อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 5 วันที่ 19 ก.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 5 วันที่ 19 ก.ย. 55

“ไอ้ดวง ฟังนะ แกถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง ย้ำ แกถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง อ๊ายย!”
แหววกรี๊ดและล้มฮวบเป็นลมไป ดวงตกใจ
“เฮ้ยไอ้แหวว”
ซันวิ่งตามเข้ามา
“อ้าว...เฮ้ย ไอ้แหววมันเป็นอะไรของมันวะ”
“มันบอกว่า ฉันถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง แล้วมันก็เป็นลมไปเลย”
“ล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง เฮะๆๆ”

ซันทรุดฮวบ ดวงหน้าเหวอ
“อ้าว...เฮ้ย...ไอ้ซัน...ไอ้บ้า เป็นลมไปอีกคนแล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย” ดวงใจเต้น “มันเรื่องจริงเหรอวะ”

ซัน แหวว ดวง สุมหัวกันตรวจเรียงเบอร์ เทียบกับล็อตเตอรี่ แหววดีใจสุดๆ
“เป๊ะ! เป๊ะ! ทุกเลข สรุปว่าแกถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเป๊ะๆ ไอ้ดวงเพื่อนรัก”
ซันหมั่นไส้
“แหม รักมันขึ้นมาเชียวนะ”
“ฉันรักมันมาตั้งนานแล้ว โง่อย่างแกจะไปรู้อะไร”
ซันฉุนกึก
“เอ๊ะ...นางนี่”
ดวงปราม
“เฮ้ย จะมาทะเลาะอะไรกันตอนนี้ บอกฉันก่อนสิ ว่า ฉันต้องทำยังไงต่อ”
“แกก็เตรียมตัวให้พร้อม แล้วไปกองสลากเพื่อรับเงินรางวัล” แหววบอกอย่างยิ้มแย้ม
ซันจบบ่าเพื่อน
“ซึ่งฉันอาสาจะไปเป็นเพื่อนแกเอง”
ดวงแปลกใจ
“ง่ายๆ แค่นั้นเหรอ”
“เอ้า...แล้วมันจะมีอะไรยากวะ ก็ในเมื่อแกมีล็อตเตอรี่ใบที่ถูกรางวัลอยู่ในมือ เงินรางวัลมันก็ต้องเป็นของแกสิ เตรียมตัวเป็นเศรษฐีได้แล้วไอ้ดวง” แหววอธิบาย
ดวงยังงงไม่หาย
“เศรษฐี…เป็นยังไงอ่ะ ไม่เคยเป็น”
“เดี๋ยวได้เงินมาแกก็รู้เองล่ะน่า”
แหววหัวเราะชอบใจ ซันหน้าตาซีเรียสชึ้นมา
“แต่ฉันว่าเรื่องนี้เราอย่าเพิ่งให้ใครรู้เลย เก็บไว้ก่อนปลอดภัยสุด”
แหววไม่เข้าใจ
“ทำไมวะ ของอย่างนี้มันต้องป่าวประกาศสิ ต้องบอกให้รู้กันไปทั่วตลอดเลย มันถึงจะถูก”
“แกจะบ้าเหรอ อยากให้ไอ้ดวงมันซวยรึไง”
ดวงยิ่งงง
“แกหมายความว่าไงวะ ตกลงฉันโชคดีหรือซวยกันแน่วะเนี่ย”
“ฟังนะ ตอนซื้อล็อตเตอรี่ชุดนี้ มันไม่ต้องมีหลักฐาน ไม่ต้องลงทะเบียนไม่ต้องอะไรเลย มันเป็นเรื่องของโชคล้วนๆ”
ดวงอึ้งๆไป นึกถึงลุงตาบอด ซันอธิบายต่อ
“เพราะฉะนั้นใครจะเอาไปขึ้นเงินก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นแก ถูกป่ะ”
“เออจริง”
“แล้วถ้าเกิดคนชั่วๆ มันรู้เข้า มันมาปล้นล็อตเตอรี่แกไปรับรางวัลแทนก็หมดกัน จบ”
แหววเห็นด้วย
“แกมีเหตุผล งั้นรู้กันสามคนจนกว่าแกจะได้เงิน”
ดวงส่ายหน้า
“แค่สามคนไม่ได้หรอก…ยังไง ก็ยังมีอีกคนที่ต้องรู้”
ซันสงสัย
“ใครวะ”
“พวกแกอย่าลืมสิ ว่าล็อตเตอรี่พวกนี้ ฉันไม่ได้ซื้อมา”

ดวงนึกถึงอดีต เมื่อครั้งที่เขาช่วย ลุงขายล็อตเตอรี่ตาบอดไว้ ลุงตาบอดส่งล็อตเตอรี่ชุดใหญ่ให้เขา
“ทั้งเนื้อทั้งตัวลุงไม่มีอะไรจะตอบแทนน้ำใจของพ่อหนุ่ม...นอกจากสิ่งนี้ รับไว้”
“ผมแค่อยากจะช่วย ไม่ต้องตอบผมหรอกครับ”
“รับไว้เถอะ”
“ผมรับไว้ไม่ได้จริงๆ ครับ”
“งั้นคิดเสียว่าลุงฝากไว้ ก็แล้วกัน ขืนเอาไปด้วยจะโดนปล้นอีกฝากไว้ แล้วลุงจะกลับมาเอา”
ลุงตาบอดยัดล็อตเตอรี่ใส่มือดวง

ดวงมองล็อตเตอรี่ในมือ
“ลุงคนขายแกให้ฉันมา ยังไงฉันก็ต้องบอกแกเรื่องนี้ แล้วเงินรางวัล มันก็ควรเป็นของแก ไม่ใช่ของฉัน”
แหววขัดขึ้น
“เฮ่ย แต่ลุงแกหยิบยื่นให้แกเป็นรางวัลที่แกเข้าไปช่วยลุงเขาไว้นะ ล็อตเตอรี่เนี่ย มันก็ต้องเป็นของแกอยู่แล้วไอ้ดวง อย่าคิดมากสิ”
“ถึงแกจะอยากบอกตาลุงนั่น แกจะไปบอกแกที่ไหนวะ บ้านช่องแกอยู่ไหน ก็ไม่มีใครรู้”
แหววเห็นด้วยกับซัน
“เออ...นั่นสิ”
ดวงอึกอัก
“แต่ฉัน….”
ซันตัดบท
“ไอ้ดวง คิดอย่างนี้สิ ตาลุงนั่นอาจจะเป็นผู้นำโชคมาให้แกก็ได้นะเว้ย แกจะไม่รับไว้ จะปฏิเสธ มันก็เรื่องของแก แต่ฉันไม่เห็นด้วย”
แหววมองหน้าดวง
“แกเป็นคนดี ดีโคตรๆ ดีมาตลอด แกจะมีโชคดีบ้างไม่ได้เหรอ ทำไมต้องปฏิเสธมันด้วย”
ดวงอึ้งเงียบไป
“ขอเวลาฉันคิดก่อนแล้วกันว่าจะเอายังไง”

ซันกับแหววมองหน้ากันแล้วถอนหายใจ ดวงครุ่นคิด หน้าเครียด
พระจันทร์ลอยเด่นเต็มดวง…เสียงหมาหอนดังขึ้น สายมุกกับดวงนั่งหันหลังคู่กัน บรรยากาศเหมือนจะโรแมนติกแต่มีเสียงหมาหอนตลอด

“รับไว้เถอะดวง เธออย่าปฏิเสธมันเลย”
“แต่ผม…”
“รับไว้เถอะน่า”
“ไม่เอาหรอกครับ...”
“ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องล็อตเตอรี่นะ”
“อ้าว...ถ้าไม่ใช่ แล้วคุณพูดเรื่องอะไรครับ”
สายมุกมองหน้าดวงแปลกๆ เผยอริมฝีปากขึ้นทำเซ็กซี่ แล้วโน้มหน้าเข้าหาดวง
“ก็เรื่องจูบน่ะสิ ฉันอยากให้เธอรับไว้”
สายมุกว่าแล้วก็โน้มหน้าเข้าจูบดวง หมาหอนกันเกรียว

ดวงสะดุ้งตื่นพรวดขึ้นมาหน้าตื่นตกใจ พอรู้ว่าเป็นฝันก็ไหล่เหี่ยวๆ ถอนใจ
“โธ่...!แค่ฝันงั้นเหรอ”
ดวงอารมณ์เสียหันไปมองซันที่นั่งหลับคาเก้าอี้เฝ้ายามอยู่ ซันกรนเสียงดัง
“ไอ้นี่ก็บอกจะมาช่วยเฝ้ายาม ไว้ใจไม่ได้เลย”
ดวงลุกออกไป กางเก้าอี้ออกนั่งลง
“เฝ้าเองก็ได้วะ ไหนๆ ก็ตื่นแล้ว”
ดวงนั่งกอดอกเฝ้ายามตลาด ในหัวคิดไปถึงเรื่องลอตเตอรี่ ดึงลอตเตอรี่ออกจากกระเป๋าขึ้นมาดูเครียดๆ
“ยังไงมันก็ไม่ใช่ของเราอยู่ดี…”
ดวงสลัดความคิดออก นั่งตั้งหน้าตั้งตาเฝ้ายามอย่างจริงจัง

เช้ามืด…ดวงนั่งหลับแต่เขียนเปลือกตาไว้เป็นรูปลูกตา แหววเข้ามาถึงพร้อมกระติกใส่กาแฟเย็น
“ไม่ง่วงเหรอไอ้ดวง เจ๋งว่ะ อยู่ได้ถึงเช้าเลยอ่ะ นี่ฉันเอากาแฟมาฝากกินสิ”
แหววยื่นให้ ดวงนิ่งไม่รับ
“อ้าว...ทำไมไม่กินล่ะ เอาไปดิ จะได้หูตาสว่าง”
ดวงยังคงนิ่งไม่รับ
“เป็นบ้าอะไรของแกวะไอ้ดวง”
แหววผลักหัว ดวงสะดุ้งเฮือก ลืมตาตื่นขึ้นมาหน้าตาตื่น แหววหมั่นไส้
“โอ้โห เขียนตา มุข...มุขนรกอ้ะ”
“นรกแล้วแกเชื่อไหมล่ะ”
ดวงรีบเอากาแฟมาดูดๆๆ
“โห...ฝีมือไอ้ซันใช่ไหมเนี่ย”
ซันง่วงงึมออกมา
“อะราย...อะราย ใครพูดถึงฉันวะ”
ซันหาว ดวงก็หาว ทั้งสองหาวใส่กัน….แหววจับหัวโขลกกันปึง!
“พอได้แล้ว เช้าแล้ว แกสองคนไปเตรียมตัวให้พร้อม โดยเฉพาะไอ้ดวง อย่าลืมสิว่าวันนี้ เรามีภารกิจสำคัญต้องทำ”

ดวง ซัน แหวว เดินมาหยุดอยู่ที่หน้ากองสลาก ซันหันมาถาม
“เฮ้ย...ไอ้แหวว แน่ใจว่าที่นี่”
“เออสิ ใครถูกล็อตเตอรี่ก็ต้องมารับรางวัลที่นี่กันหมดแหละ รีบเข้าไปเหอะ”
แหววจะเดินไป ซันดึงไว้
“เดี๋ยวๆ”
“อะไร อีกล่ะ”
ซันยกมือขึ้นพนม
“ทำตามสิ”
สองคนยกมือขึ้นพนมตามซัน
“ขออย่าให้มีอุปสรรคติดขัดอะไรเลย เพี้ยง! เอ้า ที่นี้ ก้าวเท้าขวา”
ทั้งสามก้าวเท้าขวา
“แล้วถอยหลัง”
ทั้งสามถอยหลัง
“หมุนไปรอบ ๆ”
ทั้งสามหมุน
“เอ้า ทำซ้ำ”
แหววกับดวงร้องขึ้นพร้อมกัน
“เว้ย!”
แหววหงุดหงิด
“จะถึงไหมวะเนี่ย ไอ้บ้า!”
ซันแย้ง
“เอ๋า...มันก็ต้องเอาเคล็ดกันก่อนสิ”
“หลบไปๆ” แหววหันไปบอกดวง “ไอ้ดวง ตามฉันมา”
แหววเดินนำหน้าเข้าไป

ร้านกาแฟ…ลั้นลารีบเร่งชงกาแฟ มีลูกค้ารอคิวหลายคน เป้งกับต๋อยช่วยไปใส่ลีลาไป
“รอแป๊บนะครับ รับรองว่าได้ทุกคน ไม่ต้องแย่งกัน อย่าแตกคิวนะครับ เดี๋ยวผมจะเอาไม่อยู่”
“เอาเข้าไป เฮ้อ...ฉันว่าหัวใจพี่ ไม่ใช่แค่อ่อนแอหรอก เสื่อมทรามด้วย”
เป้งเงื้อมือ
“เดี๋ยวหน่วง...เดี๋ยวหน่วง”
“เอ๋า...ก็มันเห็นๆ ศีลธรรม พี่รู้จักไหม ถามจริงๆ พี่ไปวัดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่”
“ตอนไปเก็บมึงมาเลี้ยงมั๊ง”
“อ้ะ...เบี่ยงเบน เบี่ยงเบนประเด็นตลอด คนเราอ่ะน่ะพี่ ถ้าเกิดมาหน้าชั่วแล้วเนี่ย มันต้องเอานิสัยเข้าสู้ นิสัยดีๆ เข้าไว้ คนเขาจะได้เมตตา”
เป้งถีบโครม
“เม้นอะไรเม้นได้ กูไม่เจ็บ! แต่เม้นหน้าตา กูรับไม่ได้...กูเจ็บ!”

“ฮึ่ยย! ไปให้พ้น...ไม่ต้องมาช่วยแล้ว รำคาญ!”
ลั้นลาพยายามไล่เป้งกับต๋อยออกไป เสียงดังลั่น อั้มเอาน้ำสาดโครมใส่ทั้งสาม ต๋อย เป้ง และลั้นลาประสานเสียงร้องลั่น

“แอร๊ยย!”
อั้มตะโกนด่า
“คนเขาจะทำมาหากิน เสียงดังอยู่ได้ หนวกหู”
ลั้นลาสวนทันควัน
“หนวกหูก็ไปตายซะสิ มายืนเตี้ยอะไรอยู่แถวนี้”
“ฉันก็มารอพี่ดวงของฉันน่ะสิยะ ไม่รู้หายไปไหน หาไม่เจอตั้งแต่เช้าแล้ว”
“อ๋อ...พี่ดวงน่ะเหรอ แกไม่มีวันหาเจอหรอก”
“แกรู้เหรอว่าเขาอยู่ที่ไหน”
“อยู่นี่!”
ลั้นลาแบะคอเสื้อโชว์ อั้มหน้าตื่น
“ฮ้า!อยู่ในนมแกเหรอ”
“อยู่ในหัวใจย่ะ เข้าไปอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วอ้ะ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมออกมา เฮะๆ มีความสุขอ้ะ”
“มุขนรกมาอีกแล้ว” อั้มนั่งลง “เอากาแฟมากินแก้วซิ ลาเต้นะ”
“ลาเต้ไม่มี มีแต่ลาตีน เอาไหม”
“อีลั้นลา!”
อั้มจะเข้าไปตบ อาซ้งกับ เจ๊แต๋วออกมาพอดี อาซ้งเข้าขวาง
“เฮ้ยๆ หยุดก่อน ๆๆ พวกลื้อสองคนมีใครเห็นอาดวงมั้งไหม”
อั้มหน้าเหวอ
“อ้าว...อาซ้งก็ไม่เห็นเหรอ เอ๊ะ...มันยังไงกันเนี่ย ตกลงพี่ดวงเขาหายไปไหน”
เจ๊แต๋วหงุดหงิด
“ถ้ารู้แล้วจะมาถามหาทำไมวะ ดูซิ หายไปกันหมด ทั้งไอ้ดวง ทั้งไอ้ซัน ไอ้แหวว ลูกสาวฉันก็หายไปด้วย”
ลั้นล้าหน้าตื่น

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 5 วันที่ 19 ก.ย. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th