อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 7/3 วันที่ 30 ก.ย. 55
แดนหูผึ่ง สนใจฟังที่ยอดชายคุยกับสมหวัง“คุณสมหวังโทรหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ”
สมหวังอยู่ในศาลานั่งเล่น โดยมีสายฟ้าถือไวท์บอร์ดเขียนข้อความให้สมหวังอ่านตาม สมหวังอ่านตามทุกประโยค
“คือ…คุณยอดชายพอจะว่างมั้ยคะ…ชั้นอยากชวนคุณไปทานข้าวด้วยกันน่ะค่ะ”
ยอดชายยิ้ม “ทานข้าวเหรอครับ…ได้สิครับ”
สมหวังเผลอดีใจจนไม่ได้ดูไวท์บอร์ด คิดเองพูดเอง “งั้นพรุ่งนี้เลยนะคะ”
สายฟ้าสะดุ้ง! พูดเบาๆ “ไม่ได้”
สมหวังกระซิบถาม “อะไร”
สายฟ้าเขียนใส่ไวท์บอร์ด ว่า “พรุ่งนี้สัมภาษณ์”
“พรุ่งนี้ไม่ได้…สัมภาษณ์”
สมหวังนึกออก พยักหน้าเป็นอันว่าเข้าใจ!
ยอดชายงงๆ เห็นเสียงสมหวังหายไป
“ฮัลโหล…คุณสมหวังครับ…เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“อ๋อ..ค่ะ…ไม่มีอะไรค่ะ…สัญญาณมันขาดๆ หายๆ น่ะค่ะ”
“แล้วสรุปว่าเราจะไปทานข้าวกันวันไหนดีครับ”
สมหวังป้องโทรศัพท์แล้วหันมาถามสายฟ้า
“เมื่อไหร่ดี”
สายฟ้าเขียนข้อความใส่ไวท์บอร์ดว่า “วันศุกร์”
“วันศุกร์นี้..สะดวกหรือเปล่าคะ”
“ศุกร์นี้เหรอครับ…ว่างสิครับ! ที่ไหนดีครับ”
“เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นดีมั้ยคะ”
“ได้ครับ”
“งั้นวันศุกร์เราเจอกันนะคะ”
ยอดชายวางโทรศัพท์ ยิ้มเหี้ยม!
“ไม่น่าเชื่อ...อยู่ดีๆ หมูก็มาขึ้นเขียงให้เชือด”
“มันอยู่ที่ไหน…ให้ผมไปจัดการเลยมั้ย” แดนคันไม้คันมือ
“ไม่ต้อง”
แดนงงๆ “ทำไมล่ะ”
“มันนัดชั้นกินข้าววันศุกร์นี้…ชั้นจะหลอกเอาตัวมันออกมาข้างนอก แล้วจะให้แกพาไปฆ่าแบบไม่ต้องเหนื่อยแรง”
ด้านสมหวังวางสายยิ้มร่าอย่างมีความสุข พอเงยหน้าขึ้น ก็เห็นสายฟ้าจ้องมองอยู่
“ขอบคุณมากนะคะ….แล้วขั้นต่อไปทำยังไงคะ”
“ขั้นต่อไปเดี๋ยวค่อยคิด….ชั้นว่าเธอเอาเวลาไปคิดเรื่องสัมภาษณ์ออกรายการวิทยุพรุ่งนี้ก่อนเถอะ”
“ก็ได้ค่ะ…แต่เสร็จจากงานสัมภาษณ์แล้ว คุณต้องช่วยชั้นต่อนะ”
สายฟ้าพยักหน้า
สมหวังยิ้ม แล้วเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี
สายฟ้ามองตาสมหวังอย่างเศร้าใจ
สมหวังกับกุหลาบนอนอยู่ กุหลาบกำลังจะหลับ สมหวังพลิกตัวไปมา ทำให้กุหลาบนอนไม่หลับ
“เป็นอะไรสมหวัง…ตื่นเต้นที่จะไปสัมภาษณ์พรุ่งนี้เหรอ”
สมหวังนอนตาแป๋วยิ้มกริ่ม เหมือนคนตกอยู่ในห้วงเหวแห่งความรัก
“พี่บอกแล้วให้ซ้อมๆ ก็ไม่เชื่อ แต่ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก สมหวังทำได้อยู่แล้ว”
สมหวังเงียบไม่โต้ตอบ กุหลาบสงสัยว่าสมหวังเป็นอะไร ผงกหัวขึ้นเรียกสมหวัง
“สมหวัง”
สมหวังสะดุ้ง “จ๊ะ”
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าจ้ะ”
“งั้นรีบนอนเถอะพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า”
“จ๊ะ...ฝันดีนะพี่กุหลาบ”
กุหลาบมองสมหวังแบบงงๆ แล้วเอนตัวลงนอน
สมหวังยังคงยิ้มกริ่มอย่างมีความสุข
รุ่งเช้ารถตู้ของวงจอดรออยู่หน้าบ้าน ชูชนะกำลังเจ้ากี้เจ้าการจัดคนขึ้นรถเพื่อพาสมหวังไปสัมภาษณ์
ชูชนะดูตื่นเต้นเป็นที่สุด
“เอ้า…เร็วๆ กันหน่อย มั่วแต่ช้าอยู่เดี๋ยวก็ไปไม่ทันกันพอดี”
สายฟ้า สมหวัง บาส และกุหลาบ เดินออกมา
“ไม่ต้องตื่นเต้นหรอกพ่อ เราไปก่อนเวลาตั้งเยอะ” บาสแซว
“นั่นแหละ ไปคอยเค้าดีกว่าให้เค้าคอย” ชูชนะว่า
“พ่อ ตื่นเต้นอย่างกับไปสัมภาษณ์เองงั้นแหละ ดูสิน้องสมหวังเค้ายังไม่ตื่นเต้นเลย”
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละวะ ก็สมหวังมันเป็นลูกศิษย์ข้า เห็นมันได้ดีข้าก็พลอย ชื่นใจไปด้วย
“ไม่ลืมอะไรแล้วนะ…งั้นเราไปกันเถอะ”
ชูชนะเดินขึ้นไปก่อน สมหวังขึ้นตามไป บาสกำลังจะตามสมหวังขึ้นรถ กะว่าจะไปนั่งข้างๆ กุหลาบดึงบาสไว้
“ไปนั่งข้างหลังเลย…เดี๋ยวชั้นนั่งกับสมหวังเอง”
“ชั้นนั่งกับน้องสมหวังไม่ได้เหรอ…ชั้นอยากให้กำลังใจน้องสมหวังนี่” บาสอ้อน
“ไม่ต้องเลย ไปนั่งข้างหลังนู่น!”
พลางกุหลาบดันบาสขึ้นไปนั่งข้างหน้า
ไม่ทันขาดคำ สายฟ้าเนียนขึ้นไปนั่งแทนที่กุหลาบหน้าตาเฉย
กุหลาบหันมาเห็นสายฟ้าไปนั่งแทนที่ตัวเองแล้ว
“เอ้า…พี่สายฟ้า”
กุหลาบงงๆ จึงจำเป็นต้องขึ้นไปนั่งข้างกับบาส
“เขยิบไปหน่อยนั่งด้วย”
“อะไรของเธอเนี่ย วุ่นวายอยู่คนเดียว” บาสเซ็ง
“ครบกันแล้ว…รถออกได้เลย” ชูชนะสั่ง
รถตู้แล่นออกจากบ้านไป
รถตู้ชูชนะแล่นเข้ามาจอดหน้าสถานีวิทยุ ทุกคนลงมาจากรถ โดยมีสมควรยืนรอรับอยู่ทุกคนไหว้ทักสมควร
“หวัดดีๆ” สมควรรับไหว้
“รอนานมั้ยพี่ควร” ชูชนะยิ้มทัก
“ข้าก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้…เราเข้าไปข้างในกันดีกว่า เค้าคงรอเราแล้ว”
สมหวัง สายฟ้า กุหลาบ บาส ชูชนะ และสมควร เดินเข้ามาในสถานีวิทยุ
เจ้าหน้าเดินเข้ามาตอนรับ
“สวัสดีครับ…คุณสมหวังใช่มั้ยครับ”
“ใช่ค่ะ”
“เชิญทางนี้ครับ”
เจ้าหน้าที่เดินนำทุกคน มาที่ห้องรับแขก โปรดิวเซอร์รายการรออยู่
โปรดิวเซอร์ถาม “มาหรือยังนักร้องที่จะสัมภาษณ์”
เจ้าหน้าที่บอก “มาแล้วนี่พี่ เพิ่งเข้าไปห้องรับแขกเมื่อกี้”
“ไม่ใช่ นั่นนักร้องใหม่ ชั้นหมายถึงจอมขวัญน่ะมาหรือยัง”
“นัดมาวันนี้ด้วยเหรอครับ” เจ้าหน้าที่งง
“นักร้องใหม่นี่ชั้นนัดสิบโมง แต่จอมขวัญนี่ชั้นนัดเก้าโมง ดูซินี่จะสิบโมงแล้วยังไม่มาอีก”
เจ้าหน้าที่บ่น “โธ่พี่ก็รู้ๆ อยู่ ถ้าเป็นยัยจอมขวัญนะ ทำใจได้เลย..สายชัวร์”
โปรดิวเซอร์ปวดตับ “กูล่ะเซ็ง”
รถบริษัททีเอสมิวสิคของเฮียตี๋ แล่นเข้ามาจอดหน้าสถานีวิทยุ จอมขวัญ กะเฮียตี๋ ก้าวลงมาจากรถ
เฮียตี๋ดูรีบร้อนเพราะมาสาย
จอมขวัญยังดูเฉื่อยชา จัดชุด เช็คหน้า ผม อย่างใจเย็น
“สวยแล้วน่าจอมขวัญ…รีบเข้าไปกันเถอะ”
“เฮียก็จะรีบไปไหนล่ะคะ…ยังไงเค้าก็ต้องรอหนูอยู่แล้วน่า”
“มันไม่ดีรู้มั้ย เรามาขอเค้าโปรโมทเพลง แต่กลับมาสายเนี่ยนะ เร็วๆ เข้าไปได้แล้ว”
จอมขวัญเซ็งๆ เฮียตี๋เดินนำ จอมขวัญตามเข้าไป
ครู่ต่อมาจอมขวัญ เฮียตี๋ เดินเข้ามาในสถานี เจ้าหน้าที่เข้ามาต้อนรับ
“สวัสดีครับเฮีย…เชิญในห้องรับแขกเลยครับ”
จอมขวัญ กับเฮียตี๋เดินเข้าไปในห้องรับแขก
พวกชูชนะ ต้องประจันหน้ากับจอมขวัญและเฮียตี๋ จอมขวัญจ้องสายฟ้าอย่างเจ็บใจ
“อ้าว…พ่อ พี่สายฟ้า มานั่งทำอะไรกันอยู่ที่นี่ วงแตกไม่มีงานทำ ถึงกับต้องมาสมัครงานที่สถานีวิทยุกันยกวงเลยเหรอ”
ชูชนะโกรธ “ปากดีนะนังจอมขวัญ ข้าไม่อดอยากแล้งแค้นขนาดนั้นหรอกโว้ย! อย่านึกนะว่าข้าไม่มีเอ็งแล้ววงชูชนะจะอยู่ไม่ได้ นี่!” หันไปทางสมหวัง “ข้าเอานักร้องใหม่มาโปรโมท”
จอมขวัญมองอย่างเหยียดๆ “นักร้องใหม่….เดี๋ยวนี้เรียกนักร้องใหม่เต็มปากแล้วเหรอพ่อ นังนี่มันก็แค่ช่างตัดชุด! ทำมาเป็นเผยอ ถึงขั้นใส่พานยกขึ้นมา เป็นนักร้องใหม่ มันจะไปได้สักกี่น้ำกันเชียว เดี๋ยวก็อดตายกันทั้งวง”
ชูชนะโมโห “เอ็งคอยดูนะนังจอมขวัญ ข้าจะทำให้สมหวังดังกว่าเอ็ง”
จอมขวัญเยาะ “ชั้นจะรอวันนั้นนะพ่อ แต่คงอีกนาน”
สายฟ้าตัดบท “พอเถอะจอมขวัญพี่ขอร้อง…ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า”
“จอมขวัญมาอยู่ข้างเฮียนี่ เดี๋ยวเฮียปกป้องเอง อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือเลย”
บาสที่ยืนฟังอยู่ ทนไม่ไหว พุ่งเข้าไปหาเฮียตี๋
“ปากดีนะไอ้เจ๊ก! พูดแบบนี้อยากจะเลือดกบปากหรือไง”
ทุกคนช่วยกันจับบาสไว้ เฮียตี๋ไม่กลัวจะเข้าหาบาสเหมือนกัน จอมขวัญห้ามไว้
“ใจเย็นๆ ค่ะเฮีย เฮียบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าอย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลืออย่าเอาทองไปถูกับกระเบื้อง!”
เฮียตี๋คิดได้เลยเย็นลง
จอมขวัญหันมาทางสมหวังหาเรื่อง “มองอะไรนังบ้านนอก! โธ่เอ๋ย เป็นแค่ช่างตัดชุด พอได้ขึ้นร้องเพลงเข้าหน่อย สะเออะอยากจะขี้นวอมาเป็นนักร้อง”
พวกสมหวังจ้องจอมขวัญเป็นตาเดียว
“เธอมันก็คงเก่งแต่เรื่องอ่อยเจ้าของวงแหละ แน่จริงมาประชันกันมั้ยล่ะ”
สมหวังนิ่งไม่โต้ตอบ สายฟ้าไม่อยากมีเรื่อง
“พอทีเถอะจอมขวัญ” บอกสมหวัง “เราไปรอห้องอื่นกันเถอะ”
ทุกคนลุกขึ้นจะเดินไปห้องอื่น
สมหวังทำเป็นไม่สนใจจอมขวัญกำลังจะเดินออกไป
จอมขวัญหมั่นไส้ที่เห็นสมหวังไม่โต้ตอบ จึงแกล้งขัดขา สมหวังสะดุดเซเกือบล้ม ทุกคนตกใจ
“ซุ่มซ่ามเอง แล้วยังมามองหน้าอีก”
สมหวังมองจอมขวัญอย่างเจ็บใจ แต่ทำอะไรไม่ได้
สายฟ้าฉุน “เกินไปแล้วนะจอมขวัญ จะหาเรื่องกันไปถึงไหน”
“หาเรื่องอะไร พี่สายฟ้าอย่ามามั่วนะ ก็นังนี่มันเดินไม่ดีเอง มันนั่นแหละที่ต้องขอโทษชั้น”
“แบบนี้มันตั้งใจแกล้งชัดๆ…สงสัยอยากจะเจอของหนัก”
กุหลาบกำหมัดกำลังจะเข้าไปหาจอมขวัญ ทุกคนห้ามไว้
จอมขวัญไม่สะทกสะท้าน ยังคงเชิดหน้าอยู่
“แน่จริงก็เข้ามาสิ”
ที่หน้าห้องรับแขก บรรดาแฟนคลับแห่กันขึ้นมาบนสถานี เจ้าหน้าที่พยายามกันไม่ให้เข้า
“ขึ้นมาไม่ได้นะครับ รออยู่ข้างล่างก่อนนะครับ เดี๋ยวรอให้คุณจอมขวัญสัมภาษณ์เสร็จก่อนนะครับ”
ในที่สุดสายฟ้าตัดบท “ออกไปรอข้างนอกกันเถอะ”
“ฝากไว้ก่อนเถอะ”
จอมขวัญยิ้มเย้ย
ทุกคนกำลังจะเดินออก ทันใดนั้น มีสียงเอะอะโวยวายก็ดังใกล้เข้ามา ครู่หนึ่ง บรรดาแฟนคลับก็กรูกันพ้นประตูเข้ามา
จอมขวัญยิ้มย่อง “นี่มันต้องอย่างนี้ ไม่ต้องโปรโมทแฟนคลับก็แห่มากันเพียบ”
เฮียตี๋ทึ่ง “แฟนคลับหนูมากันเยอะแยะเลย...” หันมาเย้ยสายฟ้า “อายไปเลยใช่มั้ยล่ะพวกแก”
จอมขวัญยิ้มหน้าบ้าน เดินเข้าไปทักแฟนคลับ
“สวัสดีค่ะ”
ทว่าแฟนคลับไม่สนใจจอมขวัญ กลับวิ่งไปหาสมหวัง จอมขวัญอึ้ง หน้าแตก
จอมขวัญ หันไปมองเห็นบรรดาแฟนคลับห้อมล้อมสมหวัง สมหวังยังงงๆ รู้สึกเขิน
“นั่นมันแฟนคลับหนูทั้งนั้นเลยนี่” เฮียตี๋ว่า
จอมขวัญหงุดหงิด “ก็ใช่น่ะสิ” แทบจะกรี๊ดแต่ต้องข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้ “มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง”
เฮียตี๋จ้องสมหวัง ดูแล้วเคลิ้ม หลุดปาก
“ดูๆ ไปก็ดูน่ารักดีนะ เด็กๆ ใสๆ เป็นธรรมชาติ” มองจอมขวัญ “ไม่กระแดะ”
จอมขวัญปรี๊ด “เฮีย”
จอมขวัญหงุดหงิด กำลังจะเดินออกไป
กุหลาบเหลือบมาเห็น แกล้งเอาขาขัดจอมขวัญบ้าง จอมขวัญสะดุดล้มจ้ำเบ้าอยู่ที่พื้น
เฮียตี๋ที่เดินตามจอมขวัญอยู่ ไม่ทันระวัง เพราะมัวมองสมหวัง สะดุดขาจอมขวัญลงไปกองที่พื้นอีกคน
แฟนคลับหันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น พอหันมาเห็นจอมขวัญล้มอยู่ที่พื้นก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วหันกลับไปให้ความสนใจสมหวังต่อ
บาส และกุหลาบ ยืนขำอย่างสะใจ!
จอมขวัญมองสมหวังอย่างเข่นเขี้ยวแค้นเคือง รีบสะบัดหน้าพรืดเดินออกไปทันที
ในเวลาต่อมา ที่บริเวณหน้าห้องส่งจอมขวัญนั่งอยู่กับเฮียตี๋ คนละฝั่งกับพวกสมหวัง เจ้าหน้าที่โผล่หน้าเข้ามาหา
“คุณจอมขวัญเชิญครับ” จากนั้นเจ้าหน้าที่กลับเข้าห้องไป
“ได้…สัมภาษณ์สักที” ขณะเดินผ่านสมหวังจอมขวัญพูดแขวะ “เบื่อขี้หน้านังคางคกขึ้นวอ”
จอมขวัญตั้งใจเดินชนสมหวัง
บาสกะกุหลาบร้อง “เฮ้ย” พร้อมกัน
“อีนังนี่มันกัดไม่ปล่อยจริงๆ” ชูชนะส่ายหัว
ดีเจทำตัวไม่ถูก หน้าแหยๆ
“คุณสมหวังรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวคุณวิทยาจะเข้ามาสัมภาษณ์เอง”
จอมขวัญหูผึ่ง ชะงักกึก หันกลับมา
“แล้วทำไมคุณวิทยาเค้าถึงไม่มาเป็นคนสัมภาษณ์ชั้น”
ดีเจอึกอัก “เอ่อ...คือคุณวิทยายังติดคิวอีกงานนึงน่ะครับ มาไม่ทันช่วงสัมภาษณ์คุณจอมขวัญ”
จอมขวัญหงุดหงิดเดินสะบัดหน้าเข้าไปในห้องส่ง
ป้าย ON AIR หน้าห้อง ขึ้นไฟสีแดงสว่าง บอกให้รู้ว่ากำลังออกอากาศสด
ที่หน้าห้องกระจกคอนโทรล เห็นดีเจกำลังนั่งสัมภาษณ์จอมขวัญอยู่ในห้อง จอมขวัญยังเหม่อๆ นั่งแค้นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ไม่หาย
“คุณจอมขวัญครับ หลังจากที่ย้ายมาอยู่กับทีเอสมิวสิค คุณก็เปลี่ยน นามสกุลใหม่ด้วยใช่มั้ยครับ เปลี่ยนมาเป็นชื่ออะไรช่วยย้ำกับผู้ฟังทางบ้านอีกครั้งนึงสิครับ”
จอมขวัญเผลอพูดตามความคิดตัวเอง “พวกอกตัญญู”
ดีเจสะดุ้ง ย่นหน้างงๆ เฮียตี๋ที่ยืนฟังอยู่ก็พลอยสะอึกไปด้วย
“เอ่อ..ขอโทษค่ะ เมื่อกี้ถามว่าอะไรนะคะ”
“คุณเปลี่ยนชื่อมาเป็นอะไรครับ”
“จอมขวัญ กตัญญูค่ะ”
เฮี๋ยตี๋โล่งอก
ส่วนที่บ้านพัก เจ๊เนาว์กำลังเคลียร์บัญชีอยู่ที่โต๊ะในห้องนักเล่น เจ๊จุ๊นั่งดูทีวีกินขนมอย่างสบายใจ
ครู่หนึ่ง เจ๊เนาว์เพิ่งคิดอะไรออก ตกใจ ลุกพรวดขึ้น!
“อีจุ๊”
เจ๊จุ๊กำลังกินขนมอยู่ ตกใจ สะดุ้ง ขนมหลุดออกจากปาก!
“อะไรของมึง…อีเจ๊ กรูตกใจหมด ดีไม่สำลักน้ำตาย”
“รีบปิดทีวีแล้วเปิดวิทยุเดี๋ยวนี้เลย…ป่านนี้สมหวังสัมภาษณ์แล้ว”
“เออ…จริงด้วย อุตส่าห์ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ ทำไมมันไม่เตือนเนี่ย”
เจ๊จุ๊รีบปิดทีวี แล้วไปเปิดวิทยุ สำลี กะปอยฝ้ายเดินเข้ามาพอดี
“เจ๊สมหวังให้สัมภาษณ์หรือยัง”
“นี่ไงกำลังเปิดอยู่”
เจ๊จุ๊เปิดวิทยุ ในวิทยุเป็นเสียงสัมภาษณ์ของจอมขวัญ กำลังจ๊ะจ๋า
“สำหรับแนวเพลงชุดนี้ ก็เป็นแนวเพลงที่สนุกสนานขึ้น ดนตรีทันสมัยขึ้น”
เจ๊เนาว์หมั่นไส้ทนฟังไม่ไหว “โอ๊ย…เปลี่ยนเป็นคลื่นอื่นก่อนได้มั้ย ไม่อยากฟังเสียงยัยจอมขวัญ เดี๋ยวจะเป็นเสนียดหูซะเปล่าๆ”
ปอยฝ้ายท้วง “ฟังก่อนสิเจ๊…พูดไปก็นึกถึงตอนที่จอมขวัญอยู่เหมือนกันนะ”
“ใช่…เค้าก็เคยมีบุญคุณกับเราเหมือนกันนะเจ๊” สำลีเสริม
“รักมันมากนักใช่มั้ย ไปอยู่กับมันเลยมั้ย”
ปอยฝ้ายกะสำลี ส่ายหัวพร้อมกัน
“เพราะฉะนั้นก็อย่าพูดถึงยัยนี่ให้พวกชั้นได้ยินอีก เข้าใจ๋” เจ๊จุ๊สำทับ
การสัมภาษณ์เปิดใจจอมขวัญที่ห้องส่งสถ่นีวิทยุ ยังดำเนินต่อไป
“งั้นก็แสดงว่าแนวเพลงก็คล้ายๆ ชุดเก่าน่ะสิ” ดีเจตั้งข้อสังเกต
จอมขวัญเสียงแข็ง “ไม่เหมือน! ชุดนี้เพลงฟังง่ายกว่าและทันสมัยกว่า อย่าเอาของเก่าๆ มาเทียบกับของใหม่เลยค่ะ ของเก่าเทียบไม่ได้จริงๆ ตอนนี้จอมขวัญ เปลี่ยนลุคใหม่แล้ว อยากให้แฟนๆ จำลุคใหม่ของจอมขวัญดีกว่าค่ะ”
“แล้วแฟนคลับยังเหนียวแน่นเหมือนเดิมมั้ยครับ”
จอมขวัญ หน้าเสียแต่ต้องรักษาภาพ “แฟนคลับนะเหรอค่ะ ก็ยังคงเหนียวแน่นเหมือนเดิมแหละค่ะ”
“งั้นให้จอมขวัญฝากผลงานเพลงได้เลยครับ”
“ยังไงก็ฝากผลงานเพลงชุดนี้ด้วยนะคะ เพลงฟังสบายๆ ทันสมัย พร้อมกับลุคใหม่ของจอมขวัญนะคะ”
ด้านสมหวังนั่งเช็ดเหงื่อท่าทางตื่นเต้นหนัก
ชูชนะสงสัย “เป็นอะไรสมหวัง เหงื่อแตกพลั่กเลย”
“อยู่ๆ ก็ตื่นเต้นขึ้นมาซะเฉยๆ จ้ะ”
“พี่บอกแล้วให้ซ้อมๆ ก็ไม่เชื่อ” กุหลาบว่า
สมควรปลอบ “ไม่ต้องตื่นเต้น สัมภาษณ์ก็เหมือนคุยกันเฉยๆ”
“แต่นี่คุยกันออกวิทยุนะคะ” สมหวังพูดพาซื่อ
ทุกคนได้ยินพากันหัวเราะ
“ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวพวกเราเป็นกำลังใจให้” สายฟ้าบอก
บาสแหลมเข้ามา “พี่บาสให้หมดทั้งใจเลย”
ประตูเปิดออก เจ้าหน้าที่เดินเข้ามา
“คุณสมหวังเตรียมตัวครับ”
สมหวังยิ่งประหม่า ชูชนะเข้ามาลูบหัวให้กำลังใจ
“นึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์เอาไว้ ขอพรท่านให้การสัมภาษณ์สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี”
สายฟ้าปลอบอีกคน “สมหวังหายใจลึกๆ ไม่ต้องตื่นเต้นนะ”
สมหวังพยักหน้ารับ หายใจลึกๆ หนึ่งที สายฟ้ายิ้มให้กำลัง สมหวังยิ้มตอบ
ครู่หนึ่ง วิทยา ดีเจชื่อดังเดินเข้ามา ทั้งหมดหันไปยกมือไหว้
วิทยารับไหว้ “หวัดดีครับ” หันมาทางชูชนะ “หวัดดีชูชนะ สบายดีนะ”
“ก็เรื่อยๆ น่ะครับ”
วิทยาตรงเข้าไปหาสมหวัง “นี่เหรอสมหวัง ตัวจริงน่ารักนี่ มิน่าล่ะแฟนๆ ถึงได้ เยอะแยะขนาดนี้ เออ เมื่อกี้คุยกับคุณสมควรแล้ว เรื่องที่จะใส่หน้ากากเปิดตัว ผมว่าน่าสนใจดีนะ เอาเลยคนดูจะได้ตื่นเต้น”
สมหวังกับกุหลาบโล่งอก
“เดี๋ยวเข้าไปก็คุยกันธรรมดานี่แหละ ไม่ต้องตื่นเต้นนะ” วิทยาบอก
“ค่ะ”
เจ้าหน้าที่กำชับคิวออกอากาศ “คุณวิทยาครับ...อีกสองนาทีครับ”
วิทยาบอกกับสมหวัง “ไป....เราไปเตรียมตัวกัน”
ระหว่างนั้น จอมขวัญ เฮียตี๋ เดินออกมาจากห้องส่งพอดี
“ขอบคุณนะครับ”
“ครับ” เฮียจอมหื่นบอก
จอมขวัญเหลือบไปเห็นวิทยาที่เดินมากับสมหวังรีบตรงเข้าไปทัก
“สวัสดีค่ะคุณวิทยา”
“สวัสดี ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีเหรอ”
“สบายดีค่ะ คุณวิทยาละคะ”
“สบายดี ขอตัวก่อนนะ เอาไว้ค่อยคุยกัน…” บอกสมหวัง “ไปสมหวัง”
วิทยาเดินนำหน้าสมหวังเข้าไปในห้องส่ง จอมขวัญหน้าชา รู้สึกอึ้งๆ
เสียง jingle เปิดรายการ วิทยากล่าวเปิดรายการหลังเพลงจบ
“สวัสดีครับ ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่รายการลูกทุ่ง กับผมวิทยา ศุภพรโอภาศ ทุกวันเป็นประจำในเวลาเช่นนี้ วันนี้ห้องส่งของเรารู้สึกคึกคักเป็นพิเศษ เพราะวันนี้เรามีแขกพิเศษ”
ที่หน้าห้องส่งแฟนคลับวิ่งกรูฝ่าเจ้าหน้าที่มายืนเกาะดูอยู่ที่กระจก
“ตามคำสัญญาที่ให้กันเอาไว้ ว่าท่านผู้ฟังจะได้พบกับสุดยอดดาวรุ่ง ลูกทุ่งมหัศจรรย์ ที่กำลังเป็นที่กล่าวถึงอยู่ในขณะนี้ และตอนนี้เธอได้มานั่งอยู่ข้างๆผมแล้ว สมหวัง วทัญญู ครับ”
เวลาเดียวกันที่บ้านพักวงดนตรีวทัญญู หมู่มวลเจ๊จุ๊ เจ๊เนาว์ สำลี และปอยฝ้าย นั่งหน้าสลอนฟังวิทยุกันอยู่
เจ๊จุ๊ตื่นเต้น “สัมภาษณ์แล้วๆ”
เจ๊เนาว์หมั่นไส้ “จะตื่นเต้นทำไม…สมหวังเป็นคนสัมภาษณ์ ไม่ใช่เอ็ง”
“ก็มันตื่นเต้นนี่”
ส่วนในห้องส่ง สมหวัง อยู่กับวิทยา เจ้าหน้าที่
“กล่าวทักทายผู้ชมหน่อย”
สมหวังพูดเสียงสั่นๆ “ส..สวัสดีค่ะ”
แฟนคลับที่เกาะกระจกอยู่ต่างกรี๊ดดด!!
“ท่านผู้ฟังไม่ต้องตกใจนะครับ เสียงกรี๊ดเมื่อกี้ไม่ได้ใช้เสียงเอฟเฟ็คท์ใดๆ ทั้งสิ้น แต่เป็นเสียงแฟนคลับของสมหวัง ที่เข้ามาให้กำลังใจกันถึงสตู นั่นเอง แค่นี้ก็คงบอกได้ถึงความนิยมที่ได้รับแล้วนะครับ”
ทางด้านจอมขวัญกำลังรอลิฟต์อยู่กับเฮียตี๋
“ทำไมต้องนัดหนูมาวันเดียวกับไอ้พวกนั้นด้วย” จอมขวัญบ่นกระปอดกระแปด
“เฮียก็ไม่รู้เหมือน ทีมงานมันไม่ได้บอกอะไรเฮียเลย”
“เรื่องนั้นไม่เท่าไหร่ แต่หนูไม่เข้าใจทำไมมันได้สัมภาษณ์กับคุณวิทยาแต่หนูไม่ได้”
“ก็เค้าให้เวลามาแบบนี้ แล้วจะให้เฮียทำยังไง”
จอมขวัญขัดใจ “เฮียก็ต้องจัดการสิ หนูขายหน้าพวกมันรู้มั้ย พวกแฟนคลับนั่นอีก เฮียน่าจะจ้างหน้าม้ามาให้หนู”
“เฮียก็ไม่รู้ ทุกทีแฟนคลับหนูก็มีมาตลอด แต่ทำไมวันนี้ไม่มีเลย”
จอมขวัญหงุดหงิด “เอะอะก็ไม่รู้ๆ น่าเบื่อ”
จอมขวัญหันไปโมโหกับลิฟต์กดย้ำๆ “เมื่อไหร่จะมาเนี่ย”
ระหว่างนั้น โปรดิวเซอร์คอนเสิร์ตเดินเข้ามาหา
“หวัดดีครับเฮียตี๋”
“สวัสดีค่ะ” จอมขวัญทัก เฮียตี๋ยิ้มแย้ม
“สัมภาษณ์ เสร็จแล้วเหรอ”
“เสร็จแล้วค่ะ”
“ตั้งแต่ย้ายค่ายใหม่ หายหน้าหายตาไปเลยนะ ไม่ยอมมาออกคอนเสิร์ตให้ผมเลยนะ”
“ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างน่ะค่ะ”
“อาทิตย์หน้าพี่ก็กะจะเอาสมหวัง นักร้องหน้าใหม่นี่แหละขึ้นคอนเสิร์ต”
“มันจะได้ออกทีวีด้วยเหรอ” จอมขวัญหลุดปาก
“คุณวิทยาให้ขึ้นอาทิตย์นี้”
“อาทิตย์นี้เหรอ”
“ใช่ครับ…แล้วเมื่อไหร่จอมขวัญจะมาออกให้พี่ล่ะ”
จอมขวัญนิ่งคิดสีหน้าริษยา มีแผน!
จอมขวัญรับปาก “อาทิตย์นี้เลยได้มั้ยค่ะ ว่างพอดี”
โปรดิวเซอร์ยิ้ม “จริงเหรอ! งั้นต้องประชันกันหน่อยแล้ว”
ด้านวิทยากำลังสัมภาษณ์สมหวังอยู่
“เคยคิดมั้ยว่าจะได้มาเป็นนักร้อง”
“ไม่เคยคิดเลยค่ะ”
“แล้วรู้สึกยังไงที่กลายมาเป็นนักร้อง แล้วแฟนๆ ให้การตอบรับขนาดนี้”
แฟนคลับกรี๊ดเมื่อถูกพูดถึง
สมหวังยิ้ม “ก็งงๆ ค่ะ”
“มีอะไรจะพูดกับแฟนๆ มั้ย”
“ก็ต้องขอบคุณ แฟนๆ ทุกคนนะคะ ที่ให้การตอนรับชั้นเป็นอย่างดี ชั้นดีใจที่ทุกๆ คนชอบเพลงของชั้น ขอบคุณค่ะ”
แฟนคลับกรี๊ด
อ่านละคร สายฟ้ากับสมหวัง ตอนที่ 7/3 วันที่ 30 ก.ย. 55
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง จากเค้าโครงเรื่อง : กษิดินทร์ แสงวงศ์ และสุรินทร์ รุ่งสว่างละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง บทโทรทัศน์ดั้งเดิม : สุรินทร์ รุ่งสว่าง
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ดัดแปลงบทประพันธ์ : พัณณิฎานันทณ์ ศิริเลิศ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง กำกับการแสดงโดย : บรรเจิด พุทธโศภิษฐ์
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้ - มิวสิคัล
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ผลิตโดย : เอ็กแซ็กท์ - ซีเนริโอ
ละครเรื่อง สายฟ้ากับสมหวัง ออกอากาศทุกวันจันทร์ - วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ. 5
ที่มา manager.co.th
