อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 8 วันที่ 25 ก.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 8 วันที่ 25 ก.ย. 55 

เจ้าหนี้นำหน้าลูกน้องเลี้ยวเข้าซอยตัน…ดารากับประเวทในชุดเสื้อผ้าอื่นสวนออกมาพอดี
       “โอ๊ะๆๆๆ ว้ายๆๆ”
      “แอร๊ยย อะไรกันเนี่ยตะเอง” ประเวทดัดเสียงทำตัวสาวแตก “ว้ายตายแล้ว ผู้ชายอ้ะ ผู้ชายเต็มไปหมดเลยอ้ะ”
       พวกเจ้าหนี้สวนเข้าไปด้านใน...ดารากับประเวทโล่งอก
       “ไปเร๊ว!”
       ดารากับประเวทวิ่งไปทันที พวกเจ้าหนี้ชะงักหยุดคิดๆ
       “เฮ้ยย”
       ดารากับประเวทรีบโกยแนบหายไป พวกเจ้าหนี้แยกย้ายกันตามไปคนละทาง      
       ค่ำนั้น แหววกับซันกำลังจะกลับบ้าน แหววหันมาถามดวง
       “แน่ใจนะว่าแกไม่กลัว”
       ซันขัดขึ้น
       “ฮึ่ย...มันไม่ใช่คนกลัวผี”
       “ฉันไม่ได้หมายถึงผี ฉันหมายถึงโจร ไอ้ดวงมันไม่ใช่ไอ้ดวงซวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้มันเป็นคุณดวงดีไปแล้ว ใครๆ เขาก็รู้ ถ้าใครเกิดมาปล้นแกเข้า ทำไงวะ”

       ดวงไม่กลัว
       “จะกลัวอะไรเล่า เงินก็อยู่ในธนาคาร ไม่ได้อยู่ที่ตัวซะหน่อย”
       “เออ...นั่นดิ” ซันหันไปหึงแหวว “แกอยากให้ไอ้ดวงมันไปนอนบ้านแล้วคิดจะลุกมาปล้ำมันตอนดึกๆ ใช่ไหมล่ะ”
       แหววถีบโครม ซันร้องโอ๊ก...อีกด้าน ประเวทกับดาราวิ่งหนีเข้ามาเห็นประตูตลาดยังเปิดอยู่ก็วิ่งเข้าไปข้างในทันที ดวงปรามๆเพื่อน
       “พอเถอะ พวกแกเลิกทะเลาะกันได้แล้ว ไปๆ กลับบ้านไปทั้งคู่นั่นแหละ พรุ่งนี้ค่อยเจอกัน”
       แหววกับซันเออออแล้วออกไป ดวงกลับเข้าไปข้างใน
     
       ดวงกลับมายังที่พัก
       “จะไปนอนที่อื่นได้ยังไง ตลาดยังมีภัยอยู่ ยังไงก็ต้องเฝ้า ถ้ามีใครเข้ามาล่ะก็ จะเล่นงานให้หนักเลย”
       มุมหนึ่ง ประเวทกับดารา ซ่อนตัวอยู่คิดจะลุกออกไปหาดวงแต่พอได้ยินเลยเปลี่ยนใจ
       “หลบเงียบๆ ก็ได้วะ”
     
       ประเวท กับดาราหามุมนอน แล้วพากันหลับไปในเวลาไม่นาน
     
       กลางดึก สายมุกกำลังจะเข้านอน หนูดีโทร.มาหาจึงคุยด้วย
       “โทรมาเม้าท์อะไรตอนนี้ ฉันจะนอนแล้วนะ”
       “อย่าเพิ่งรีบนอนสิ ฟังก่อนว่าฉันเจอใคร”
       “แล้วทำไมฉันต้องสนใจด้วยว่าแกเจอใครบ้าง”
       “คนอื่นอาจไม่ต้องสนใจ แต่คนที่แม่แกอยากได้เป็นลูกลูกเขย แกคงต้องสนใจหน่อยแล้วล่ะ ฉันเจอเข้าตัวเป็นๆ เลย เดี๋ยวฉันจะส่งคลิปไปให้นะ เผื่อแกจะอยากเอาไปให้แม่แกดู”
       สายมุกงงๆ อะไรวะ...ขณะเดียวกันนั้นคลิปถูกส่งมา สายมุกเปิดออกดู
       “อะไรของเขานะ”
       คลิปเป็นภาพของโอมที่แผนกขายเหล้า กำลังหยิบขวดเหล้าใส่รถเข็น มีทั้งไวน์ เบียร์ เหล้า ครบทุกประเภท พนักงานยิ้มแย้ม
       “จัดปาร์ตี้เหรอครับ”
       “เปล่า...ผมดื่มเอง”
     
       สายมุกเห็นแล้วตาโต
      วันต่อมา...คุณนายสร้อยเพชรเผชิญหน้ากับสายมุก
     
       “ทำไม ตาโอมไม่ดีตรงไหน เพอร์เฟคออกขนาดนั้น แกต้องรีบคว้าไว้ ไม่ใช่มาหาเรื่องด่า”
       “แต่ว่า...”
       คุณนายสร้อยเพชรขัดขึ้น
       “พอเลย ไม่ต้องพูด ถ้าอย่างตาโอมไม่ดีแล้วใครดี อย่าบอกนะว่าไอ้ดวง...ทีกระจอกแบบนี้ล่ะสนใจเหลือเกิน อย่าบอกนะว่าแกจะลดตัวลงไปยุ่งกับมัน”
       สายมุกไม่พอใจ
       “ลดตัวเลยเหรอคะ มันจะไม่ดูถูกกันมากไปหน่อยเหรอคะคุณแม่ เขาก็คนเหมือนเรานะคะ”
       “ไม่เหมือน! มันก็แค่ภารโรงในตลาดที่ฉันเป็นเจ้าของ ฉันมีบุญคุณกับมันมากแค่ไหนที่ยอมให้มันซุกหัวนอนอยู่ที่นั่น”
       “เขาก็ตอบแทนคุณแม่ด้วยการทำงานในตลาดให้แล้วนี่คะ คุณแม่จะเอาอะไรอีก”
       “ฉันไม่ได้จะเอาอะไร แค่จะช่วยให้เงินอย่างมีระบบ คนเรามันก็ต้องมีบ้าน มีรถ มีคอนโดชายทะเลไว้ตากอากาศ”
       “อย่านะคะคุณแม่ เงินรางวัลพวกนั้นมันไม่ได้มากมายพอที่เขาจะซื้อของพวกนั้นได้ทุกอย่าง แล้วที่สำคัญ ดวงเขาไม่คิดจะใช้มันสักบาทเลยด้วยซ้ำ”
       “แต่มันต้องใช้ เรื่องนั้นแกไม่ต้องห่วง ฉันจะหาทางทำมันยอมใช้จนได้”
       สายมุกตะลึง
       “คุณแม่คะ!”
       พะวงวิ่งเข้ามา
       “คุณนายขา...ผู้ชายมาหาค่ะ”
       “ให้ไปรอที่ห้องนอน”
       “ค่ะ”
       แล้วทั้งสามคนก็ร้องขึ้นพร้อมกัน
       “เว้ย!”
       คุณนาย    สร้อยเพชรถามเสียงเข้ม
       “ใครมา”
       โอมเดินเข้ามา ยกมือไหว้
       “ผมเองครับคุณน้า สวัสดีครับ”
       “อ้าว...ตาโอมนั่นเอง คิดว่าใคร”
       “ผมมัวแต่ทำงานจนลืมกินข้าว พอดีขับรถผ่านมาทางนี้ เลยว่าจะชวนน้องมุกออกไปทานข้าวด้วยน่ะครับ”
       “ขอโทษนะคะ มุกไม่ไปค่ะ...ขอตัว”
       สายมุกจะเดินหนี คุณนายจับแขนไว้
       “เดี๋ยวก่อน”
       คุณนาย สร้อยเพชรทำตาดุใส่ลูกสาว
       “ถ้าน้องมุกไม่อยากออกไปทานข้างนอก งั้นรบกวนทำอะไรให้พี่ทานหน่อยได้ไหมครับ อะไรที่เป็นฝีมือน้องมุกพี่ทานได้ทุกอย่าง”
       สายมุกทำหน้าเบื่อหน่าย ก่อนจะคิดแผนร้ายออกหันมายิ้มให้โอม
       “แน่นะคะ ไม่ว่ามุกจะทำอะไรก็ต้องทานได้แน่ๆ นะคะ”
       โอมยิ้มหวาน
       “แน่นอนครับ”
       สายมุกแอบยิ้มเจ้าเล่ห์
     
       สายมุกออกมายืนรอที่หน้ารั้วบ้าน สักครู่หนูดีขับรถเข้ามาจอด สายมุกรีบเข้าไปรับ
       “ได้ของครบรึเปล่า”
       หนูดีท่าทางขนลุกขยะแขยงมาก รีบลงจากรถมา
       “ได้...แต่แกให้ฉันซื้อของพวกนี้มาทำไม”
       “พอดีมีคนวอนหาเรื่องน่ะ”
       “หือ” หนูดีงงๆ
     
       พะวงเคลียร์ทำความสะอาดหลังบ้านเสร็จ...มองไปเห็นสายมุกกับหนูดีแอบขนของเข้าประตูหลัง ท่าทางมีพิรุธ
       “ทำอะไรกันวะ งุบๆ งิบๆ แบบนี้ ต้องมีเรื่องแน่ๆ”
     
       สายมุกกับหนูดีวางถุงใส่ของลง หนูดีรีบโฆษณาสรรพคุณ หยิบขวดออกมาจากถุง
       “นี่เหล้าจีน ปึงปังแปะโป๊ย ฉันหาแบบดีกรีหนักๆ แต่ไม่มีกลิ่นไม่มีรส แบบที่แกต้องการ...ส่วนนี้ ส่าหรีกระจุย เหล้าแขก แรงพอๆ กันแต่กินแล้วจะย้วยๆ เซิ้งๆ หน่อย เคยดูหนังอินเดียใช่ไหม เหมือนเต้นบัดสลบน่ะแหละ...แล้วนี่ก็ ออนเซนเซอร์ สาเกสูตรพิเศษ กินแล้วเมาติดเรทแน่นอน พอใจไหม”
       สายมุกยิ้มพอใจ
       “มากกกก”
       “แต่เดี๋ยว บอกมาก่อนว่าแกให้ฉันหาซื้อเหล้าพวกนี้มาทำอะไรกันแน่”
       “ทำอาหารไง พอดีมีคนหิวโหยแวะมาขออาหารกิน ก็เลยจะทำให้”
       หนูดีตาโต
       “ฮะ...จะใส่เหล้าพวกนี้ด้วยเนี่ยนะ”
       “ทำไมจะใส่ไม่ได้ ไม่มีรส ไม่มีกลิ่น ใครจะไปรู้ เริ่มเลยแล้วกัน”
       สายมุกหันไปคว้าหม้อ กระทะ เตรียมทำอาหาร หนูดียังสงสัยไม่หาย
       “เดี๋ยวก่อนๆ แล้วตกลงคนที่มาขอกินคือใคร อย่าบอกนะว่าเป็นนายดวง”
       “ไม่ใช่นายดวงหรอก นายคนนี้เขาชื่อ...วอน มึน เมา”
       หนูดีแปลกใจ
       “วอน มึน เมา เอ้า! เป็นเกาหลีด้วย”
       “ชอบมายุ่งดีนัก วันนี้ คุณแม่จะได้เห็นกับตาว่าเข้าข้างคนผิด”
       สายมุกยิ้มสะใจ
     
       โอมนั่งคุยกับคุณนายสร้อยเพชรอยู่ในห้องรับแขก
       “ธุรกิจมันต้องว่ากันยาวๆ ครับคุณน้า ยิ่งยาวยิ่งดี”
       “น้าไม่ได้จะขายไส้กรอกอีสานนะ ไม่ต้องยาวนักก็ได้”
       “ผมล่ะเบื่อจริงๆ ไอ้พวกเงินใหม่ มีทุนแค่นิดๆ หน่อย เอาเข้าจริงก็ทำอะไรไม่ได้”
       คุณนายสร้อยเพชรระแวง
       “โอมหมายถึงใคร”
       “ผมพูดทั่วๆไปน่ะครับ ไม่ได้หมายถึงเศรษฐีมือใหม่คนไหนเป็นพิเศษ หรือคุณน้าคิดว่าผมหมายถึงใครครับ”
       “โอ๊ะ เปล่าๆ น้าก็แค่ถามดู”
       “งั้นผมก็สบายใจครับ”
       โอมเลียบๆ เคียงๆ ถามเรื่องมุกกับดวง
       “หมู่นี้น้องมุกไปจ่ายตลาดเองเหรอครับ”
       “เปล่านี่ ปกติแม่พะวงเขาจะไปจ่ายให้ ยายมุกแทบไม่เคยไปเองด้วยซ้ำ”
       “คุณน้าแน่ใจเหรอครับ”
       “ทำไมถามแบบนี้ มีอะไรงั้นเหรอ”
       คุณนายสร้อยเพชร จ้องหน้าคาดคั้นโอม สายมุกออกมาพอดี
       “อาหารเสร็จแล้วค่ะ”
       สายมุกยกอาหารออกมาที่โต๊ะ
       “เดี๋ยวพี่ช่วย”
       “ไม่ต้องหรอกค่ะ เชิญนั่งเลยดีกว่า มาหิวๆ จะได้รีบกินรีบไป”
       โอมย้ายไปนั่งลงที่โต๊ะอาหาร มองอาหารตรงหน้า
       “น่าทานมากๆ เลยครับ กลิ่นก็หอม” โอดสูดกลิ่น “หอมเหมือน...”
       สายมุกแทรกขึ้น
       “มุกใส่ผงกระหรี่น่ะค่ะ”
       “อ๋อ ถึงว่าสิครับ หอมเหมือนกระหรี่เลย เอ้ย! ผงครับ...ผงกระหรี่”
       คุณนายสร้อยเพชรถอนใจ
       “แล้วไป”
       “ทานแล้วนะครับ”
       โอมตักข้าวกิน สายมุกรีบบอก
       “ชิมน้ำแกงด้วยสิคะ”
       “ยินดีมากครับ”
       โอมซดน้ำแกงแล้วติดใจ
       “อร่อยมากครับน้องมุก”
       คุณนาย    สร้อยเพชรยิ้มแย้มเอาใจ
       “อร่อยก็กินเยอะๆ ยายมุกอุตส่าห์ทำ”
       “แน่นอนครับ ผมจะกินให้หมดนี่เลยครับ”
       สายมุกทำเป็นยิ้มพูดเบาๆกับตัวเอง
       “เอาเลย กินให้หมดเลย”
     
       ที่ประตูครัว หนูดีมองมาด้วยความหวาดเสียว
        สายมุกมาส่งหนูดีที่รถ
     
       “ไม่อยู่รอดูผลงานก่อนเหรอ”
       “ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากเห็นความวิบัติของผู้ชายหน้าตาดีๆ เหล้าแรงๆทั้งนั้น ฉันว่าอีกไม่นานพี่โอมเจ๊งแน่ แกเตรียมรับมือไว้ให้ดีเถอะ”
       “ไม่เห็นต้องทำอะไรเลย ในเมื่อคุณแม่ชอบเขานัก ก็รับมือไปเองสิ ฉันไม่เกี่ยว แค่ทำไงก็ได้ ให้เป็นตัวน่ารังเกียจก็พอ จะได้เลิกให้มายุ่งกับฉันซะที”

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 8 วันที่ 25 ก.ย. 55
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th