อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 3 วันที่ 15 ก.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 3 วันที่ 15 ก.ย. 55

“งั้นก็ยิ่งเหมาะ ลงมือมันคืนนี้เลยก็แล้วกัน ถือซะว่าเป็นการเตือนครั้งแรก”
นักเลงสองคนยิ้มร้ายออกมา
อาซ้ง กับเจ๊แต๋วเป็นพ่องานแม่งานกำลังคอยดูแลการจัดสถานที่อยู่...อาซ้งดูเรื่องจัดโต๊ะกับไฟวิบวับ...อีกด้านเจ๊แต๋วดูแลอาหารที่กำลังนำมาส่ง เป้งกับต๋อยเดินกร่างเข้ามาในงาน เป้งหาเรื่องอาซ้ง

“เฮีย...ทำงี้กับผมได้ไง”
“อะไรของลื้อวะ”

“ในตลาดนี้ ผมหน้าตาดีสุด หน้าที่การงานก็มี ผมอยู่มากี่ปีแล้ว เฮียไม่เคยเลี้ยงวันเกิดให้ผม แต่ไปเลี้ยงได้หอยดวงทุกปี น้อยใจนะเนี่ย”
“สองมาตรฐานชัดๆ”
“นี่แน่ะ สองมาตรฐาน!”
อาซ้งยันโครมพร้อมกับตวาดสั่ง
“ไปเลยไป ไปยกโต๊ะมาให้หมด...ไป”
เป้งกับต๋อยถอยออกไปอย่างฮึดฮัด
เป้งหันมาขู่อาซ้ง
“ปีหน้าถ้ายังทำงี้อีก มีเรื่อง เฮ้ย...ไอ้ต๋อยไปโว๊ย”
ต๋อยทำท่ากวนๆจะเดินออกไปแต่หันเห็นเป้งเดินไปอีกทาง
“ลูกพี่กลับทางนี้”
เป้งเขกหัวต๋อยดังป้าป
“กลับอะไรล่ะ...ไปยกโต๊ะดิ...ไม่ได้ยินเฮียสั่งหรือไง”
ต๋อยงงๆ
“เอ๊า...ไรวะ”
โป้งกับต๋อยกำลังช่วยกันยกโต๊ะมาตั้ง อาซ้งสั่งอีก
“เอาโต๊ะมาเพิ่มอีกสิ แค่นี้มันจะไปพออะไร ไม่ใช่โต๊ะจีนลิงนะ จะได้หยิบๆ แล้วปีนขึ้นไปกินบนเสาไฟฟ้า”
ต๋อยบ่น
“ป้าเธ่อ...มันเหนื่อยนะคร้าบ แบ่งงานไม่ยุติธรรม มันก็ต้องเห็นใจกันบ้าง”
อาซ้งส่ายหน้าเซ็ง...เจ๊แต๋วนำหน้าทีมแม่ครัวยกกับข้าวเข้ามา
“ยกมาๆ ยกมาให้หมด งานนี้จัดเต็ม จัดหนัก ถ้าไม่รักไม่กล้าจัดถึงขนาดนี้”
อาซ้งแขวะ
“ทุเรศน่าอาแต๋ว อาดวงมันเพิ่งจะยี่สิบฝ่าๆ ลื้อจะไปรักมันทำไม สงสารมันบ้างสิ”
เจ๊แต๋วหันมาแว๊ดใส่
“ไม่ต้องมายุ่งกับอั๊วเลยนะอาซ้ง จัดไข่ของลื้อไปเถอะ เดี๋ยวก็เน่าอีกหรอก”
อาซ้งสะดุ้ง
“ฮึ่ย ขงไข่อะไรเล่า อั๊วกำลังจัดโต๊ะอยู่ ลื้อนี่มันปากคอไม่น่ารักอย่างนี้น่ะสิ อาสรพงษ์อีถึงไม่เอา”
เจ๊แต๋วไล่เอาถาดฟาดอาซ้ง ตีกันผัวะผะๆๆ
“โอ๊ย...อั๊วพูดความจริง ลื้อจะมาโกรธทำไมวะ โอ๊ย...เจ็บนะเว้ย โอ๊ยๆๆๆ อาจารุณีช่วยด้วย”

เย็นนั้น...ที่ร้านเสริมสวย เฉียดสวย เสียงอั้มดังลั่นออกมานอกร้าน
“และผู้ชนะเลิศแห่งค่ำคืนนี้ได้แก่...”
อั้มแต่งตัวทำผมแต่งหน้าเสร็จแล้ว แต่งชุดราตรีเต็มที่กำลังอ้าแขนหน้าตาระรื่นเตรียมประกาศ
“แท๊นแท้นแทน...แท่นแท้นแท๊น...นางสาว...”
ทันใดนั้นก็มีขวดสเปย์ขว้างมาโดนหัว อั้มเซไป
“แอร๊ยย”
ลั้นลาแสร้งทำหน้าตาตะหนกตกใจ
“ต๊ายยย...ไม่ได้ตั้งใจ...โทษทีนะ เห็นว่าไม่มีไมค์ก็เลยจะโยนให้นึกว่าจะคาบทัน”
“คนน๊ะไม่ใช่แมว จะคาบได้ยังไง...แกเห็นฉันสวยเลยจะแกล้งฉันใช่มั๊ยล่ะ”
ลั้นลาหมั้นไส้
“ช่าง...กล้าพูด...สวยตรงไหนยะหล่อน...”
ลั้นลาเดินเข้าไปหาเจ๊เฉียดที่กำลังเก็บไดร์เป่าผมอยู่ ลั้นลาเดินมานั่งลงที่เก้าอี้หน้ากระจก
“เจ๊เฉียด...วันนี้จัดเต็ม จัดหนักๆเลยนะ เอาให้อายกันไปข้างนึงเลย”
“แหม...ปกติเจ๊ก็จัดให้เต็มอยู่แล้วล่ะ...แต่มันก็ต้องขึ้นอยู่กับบุญบารมีโครงสร้างหนังหน้าของแต่ละคนด้วยนะ...ว่าจะรับได้แค่ไหน”
ลั้นลาค้อนขวับเข้าให้
“อีเจ๊...ใครให้ออกความคิดเห็น...ทำไป”
เจ๊เฉียดสะดุ้ง อั้มหัวเราะร่านำมาก่อนเลย
“แทงใจดำล่ะสิ...แกกับฉันโครงสร้างบุญบนใบหน้ามันผิดกันเว้ย...”
อั้มหัวเราะหุๆๆๆ ลั้นลามองหน้า อั้มรีบบอก
“อ๊ะๆๆ...ห้ามลอกเลียนแบบสไตล์ของฉันนะ ฉันสงวนลิขสิทธิ์”
ลั้นลาที่นั่งให้เจ๊เฉียดสางหัวอยู่ปรี๊ดขึ้นมาด้วยความหมั่นไส้อย่างแรง
“เจ๊...ของฉันเอาเกาหลีๆจัดๆ เลยนะ หน้าผมเชยๆ อย่างนังอั้ม ฉันไม่เอาเด็ดขาด”
“นังลั้นลา คิดเหรอว่าแค่ทรงผมจะมาเอาชนะยังไงคืนนี้สายตาของพี่ดวงก็ต้องจับจ้องมาที่ฉันคนเดียว คนอื่นอย่าได้หวัง ไม่อยู่ในสายตาพี่ดวงแน่นอน”
“แกอย่าได้ประมาทฉันเชียว ฉันน่ะตัวเก็งตลอด ตัวเก็งทุกปี”
“แต่ไม่เคยได้สักปี เฮะๆๆๆ ตัวเก็งหรือว่าตัวเกร็งกันแน่ยะ เฮะๆๆ”
“เดี๋ยวรู้ เดี๋ยวได้รู้แน่ เจ๊เฉียด เอาเฉียดใกล้ๆ เลยนะคืนนี้ อย่าเฉียดให้ห่างเหมือนปีก่อนนะ เอาเฉียดงามให้มากที่สุด เฉียดไปเฉียดมาไม่เอาแล้วนะ”
เจ๊เฉียดยิ้มกว้างมั่นมาก
“ไว้ใจเจ๊เถอะน่า ความงามของผู้หญิงทุกคนในตลาดนี้อยู่ในมือเจ๊เฉียดคนเดียว ไม่งั้นจะกล้าเปิดสาขาสองเหรอ”
เจ๊เฉียดฉีดสเปร์ แต่พลาด ผิดทิศ ฉีดเข้าหน้าลั้นลาเต็มๆ
“ว้ายย! ผิดทางแล้วอีเจ๊!”
เจ๊เฉียดตกใจ
“ว้าย...เจ๊ขอโทษ เจ๊ไม่ได้ตั้งใจ”
อั้มหัวเราะร่า
“ฮ่าๆๆๆๆ เจ๊ ยังนังลันล้านะ มันต้องไบกอนเขียว ถึงจะเอาอยู่เฮะๆๆ”
“หือ นังอั้ม ทนไม่ไหวแล้ว”

ลั้นลาลุกขึ้นมาไล่ตบอั้มไปทั่วๆ ร้าน เสียงกรี๊ดกร๊าด ข้าวของพินาศยับเยินหมด
ค่ำนั้น สายมุกมาขออนุญาตแม่ไปงานวันเกิดดวง คุณนายสร้อยเพชรไม่ยอมโวยเสียงดัง

“ไม่ได้...ไม่ได้เด็ดขาด แม่ไม่อนุญาตให้แกไปงานเลี้ยงนั่น ไม่มีทาง”
“ทำไมล่ะคะคุณแม่ เขาอุตส่าห์ชวน แล้วอีกอย่าง คนพวกนั้นเขาก็เป็นคนที่ค้าขายอยู่ในตลาดของเรานะคะ แทนที่คุณแม่จะมาห้ามมุก มุกว่าเราน่าจะไปด้วยกันทั้งสองคนจะดีกว่านะคะ”
“อี๋...จะให้ฉันไปงานวันเกิดระดับนั้นน่ะเหรอ ฉันไม่ไปหรอก แล้วแกก็ห้ามไป”
“คุณแม่ไม่มีเหตุผลเลยนะคะ”
“เหตุผลน่ะมีแน่ ทำไมจะไม่มี ใช่...ตลาดนั่นเป็นของเรา ค่าเซ้ง ค่าเช่าก็เป็นของเรา แต่เราอยู่ในระดับที่สูงกว่าพวกนั้น เราไม่ใช่คนระดับเดียวกัน ถ้าแกเข้าใจอะไรผิดๆ อยู่ ก็ปรับจูนซะใหม่ เราสูง มันเตี้ย เราสูง มันเตี้ย ท่องเอาไว้”
คุณนายสร้อยเพชรกระฟัดกระเฟียดออกไป สายมุกถอนใจด้วยความเซ็ง
“ใครจะไปท่อง เฮ้อ...โดนห้ามอย่างนี้ แล้วจะไปได้ยังไงกันล่ะ”

สายมุกนั่งเซ็ง...พะวงเปิดประตูเข้ามาพร้อมผ้าที่รีดแล้ว
“เอาผ้ามาส่งค่ะ”
“ขอบใจจ้ะพี่พะวง”
พะวงเดินเอาไปเก็บที่ตู้
“ถ้าจะขอบใจพี่ก็ช่วยแก้ผ้าอยู่บ้านดีกว่าค่ะ พี่จะได้เบาแรง ไม่ต้องซักต้องรีด”
สายมุกมองๆ พะวงเห็นว่าผมยาวแปลกๆ
“พี่พะวงทำไมยาวเร็วจังคะ ยาวผิดหูผิดตาเลย”
พะวงยิ้ม
“เฮะๆๆๆ ผมจริงที่ไหนล่ะคะ นี่มันวิก เห็นเขากำลังฮิตกัน พะวงเลยไปตลาดนัด ซื้อมาใส่เกร๋ๆ สีทองก็มีนะคะ แบบดัดแบบยืดมีหมดค่ะ”
“อ๋อ...”
สายมุกเริ่มคิดบางอย่างออก
“แต่ว่าเสื้อผ้าชุดนี้มันดูไม่ค่อยเข้าผมเก๋ๆ ทรงนี้เลยนะคะ”
“อ่ะจริงดิ” พะวงตกใจมาก “อุ้ย...มืดค่ำ ออกไปหาซื้อใหม่ก็ไม่ได้”
“ไม่ต้องตกใจค่ะ มุกมีวิธีช่วย”
“วิธีอะไรคะ”
“พี่พะวงก็เลือกเอาชุดของมุกสักชุดสิคะ” สายมุกเข้ามาช่วย “ชุดนี้ก็เหมาะนะ แต่ว่าอันนี้โดนสุดๆ”
“อุ้ย...พะวงไม่กล้าใส่เสื้อผ้าของคุณมุกหรอกค่ะ พะวงเกรงใจ ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดีนะคะ”
“ก็เอางี้สิคะ พี่พะวงก็เอาชุดที่ใส่อยู่เนี่ยมาแลกกับของมุก ถือว่าแลกกัน มุกไม่ได้ให้ฟรีๆ ซะหน่อย”
“แต่ว่าชุดของคุณมุกมันแพง มันแลกกันไม่ได้หรอกค่ะ มันไม่คุ้ม”
“งั้นก็...แถมวิกให้มุกด้วยสิคะ คราวนี้รับรองว่าคุ้มแน่ๆ ค่ะแล้วทีนี่พี่พะวงก็ไม่ต้องเกรงใจ ตกลงไหมคะ”
“ไม่ตกลงก็ควายแล้วค่ะคุณมุก”
“งั้นก็ไปเปลี่ยนชุดเลยค่ะ”
พะวงดีใจ
“แอร๊ยย เปลี่ยนเลยนะคะ” พะวงถอดวิกส่งให้ “เอานี่ค่ะ มัดจำ”
สายมุกรับวิกมา พะวงรีบหอบเสื้อผ้าเข้าไปที่ห้องน้ำ สายมุกมองวิกในมือมีแผนเจ้าเล่ห์ในใจ

พะวงในชุดสายมุกแบบจัดเต็มเปิดประตูออกมา ดัดหน้าดัดตาเดินไปทางหนึ่ง
“คนมันถึงเวลาสวย ยังไงมันก็ต้องสวย เฮะๆๆ”
คุณนายสร้อยเพชรเดินมาจากอีกทางเห็นด้านหลังของพะวง คิดว่าเป็นสายมุกเลยไม่ได้สนใจ เดินไปนั่งดูทีวี

สายมุกอยู่หน้ากระจก ในชุดของพะวงพร้อมวิกผมรับตัวเองไม่ค่อยได้
“เอิ่ม...อืม...เอาน่า คนเรางาม งามที่ภายในไม่ใช่ภายนอก”
สายมุกหลอกตัวเองสุดๆ เปิดประตูออกไป หญิงสาวมองไปเห็นแม่กำลังดูทีวีอยู่...สายมุกปิดประตูเบาๆ รีบย่องหนีไปอีกทางหนึ่ง คุณนายสร้อยเพชรหันมาเห็นด้านหลังเข้าพอดี คิดว่าเป็นพะวง
“พะวง”
สายมุกชะงักตัวแข็ง
“เอาน้ำชามาเติมให้ฉันหน่อยซิ”
สายมุกดัดเสียง
“ค่าคุณนาย”

สายมุกรีบวิ่งออกไปอย่างโล่งใจ
คุณนายสร้อยเพชรนั่งดูละครไปหัวเราะไป สายมุกถือกาน้ำชาเข้ามา ก้มหน้างุดๆ เพื่อซ่อนใบหน้าดัดเสียงพูด

“ได้แล้วค่าคุณนาย”
สายมุกวางกาแล้วจะรีบออกไป คุณนายสร้อยเพชรเรียกไว้
“เดี๋ยว”
สายมุกชะงักคิดว่าโดนจับได้
“มานวดให้ไหล่ให้ฉันก่อนสิยะ ลืมหน้าที่หล่อนรึไง”
“นวดไหล่...อ่อ...จ้า”
สายมุกเดินอ้อมไปด้านหลัง นวดไหล่ให้
“แรงๆ หน่อยสิ”
“จ้าๆ”
“ฉันบอกให้แรงๆ เอ๊ะ...แกนี่มือไม่คงที่รึไง นวดให้มันแรงๆสิ เอาแบบเมื่อวานน่ะ จำได้ไหม แรงๆ”
“จ้า จ้า แรงๆ จ้า”
สายมุกว่าแล้วก็สับโชะลงที่ไหล่ทั้งสองข้างของแม่
“โอ๊ยย!”
สายมุกตกใจ ทำอะไรไม่ถูก คุณนายสร้อยเพชรหันมา
“นี่แกทำบ้าอะไรของแก แกจะฆ่าฉันเหรอ”
“ก็...คุณนายบอกให้แรงๆ”
“แต่ไม่ใช่แรงแบบนี้ ไปเลย แกจะไปไหนก็ไป ไปให้พ้นหน้าเลย ไป!”
“จ้า...จ้า อยากจะไปตั้งนานแล้วล่ะจ้า”
สายมุกรีบวิ่งออกไป...คุณนายมองตามไปอย่างขุ่นเคือง
“ทำไมท่าทางมันลุกลี้ลุกลนชอบกล”

บริเวณลานหน้าตลาดถูกจัดเป็นงานเลี้ยง เสียงเพลงกระหึ่มแสงสีวิบวับ แม่ค้าพ่อค้ากินไปคุยกันไป... เป้งกับต๋อยจับจองพื้นที่หน้าตู้เพลงคาราโอเกะ ใส่เต็มที่ ทั้งร้องทั้งเต้น เจ๊แต๋วรับแขกอยู่หน้างาน เจ๊เฉียดเดินเข้ามาพร้อมของกินหม้อนึง
“ทำไมเพิ่งมาล่ะเจ๊เฉียด มัวทำอะไรอยู่ถึงได้มาเอาป่านนี้น่ะ”
“ก็นังอั้มกับนางลั้นลาน่ะสิไม่ยอมออกจากร้านสักที นี่ฉันหนีออกมาก่อนนะเนี่ยไม่งั้นอดมาแน่ๆ ฉันทำยำหมูยอมาให้ด้วยนะ”
“อุ๊ยตาย...แต้งค์กิ้ว...เอาไปไว้ที่โต๊ะเลยเจ๊”
เจ๊ฉียดเดินออกไปเจ๊แต๋วหันไปทักอีกคน
“เอ้า แล้วนี่ทำไมมามือเปล่า บอกให้ติดของกินมาด้วย จะได้ร่วมๆ ช่วยๆ กันไป งกจริง” เจ๊แต๋วหันไปทักอีกคน “ อุ้ยยตายย สวยนะยะคืนนี้ ย้อมผมใหม่ เหรอ มองไม่เห็นหงอกเลยอ้ะ”
อีกด้าน...อาซ้งกำลังคุยกับคนอื่นๆ
“เฮ่ย...พวกลื้อจะไปกลัวอะไรวะ อาดวงมันก็ไปเจรจาแล้ว อีคุณนายก็ยอมแล้ว เราก็ค้าขายกันไปตามปกติ อย่าคิดมากๆๆ วันนี้วันดี วันเกิดอาดวง เอ้า ยิ้ม”
อาซ้งยกไอโฟนขึ้นถ่ายรูปหมู่...ขณะเดียวกันนั้น อั้มกับลั้นลาแข่งกันสวยเข้ามาหน้างาน ยังเถียงกันไม่หยุด
“หลบๆ หลบไปๆๆ”
“คนจะสวย ใครก็ช่วยไม่ได้ นอกจากพี่ดวงคนเดียว”
“แอร๊ย อย่ามาแทะเล็มพี่ดวงของอั้มนะ อั้มไม่ชอบให้ใครพูดถึงของส่วนตัว”
“อื้อหือ นังอั้ม แกไปหาไส้ หาตับกินข้างในเถอะไป”
“แกก็กินเหมือนฉัน ไปหาด้วยกันสิ”
“ฉันไม่ได้กินเหมือนแก...ฉันกินไก่สดย่ะ”
เจ๊แต๋ว ที่กำลังรินน้ำใส่แก้วอยู่ พูดสวนขึ้นมาทันที
“ไปด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ หนวกหู!”
อั้มมองเจ๊แต๋วไม่พอใจ
“มีปัญหาอะไรเจ๊แต๋ว อย่าบอกนะว่าจะมาร่วมแย่งพี่ดวงอีกคน สงครามนี้ไม่รับคนชรา มันเป็นภาระ”
เจ๊แต๋วฟาดอั้มด้วยขวดน้ำ กระเด็นไปโดนลั้นลาด้วย ทั้งสองร้องลั่น
“ว้าย!”
เจ๊แต๋วตวาดไล่
“ไปเลย ไปๆ ไปให้พ้นหน้า มาอยู่ได้ทุกปี น่ารำคาญ”
อั้มกับลั้นลาเดินเชิดเข้าไปข้างใน ซันเดินกินอาหารตุ้ยๆ มา เจ๊แต๋วหันไปถาม
“ไอ้ซัน ไอ้ดวงอยู่ไหน”
“ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ มัวแต่หาของกิน”
ซันเดินไป

แหววยืนหน้างออยู่มุมหนึ่ง ซันเข้ามาเจอ
“ทำไมมายืนตรงนี้ล่ะแหวว ไม่หิวเหรอ”
“ไม่หิว หมั่นไส้!”
“อะไร ฉันยังไม่ได้ทำอะไรแกเลยนะ”
“ไม่ใช่แก แต่...โน่น”
แหววชี้ไป ซันมองตามไป เห็นดวงยืนแกร่วรออยู่คนเดียวด้านหน้างาน
“อ้าว...แล้วแกไปหมั่นไส้ไอ้ดวงมันทำไมวะ มันก็คงรอแขกวีไอพีของมันไง”
แหววเบ้ปาก
“เฮอะ...ทำยังกับว่าเขาจะมา”
“แล้วแกรู้ได้ไงว่าเขาจะไม่มา”
“คนอย่างนั้น เขาไม่ก้มลงมามองพวกเราหรอก พนันกันยังได้ว่ายังไงคุณหนูสายมุกก็ไม่มา”
“ได้...แต่ถ้ามา แกต้องจูบฉันหนึ่งที”
“ไอ้ทะลึ่ง!”
แหววตบเปรี้ยง ซันร้องลั่น
“โอ๊ย!”
“ได้เลย ฉันจะจูบแกสามทีก็ได้ เพราะฉันมั่นใจว่ายังไงเขาก็ไม่มา”
ทันใดนั้นเสียงของสายมุกก็ดังขึ้น
“นายดวง”
แหววตกใจหันไปมอง ดวงที่รออยู่ท่าทางเศร้า รีบเงยหน้าขึ้นมอง สายมุกมาถึงในสภาพพะวง เสื้อผ้าหน้าผมคนใช้มาก ดวงอึ้งๆ แหววมองอย่างไม่แน่ใจ
“เฮ่ย ใช่รึเปล่าวะ”
สายมุกเข้าไปหา ดวงดีใจ
“คุณหนูจริงๆ ด้วย”
“ขอโทษนะ คือ...เอ่อคือ...” หญิงสาวแก้ตัวไป “ฉันคงเข้าใจผิดไปเองน่ะ ฉันคิดว่าเป็นงานแฟนซี ก็เลย...จัดมาซะเต็มที่เลยอ่ะ”
“อ๋อ...งานแฟนซี ไม่ใช่หรอกครับ งานธรรมดานี่แหละ แต่ไม่ว่าคุณหนูจะใส่ชุดไหน ก็สวยอยู่ดีนั่นแหละครับ”
สายมุกยิ้มเขิน
“ฉันมีของขวัญมาให้”
หญิงสาวยื่นกล่องของขวัญให้ ชายหนุ่มตะลึงนิ่งไป
“ไอ้ดวงได้รับของขวัญจากคุณหนูสายมุก” ดวงเงยหน้าถาม “บอกสิครับว่า ผมไม่ได้ฝันไป”
สายมุกเงื้อมมือตบฉาดอย่างแรง ดวงเกือบล้ม เซแถ่ดๆ
“อีกทีมั๊ย”
ดวงยกมือห้าม
“ไม่ๆๆๆ ไม่ต้องแล้วครับ ผมเข้าใจแล้ว ผมไม่ได้ฝันไปแน่นอน”
แหววกับซันมองมา แหววโกรธมากฟึดฟัดวิ่งหนีไปทางหนึ่ง ซันอึ้งๆ
“อ้าว...ไปไหนเล่า มาจูบกันก่อนสิ”
ดวงพาสายมุกเข้าไปในงาน

ดวงกับสายมุกเดินเข้ามา ทุกคนเห็นสายมุกแล้วเงียบลงทันที หญิงสาวทำตัวไม่ถูก อาซ้งรีบเข้ามาลากตัวดวงออกไปแอบคุย
“ไอ้ดวง คุณหนูสายมุกอีมาได้ไง อย่าบอกนะว่าลื้อไปเชิญมา”
เจ๊แต๋วรีบเข้ามาสมทบ
“สนุกแล้วไหมล่ะ อยู่ๆ พาลูกสาวนังคุณนายมา โอ๊ย...แล้วตัวแม่มันจะตามมาด้วยรึเปล่า”
“ไม่หรอกครับ ผมชวนแต่คุณหนูสายมุกคนเดียว”
อาซ้งถอนใจ
“แค่คนเดียวบรรยากาศก็ป่นปี้บรรลัยหมดแล้ว”
เป้งสอดขึ้น
“เสียตรงไหนไม่ทราบ ไอ้ที่ทำเสียอยู่เนี่ยมันพวกเราทั้งนั้น อย่าไปโทษเขา”
ต๋อยเสริม
“ใช่...รีบต้อนรับขับสู้กันดีกว่า งานเราจะได้ดูมีสกุลขึ้น”
อาซ้งตวาด
“เฮ้ย หุบปาก!” อาซ้งหันมาบอกดวง “ลื้อพาอีกลับไปเถอะ ก่อนที่คนอื่นๆ จะหมดสนุก หนีกลับบ้านกันหมด”
ดวงจ๋อยไป
“แต่ว่า...”
เจ๊แต๋วจ้องหน้าพูดเสียงแข็ง
“ไม่มีแต่! รีบพานังคุณหนูนั่นออกไปซะ หรือจะให้ฉันไปไล่”
ทันใดนั้นเสียงของสายมุกก็ดังขึ้น
“ไม่ต้องไล่หรอกค่ะ”
ทุกคนหันมามอง สายมุกหน้าเสียๆ เดินเข้ามาบอกดวง
“ขอบคุณนะที่ชวนฉันมา ฉันกลับก่อนนะ”
ดวงอึ้ง
“คุณหนูครับ”
จังหวะที่สายมุกหันตัวออกไปนั้น ดวงก็เข้าไปคว้ามือไว้ หญิงสาวหันกลับมามอง
“ผมไม่ให้ไป ยังไงก็ไม่ให้ไป”
อาซ้งกับเจ๊แต๋วชะงัก สายมุกฝืนยิ้ม
“ยังไงฉันก็ต้องไป ฉันมีธุระต้องทำน่ะ แค่จะแวะเอาของขวัญมาให้นายก็เท่านั้นเอง”
สายมุกเดินออกไป...ดวงมองตามไปก่อนจะตัดสินใจวิ่งตามไป
“คุณหนู”
เจ๊แต๋วตะโกนเรียก
“ไอ้ดวง กลับมา จะไปตื้อทำไม...ไอ้ดวง”
เป้งทุบกำปั้นตนเอง
“มีเคือง เห็นแล้วชักมีเคือง”
ต๋อยงงๆ
“เคืองอะไร”
“ไอ้ดวงนี่มันชักจะมากไปหน่อยแล้วเว้ยเฮ้ย มีคนจัดงานวันเกิดให้ยัง...ยังไม่พอ มีผู้หญิงเอาของขวัญวันเกิดมาให้ถึงที่อีก คิดแล้วเคืองเว้ย!”
“จะคงจะเคืองอะไรก็ให้มันเจียมๆ เอาไว้หน่อยก็แล้วกัน หนังหน้ามันเทียบกันไม่ได้ นะ เข้าใจนะ”
เป้งเคืองค้อนขวับใส่ต๋อย
สายมุกเดินออกมาด้านหน้าตลาด ดวงวิ่งไล่ตามมา

“คุณหนูสายมุก รอผมก่อน”
“ตามฉันมาทำไม กลับไปที่งานเถอะ”
“ผมจะไปส่ง คุณอุตส่าห์มา ยังไงผมก็ต้องไปส่ง”
ดวงไปที่ซาเล้ง เตรียมสตาร์ท
“ขึ้นรถเถอะครับ”
สายมุกชะงัก
“แต่ว่า...”
“นั่งข้างหน้าเลยครับ”
“แต่ฉัน...”
“ผมบอกแล้วไงครับว่าผมจะไปส่ง”
“ฉันขับรถมา”
สายมุชี้ไปที่รถที่จอดอยู่ ดวงหน้าแตก
“เอิ่ม...คือ...ผมลืมไปครับ”
สายมุกเห็นท่าทีขัดเขินของดวงแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ สองคนยิ้มกันขำๆ

สายมุกขับรถออกไป โบกมือบ๊ายบายให้ดวงที่ยืนส่งอยู่
“สุขสันต์วันเกิดนะ”
“ขับรถดีๆ นะครับ”
ดวงมองตามรถไปจนลับตา ยิ้มอย่างสุขใจ

สายมุกค่อยๆ ย่องกลับเข้ามาในบ้าน เห็นว่าไฟปิดมืดสลัว
“โชคดีไป คุณแม่หลับไปแล้ว”
ทันใดนั้นไฟก็เปิดพรึ่บ! สายมุกตกใจร้องกรี๊ด คุณนายสร้อยเพชรนั่งหน้าเม้งรออยู่
“คุณแม่...ยังไม่นอนอีกเหรอคะ”
“ถ้าฉันนอนก็คงจับไม่ได้ว่าแกแอบหนีไปเที่ยวน่ะสิ สารภาพมาตรงๆแกไปงานเลี้ยงไอ้พวกตลาดมาใช่ไหม”
สายมุกนิ่งอึ้ง
“ฉันบอกแกแล้วทำไมแกไม่เชื่อฉัน ทำไมต้องคอยขัดคำสั่งฉัน”
“ก็คุณแม่สั่งแบบไม่มีเหตุผลนี่คะ”
“พวกมันเป็นคนชั้นต่ำ เราเป็นคนชั้นสูง สถานะของมันกับเราแตกต่างกันสุดขั้ว เหตุผลแค่นี้แกยังไม่พอใจอีกเหรอ”
“นั่นมันเป็นสิ่งที่คุณแม่คิดเอาเอง คุณแม่วัดเอาเอง”
“นี่แกเถียงฉันเหรอ”
“มุกจำเป็นต้องเถียงค่ะ พวกเราก็เป็นคนเหมือนๆ กัน ไม่ได้มีอะไรแตกต่างกันเลย มุกว่าคุณแม่เลิกใช้เถอะค่ะ ไอ้วิธีแบ่งชั้นวรรณะเนี่ย มันน่าอาย”
คุณนาย สร้อยเพชรโกรธขึง
“ยายมุก! นี่แกไปติดเชื้อไอ้พวกตลาดมาแล้วใช่ไหม”
“พอเถอะค่ะคุณแม่ เลิกดูถูกพวกเขาได้แล้ว”
สายมุกจะเดินไป คุณนายสร้อยเพชรคว้าแขนไว้
“แกจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น จนกว่าจะรับปากกับแม่ว่าจะไม่ไปยุ่งกับไอ้พวกตลาดอีกเป็นอันขาด”
“มุกไม่รับปากหรอกค่ะ เลิกบังคับมุกได้แล้ว โดยเฉพาะเรื่องที่ไม่มีเหตุผล”
สายมุกเดินไป....คุณนายสร้อยเพชรได้แต่ฮึ่มฮั่มเจ็บใจอยู่คนเดียว
“ต้องเป็นเพราะพวกมันแน่ๆ ไอ้พวกตลาดมันต้องล้างสมองลูกสาวฉันแน่ๆ”

ที่งานเลี้ยง...อาซ้งกับเจ๊แต๋วขึ้นไปบนเวที
“ฮัลโหลๆ ฟังกันหน่อยๆ”
“อย่ามัวแต่กินฟรีจนลืมว่าวันนี้วันอะไรนะยะ”

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 3 วันที่ 15 ก.ย. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th