวบ้านก็จ้างเขามาจัดสวนใหม่ จะเอาสไตล์บาหลี หรือถ้าชอบแนวอังกฤษก็ติดตั้งน้ำพุเข้าไป อู๊ย...พูดแล้วขนลุกอ้ะ เห็นไหมจ้ะว่าพอรวยแล้วชีวิตมันสนุกมากๆๆ มีอะไรให้เล่นเยอะเลย เอาน่าๆ ค่อยๆ หัดไป เดี๋ยวก็ชิน”
       สายมุกหันมาบอกดวง
       “เดินดูไปรอบๆ ก่อนนะ”
       “คุณแม่คะ”
       สายมุกทนไม่ไหว ดึงตัวแม่ไปอีกทางหนึ่ง...
       “คุณแม่คิดจะทำอะไรกันแน่คะ ทำไมต้องพานายดวงมาที่นี่ด้วย”
       “เอ้า...ก็นายดวงเขาไม่มีที่อยู่ แม่ก็จะช่วยหาให้ไงล่ะ”
       “ด้วยการหลอกขายบ้านหลังนี้ให้กับเขางั้นเหรอคะ”
       “หลอกขายอะไรกัน บ้านหลังนี้มีอะไรไม่ดีตรงไหนยะ ฉันซื้อมาไม่ใช่ถูกๆ นะ”
       “ตัวบ้านมันก็ดีหรอกค่ะ แต่คุณแม่ก็รู้ว่ามันมีโปรโมชั่นแถมมาด้วย”
       “แกอย่าพูดเรื่องนั้นเชียวนะ”

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 7 วันที่ 23 ก.ย. 55


ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th