อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 3/3 วันที่ 19 ก.ย. 55
เจ๊เนาว์เดินนำสมหวังกับกุหลาบที่ช่วยกันหิ้วชุดแดนเซอร์ออกมาเจ๊เนาว์สั่ง “เสร็จแล้วขึ้นรถเลย”
สมหวังกับกุหลาบขึ้นรถ บาสกะสำลี กำลังจะขึ้นรถ
“พี่อยากไปนั้งตรงน้องสมหวังจังเลย” บาสว่า
กุหลาบ ตาเขียวใส่ “ชั้นอยากนั่งตรงนี้...มีปัญหามะ”
บาสแยกเขี้ยวใส่ ไม่อยากนั่งใกล้กุหลาบจึงไล่สำลีให้ขึ้นไปนั่งก่อน
“พี่สำลีขึ้นไปก่อน”
“เรื่องมากจริงเว้ย” สำลีบ่น
สายฟ้ามองตรวจความเรียบร้อย “ครบแล้วใช่มั้ย”
เจ๊จุ๊แต่งหน้า แต่งตัวสีสันฉูดฉาดตามสไตล์เดิมพร้อมถือกระเป๋าเมคอัพวิ่งเข้ามา
“ว้ายย มาแล้วๆ ลืมเจ๊ได้ไง เดี๋ยวอีนังชะนีพวกนี้ก็หน้าผีขึ้นไปเต้นน่ะสิ”
เจ๊เนาว์กัด “รีบขึ้นมาได้แล้วอีจุ๊ อย่ามัวแต่พร่ามอยู่...” บอกสายฟ้า “ทีนี้ก็เหลือแต่ยัยจอม
ขวัญนั่นแหละ!”
“เดี๋ยวผมโทร.ตามเอง” สายฟ้าบอกคนขับ “ออกรถได้”
สายฟ้าปิดประตูรถตู้ให้ สักครู่หนึ่ง รถตู้แล่นออกไป
สายฟ้ากดโทรศัพท์หาจอมขวัญอยู่ที่หน้าบ้าน ในที่สุดจอมขวัญก็ยอมรับสาย
“ทำไมเพิ่งรับโทรศัพท์”
จอมขวัญอยู่ที่ออฟฟิศเฮียตี๋ “ก็ชั้นติดธุระ”
“ไม่เข้ามาซ้อมเลย…แล้วจะรู้ท่าเต้นใหม่ได้ยังไง” สายฟ้าตำหนิ
จอมขวัญฉุน ยื่นคำขาด “พี่สายฟ้าจะมาสนใจอะไรตอนนี้ ก่อนหน้านี้ไม่เห็นสนใจชั้นเลย ให้แต่เจ๊เนาว์โทร.มาตาม เจ๊เนาว์ก็พูดไม่รู้เรื่อง นัดคิวตรงกับวันที่ชั้นติดธุระตลอด ทีหลังถ้าพี่ไม่โทร.มาเองชั้นจะไม่รับโทรศัพท์ใครๆทั้งสิ้น”
“แล้วคืนนี้มาให้ตรงเวลาด้วยล่ะ” สายฟ้ากำชับ
“ไม่ต้องห่วง…เจอกันที่งานนะคะ”
จอมขวัญยิ้มสะใจอย่างเป็นต่อ
คุยจบจอมขวัญนั่งอ่านสัญญาต่อ เฮียตี๋นั่งนัวเนียอยู่ข้างๆ
“ว่าไงจ๊ะ...พอใจมั้ย”
จอมขวัญละสายตาจากสัญญาที่กำลังอ่าน
“ก็พอได้...แต่เปอร์เซ็นต์เพลงที่จอมขวัญจะได้มันน้อยไปหน่อยนะคะ”
“มันก็ต้องค่อยเป็นค่อยไปซิ...ขืนให้หนูมากกว่านักร้องเก่าๆ มันก็โวยเฮียตายนะสิ”
จอมขวัญปั้นปึ่ง ไม่พอใจ
“น่านะ...เฮียมีพิเศษให้อีกต่างหาก เอาไว้ชุดสองแล้วหนูจะเอาเท่าไหร่เฮียให้ได้หมดเลย”
เท่านั้นแหละจอมขวัญจึงอารมณ์ดีขึ้น หันมาเอาใจเฮียตี๋
“เฮียสัญญาแล้วนะ”
“สัญญาสิจ๊ะ”
“เฮียใจดีจังเลยค่ะ”
“ใจดี..แล้วไหนรางวัลความดีของเฮียละจ๊ะ” เฮียตี๋ออดอ้อน
ทั้งคู่สบตากันหวานฉ่ำ ก่อนที่เฮียตี๋จะโน้มตัวจอมขวัญลงไปที่โซฟา
ที่หน้างานกาชาดค่ำนั้น ป้ายคัตเอาท์ตรงประตูหน้างาน มีรูปจอมขวัญ วทัญญู ติดอยู่ใบใหญ่ยักษ์ เบื้องหลังเห็นเป็นเวทีแสดงทีใหญ่โตดูอลังการ พ่อยกแม่ยกและคอเพลงลูกทุ่ง ต่างทยอยเดินเข้ามาในพื้นที่จัดคอนเสิร์ต อย่างล้นหลาม
ที่หลังเวที ตรงมุมเปลี่ยนชุด บรรดาแดนเซอร์ต่างกำลังแต่งตัวกันแข่งกับเวลาอย่างวุ่นวาย แว่วเสียงซาวด์เช็คเครื่องเสียงดังแทรกเข้ามาเป็นระยะๆ
เจ๊เนาว์คอยจัดแจงชี้จุดให้สมหวังกับกุหลาบ แขวนชุดแด้นเซอร์
“เอาไปแขวนไว้ที่ราวตรงนั้นเลยจ้า” เจ๊เนาว์ตะโกนบอกพวกแดนซ์เซอร์ “แม่ชะนีทั้งหลายแต่งตัวกันให้เร็วๆ หน่อย”
เวลาทำการแสดงใกล้เข้ามาทุกขณะ สายฟ้ากำลังคุมนักดนตรีขึ้นประจำที่
“เร็วๆ กันหน่อย คนเข้าแล้ว”
สำลีเดินเข้ามาหน้าเครียด
สายฟ้าร้องทัก “อ้าว..สำลีทำไมไม่ไปแต่งตัว จะเริ่มแล้วนะ”
“ค่าแรงวันนี้ผมขอเบิกเต็มก่อนนะพี่ จะเอาไปใช้หนี้เค้า ส่วนที่จะหักหนี้เอาไว้คราวหน้านะพี่สายฟ้า”
สายฟ้ารู้ทันที “เสียพนันมาอีกล่ะสิ ชั้นคิดว่าเราพูดกันรู้เรื่องแล้วนะ”
สำลีเลิกลั่กทำตัวไม่ถูกเพราะเป็นเรื่องจริง
“แต่คราวนี้ผมเดือดร้อนจริงๆ นะพี่สายฟ้า” สำลีว่า
“แกหาเรื่องเองไม่เกี่ยวอะไรกับชั้น” สายฟ้าบอกฉุนๆ
สำลีทำหน้าละห้อย สายฟ้าใจอ่อนตามเคย
“ก็ได้ แต่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ”
สำลียิ้มดีใจ “ขอบคุณก๊าฟฟ” วิ่งออกไป
เสี่ยชัยเดินเข้ามาหาสายฟ้า
“วันนี้ทำให้เต็มที่เลยนะ ฉันโฆษณาไว้เยอะ ว่าจอมขวัญร้องเพลงดีแถมเซ็กซี่ อีกต่างหาก” เสี่ยว่า
“ไม่ต้องห่วงครับเสี่ย”
สายฟ้าบอก มองตามเสี่ยไปอย่างอ่อนใจ
ตรงมุมด้านในที่เปลี่ยนชุดแดนเซอร์ยามนั้น แด้นเซอร์สองคนแย่งชุดกันหน้าดำหน้าแดง ต่างฝ่ายต่างบอกว่าเป็นของตัวเอง
เจ๊เนาว์เดินเข้ามา
“อะไรกันสองคนนั้น”
ผลปรากฏว่าชุดที่กระชากแย่งกันคนละข้าง ก็ขาดออกเป็น 2 ชิ้นต่อหน้าต่อตา
“ให้มันได้อย่างนี้สิ แย่งชุดกันทำไม” เจ๊เนาว์เอาเรื่อง
แดนซ์เซอร์คนแรกบอก “ก็นั่นมันชุดหนูนิ”
แดนซ์เซอร์อีกคนเถียง “ใครบอกชุดฉันต่างหาก”
แดนซ์เซอร์คนแรกที่ถืออยู่อีกครึ่งยืนให้อีกฝ่ายถามอาการยัวะ “ชุดแกทำไมแกใส่ไม่พอดีล่ะ”
แดนซ์เซอร์คู่กรณีแถ “ก็ผอมลงมีอะไรไหม”
“อีนี่ วอนหาเรื่อง อยากมีเรื่องใช่มั้ย”
ทั้งสองเงื้อมือจะตบกัน
สายฟ้าเดินเข้ามาพอดี ตวาดใส่ 2 คน “พอกันได้แล้วทั้งสองคน”
ทั้งสองชะงัก
“อยากมีเรื่องกันใช่มั้ย ถ้างั้นออกไปไม่ต้องทำงาน” สายฟ้าของขึ้น
ทั้งสองคนหน้าสลดลง
สายฟ้าถาม “ทะเลาะกันทำไม กินข้าวหม้อเดียวกันแท้ๆ”
แด้นเซอร์คู่กรณีบอก “ก็มันได้ชุดใหม่กว่าหนู”
สายฟ้ายัวะ “แย่งชุดกันด้วยเรื่องแค่นี้ ทำไมใส่ชุดเก่าแล้วเต้นไม่ได้หรือไง”
“ได้ค่ะ” แด้นเซอร์นางนั้น
เจ๊เนาว์ตำหนิ “ดูสิชุดขาดหมดแล้ว”
สายฟ้าจ้องหน้า 2 แด้นเซอร์เขม็ง “ชุดขาดแล้วทีนี้จะทำไง” แล้วก้มเก็บชุดที่ขาดขึ้นมาอย่างอ่อนใจ
แด้นเซอร์ทั้งสองสลด
“เจ๊ถามสมหวังสิว่าพอซ่อมไหวไหม” สายฟ้าบอกเจ๊เนาว์
เจ๊เนาว์รับชุดมา “เดี๋ยวเจ๊ถามให้”
แดนซ์เซอร์อีกคนถาม “เจ๊ แล้วหนูจะใส่อะไร”
“เปลี่ยนชุดสองมาใส่ก่อน!” เจ๊เนาว์บอก
พวกที่แต่งตัวเสร็จแล้วครางอย่างไม่พอใจ!
เจ๊เนาว์เดินมาหาสมหวัง ยื่นชุดให้ “พอซ่อมไหวมั้ย”
สมหวังมองดูสภาพชุดแล้วพยักหน้า
“เร่งมือหน่อยนะ เดี๋ยวจะเริ่มแสดงแล้ว”
“จ้ะเจ๊”
เจ๊เนาว์เดินออกไป
กุหลาบบ่นอุบ “จะมาทะเลาะอะไรกันตอนนี้เนี่ย...ลำบากคนอื่นเค้า”
“ไม่เป็นไรพี่กุหลาบแค่นี้เอง” สมหวังบอก
การแสดงเริ่มแล้วนักดนตรีเล่นเพลงเปิดตัววงส่งให้ชูชนะซึ่งทำหน้าที่โฆษก ขึ้นไปกล่าวเปิดการแสดง
“สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง มิตรรักแฟนเพลงทั้งหลายที่มาให้กำลังใจกันอย่างเนืองแน่น กระผมในนามของวงดนตรีลูกทุ่งจอมขวัญ วทัญญู รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับการต้อนรับจากพ่อแม่พี่น้องในวันนี้ และแน่นอนครับ ว่าคืนนี้ท่านจะได้พบกับเจ้าหญิงเพลงลูกทุ่ง นักร้องสาวเสียงใส จอมขวัญ วทัญญู”
แม่ยกพ่อยกร้องกรี๊ดดังสนั่น
เวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง นักดนดรีโซโล่ ให้แด้นเซอร์ เต้นโชว์ไปเรื่อยๆ จนนักดนตรี กับแดนเซอร์ เริ่มหน้าหงิก
จนเวลาผ่านไปอีก คนดูนั่งมองแบบซังกะตาย บรรดาแม่ยก พ่อยกแถวหน้าส่ายหัว เพราะไม่รู้จะดูอะไรแล้ว
มองไปอีกมุมเห็นแม่ยกบางคน เอาแป้งขึ้นมาแต่งหน้าไม่สนใจการแสดงใดๆ
สายฟ้ายังพยายามโทร.ตามจอมขวัญมือระวิง เจ๊เนาว์เดินเข้ามาอย่างร้อนใจ
“ติดต่อได้หรือยัง” ชูชนะที่อยู่ด้วยถาม อาการไม่ต่างกัน
“ยังเลยพ่อ กำลังโทร.อยู่”
ชูชนะหัวเสียบ่นงึมงำ “มันไปอยู่ไหนของมันวะนังจอมขวัญ” หันมาถามสายฟ้า “ทำไมเอ็งไม่โทร.ตามก่อนหน้านี้วะ”
“ผมโทร.ไปแล้วตั้งแต่เช้าแล้วพ่อ…แล้วก็ตกลงกันว่าจะมาให้ตรงเวลา….แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ปิดเครื่องซะอย่างงั้น”
ชูชนะถอนหายใจ “เฮ้อออ…ทำไมกูต้องมาลุ้นกับอีนังจอมขวัญอยู่ทุกๆ งานเลยวะ”
สายฟ้าแก้ปัญหา “เดี๋ยวพอหมดคิวโชว์นี้...แล้วพ่อก็ขึ้นไปพูดถ่วงเวลาไว้ก่อนแล้วกัน”
“ได้ๆ”
สายฟ้ายังพยายามกดโทร.หาจอมขวัญอีก แต่เสียงจากโทรศัพท์จากสายฟ้า เป็นสัญญาณจอมขวัญปิดเครื่อง ไม่มีสัญญาณตอบรับ
เจ๊เนาว์มอง สายฟ้าที่กำลังพยายามต่อโทรศัพท์ท่าทางหงุดหงิด อย่างเห็นใจ
ครู่หนึ่ง เสี่ยชัยเจ้าภาพเดินผ่านสมหวังที่เตรียมชุดอยู่ จะไปทางสายฟ้าที่โทรศัพท์ สมหวังมองตามเสี่ยไป
เจ๊เนาว์เหลือบไปเห็น รีบสะกิดสายฟ้า
“อาจอมขวัญมาหรือยัง” เสี่ยชัยถาม
“มาแล้วครับ กำลังเดินทาง”
เสี่ยชัยโวย “อะไรวะ เมื่อกี้อั๊วถามลื้อก็บอกกำลังเดินทาง เดินทางจากประเทศไหนวะ”
สายฟ้าแก้ต่าง “เพิ่งโทร.มาบอกเมื่อกี้ครับ ว่าใกล้ถึงแล้ว”
เสี่ยชัยดักคอ “ให้มันแน่นะ”
“แน่สิครับ...เสี่ยใจเย็นๆ นะ” สายฟ้าว่า
“คนดูเริ่มไม่พอใจแล้วนะ ถ้าช้ากว่านี้ อั๊วกลัวจะมีเรื่อง” เสี่ยบอก
“อีกสิบนาทีครับ รับรองไม่เกินนี้!”
เสี่ยชัยเดินหงุดหงิดออกไป
ระหว่างนั้นตลก 3 คนเดินเข้าหลังเวที ชูชนะเดินสวนออกมา ไร้เสียงปรบมือ
“เป็นไงบางครับท่านผู้ชม ผ่านไปแล้วกับตลกคณะซุปเปอร์ฮาของเรา สนุกกันมากใช่ไหมครับ ผมยืนฟังอยู่หลังเวทีหัวเราะท้องแข็งเลยครับ”
พลางชูชนะทำท่ายื่นไมค์ถามผู้ชม แต่ไม่มีเสียงตอบ
คนดูกร่อยไม่มีอารมณ์
“จอมขวัญล่ะ เมื่อไหร่จะออกมา” พ่อยกคนหนึ่งตะโกนถาม
ตามด้วยแม่ยกอีกคน “ลงไปเอาจอมขวัญขึ้นมา”
ชูชนะเริ่มหน้าเสีย
ส่วนที่ข้างเวที สายฟ้า เจ๊เนาว์ บาส สำลี ปอยฝ้าย และตุ้มเม้ง ยืนลุ้นๆ กันอยู่
พ่อยกอีกรายตะโกนขึ้นอีก “ใช่จะเอาจอมขวัญ”
“ใจเย็นๆ ครับ อดใจรออีกนิด แล้วจอมขวัญ วทัญญู จะออกมาพบกับพ่อแม่พี่น้องแน่ครับ”
ชูชนะพูดจบ มีเสียงโห่สวนมาอย่างไม่พอใจ
แม่ยกตะโกนไล่ “ไม่เอาคนแก่” ชูชนะซะงัก “ลงไป ลงไป เอาจอมขวัญขึ้นมา”
ไม่ทันขาดคำก็มี่กระดาษถูกปาขึ้นมาบนเวทีอย่างไม่พอใจ
เจ๊เนาว์ซึ่งอยู่ที่ข้างเวที มีสีหน้าเป็นห่วง “ถ้าจะไม่ไหวแล้วนะสายฟ้า”
สายฟ้าสั่งการ “เอาตลกขึ้นไปขัดก่อนอีกรอบ” พร้อมกันนั้นสายฟ้าก็ยังคงโทร.ตามจอมขวัญอยู่ด้วย
ที่หน้าเวที ชูชนะถอยหลังเกือบชิดนักดนตรีเพื่อหลบของที่ปาขึ้นมา
เจ๊เนาว์ตะโกนเรียกอยู่ “พ่อ”
ชูชนะหันมามองข้างเวที เห็นเจ๊เนาว์เรียกอยู่ “อะไรวะ”
“ตลก...พ่อ เอาตลกคั่น”
“อ๋อ” ชูชนะหันไปพูดกับผู้ชม “ครับ และก่อนที่จะพบกับจอมขวัญ ขอเชิญทุกท่านพบกับ ตลก ของเราก่อนนะครับ ซุปเปอร์ฮา”
มีเสียงโห่สวนขึ้นมาอีกครั้งอย่างไม่พอใจ ชูชนะกำลังเข้าไป
นักดนตรีส่งตัวตลกพรวดออกมาหน้าเวที แล้วทักทายคนดู แต่กลายเป็นตลกฝืด คนดูจ้องอย่างนิ่งๆ ไม่มีอารมณ์ แม้ว่าทีมตลกจะพยายามงัดมุขเด็ดๆ ออกมา แต่คนดูก็ยังเซ็งอยู่ดี บางคนถึงกับหาวแล้วหาวอีกระหว่างนั้น จู่ๆ พ่อยก แม่ยก ก็โวยวาย ลุกฮือ
“ลงไปได้แล้ว จะดูจอมขวัญ”
เสียงคนดูทั้งหมดตะโกนลั่น “จอมขวัญๆๆๆ”
เจ๊เนาว์วิ่งหน้าตาตื่นมารายงาน “ไม่ไหวแล้วนะสายฟ้า คนดูฮือกันใหญแล้ว”
เสี่ยชัยเจ้าของงาน เดินคิ้วขมวดเข้ามา “ว่าไง! จอมขวัญมาหรือยัง”
สายฟ้า “จวนจะถึงแล้วครับ”
เสี่ยชัยยัวะจัด “อะไรวะ ถามกี่ทีก็จวนจะถึงๆ จวนจะถึงไหนวะ พวกลื้อทำงานกันยังไง ผิดเวลาทีเป็นชั่วโมงๆ ตอนเซ็นสัญญาก็ทีนึงแล้ว ให้อั๊วนั่งคอยได้ตั้งครึ่งค่อนวัน”
สายฟ้าออกโรงการันตี “ก่อนตลกเล่นจบมาแน่ครับ”
“แล้วถ้าอาจอมขวัญอีเบี้ยวขึ้นมา อั๊วจะทำยังไง อั๊วจะไปบอกคนดูเค้าว่ายังไง บอกว่านักร้องไม่มา คนดูจะได้ขึ้นมากระทืบตาย”
สายฟ้าได้แต่นิ่ง ทำอะไรไม่ถูก เสียงคนดูหน้าเวที ที่ลุกฮือประท้วงดังเข้ามาเป็นระยะๆ
“ลื้อเห็นหรือเปล่าคนดูเค้าไม่พอใจกันใหญ่แล้ว!” เสี่ยชัยโวยลั่น
จังหวะนั้นเสียงคนดูลุกฮือดังขึ้นอีก สายฟ้าหน้าเครียดจัด
ที่หน้าเวทีเริ่มชุลมุนหนัก เสียงคนดูโห่ร้องเรียกจอมขวัญดังอย่างต่อเนื่อง
“จอมขวัญ…จอมขวัญ…จอมขวัญ”
สายฟ้า ชูชนะ และเจ๊เนาว์ ต่างยืนเครียดอยู่หลังเวที ทำอะไรไม่ถูกแล้ว
เสี่ยชัยเจ้าภาพโมโหหนัก “พวกลื้อจะเอายังไง…จะทำอะไรก็ทำสักอย่าง!
ทันใดนั้น เสียงจอมขวัญก็ดังขึ้นมา
“มาแล้วค่า.....” แถมยิ้มร่าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “มาแล้วค่ะ…” จอมขวัญถลาเข้ามาจนแทบจะไปกราบที่หน้าอกเสี่ยชัย
“สวัสดีค่ะเสี่ย…ของดีก็ต้องใจเย็นๆหน่อยสิคะ…รับรองวันนี้หนูจะเล่นให้เต็มที่เลยค่ะ”
“ดีๆ…เดี๋ยวลื้อขึ้นเลยนะ…คนดูจะกระทืบอั๊วตายอยู่แล้ว” เสี่ยชัยเดินหัวเสียออกไป
ชูชนะหันไปเอาเรื่องกับจอมขวัญ “เอ็งจะปิดโทรศัพท์ทำไมนังจอมขวัญ”
จอมขวัญแก้ตัว “พอดีแบตมันหมด”
ชูชนะซักอีก “แล้วทำไมมาช้า”
“ก็รถมันติด…นี่ชั้นออกมาตั้งนานแล้วนะ”
ชูชนะปวดหมอง “เมื่อไหร่เอ็งจะเลิกนิสัยแบบนี้สักทีวะนังจอมขวัญ…ข้าหัวใจจะวาย…ต้องมาลุ้นหงอกกระดกทุกๆ งานมันไม่ไหวนะเว้ย”
“จะบ่นอะไรล่ะพ่อชั้นก็มาแล้วไง…ชั้นถามหน่อยชั้นเคยเบี้ยวเหรอ”
สายฟ้าตัดบท “พอเถอะพ่อ…” พลางขยิบตาให้ชูชนะเป็นสัญญาณว่าไม่ต้องไปใส่ใจ
ชูชนะเหนื่อย ไม่มีแรงพูดต่อ
จอมขวัญยิ้มดีใจ คิดว่าสายฟ้าเข้าข้างตนเอง
“เดี๋ยวเตรียมขึ้นเลยนะ” สายฟ้าบอก
“งั้นชั้นไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ”
“ไม่ต้องเปลี่ยนแล้ว…ขึ้นทั้งชุดนี้แหละ” สายฟ้าบอก
จอมขวัญขึ้นเสียง “จะบ้าเหรอพี่สายฟ้า…ชุดนี้เนี่ยนะ!”
“ไม่ได้ยินหรือไง…คนดูจะลุกฮืออยู่แล้ว”
จอมขวัญไม่ยอม “ไม่ได้!..ชั้นยังไม่สวยเลย”
สายฟ้าตัดสินใจพูดล่อให้จอมขวัญขึ้นไปร้องเพลง “สวยแล้ว”
จอมขวัญได้ยินก็หัวใจพองโต เพราะร้อยวันพันปี สายฟ้าไม่เคยชมตนเลย
จอมขวัญยิ้มเขินๆ “จริงเหรอพี่สายฟ้า”
“จริงสิ!...เดี๋ยวค่อยลงมาเปลี่ยนเพลงที่สองนะ”
จอมขวัญส่งสายตาชมดชม้อยยั่วยวน เขยิบเข้าไปกระแซะสายฟ้า
“เขินจัง….นานๆพี่สายฟ้าจะชมชั้นสักที งั้นชั้นขึ้นร้องชุดนี้เลยก็ได้…สวยแน่นะ”
สายฟ้าพยักหน้า
คนดูหน้าเวทียังโห่ร้องเรียกจอมขวัญดังลั่น นักดนตรีเล่นส่งตัวชูชนะขึ้นมาประกาศเปิดตัวจอมขวัญ
“ใจเย็นๆครับพ่อแม่พี่น้อง…”
“ไม่เย็นแล้วโว้ย…จะดูจอมขวัญ” แม่ยกตะโกนสวนออกมา
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 3/3 วันที่ 19 ก.ย. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
