อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 10/2 วันที่ 2 ต.ค. 55
“6 หมื่นก็ได้เอ๊า! ไม่ต้องทอน”ดาราเซ็งๆ
“จะฝันไปไหนคุณนาย ตื่นลืมตามาดูสภาพบ้านตัวเองก่อนเถอะ บ้านห่วยๆ แบบนั้น เต็มที่ให้พันห้า”
คุณนาย สร้อยเพชรตาเหลือกโวยวายลั่น
“จะบ้าเหรอ บ้านทั้งหลังเนี่ยนะ พันห้า”
“ไม่ให้ก็ไม่เอา ไปหาที่อื่นก็ได้”
ดาราจะลุก คุณนายสร้อยเพชรรีบขัด
“เดี๋ยว!”
ทั้งสองเดินออกมาจากบ้านคุณนายสร้อยเพชร ดาราหัวเราะร่า
“ฮ่าๆๆ สำเร็จ แค่นี้ก็มีบ้านอยู่แล้ว”
ประเวทขัดขึ้น
“แต่บ้านเปล่าๆ อยู่ไม่ได้นะ ต้องมีของ มีเฟอนิเจอร์ก่อน ถึงจะอยู่ได้”
ดารายิ้มๆ
“แล้วจะมัวรออะไรอยู่ล่ะ รีบไปชอปปิ้งสิ”
ประเวทกับดาราขำฮากันออกไป
ในบ้าน...คุณนายสร้อยเพชรด่าอย่างไม่พอใจ
“ไอ้พวกหน้าด้าน!”
พะวงงงๆ
“เอ๊า! แล้วคุณนายโง่ไปให้เขาเช่าทำไมล่ะคะ”
“ก็มันไม่มีทางเลือกนี่”
“แล้วถ้าเขาเช่าไปเรื่อยๆ ไม่ยอมซื้อซะทีล่ะคะ คุณนายไม่ขาดทุนแย่เหรอ”
“ซื้อ! ยังไงมันก็ซื้อ คอยดูฝีมือฉันแล้วกัน...เงินทุกบาททุกสตางค์ของนายดวง ต้องเป็นของฉัน คอยดู!”
สีหน้าคุณนายสร้อยเพชรมุ่งมั่นมาก
ดารากับประเวทมาเลือกซื้อเครื่องไฟฟ้า ดาราคุยโวไปรอบๆ ร้าน
“พอดีลูกชายเขามีตังค์ อยากได้อะไรเขาให้ซื้อหมดเลย ให้มาเลือกเองเลย อย่างว่าละเนอะ คนมีเงิน ทำอะไรก็เก๋อ้ะ” ดาราบอกเจ้าของร้าน “เดี๋ยวลูกชายเขาจะมาจ่ายตังค์ให้นะ”
เจ้าของร้านยิ้มแย้ม
“ครับ...ผมให้เครดิตคุณดวงดีเต็มที่เลยครับ เดี๋ยวจัดส่งให้ถึงบ้านเลย ขาดเหลืออะไรมาเลือกได้เลย ยินดีบริการเต็มที่ครับ”
ประเวทยิ้มแย้ม
“เฮะๆๆ ดูออกใช่ไหมว่ามีเงิน เฮะๆ”
ดารากับประเวทเดินยิ้มชื่นใจออกมา สบายอกสบายใจกันมาก
“ที่นอนครบ เครื่องใช้ไฟฟ้าครบ แหม...ชีวิตของคนรวยมันง่ายแบบนี้นี่เอง”
ประเวทนึกได้
“เออ...จริงของแกว่ะ...เรารวยแล้ว”
ดารากับประเวทพูดพร้อมกัน
“รวยๆๆๆ”
ทันใดนั้นเสียงเจ้าหนี้ดังขึ้น
“รวยจริงอ้ะ”
ดารากับประเวทตอบโดยไม่หันไปมอง
“จริง!”
“งั้นใช้หนี้หน่อยดิ”
ดารากับประเวทหันมามองแล้วสดุ้ง
“เฮ้ย!”
เจ้าหนี้กับลูกน้องยิ้มร้าย
ดารากับประเวทถูกจับมัดหันหลังติดกันอยู่ในโกดัง ดาราแหกปากโวยวายลั่น
“ปล่อยฉันนะ...ปล่อย เอาฉันมาขังทำไม...ปล่อย”
ประเวทหันมาดุ
“จะโวยวายไปทำไมเล่า มันไม่ปล่อยหรอก ยิ่งไปกวนอารมณ์มัน เดี๋ยวมันก็ฆ่าเอาหรอก”
“มันไม่ฆ่าหรอกให้โง่หรอก มันอยากได้เงินคืน”
เจ้าหนี้กับลูกน้องเข้ามา
“ฉลาดนี้หว่า...โชคดีนะที่พวกแกมีลูกชายดวงดี ไม่งั้นโดนแน่” เจ้าหนี้หันไปถามลูกน้อง “เฮ้ย...ตกลงพวกมันติดเราเท่าไหร่วะ”
“เน็ตๆสามแสนห้า ต้องคืนทั้งหมดก็ห้าแสน”
ประเวทหน้าเหวอ
“อ้าว...เมื่อกี้บอกติดสามแสนห้า แล้วทำไมต้องคืนห้าแสนล่ะ”
เจ้าหนี้แสยะยิ้ม
“สามแสนห้ามันหนี้ก่อนจะรู้ว่าแกมีลูกชายรวย พอรู้แล้ว เลยต้องขึ้นราคากันหน่อย” เจ้าหนี้ตวาดใส่หน้า “หรือจะให้ขึ้นอีก!”
ดาราโวยวาย
“จะขึ้นได้ยังไง อย่างนี้มันโกงกันนี่หว่า”
“ฮึ่ยย! แล้วที่พวกมึงหนีหนี้กู ให้กูต้องตามล่ามาตลอดไม่เรียกโกงรึไง กูต้องเสียแรงวิ่งไล่ตามพวกมึง กูต้องเหนื่อย กูต้องอดทน กูต้องโฟกัส กูจะท้อแท้ไม่ได้ กูจะเลิกก็เลิกไม่ได้ พื้นรองเท้ากูสึก กูต้องซื้อรองเท้าใหม่กี่คู่ พวกมึงรู้บ้างไหม”
ประเวทกับดาราอึ้งไปเลย เจ้าหนี้ยิ้มเหี้ยม
“ทางรอดเดียวของพวกมึงคือใช้หนี้ แต่ถ้าลูกชายมึงติดนิสัยเบี้ยวหนี้มาจากมึงด้วย ไม่ยอมเอาเงินมาจ่าย พวกมึงไม่รอดแน่ คราวนี้กูเอาตายทั้งบ้าน”
เจ้าหนี้ตุปัดตุป่องออกไป...ลูกน้องมองหน้ากันงงๆ ว่าเจ้านายเป็นอะไร ก่อนจะตามไป ประเวทหน้าเครียด
“ท่าทางมันจะเอาจริงเว้ยเอ้ย”
“กลัวทำไม ในเมื่อมีจ่าย! ก็แค่หนี้กระจอกๆ จ่ายๆ ฟาดๆ ไปก็จบแล้ว ไม่เห็นต้องเยอะแยะ”
เจ้าหนี้เดินช้ำใจออกมาหน้าโกดัง หันไปบอกลูกน้อง
“มึงไปส่งข่าวลูกชายมัน หนึ่งล้านบาทขาดตัว”
ลูกน้องงงๆซื่อๆ
“อ้าว...บอกเขาไปห้าแสน”
“แมร่งเถียงกูฉอดๆ กูต้องอธิบาย กูเลยเปลี่ยนแผน”
ลูกน้องชะงัก
“อ้าว เปลี่ยนแผน”
ลูกน้องอีกคนเป็นงง
“ไม่เอาหนี้คืนแล้วเหรอพี่”
“เอาสิวะ แต่กูจะเอายิ่งกว่าหนี้ ช่วยไม่ได้นะไอ้ดวงดี ถ้าจะโทษก็ไปโทษพ่อแม่มึงที่ปากมาก ขี้คุยจนเจอดี!”
เจ้าหนี้เสียงเข้ม
ในครัว...สายมุกเปิดตำราทำอาหาร ผัดฉ่าๆ อย่างไม่มั่นใจ กลัวๆ เกร็งๆ หญิงสาวอ่านตำรา
“ใส่โชยุ...น้ำตาล...น้ำมันงานิดหน่อย”
สายมุกใส่ๆ ผัดๆๆ
“โอเค ครบหมดทุกอย่างแล้ว”
หญิงสาวโล่งใจ ยิ้มออกผัดไปยิ้มไป พะวงผ่านมาเห็นเข้า
“มีความสุขอะไรนักหนา...”
พะวงหันมาเจอคุณนายสร้อยเพชรเข้าเต็มๆ
“ว้าย!”
คุณนายสร้อยเพชรเอามืออุดปากไว้
“เบาๆ สิ ตกใจอะไรขนาดนั้น เห็นผีรึไง”
“ยิ่งกว่าผีอีกค่ะ นี่คุณนายยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าตัวเองน่ากลัวกว่าผี ไม่มีใครเคยบอกคุณนายเลยจริงๆ เหรอคะ”
“พอๆๆ หุบปาก ไม่งั้นฉันจะตัดเงินเดือน”
พะวงชี้หน้าคุณนายสร้อยเพชร
“อ้ะ...เชื่อยังอ่ะทีนี้ ผีที่ไหนจะมาตัดเงินคน เฮอะ! ร้ายกว่าผีจริงๆ บอกแล้ว”
“บอกให้หุบปาก” คุณนายสร้อยเพชรชะโงกมองเข้าไปในครัว “ยายมุกทำอาหารเหรอ งั้นฉันรีบไปก่อนดีกว่า ไม่งั้นเจอกินแน่”
คุณนาย สร้อยเพชรทำท่าทางขนลุกๆ พะวงหน้าเหวอ
“อ้าว คุณนายอย่าทิ้งกันสิคะ”
“ไม่เอาๆ ฉันไม่อยากเอาชีวิตไปเสี่ยง บอกว่าฉันไปธุระ กลับดึก”
คุณนายสร้อยเพชรรีบเดินออกไปทันที
“อ้าว...ทิ้งกันอย่างนี้ พะวงก็โดนกินอีกอ่ะสิ โธ่...คุณมุกขา ผัดอยู่นั่นแหละ จะรู้ตัวไหมว่าใครๆ ก็สยองฝีมือกันทั้งนั้น” พะวงนึกได้ “เฮ้ย!แกล้งทำเป็นป่วยดีกว่า จะได้ไม่ต้องกิน”
พะวงรีบหนีไป...สายมุกหันไปปิดเตา
“เสร็จละ หอมอย่างนี้ น่าจะใช้ได้...” สายมุกคิดไปถึงดวงแล้วยิ้ม “หวังว่าคงจะชอบนะ”
ตลาดเลิกแล้ว ดวงไล่เก็บขยะตามแผง ซันกำลังเก็บแผงไข่ แหววในชุดนักศึกษาหน้าบึ้งปึงปังเข้ามา
“ไอ้ซัน ทำไมไม่ไปรับฉัน”
“อ้าว...ก็แกบอกว่านั่งซาเล้งแล้วอายเขา ฉันกลัวแกอายก็เลยไม่ไปไง” ซันกระซิบดวง “จริงๆ แล้วลืมว่ะ”
แหววเอาแผงไข่ตีหัวซัน
“ได้ยิน!”
ซันกุมหัว
“โห...ก็มัวแต่ทำงาน เตี่ยใช้เก็บแผง เลยลืม”
“ถ้าคราวหลังลืมอีก โดนแน่”
ดวงหันไปบอกเพื่อนทั้งสอง
“พวกแกกลับบ้านไปเถอะ ไอ้ซัน ไปส่งแหววสิ ที่เหลือฉันทำเอง”
ทันใดนั้นเสียงสายมุกดังขึ้น
“นายดวง”
ดวงหันมามองแล้วตะลึง...สายมุกเดินเข้ามาหา
“คุณหนู...”
แหววมองแล้วไม่พอใจหน้าหงิก ซันกระซิบดวง
“มีฮึมเว้ย วันนี้มีฮึมแน่ ดีใจด้วยนะไอ้ดวง” ซันหันไปดึงแหวว “ไปกลับบ้าน เดี๋ยวไปส่ง”
แหววสะบัด
“ไม่กลับ”
“ต้องกลับ”
ซันกระชากตัวไป สายมุกมาหยุดตรงหน้าดวงที่ท่าทางดีใจมาก
“คุณมุกมีอะไรให้ผมรับใช้เหรอครับ บอกมาได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะรีบทำให้ทันทีเลย”
“จะทำตามทุกอย่างที่ฉันใช้เลยเหรอ”
“สัญญาเลยครับ”
“สัญญาแล้วนะ” สายมุกชูถุงในมือ “ฉันขอให้นายกินข้าวเย็นฝีมือฉันให้หน่อย”
“โอวว”
ดวงดีใจทรุดลงไปกองกับพื้น สายมุกชะงัก
“อะไรล่ะ จะเบี้ยวเหรอ นายสัญญาแล้วนะ ห้ามผิดสัญญาสิ”
ดวงยิ้มปลื้มใจ
“ผมไม่ได้ผิดสัญญา แต่ผมดีใจ ดีใจเหลือเกินครับ”
ค่ำนั้น ดวงเคี้ยวอาหารด้วยความรันทดในรสชาติ แต่กลืนอย่างมีความสุขมากๆ สายมุกยิ้มแย้มถาม
“อร่อยไหม”
“เกินจะพูดครับคุณมุก อร่อยเกินจะพูดครับ”
สายมุกยิ้มภูมิใจ
“นายเป็นคนแรกเลยนะที่บอกว่าอาหารฝีมือฉันอร่อย”
“อ้าว...แล้วคนอื่นๆ เขาว่ายังไงเหรอครับ”
“ก็ต่างๆ กันไปน่ะนะ จืดไปบ้าง เค็มไปบ้าง เจ็บคอกินต่อไม่ไหวบ้าง เครียดกินข้าวไม่ลงบ้าง แต่ที่เจอบ่อยสุดคือลดความอ้วนอยู่ กินไม่ได้”
ดวงลืมตัว
“อ้าว...แล้วไม่สงสัยบ้างเหรอครับ”
สายมุกงงๆ
“สงสัยอะไรเหรอ”
ดวงนึกได้
“เอ่อ เปล่า...เปล่าครับ ฝีมือคุณมุกอร่อยแน่นอนไม่ต้องสงสัยครับ”
สายมุกเขินๆ
“ฉันดีใจที่นายชอบนะ ฉันลงมือทำสุดฝีมือเลยนะเนี่ย”
“ผมก็ดีใจที่คุณมุกอุตส่าห์ลงมือทำอาหารให้ผม ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยมีใครทำอาหารให้ผมกินแบบนี้มาก่อนเลย มีแต่แบ่งให้ ซื้อให้ ซื้อเผื่อ หรือไม่ก็กินของเหลือๆ...นี่เป็นครั้งแรกที่ผมกินอาหารที่ถูกทำขึ้นเพื่อผมจริงๆ”
“ถ้านายชอบ ฉันจะทำมาให้อีกนะ”
ดวงดีใจ
“จริงเหรอครับ”
สายมุกยิ้มจริงใจ
“จริงสิ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ”
“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรเหรอครับ”
อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 10/2 วันที่ 2 ต.ค. 55
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กรละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th
